KirstenHershe schreef:Geen idee waarom het bij jullie allemaal zolang hoeft aan te slepen?!
Begin juli 2008 ben ik op een eerste gesprek bij m'n psych geweest, eind januari 2009 stond het licht op groen en ben ik met de hormonale behandeling begonnen...
Ach aan hormonen had ik geen gebrek al die 6 jaren vordat ik de operatieverklaring eindelijk in handen had....daar had ik zelfs support van een duitse arts, die zelf het traject had doorlopen....ik had mun zaken goed voor mekaar....maar hun in A'dam blijkbaar niet....
Zelfs als transjeshater Joost aCampo zijn okee binnen iets meer dan een jaar gaf, vond het genderteam bij het VU het geweldig, dat ik nog een keertje het volledige protocol moest doorlopen, wat verder koffieleutend plaatsvond....eigenlijk een vet onterechte tijdrekkerij....bij die gesprekken heb ik bijna altijd iemand mee gehad, omdat me dat anders niemand zal geloven....
....Kirsten, ik vind jouw 6 maanden het maximum....in Duitsland zie ik mensen zelfs nog sneller starten met hormonen....maar daar is dan weer veel meer gesprekken vereist en dat kon ik toen niet combineren met mun werk....dus dacht ik, ff ook 6 Gesprekken hebben in A'dam, elke maand een en dan loopt het wel los....maarja, eerlijk zoals ik nou eens ben, heb ik hun daar ook iets over mijn gebruik aan verdovende middelen toen verteld....dat was een duidelijke fout....mijn drugsgebruik was nooit excessief en maakte me geen ander mens....dat heb ik nu zwart op wit....en ja, ze hebben me echt uitbundig getest op van alles....nothing founded....ja okee, tot op een zware depressie na vanwege transseksualiteit, en deze depressie is na de geslachtsaanpassende behandeling als sneeuw voor de zon verdwenen....een depressie, met die ik heel lang gelopen ben hoor....ik voel me door die lange 6 jaar opschuiven dubbel gestraft....
....toen de hormonen in het spel kwamen, nog voordat ik bij het genderteam liep, ging ik ook bijna geen amphetaminen meer gebruiken, toen ik dan bij het genderteam terecht kwam staakte ik met het gebruik helemaal....de vrouwelijke arts waar ik de hormonen vandaan had vond het ook maar raar wat het genderteam allemaal met me uitspookte....
....maarja, da's allemaal nu geweest en ik leef vandaag en ik heb nog geen enkel moment spijt gehad van de geslachtsaanpassing....zeker, ik zever nog wel eens erover, dat ik niet veel vroeger ben begonnen, maar tis nie anders en ik kan er best wel mee leven zo....
Sorry Saartje, dat ik zo uitbundig over mij vertel in jouw thread....
groetjes uit Salbertrand
Mara