Lala Ferrari schreef:
Dat klopt helemaal. Ik liet me namelijk niet door mijn omgeving in een richting duwen die ik helemaal niet wilde.
Van kinds af aan ben ik altijd trouw gebleven aan mezelf, tegen heug en meug van anderen, en tegen de stroom in oproeiend.
Kortom: dat ging niet even makkelijk allemaal, maar het is me wel gelukt om volstrekt mezelf te blijven van kinds af aan.
En al met al heb ik daar in een later stadium geen kinderen aan overgehouden.
Zelfs al zou ik nog die richting opgeduwd zijn, dan nog niet, omdat.........ik er toch zelf bij zou zijn?
Je was dus al heel vroeg een (zoals dat dan genoemd wordt) 'eigenwijs, dwars 'ettertje' '
We zijn nu in deze draad alleen al 27 pagina's ver en je blijft je afzetten tegen pre/post-op T*'s die kinderen verwekt hebben.
Ik kan je van heeeel nabij vertellen dat zelfs dat niet altijd zo gemakkelijk is gegaan dan jij (naar mijn idee) aanneemt.
Het is heel lang heel erg gebruikelijk geweest dat direct na de geboorte tussen de beentjes van de pasgeborene werd gekeken en aan de hand van wat men daar zag een levensweg werd uitgestippeld.
Had je dus een 'piem', was je een jongetje...........en jongetjes spelen met auto's, doen ruwe spelletjes en gaan op enig moment trouwen (met een vrouw dus) en krijgen/maken kindertjes.
Bleven die kindertjes uit.......had je wat uit te leggen, was je zeker geen man of mankeerde er anderzins iets aan je.
Ik weet dat het voldoen aan die eis best de nodige moeite kon kosten, maar als het uiteindelijk dan toch lukte.....was dus 'de maatschappij' weer tevreden.
De betrokkene liep al heel lang met het gevoel dat er iets 'mis' was, maar kon er geen vinger achter krijgen wat er dan 'mis' was............tot dat (met vallen en opstaan) erachter gekomen wordt wat er 'mis' is, men is TS.
Je krijgt dan de 'rare' situatie dat mevr.xxxxxx, biologisch vader van xxxx is.
Als zodanig wordt je dan ook aangeschreven door instanties...die het daarmee ook niet altijd makkelijk hebben cq dit echt snappen.
In een dergelijke situatie betekent dat in de praktijk heel simpel dat je je situatie nog eens 1000 x kan gaan uitleggen.
Kortom, jij zal het vroeger mogeljk niet makkelijk hebben gehad met het tegen de stroom inroeien........'vadertransen' (zoals o.a. jij ze benoemt) hebben het nu niet altijd even makkelijk.
Deze 'transen' geven enorm veel om hun kinderen (neem ik aan, van 1 weet ik het heel zeker), maar als ze alles vooraf zouden hebben geweten vraag ik me af of de kinderen er wel geweest zouden zijn.
Lala Ferrari schreef:<Ik vind het zelf trouwens behoorlijk beledigend hoe je praat over de personen die van geslacht veranderd zijn en kinderen verwekt hebben.>
Wat is daar beledigend aan dan? Bij mijn weten kunnen alleen goed functionerende bio mannen kinderen verwekken bij vrouwen.
Mila.
Wel of niet beledigend ga ik me niet over uitlaten......wel denk ik dat je bij het 'goed functionerend' wat nuance kan aanbrengen.
Wat ik hierboven ook al schreef.......je weet niet half hoeveel moeite het in sommige gevallen gekost kan hebben.
Overigens zie ik iets dergelijks ook wel bij homo mannen, dwz degenen die -naar maatschappelijke normen- netjes getrouwd zijn, kindjes verwekt hebben en er later ofwel achter komen (eerlijk naar zichzelf toe worden) ofwel toe gaan geven dat ze meer voor hetzelfde geslacht voelen dan voor het andere geslacht.
Bij lesbo's geldt eigenlijk eenzelfde verhaal, maar daar wordt al veel meer geaccepteerd dat deze moeder kunnen zijn.