2 grote zwarte lappen en stikt die aan elkaar, capuchon erop en klaar is de burca. Houdt u er rekening mee dat de stof de grond moet raken??groeten Elsa
Burka???
Moderator: Moderators
De burka is erg, maar wat dachten jullie van de vrouwenbesnijdenis.
Dit is echt barbaars, mensonterend, beestachtig dat ze jonge meisjes dit aandoen.
Ik heb er artikelen over gelezen, je krijgt echt de rilingen hiervan.
Reinste horor.......
Anouk
x
een artikel
Wat is vrouwenbesnijdenis?
Vrouwenbesnijdenis is een ingreep aan de uitwendige geslachtsorganen. Hierbij worden de clitoris en/of schaamlippen ingesneden of (gedeeltelijk) weggehaald, en soms daarna aaneengehecht.
Waarom?
Waarom wordt een meisje besneden?
Omdat besnijdenis mede haar vrouwelijke identiteit bepaalt.
Dit heeft te maken met opvattingen, waarden en normen over fatsoen rond zaken als maagdelijkheid, kuisheid, reinheid.
Omdat het haar maagdelijkheid beschermt.
Omdat het haar huwelijkskansen vergroot.
Omdat het haar status geeft in de gemeenschap.
Veel vrouwen zien de ingreep als iets vanzelfsprekends. Het hoort erbij. Iedereen is immers besneden. Ze zijn meestal opgelucht en trots als het voorbij is. De pijn hoort bij een leven van de vrouw, zoals ook de pijn bij een bevalling.
Omdat men een geïnfibuleerde vrouw mooier vindt.
Omdat het een teken is van een goede opvoeding.
Omdat men meent dat het een islamitisch voorschrift voor reinheid is.
Welke vormen?
Er zijn verschillende vormen van vrouwenbesnijdenis.
incisie
Prik of sneetje in de voorhuid van de clitoris.
clitoridectomie/excisie
Verwijdering van de clitoris en (deel van de) schaamlippen.
infibulatie/faraonische besnijdenis
Gehele verwijdering van de clitoris, de kleine schaamlippen en een gedeelte van de grote schaamlippen. Na aaneenhechting van de resterende schaamlippen blijft een zeer kleine opening over voor menstruatiebloed en urine. Van infibulatie zijn variaties mogelijk.
Bij Somalische vrouwen komt deze vorm het meest voor.
Overige termen:
defibulatie
Het vergroten van de opening/het opheffen van de obstructie, meestal vóór het huwelijk of vóór een bevalling.
herinfibulatie
Het opnieuw hechten van de resterende delen van de schaamlippen, onder andere na een bevalling.
Somalische vrouwen gebruiken vaak de term 'sunne' of 'sunna' (letterlijk: religieuze aanbeveling). Sunna is een verzamelnaam voor verschillende vormen van besnijdenis, behalve infibulatie.
Hoe ontstaan?
De herkomst van vrouwenbesnijdenis is niet duidelijk. Het is een pre-christelijk en pre-islamitisch gebruik, waarvan de verspreiding waarschijnlijk plaatsvond via handelsroutes vanuit Egypte naar Afrika en Azië. Zo werd besnijdenis een onderdeel van de islamitische traditie, maar er zijn ook christelijke volkeren die het gebruik toepasten.
Wie?
In de steden in Somalië vindt besnijdenis, herinfibulatie en defibulatie vaak plaats in een ziekenhuis. Op het platteland voert een traditionele vroedvrouw meestal de besnijdenis uit; meestal verricht zij ook de defibulatie en herinfibulatie.
Klachten en medische complicaties?
De kans op klachten en medische complicaties is groot, zowel tijdens de ingreep als daarna. De meeste klachten komen voor bij infibulatie.
Directe gevolgen tijdens de ingreep:
extreme pijn (ingreep zonder verdoving);
urineklachten (pijn bij plassen, ophoping urine in de blaas);
overmatig bloedverlies;
kans op infectie.
Mogelijke gevolgen na de ingreep:
menstruatieklachten (pijn en ophoping van bloed);
moeilijke en/of pijnlijke urinelozing;
urineweginfectie;
chronische pijn in onderbuik;
onvruchtbaarheid door gynaecologische infecties;
littekenvorming (met gevolgen voor de bevalling);
moeilijk inwendig onderzoek (toucheren);
pijn bij seksuele gemeenschap.
Sociale gevolgen?
In een gemeenschap waar besnijdenis traditie is, zijn de sociale gevolgen groot voor een onbesneden meisje. De familie en de gemeenschap:
beschouwen het meisje als onrein;
verdenken haar van seksueel contact voor het huwelijk of rekenen haar seksueel ongeremd gedrag toe;
oefenen sociale controle uit op voortzetting van de traditie: een onbesneden, 'open' vrouw maakt de familie te schande, zij wordt doorgaans uitgestoten en heeft veel minder huwelijkskansen. De kans is groot dat zij dan - als enige mogelijke uitweg - in de prostitutie terecht komt.
Ook het meisje zelf voelt zich als onbesnedene vaak lelijk en onvolmaakt.
Waar?
Besnijdenis van vrouwen en meisjes treft meer dan 80 miljoen vrouwen in de wereld.
Het komt voor in 20 Afrikaanse landen (onder andere Egypte en Guinea Bissau) en bij bevolkingsgroepen in een aantal landen in het Nabije Oosten en Azië.
In Somalië, Djibouti, Noord-Soedan en Mali worden bijna alle vrouwen besneden en komt meestal infibulatie voor.
In delen van West Europa en in de Verenigde Staten werd tot in de jaren '50 clitoridectomie als medische ingreep toegepast bij vrouwen met hysterische klachten.
Wanneer?
Besnijdenis vindt meestal plaats bij jonge meisjes; de exacte leeftijd verschilt per land.
Bij Somalische meisjes ligt de leeftijd tussen hun 6e en 10e jaar, vóór de eerste menstruatie. De ingreep gebeurt vaak tijdens schoolvakanties, zodat de meisjes kunnen herstellen. Over uitvoering in Nederland bestaan geen harde gegevens. Het is bekend dat families meisjes naar het buitenland sturen om de ingreep te laten uitvoeren.
Regeringsstandpunt
De Nederlandse regering heeft, evenals een aantal andere Europese landen, alle vormen van vrouwenbesnijdenis verboden. Ook de World Health Organization adviseert strategieën te ontwikkelen om vrouwenbesnijdenis uit te bannen.
In Nederland valt vrouwenbesnijdenis in het Wetboek van Strafrecht onder de opzettelijke mishandelingsdelicten of onder het onbevoegd uitoefenen van de geneeskunst. Geneeskundigen die meewerken aan vrouwenbesnijdenis, kunnen worden berecht op grond van het Medisch Tuchtrecht.
De Geneeskundige Hoofdinspectie van de Volksgezondheid van het Ministerie van V.W.S. heeft richtlijnen uitgebracht hoe te handelen bij een melding van vrouwenbesnijdenis in Nederland. Het kan gaan om een mogelijk aanstaande of een reeds in Nederland verrichte besnijdenis. (Richtlijnen verschenen in GHI Bulletin maart 1994)
Misverstanden
Er heersen nogal wat misverstanden over de besnijdenis van vrouwen en meisjes. We noemen hier de meest voorkomende.
Vrouwenbesnijdenis komt in Nederland alleen bij Somalische vrouwen voor
Somalische vrouwen vormen in Nederland de grootste groep besneden vrouwen, maar ook in Nederland wonende vrouwen uit andere landen kunnen besneden zijn. Bijvoorbeeld vrouwen uit: Ethiopië, Soedan, Eritrea, Egypte, Ghana en Bangladesh.
In deze landen komen verschillende vormen van besnijdenis voor.
Meisjes ondergaan besnijdenis tegen hun zin
Hoewel veel meisjes zich eerst verraden en vernederd voelen, zijn de meeste vrouwen er later trots op dat ze de ingreep hebben doorstaan. De familie en de gemeenschap waardeert een besneden meisje; de besnijdenis geeft haar status en vormt een onderdeel van haar identiteit. Veel meisjes ervaren de besnijdenis als iets vanzelfsprekends. Het hoort erbij. De vrouwelijke familieleden spelen een belangrijke rol bij de instandhouding van deze traditie.
Uiteraard bestaan er tegengestelde meningen onder de vrouwen.
Alle geïnfibuleerde vrouwen krijgen (medische) klachten
Bij infibulatie kunnen de medische gevolgen ernstig zijn. Het verband tussen de klacht (bijvoorbeeld onderbuikpijn, men- struatiepijn) en de besnijdenis is niet altijd even duidelijk.
Vrouwen ervaren lichamelijke problemen veroorzaakt door de besnijdenis vaak als voorbijgaand en behorend bij het leven van vrouwen.
Geïnfibuleerde vrouwen willen na de bevalling een herinfibulatie
Als vrouwen na een bevalling weer 'netjes dicht' willen zijn, bedoelen ze meestal het hechten van de inknip van de bevalling (episiotomie). De knip van de infibulatie mag meestal wel open blijven; dit is afhankelijk van (de regio in) het land van herkomst en de mening van de familie en echtgenoot.
Besneden vrouwen beleven geen seksuele gevoelens en genot
Bij deze bewering is voorzichtigheid geboden.
Er zijn verschillende vormen van besnijdenis. Bij incisie kunnen de geslachtsorganen normaal functioneren.
Bovendien is over de beleving van seksualiteit geen eenduidig antwoord te geven. De beleving van de seksualiteit is niet alleen afhankelijk van fysiologische factoren, maar ook van psychische en emotionele, waarbij opvoeding en cultuur mede bepalend zijn. Verwijzen naar het ontbreken van seksuele gevoelens kan sterke irritatie oproepen bij de vrouwen.
Met mannelijke hulpverleners is vrouwenbesnijdenis onbespreekbaar
Misschien moeten mannelijke hulpverleners zich wat meer inspannen om vrouwenproblemen te bespreken, maar belangrijker dan het geslacht van de hulpverlener zijn de volgende factoren:
een open en respectvolle houding tegenover de vrouwelijke cliënt;
kennis over de culturele achtergrond van vrouwenbesnijdenis;
kennis van de medische en sociale gevolgen;
inzicht in de eigen weerstanden bij dit onderwerp.
Uiteraard gelden deze factoren voor ˆlle hulpverleners.
Tradities zijn niet te veranderen
De opvattingen over vrouwenbesnijdenis zijn wel degelijk aan het veranderen. Er zijn vrouwen die de traditie van vrouwenbesnijdenis willen afschaffen, er zijn vrouwen die de traditie hoog willen houden.
} 12 stellingen over VB, waar of niet waar?
'Vroeger had je bij ons jonge mannen die met het vee op stap moesten. Meisjes moesten tegen hen beschermd worden, want zij moesten water halen en op de geiten passen. Daarom worden meisjes dichtgemaakt.'
'Een vrouw moet mooi glad zijn.'
'Ik zal nooit de pijn vergeten, maar het is ons lot. Het staat beschreven in de heilige boeken. Daarom moet het onze dochters ook gebeuren.'
'Somalische meisjes hebben veel te lijden van hun besnijdenis. Maar het is onze traditie, dat moet je niet zomaar overboord gooien. Een beetje minder dicht, dat zou misschien goed zijn.'
'Veel vrouwen vroegen bij de campagnes tegen besnijdenis, wat ze dan moesten doen om niet zwanger te worden. Tja dan moeten vrouwen weer opgesloten worden, net als in sommige andere landen. Dan zijn ze hun vrijheid kwijt. Of je moet alle vrouwen vrij anti-conceptie verstrekken, want als ze alleen en onbesneden naar buiten gaan, raken ze toch snel zwanger.'
'Ik wil dat mijn dochter straks ook weet wat het betekent om vrouw te zijn. Ik wil dat ze ook ondervindt hoeveel pijn het heeft gedaan om haar te krijgen.'
'Het lot is toch wreed? Wij zijn toch geen echte vrouwen? Ons lichaam is alleen geschikt om ons kinderen te geven. Genot geeft het ons niet, alleen pijn.'
'Het zou goed zijn als onze meisjes zo besneden worden dat zij minder pijn hebben. Ze moeten wel goed maagd zijn, maar al die pijn, dat is niet nodig.'
'Wat weet men er eigenlijk van hoe wij onze seksualiteit beleven?'
'Iemand vertelde me dat de Koran er niets over zegt. Ik heb toen twee verschillende imams in Somalië en Nederland bezocht en zij vertelden me dat het niet mag. Nu ben ik gerust.'
'Omdat ik de schrift zelf kon lezen, ben ik op zoek gegaan, maar ze hadden gelijk, het stond er niet in. Ik was enorm verontwaardigd toen ik dit allemaal wist. Mijn dochters heb ik niet laten infibuleren. Mijn man was het gelukkig met me eens.(...) We hebben een dokter laten komen; hij heeft ze verdoofd en alleen een klein sneetje gemaakt. De hele familie kon zien dat we onze religieuze plicht hadden gedaan.(...) Veel van onze tradities vind ik waardevol, die moeten we bewaren. Tradities zoals vrouwenbesnijdenis zouden we achter ons moeten laten.'
Hebt u meer vragen?
Wilt u consultatie of advies?
Dan kunt u terecht bij: Pharos - Kenniscentrum Vluchtelingen en Gezondheid
Herenstraat 35, Postbus 13318, 3507 LH Utrecht
Telefoon 030.234 9800, Fax 030.236 4560,
e-mail pharos@pharos.nl
Het ghi Bulletin (maart 1994) met richtlijnen voor de melding van vrouwenbesnijdenis, kunt u bestellen bij: Inspectie van de Gezondheidszorg
Postbus 16119, 2500 BC Den Haag, telefoon 070.340 7911
De citaten van Somalische vrouwen zijn ontleend aan het boek Vrouwenbesnijdenis en Somalische vrouwen in Nederland, door K. Bartels en I. Haaijer. Uitgave: Pharos, Utrecht, 1995.
De tekst op deze pagina is afkomstig uit de brochure Vrouwenbesnijdenis
Informatie voor de gezondheidszorg
Uitgave Pharos - Kenniscentrum Vluchtelingen en Gezondheid
Tekstadvies Anke van Keulen, Projectbureau Mutant
© 1995, Stichting Pharos, Utrecht. Alle rechten voorbehouden
Bestelnummer: 95.002
Ongewijzigde herdruk januari 2000
--> terug
Pharos © 2004 Pharos.nl
Dit is echt barbaars, mensonterend, beestachtig dat ze jonge meisjes dit aandoen.
Ik heb er artikelen over gelezen, je krijgt echt de rilingen hiervan.
Reinste horor.......
Anouk
x
een artikel
Wat is vrouwenbesnijdenis?
Vrouwenbesnijdenis is een ingreep aan de uitwendige geslachtsorganen. Hierbij worden de clitoris en/of schaamlippen ingesneden of (gedeeltelijk) weggehaald, en soms daarna aaneengehecht.
Waarom?
Waarom wordt een meisje besneden?
Omdat besnijdenis mede haar vrouwelijke identiteit bepaalt.
Dit heeft te maken met opvattingen, waarden en normen over fatsoen rond zaken als maagdelijkheid, kuisheid, reinheid.
Omdat het haar maagdelijkheid beschermt.
Omdat het haar huwelijkskansen vergroot.
Omdat het haar status geeft in de gemeenschap.
Veel vrouwen zien de ingreep als iets vanzelfsprekends. Het hoort erbij. Iedereen is immers besneden. Ze zijn meestal opgelucht en trots als het voorbij is. De pijn hoort bij een leven van de vrouw, zoals ook de pijn bij een bevalling.
Omdat men een geïnfibuleerde vrouw mooier vindt.
Omdat het een teken is van een goede opvoeding.
Omdat men meent dat het een islamitisch voorschrift voor reinheid is.
Welke vormen?
Er zijn verschillende vormen van vrouwenbesnijdenis.
incisie
Prik of sneetje in de voorhuid van de clitoris.
clitoridectomie/excisie
Verwijdering van de clitoris en (deel van de) schaamlippen.
infibulatie/faraonische besnijdenis
Gehele verwijdering van de clitoris, de kleine schaamlippen en een gedeelte van de grote schaamlippen. Na aaneenhechting van de resterende schaamlippen blijft een zeer kleine opening over voor menstruatiebloed en urine. Van infibulatie zijn variaties mogelijk.
Bij Somalische vrouwen komt deze vorm het meest voor.
Overige termen:
defibulatie
Het vergroten van de opening/het opheffen van de obstructie, meestal vóór het huwelijk of vóór een bevalling.
herinfibulatie
Het opnieuw hechten van de resterende delen van de schaamlippen, onder andere na een bevalling.
Somalische vrouwen gebruiken vaak de term 'sunne' of 'sunna' (letterlijk: religieuze aanbeveling). Sunna is een verzamelnaam voor verschillende vormen van besnijdenis, behalve infibulatie.
Hoe ontstaan?
De herkomst van vrouwenbesnijdenis is niet duidelijk. Het is een pre-christelijk en pre-islamitisch gebruik, waarvan de verspreiding waarschijnlijk plaatsvond via handelsroutes vanuit Egypte naar Afrika en Azië. Zo werd besnijdenis een onderdeel van de islamitische traditie, maar er zijn ook christelijke volkeren die het gebruik toepasten.
Wie?
In de steden in Somalië vindt besnijdenis, herinfibulatie en defibulatie vaak plaats in een ziekenhuis. Op het platteland voert een traditionele vroedvrouw meestal de besnijdenis uit; meestal verricht zij ook de defibulatie en herinfibulatie.
Klachten en medische complicaties?
De kans op klachten en medische complicaties is groot, zowel tijdens de ingreep als daarna. De meeste klachten komen voor bij infibulatie.
Directe gevolgen tijdens de ingreep:
extreme pijn (ingreep zonder verdoving);
urineklachten (pijn bij plassen, ophoping urine in de blaas);
overmatig bloedverlies;
kans op infectie.
Mogelijke gevolgen na de ingreep:
menstruatieklachten (pijn en ophoping van bloed);
moeilijke en/of pijnlijke urinelozing;
urineweginfectie;
chronische pijn in onderbuik;
onvruchtbaarheid door gynaecologische infecties;
littekenvorming (met gevolgen voor de bevalling);
moeilijk inwendig onderzoek (toucheren);
pijn bij seksuele gemeenschap.
Sociale gevolgen?
In een gemeenschap waar besnijdenis traditie is, zijn de sociale gevolgen groot voor een onbesneden meisje. De familie en de gemeenschap:
beschouwen het meisje als onrein;
verdenken haar van seksueel contact voor het huwelijk of rekenen haar seksueel ongeremd gedrag toe;
oefenen sociale controle uit op voortzetting van de traditie: een onbesneden, 'open' vrouw maakt de familie te schande, zij wordt doorgaans uitgestoten en heeft veel minder huwelijkskansen. De kans is groot dat zij dan - als enige mogelijke uitweg - in de prostitutie terecht komt.
Ook het meisje zelf voelt zich als onbesnedene vaak lelijk en onvolmaakt.
Waar?
Besnijdenis van vrouwen en meisjes treft meer dan 80 miljoen vrouwen in de wereld.
Het komt voor in 20 Afrikaanse landen (onder andere Egypte en Guinea Bissau) en bij bevolkingsgroepen in een aantal landen in het Nabije Oosten en Azië.
In Somalië, Djibouti, Noord-Soedan en Mali worden bijna alle vrouwen besneden en komt meestal infibulatie voor.
In delen van West Europa en in de Verenigde Staten werd tot in de jaren '50 clitoridectomie als medische ingreep toegepast bij vrouwen met hysterische klachten.
Wanneer?
Besnijdenis vindt meestal plaats bij jonge meisjes; de exacte leeftijd verschilt per land.
Bij Somalische meisjes ligt de leeftijd tussen hun 6e en 10e jaar, vóór de eerste menstruatie. De ingreep gebeurt vaak tijdens schoolvakanties, zodat de meisjes kunnen herstellen. Over uitvoering in Nederland bestaan geen harde gegevens. Het is bekend dat families meisjes naar het buitenland sturen om de ingreep te laten uitvoeren.
Regeringsstandpunt
De Nederlandse regering heeft, evenals een aantal andere Europese landen, alle vormen van vrouwenbesnijdenis verboden. Ook de World Health Organization adviseert strategieën te ontwikkelen om vrouwenbesnijdenis uit te bannen.
In Nederland valt vrouwenbesnijdenis in het Wetboek van Strafrecht onder de opzettelijke mishandelingsdelicten of onder het onbevoegd uitoefenen van de geneeskunst. Geneeskundigen die meewerken aan vrouwenbesnijdenis, kunnen worden berecht op grond van het Medisch Tuchtrecht.
De Geneeskundige Hoofdinspectie van de Volksgezondheid van het Ministerie van V.W.S. heeft richtlijnen uitgebracht hoe te handelen bij een melding van vrouwenbesnijdenis in Nederland. Het kan gaan om een mogelijk aanstaande of een reeds in Nederland verrichte besnijdenis. (Richtlijnen verschenen in GHI Bulletin maart 1994)
Misverstanden
Er heersen nogal wat misverstanden over de besnijdenis van vrouwen en meisjes. We noemen hier de meest voorkomende.
Vrouwenbesnijdenis komt in Nederland alleen bij Somalische vrouwen voor
Somalische vrouwen vormen in Nederland de grootste groep besneden vrouwen, maar ook in Nederland wonende vrouwen uit andere landen kunnen besneden zijn. Bijvoorbeeld vrouwen uit: Ethiopië, Soedan, Eritrea, Egypte, Ghana en Bangladesh.
In deze landen komen verschillende vormen van besnijdenis voor.
Meisjes ondergaan besnijdenis tegen hun zin
Hoewel veel meisjes zich eerst verraden en vernederd voelen, zijn de meeste vrouwen er later trots op dat ze de ingreep hebben doorstaan. De familie en de gemeenschap waardeert een besneden meisje; de besnijdenis geeft haar status en vormt een onderdeel van haar identiteit. Veel meisjes ervaren de besnijdenis als iets vanzelfsprekends. Het hoort erbij. De vrouwelijke familieleden spelen een belangrijke rol bij de instandhouding van deze traditie.
Uiteraard bestaan er tegengestelde meningen onder de vrouwen.
Alle geïnfibuleerde vrouwen krijgen (medische) klachten
Bij infibulatie kunnen de medische gevolgen ernstig zijn. Het verband tussen de klacht (bijvoorbeeld onderbuikpijn, men- struatiepijn) en de besnijdenis is niet altijd even duidelijk.
Vrouwen ervaren lichamelijke problemen veroorzaakt door de besnijdenis vaak als voorbijgaand en behorend bij het leven van vrouwen.
Geïnfibuleerde vrouwen willen na de bevalling een herinfibulatie
Als vrouwen na een bevalling weer 'netjes dicht' willen zijn, bedoelen ze meestal het hechten van de inknip van de bevalling (episiotomie). De knip van de infibulatie mag meestal wel open blijven; dit is afhankelijk van (de regio in) het land van herkomst en de mening van de familie en echtgenoot.
Besneden vrouwen beleven geen seksuele gevoelens en genot
Bij deze bewering is voorzichtigheid geboden.
Er zijn verschillende vormen van besnijdenis. Bij incisie kunnen de geslachtsorganen normaal functioneren.
Bovendien is over de beleving van seksualiteit geen eenduidig antwoord te geven. De beleving van de seksualiteit is niet alleen afhankelijk van fysiologische factoren, maar ook van psychische en emotionele, waarbij opvoeding en cultuur mede bepalend zijn. Verwijzen naar het ontbreken van seksuele gevoelens kan sterke irritatie oproepen bij de vrouwen.
Met mannelijke hulpverleners is vrouwenbesnijdenis onbespreekbaar
Misschien moeten mannelijke hulpverleners zich wat meer inspannen om vrouwenproblemen te bespreken, maar belangrijker dan het geslacht van de hulpverlener zijn de volgende factoren:
een open en respectvolle houding tegenover de vrouwelijke cliënt;
kennis over de culturele achtergrond van vrouwenbesnijdenis;
kennis van de medische en sociale gevolgen;
inzicht in de eigen weerstanden bij dit onderwerp.
Uiteraard gelden deze factoren voor ˆlle hulpverleners.
Tradities zijn niet te veranderen
De opvattingen over vrouwenbesnijdenis zijn wel degelijk aan het veranderen. Er zijn vrouwen die de traditie van vrouwenbesnijdenis willen afschaffen, er zijn vrouwen die de traditie hoog willen houden.
} 12 stellingen over VB, waar of niet waar?
'Vroeger had je bij ons jonge mannen die met het vee op stap moesten. Meisjes moesten tegen hen beschermd worden, want zij moesten water halen en op de geiten passen. Daarom worden meisjes dichtgemaakt.'
'Een vrouw moet mooi glad zijn.'
'Ik zal nooit de pijn vergeten, maar het is ons lot. Het staat beschreven in de heilige boeken. Daarom moet het onze dochters ook gebeuren.'
'Somalische meisjes hebben veel te lijden van hun besnijdenis. Maar het is onze traditie, dat moet je niet zomaar overboord gooien. Een beetje minder dicht, dat zou misschien goed zijn.'
'Veel vrouwen vroegen bij de campagnes tegen besnijdenis, wat ze dan moesten doen om niet zwanger te worden. Tja dan moeten vrouwen weer opgesloten worden, net als in sommige andere landen. Dan zijn ze hun vrijheid kwijt. Of je moet alle vrouwen vrij anti-conceptie verstrekken, want als ze alleen en onbesneden naar buiten gaan, raken ze toch snel zwanger.'
'Ik wil dat mijn dochter straks ook weet wat het betekent om vrouw te zijn. Ik wil dat ze ook ondervindt hoeveel pijn het heeft gedaan om haar te krijgen.'
'Het lot is toch wreed? Wij zijn toch geen echte vrouwen? Ons lichaam is alleen geschikt om ons kinderen te geven. Genot geeft het ons niet, alleen pijn.'
'Het zou goed zijn als onze meisjes zo besneden worden dat zij minder pijn hebben. Ze moeten wel goed maagd zijn, maar al die pijn, dat is niet nodig.'
'Wat weet men er eigenlijk van hoe wij onze seksualiteit beleven?'
'Iemand vertelde me dat de Koran er niets over zegt. Ik heb toen twee verschillende imams in Somalië en Nederland bezocht en zij vertelden me dat het niet mag. Nu ben ik gerust.'
'Omdat ik de schrift zelf kon lezen, ben ik op zoek gegaan, maar ze hadden gelijk, het stond er niet in. Ik was enorm verontwaardigd toen ik dit allemaal wist. Mijn dochters heb ik niet laten infibuleren. Mijn man was het gelukkig met me eens.(...) We hebben een dokter laten komen; hij heeft ze verdoofd en alleen een klein sneetje gemaakt. De hele familie kon zien dat we onze religieuze plicht hadden gedaan.(...) Veel van onze tradities vind ik waardevol, die moeten we bewaren. Tradities zoals vrouwenbesnijdenis zouden we achter ons moeten laten.'
Hebt u meer vragen?
Wilt u consultatie of advies?
Dan kunt u terecht bij: Pharos - Kenniscentrum Vluchtelingen en Gezondheid
Herenstraat 35, Postbus 13318, 3507 LH Utrecht
Telefoon 030.234 9800, Fax 030.236 4560,
e-mail pharos@pharos.nl
Het ghi Bulletin (maart 1994) met richtlijnen voor de melding van vrouwenbesnijdenis, kunt u bestellen bij: Inspectie van de Gezondheidszorg
Postbus 16119, 2500 BC Den Haag, telefoon 070.340 7911
De citaten van Somalische vrouwen zijn ontleend aan het boek Vrouwenbesnijdenis en Somalische vrouwen in Nederland, door K. Bartels en I. Haaijer. Uitgave: Pharos, Utrecht, 1995.
De tekst op deze pagina is afkomstig uit de brochure Vrouwenbesnijdenis
Informatie voor de gezondheidszorg
Uitgave Pharos - Kenniscentrum Vluchtelingen en Gezondheid
Tekstadvies Anke van Keulen, Projectbureau Mutant
© 1995, Stichting Pharos, Utrecht. Alle rechten voorbehouden
Bestelnummer: 95.002
Ongewijzigde herdruk januari 2000
--> terug
Pharos © 2004 Pharos.nl
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Ik denk dat je andere kleedgewoontes (hoofddoekjes, burka) niet te snel moet stoppen in het hokje "onderdrukking van vrouwen". Sommige mannen vinden het dragen van een rok of jurk ook het onderdrukken van vrouwen. Wij T*'s weten beter, toch?Violet Skye schreef:Ik vind niet dat je onderdrukking van vrouwen verplicht zou moeten accepteren.
Groetjes,
Annegreet
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Bedankt voor het posten van deze URL: interessant om te zien hoe mensen hierop reageren. Ik heb altijd bewondering gehad voor mensen die zich weinig aantrekken van wat een ander van hen vindt (geldt zowel voor meisjes met hoofddoekjes als voor meisjes met burka's). Eigenlijk zie ik wel een overeenkomst met travestie: in beide gevallen kiezen mensen namelijk voor hun gevoel.cindy-tv schreef:hoe is het om een dag in een burka rond te lopen ?? ____klik hier
Ik ga er overigens wel vanuit dat de betreffende meisjes deze keuze uit vrije wil maken (ik denk dat dat in veel gevallen wel zo is, ik weet uit het geval van de ruzie rond de burka's bij de school in Amsterdam, eind 2002, dat dit daar in ieder geval wel het geval was: de ouders waren tegen het dragen van de burka). Overigens snap ik de keuze van de school ook heel goed.
Zelf zie ik me niet zo snel een burka aantrekken. Tenzij het er een is van fijne, heel erg gladde stof. En ook dan natuurlijk alleen binnenshuis
Groetjes,
Annegreet
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
-
Vivian Michelle
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 130
- Lid geworden op: za aug 21, 2004 12:55
- Locatie: omg. Rotterdam
Tja, vrouwen afgesloten van de buitenwereld wat betreft aanzien is niet iets om over te juichen. Maar ik kan het me goed voorstellen. Ik heb zelf 2 en een half jaar in Saoedi Arabie gewerkt en ben menigmaal uitgenodigd door lokalen. Thuis bij het bezoek van een niet-Arabier droegen de Dames dus ook geen Abaya (zwarte overgooier), waarbij ik mij best voor kan stellen in een heleboel gevallen dat sommige andere Arabische mannen jaloers zouden worden op de buuf. Over het algemeen hebben de meeste Arabische vrouwen een mooie vorm in hun lijf en diegene die ooit in Syrie, Libanon en Jordanie zijn geweest zullen dit kunnen beamen. Waar het dus op neerkomt, is dat Arabieren zeg maar "niet te vertrouwen" zijn.