Serieus nemen

[Mara]

ervaringsdeskundig als ik ben

Goh....me komt daar opeens zo'n ideetje binnenschieten

Als jij nou....maarja, mss met een klein opleidingtje.....en dan weg wachttijden.....

....kun jij me nog volgen

[Saartje]

Ik wil alleen nog even melden dat ik erg blij ben voor Ajira.

Dat je niet in iemands hoofd kan kijken en zeggen hoe iemand zich voelt, joyy (persoonlijk erger ik me daar mateloos aan, je zegt hoe je voelt en iemand zegt "nah, dat kan niet" eeeeeeehhhhhmmmm ROT OP!)
Niet persoonlijk opvatten, ik heb dit heel wat keren meegemaakt, vooral door mijn ouders.

Verder wil ik vragen of joyy mischien 5 seconden meer kan uittrekken in een quote/reply, want zoals je het nu doet leest het uitermate ***.

Veel plezier vandaag, het wordt voor mij een feest, ik heb besloten tot pizza ipv het traditionele brood met kaas (nah ja, pizza mozerella, same difference nah? )

[Joyy]

ik heb nergens beweert dat ik weet hoe iemand zich voelt

daarnaast, mijn posting is natuurlijk niet de absolute waarheid, wel mijn visie,die ik als absoluut presenteer, maar triggert misschien wel om nog eens na te denken over het issue

[Ajira]

daarbij denk ik dat het percentage zonder omkleedhistory,zonder ook maar iets dat wijst op genderdysforie, jarenlang zonder problemen als man te hebben geleefd, zich aanmeld bij het vu, bijzonder klein is, te verwaarlozen, die enkele gevallen vertragen de wachtlijst amper

Waar ik er overigens een van ben... ik ben een extreem nuchter persoon, en als ik me al die jaren wel omgekleed had, dan zou ik in mijn ogen een travistiet geweest zijn; en dat ben ik niet. Ik ben een vrouw in een mannelichaam, niet een man die graag vrouwenkleding draagt. Dameskleding heeft voor mij geen meerwaarde, ik voel me er niet meer of minder vrouw door. Ik draag het om credibiliteits redenen.. enigsinds passabel over te komen.. niet omdat ik het graag draag.. ik voel me net zo goed op m'n gemak in een flodderbroek met legerkistjes als in een cocktailjurkje met pumps, bij wijze van spreken.

"probleem" daarbij is alleen dat ik niet in het stereotype pas, en dus wat meer geleuter met de psychologen zal hebben... Ik ben geen stereotype, ik ben gewoon mezelf.. met m'n eigen stijl en m'n eigen smaak.. Ik ga ook niet naar het VU om in hun stereotype te passen, ik ga naar het VU om hulp te krijgen.

[Joyy]

als ej dat duidelijk kan maken aan het vu lijkt me dat je weinig problemen krijgt

al ziet het vu graag dat je je in vol ornaat als vrouw pesenteert, althans, dat is mijn ervaring

[Ajira]

true true Maar een vrouw hoeft mijner inziens niet perse een jurk, rok en/of Mary-janes te dragen. Ik ken zat meiden die lekker in een spijkerbroek, sportschoentjes en een floddertrui rondlopen

[Joyy]

ik baseer de redelijk bepekte visie van het vu eigenlijk op de opmerkingen van 1 persoon, mijn psych, die na de 3de keer nadat ik me presenteerde in vrouwelijk ornaat nog steeds vroeg wanneer ik eens in vrouwenkleren kwam opdagen

[fenna69]

Kleding tijdens mijn eerste bezoek aan een VU psych in de 2e ronde: spijkerbroek, fleecetrui en bergwandelschoenen. En bij mijn volgende bezoeken was ik in mijn werk kleding: blauwe combat broek, dikke fleecetrui en lompe werkschoenen.

Draag waar je je lekker in voelt en dan straalt vanzelf je binnenkant er wel doorheen.

Fenna

[Arike]

Mijn ervaring bij de VU is dat ze niet geïnteresseerd zijn in de vraag of je in staat bent om een stereotype vrouwbeeld neer te zetten. Je hoeft geen "examen vrouw" te doen ofzo. Het zijn niet de kleren die de vrouw maken, maar het gaat om jezelf. Wat dat betreft kan je gewoon ook beter jezelf blijven en van daaruit de psychologen overtuigen, dan een niet-bestaand stereotype vrouwbeeld na te jagen.

[Joyy]

lijkt mij ook

geforceerd een vrouwbeeld neerzetten omdat het vu of om het even iemand anders het wil werkt niet

[Gast]

Hai zal me even voorstellen hier ben simone en lees al even mee
iIk leef nu 1-jaar 24/7 als vouw heb dus geen mannen kleren meer in huis gelukkig heb een ful time beroep D.W.Z meer als 50 uur per week kom door heel ned .belgie en delen van frankrijk
Ben kort na kerst 2007 als vrouw gaan leven gebruik al hormonen sinds augustus 2007 en mijn lichaam is dusdanig passabel veranderd dat op de plaatsen waar ik kom en men mijn verleden niet kent ik altijd als vrouw word behandeld
Ik heb ook net als anderen in 2008 maar 2 gesprekken gehad en nu ook eindelijk op 28 januari op voor dysgnostiek
En ik kijk er net als jullie naar uit( al die wachttijden voor lief nemende )
om het traject te volbrengen
Natuurlijk gaat het allemaal te langzaam en vooroordelen over dokters wat ik hier lees stoor ik me niet aan het blijven mensen
En ik ook iedereen weet zijn weg te vinden




Thanks got i am a women

[Irene]

Simone schreef:

mijn lichaam is dusdanig passabel veranderd dat op de plaatsen waar ik kom en men mijn verleden niet kent ik altijd als vrouw word behandeld

Hoe gaat dat bij mensen die je in het verleden als man hebben gekend?

Irene

[Joyy]

welkom

en het is God, niet got, anders wordt je onderschrift wel hel diepzinnig

[AM_ber_79]

Het gedonder bij het VU, wie is er niet groot mee geworden? Khad in principe 6 januari een vervolggresprek. Week later werd dat schriftelijk verplaatst naar 5 januari. 5 Januari in de ochtend werd ik gebeld dat het door omstandigheden niet kon door gaan (nog wat geneuzel over de sneeuw) en da het verplaatst werd naar 5 februari omdat ze weer eens iets nieuws hadden met de afsprakenlijst. Vraag me dan toch af of ik bij hun een vergoeding kan krijgen voor de vrije dag.

[Frederique_]

Klachten en opmerkingen over de VU graag ook sturen naar transvisie: s.hughes@transvisie.nu . Ze praten regelmatig met de VU en bespreken wat er niet goed gaat.

Alvast bedankt,

Frederique