Travestie.org

Over reintegratie, ik heb ook eventjes bij mijn werkgever laten vallen dat een baan als secretaresse me ook wel iets lijkt.
Ze staan daar niet direkt negatief tegenover.
En de collega's waar ik nu tijdelijk mee werk zien het ook wel zitten.
Dus wie weet, zal dit wel leuk vinden
Dan is de switch compleet.
Van de zorg naar het adminstratieve.

Anouk
x

Anouk

Ik zou het een tijdje rustig aandoen als ik jou was.
Lekker in de luwte van de administratie, en nog geen keuze maken.
En pas als je er aan toe bent, beslissen of je terug wilt, of in de administratie blijven.
Nu hoeft dat toch nog niet?

Cynthia schreef:Anouk

Ik zou het een tijdje rustig aandoen als ik jou was.
Lekker in de luwte van de administratie, en nog geen keuze maken.
En pas als je er aan toe bent, beslissen of je terug wilt, of in de administratie blijven.
Nu hoeft dat toch nog niet?

Nouw ze zitten wel een beetje te puchen.
Ik wilde eerst geen gebruik maken van hun voorstel om een tijd in de luwte te werken op het bestuurscentrum. Hier waren ze niet blij mee, want ze waren bang dat mijn verschijning de clienten in verwarring brachten, en uiteraard vragen van de ouders familie opriepen.
Om mij in de luwte te houden was wel een reden, maar ik kreeg ook wel het idee dat hun eigen belangen ook goed meetelde.
Dit spraken ze ook niet tegen, het was voor hun 50/50.
Ik sta niet naief in de wereld, en laat ik het nou maar houden op 25/75 in het voordeel van hen.
Nou hoor ik ze ook niet meer praten over in de luwte te blijven. Misschien is dit ook een deel wel mijn eigen schuld, ben nog niet weer ziek geweest, doe mijn werk goed, oog gezond. Dan denken ze ws "ooo zij is al weer okay". Ben ik wel, maar ook om te werken met verstandelijk gehandicapten? Is andere koek dan wat ik nu doe qua werkdruk. Ik moet dit zelf bewaken. Men wil mij zo snel mogelijk (wel verantwoordelijk) weer terug hebben op een woonzorgcentrum als begeleidster.
Men heeft al laten vallen dat ik het wel waar kan maken om als vrouw weer te gaan werken, qua verschijning en presentatie.
Is leuk en aardig, maar ben ik er zelf wel aan toe?
Hun voorstel is om over 3 maanden te kijken of ik er aan toe ben en er evt ergens plaats is, en men liet ook doorschemeren dat op het bestuurscentrum ook een mogelijke optie is.
Mijn werkgever wil mij best wel tegemoed komen maar er zijn grenzen, mijn transitietijd daar blijven werken vinden ze een beetje te veel van het goede.
Stel dat ik nou nog niet redelijk passabel was, dan zou de druk om weer terug te gaan naar een wzc er niet zijn. Maar over een tijd zou toch de rek er uit zijn.
En wat er zou gebeuren als ik niet passabel zou worden, daar hoef je ook niet zoveel fantasie voor te hebben.
"out"

Trouwens, ze willen graag dat ik mijn overuren en verlof ook gebruik voor de behandeling.
Van de ene kant kan ik hier wel in mee gaan, want ik ben al een tijd in zv geweest, en ze hadden me ook kunnen dumpen.
Van de andere kant is er ook een recht van doktersbezoek enzo.
Nu kan ik mijn volle recht op eisen, ben ook lid van de bond, maar is dit verstandig.
Gunstige wind kan zo draaien.

Anouk
x

Joanna>Hehehe ik kan me je insteek wel voorstellen. Ik heb echter geleerd dat er best wat te regelen valt met logge organen als de GAK en zelfs het ziekenfonds.

----------ben inmiddels zover dat ik dat niet eens meer wil, ik wacht rustig af en roept men me op ga ik er netjes heen, nei meer nie minder, tot nog toe( en das vreemd na 16 maanden ziektewet, immers de wao start na 12 maanden) is dat niet gebeurd en ga geen slapende honden wakker maken, kan me energie overigens wel beter gebruiken
wanneer ik het gak nodig denk te hebben zal ik eens aan de bel gaan trekken. mar alks het aan mij ligt gebeurd dat niet


Als je je maar verdiept in die regeltjes en je aan je plichten houdt. Vervolgens zijn er genoeg rechten te verwerven. Ikzelf heb een goed gevoel bij mijn reintegratie en ik ben blij dat ik een opleiding mocht doen die ik al een tijd wilde doen.

-----het is prettig dat ze je op die manier hebben kunnen helpen

Mijn reintegratieconsulent is echter een echte eikel en ik moet alles zelf regelen

-------das de basis als je met instanties in aanraking komt die voor een deel verantwoordleijk voor je zijn, zoals bij je financien, ook niks mis mee
heb een heel hoop meegemaakt bij gak, je leert ze wel kennen, van mijn dossier die ze kwijt zijn (3 keer gebeurd) tot gesprekken waarbij de betreffende arts structureel niet op komt dagen, en ik daar in me uppie zit (weer eens wat anders dan de client die niet komt

als het goed geregeld moet worden maar dat maakt me niet uit. Uiteindelijk gaat het de goede kant op zo langzamerhand. Mijn verhaal gaat dus een succesverhaal worden.

----goed te horen:)

By the way ik wist wel dat jij wel wist dat ik diep in mijn hart een verstandig tiepje ben

-------ik wist ook wel dat jij wel wist dat ik wel wist dat...

tralallaaaaaaaaa

Joyke (kheb me toch zin in een peuk!!!!)

maar ik rook nie!
_________________

Nou, ik ben mijn baan kwijt http://www.xs4all.nl/~everts/bloggernl/ ... lavin.html. Ik krijg wel een andere baan aangeboden, dus ik kan mezelf gaan re-integreren bij een nieuw bedrijf.

Het heeft niks met mijn transseksualiteit te maken, ik val gewoon 'toevallig' binnen de selectiecriteria van de reorganisatie. Maar die criteria zijn dermate ingewikkeld en voor de mensen zelf oncontroleerbaar, dat ik twijfel...

Het zou een nieuwe kans voor me kunnen zijn. Na mijn transitie op het werk bij mijn huidige werkgever, kan ik nu een bedrijf binnenkomen als vrouw vanaf de eerste dag. Niemand zal zich in mijn voornaam kunnen vergissen, want de oude naam kennen ze niet

Maar ik ben nog pre-op. Het komt me erg ongelegen, want ik had juist mijn hele leven zo rustig en overzichtelijk mogelijk ingedeeld, om aan de 'grote sprong' bij de VU te kunnen werken. En nu dit...

Ik zou dus best wat tips kunnen gebruiken. Maar ik zou niet graag als probleemgeval gezien willen worden, met speciale begeleiding. Liever gewoon mezelf zijn, alsof er niks aan de hand is. Zo heb ik het tot nu toe heel aardig gered. Ik leef nu bijna 2 jaar full-time als vrouw, maar met de echte hormonen van de VU moet ik zelfs nog beginnen...

Evelien schreef:Nou, ik ben mijn baan kwijt http://www.xs4all.nl/~everts/bloggernl/ ... lavin.html. Ik krijg wel een andere baan aangeboden, dus ik kan mezelf gaan re-integreren bij een nieuw bedrijf.

De titel vind ik wel heel dramatisch, maar ik ben het verder wel met je eens. De directie gooit een hele hoop ervaring uit het raam, in ruil voor wat betere jaarcijfers door lagere loonkosten. Maar misschien is het wel noodzakelijk.

Evelien schreef: Het heeft niks met mijn transseksualiteit te maken, ik val gewoon 'toevallig' binnen de selectiecriteria van de reorganisatie. Maar die criteria zijn dermate ingewikkeld en voor de mensen zelf oncontroleerbaar, dat ik twijfel...

Officieel zal je ts-teit er niks mee te maken hebben inderdaad, want dan had je ze kunnen pakken op discriminatie. De reorganistie is het excuus waarop ze hebben zitten wachten. Maar ja, je bent er niet als enige uitgeknikkerd, dus valt er niks te bewijzen.

Evelien schreef: Het zou een nieuwe kans voor me kunnen zijn. Na mijn transitie op het werk bij mijn huidige werkgever, kan ik nu een bedrijf binnenkomen als vrouw vanaf de eerste dag. Niemand zal zich in mijn voornaam kunnen vergissen, want de oude naam kennen ze niet

Het zal vast niet lang duren voordat men nieuwsgierig wordt naar je oude naam. En ze kunnen zich altijd nog vergissen in aanspreekvorm, dat gebeurt iedereen.

Evelien schreef: Maar ik ben nog pre-op. Het komt me erg ongelegen, want ik had juist mijn hele leven zo rustig en overzichtelijk mogelijk ingedeeld, om aan de 'grote sprong' bij de VU te kunnen werken. En nu dit...

Het is verre van ideaal inderdaad. Op je oude werk was je in een vertrouwde omgeving en wisten je collega's wat ze aan je hadden, dan nemen ze die rare afwijking eerder voor lief denk ik. Op je nieuwe werk zul je jezelf dubbel moeten bewijzen. En dat iedere keer als je op een ander project terechtkomt.

Evelien schreef: Ik zou dus best wat tips kunnen gebruiken. Maar ik zou niet graag als probleemgeval gezien willen worden, met speciale begeleiding. Liever gewoon mezelf zijn, alsof er niks aan de hand is. Zo heb ik het tot nu toe heel aardig gered. Ik leef nu bijna 2 jaar full-time als vrouw, maar met de echte hormonen van de VU moet ik zelfs nog beginnen...

Je gebruikt nu plantaardige hormonen? Da's weggegooid geld, als je het mij vraagt. Via internet kun je heel makkelijk aan het "echte spul" komen.
Weet het detacheringsbedrijf van je transseksualiteit? Ik ga er maar van uit van niet. Je zult nog wel onder je oude naam op de loonlijst staan en dus verwachten en detacheren ze een meneer, erg lastig als je voor het eerst op de nieuwe werkplek komt. Dat zul je dus eerst moeten zien te regelen. In dat gesprek zou je ook kunnen vragen om zo veel mogelijk naar langlopende projecten te worden gestuurd omdat iedere keer weer de zenuwen hebben van hoe wordt er op mij gereageerd niet echt bevordelijk is voor je. Daar zullen ze vast begrip voor hebben en ik vind dat niet om een speciale behandeling vragen. Daarna is het aan jou om je te bewijzen. Van uitzendkrachten hebben de vaste medewerkers meestal al niet zo'n hoge dunk en dan geeft je ts-teit je een dubbel nadeel. Je zult dus dubbel gemotiveerd moeten zijn, om er wat van te maken en da's erg moeilijk na dit geintje. Verder raad ik je aan om vooral open en eerlijk te zijn. Op redelijke vragen een redelijk antwoord geven en op ongepaste vragen een netjes ontwijkend antwoord, zonder kwaad te worden. De meeste mensen weten gewoon niet beter en verwarren nieuwsgierigheid vaak met belangstelling. Je kunt het je niet veroorloven om van een project weggestuurd te worden, omdat je dan het detacheringsbureau aanleiding geeft om je te ontslaan. Maar goed, je zult in de afgelopen 2 jaar al wel aardig gemerkt hebben hoe het werkt. Succes, enneh nog iets heel anders, waarom verwijder je die oude pasfoto niet van je cv?

Dank je Violet!

Net op tijd, want over een kwartier heb ik mijn eerste gesprek met die heren...

Groetjes...
Evelien

Ik heb een heel goed gesprek gehad met mijn nieuwe werkgever. Ik heb mijn transseksualiteit natuurlijk ter sprake gebracht en ze waren heel ge-interesseerd en deden er absoluut niet afwijzend over.

Omdat ik officieel nog man ben, hebben we afgesproken, dat ik in hun administratie ga als E.G. Snel (m) met de roepnaam Evelien. Op die manier zal ik kunnen functioneren als Evelien, terwijl de belastingdienst toch gegevens krijgt, die passen bij mijn SOFI-nummer. Dit lijkt mij een goede oplossing.

Ik heb de tips, die Violet me gaf dus meteen kunnen benutten. Nogmaals bedankt!

Groetjes,
Evelien

Evelien schreef:Ik heb een heel goed gesprek gehad met mijn nieuwe werkgever. Ik heb mijn transseksualiteit natuurlijk ter sprake gebracht en ze waren heel ge-interesseerd en deden er absoluut niet afwijzend over.

Heb je ook gevraagd naar de frequentie van overplaatsing?

Evelien schreef: Omdat ik officieel nog man ben, hebben we afgesproken, dat ik in hun administratie ga als E.G. Snel (m) met de roepnaam Evelien. Op die manier zal ik kunnen functioneren als Evelien, terwijl de belastingdienst toch gegevens krijgt, die passen bij mijn SOFI-nummer. Dit lijkt mij een goede oplossing.

Het is de best denkbare oplossing, helemaal als ze dan een beetje nadenken en de moeite nemen om je wel als mevrouw aan te schrijven en niet als dhr Evelien Snel. Of wordt het ir? Heb je het mooi maar extra makkelijk met die titel.

Evelien schreef: Ik heb de tips, die Violet me gaf dus meteen kunnen benutten. Nogmaals bedankt!

Ben al lang blij dat je er wat aan had.

Ik heb inderdaad uitgelegd, dat te vaak overplaatsen in mijn geval niet zo gunstig zou zijn. Maar of ze daar echt rekening mee gaan houden, weet ik niet. In elk geval hebben ze het genoteerd.

Oja, en ik heb inderdaad die stomme, oude foto van mijn CV afgehaald. Ik heb die heren en exemplaar van mijn CV gegeven, waar die eerste bladzijde sowieso niet bij zat. Die is eigenlijk alleen maar bedoeld om op het Internet snel naar de juiste pagina in mijn CV te kunnen surfen.

Die foto stond er nog op, omdat ik mijn CV sinds september 2000 nooit meer heb ge-update. In oktober 2000 kreeg ik een baan aangeboden, die ik tot mijn pensioen wilde blijven doen. Dus ik dacht, dat ik nooit meer een CV nodig zou hebben. Helaas, dat pakte anders uit.

Ik wil mijn CV op Internet niet al te recent maken om de privacy van mijn werkgevers en van mijn collega's te beschermen. Die zou in het gedrang komen als ik in mijn weblog schrijf over dingen, die op mijn werk gebeuren. Ik noem nooit namen in mijn weblog, maar als je vandaaruit zo zou kunnen doorklikken naar een CV waar alle namen wel in staan, dan heeft dat geen zin...

Groetjes,
Evelien

[quote=ëvelien"]Omdat ik officieel nog man ben, hebben we afgesproken, dat ik in hun administratie ga als E.G. Snel (m) met de roepnaam Evelien. Op die manier zal ik kunnen functioneren als Evelien, terwijl de belastingdienst toch gegevens krijgt, die passen bij mijn SOFI-nummer. Dit lijkt mij een goede oplossing.[/quote]

Ik denk dat je weinig moeilijkheden krijgt hoor als je naam gewoon veranderd wordt.
De mijne is al bijna een jaar om in mijn nieuwe naam en geslacht, geen enkel probleem.

Groetjes, Amanda (functioneel nu nog drie maandjes man )

Ik heb vandaag een solicitatie gesprek gehad bij een outlet winkel in Batavia stad hier. D efunctie was winkelpersoneel maar bij het gesprek blijkt dat het toch meer een soort assistent bedrijfsleidster is. Het gesprek was eigenlijk voor mij volkomen onverwacht aangezien ik al bijna twee jaar aan het soliciteren ben zonder ook maar één solicitatie gesprek er uit te kunnen halen. Nu lijkt het er zelfs op dat ik ook meteen aangenomen ga worden maar dat weet ik van de week pas zeker. Ik vroeg haar ook waarom ze dus naar een wat oudere vrouw zochten in plaats van een jong goedkoop schoolmeisje en de reden was dus dat het uiteindelijk een leidinggevende functie gaat worden. Ik heb al ervaring met leiding geven aan ongeveer 20 mensen dus kennelijk vonden ze dat relevant. Ook mijn IT achtergrond vond ze fijn en misschien dat dat nog een rol gaat spelen als ik die baan krijg. Ik ben heel erg benieuwd. Overigens is mijn transsexualiteit ook ter sprake gekomen. ik moest namelijk wel verklaren waarom ik al vier jaar thuis zat. Ik heb dus alles verteld en dat werd meteen goed opgenomen. Nu nog even afwachten wat er gaat gebeuren.

Nou Joanne, dat zou toch perfect zijn.
Een job in de buurt, lekker met mensen omgaan.
Alleen jammer dat je je MS-opleding dan niet echt gebruikt, maar ik zou me geen twee keer bedenken (mits het salaris in orde is natuurlijk)
En kun je dan ook fietsend naar je werk? ik weet niet in welke hoek je woont, maar dat lijkt me heerlijk. Ik moet nog steeds elke dag drie kwartier heen en een klein uur terug zonder zicht op verbetering (tenzij ik opnieuw zou verhuizen, maar dat gebeurt niet).

Wanneer hoor je wat?

Joanne schreef:Ik heb vandaag een solicitatie gesprek gehad bij een outlet winkel in Batavia stad hier. D efunctie was winkelpersoneel maar bij het gesprek blijkt dat het toch meer een soort assistent bedrijfsleidster is. Het gesprek was eigenlijk voor mij volkomen onverwacht aangezien ik al bijna twee jaar aan het soliciteren ben zonder ook maar één solicitatie gesprek er uit te kunnen halen. Nu lijkt het er zelfs op dat ik ook meteen aangenomen ga worden maar dat weet ik van de week pas zeker. Ik vroeg haar ook waarom ze dus naar een wat oudere vrouw zochten in plaats van een jong goedkoop schoolmeisje en de reden was dus dat het uiteindelijk een leidinggevende functie gaat worden. Ik heb al ervaring met leiding geven aan ongeveer 20 mensen dus kennelijk vonden ze dat relevant. Ook mijn IT achtergrond vond ze fijn en misschien dat dat nog een rol gaat spelen als ik die baan krijg. Ik ben heel erg benieuwd. Overigens is mijn transsexualiteit ook ter sprake gekomen. ik moest namelijk wel verklaren waarom ik al vier jaar thuis zat. Ik heb dus alles verteld en dat werd meteen goed opgenomen. Nu nog even afwachten wat er gaat gebeuren.

Oe, dus...congrats alvast.

Joanne,
Ik hoop van harte dat je aangenomen wordt!
Ik twijfel er niet aan, jij krijgt die baan. En volgend jaar of zo moeten we via je persoonlijke secretaresse een afspraak maken om je te kunnen spreken