De spot met transen drijven is o zo geestig

[Frederique_]

Hoi Joy,

Mensen schieten in de verdediging omdat jij ook in mijn beleving heel aanvallend schrijft dat iedereen die geen SRS wil, die piemel wil houden vanwege seksuele bevrediging. Dat is echt heel aanvallend en voor wat mij betreft in ieder geval ver bezijden de waarheid.

Ik worstel zelf met het volgende probleem:
1) Als ik opnieuw geboren zou mogen worden, dan zonder penis. En als er een fee pief-paf-poef zou doen en zonder enig risico van die penis een vagina te maken -> ik zou er direkt voor gaan.
2) We weten allemaal dat het niet zo werkt. Een SRS heeft niet alleen maar voordelen. Een van die nadelen is dat je levenslang wekelijks een uur lang je gaatje moet openhouden, wat niet echt prettig is. Een andere is de kans op complicaties. Ik heb zelf diabetes, en met die diabetes erbij is mijn grootste argument: als het niet echt heel erg nodig is, waarom dan iets aan mijn lichaam veranderen? 't Kan alleen maar een extra risico op ellende in de toekomst zijn...

Gewoon maar een andere reden die niets met seksualiteit of seksuele gevoelens te maken heeft. Want in alle eerlijkheid wil ik dat de VU opschiet met die hormonen, juist om die seksuele gevoelens kwijt te raken...

Dan nog je overige argumenten: natuurlijk is het in de sauna of in het zwembad vervelend dat daar een bobbel zit. Ik ga daar op dit moment mee om, door niet in een openbaar zwembad, maar in een hotelzwembad te gaan zwemmen; zodat de kans dat ik mensen tegenkom en problemen krijg veel kleiner is. En omdat een paar keer per jaar zwemmen voor mij genoeg is is dat voor mij een oplossing.

Verder ben ik niet op zoek naar een relatie. Ik heb er ook geen probleem mee dat ik alleen leef. Dat anderen dat ook hebben gehad en dat dat na hun SRS over was (hoi, Melina) dat mag zo zijn, er zijn ook mensen waarbij dat na de SRS niet zo was. Ik zie het niet als een probleem.

Er zijn heel veel kleuren en smaken in gender-land en -de- universele waarheid bestaat niet...

Groetjes,

Frederique

[mina]

Degene die niet all de way willen gaan, en een combi willen van een vrouwelijk lichaam en het behouden van de penis, doen dat maar om 1 reden:

sexuele opwinding

Overigens, je schiet aardig in de verdediging, waarom?

Omdat het in elk geval voor mij niet op gaat.
Ik ben ook geen travestiet (als ik de betekenis van het woord op deze site mag geloven) ..

"We noemen een man travestiet als zijn sekse mannelijk is, zijn gender-identiteit (het gevoel/beeld wat hij is, in dit geval een man) ook mannelijk, maar zijn gedrag, dus zijn genderrol soms of vaak vrouwelijk is."

en Transgenderisme

"Transgenderisten zijn mensen die structureel leven als lid van het tegengestelde geslacht, volledig dan wel parttime. Sommigen van hen behouden hun oorspronkelijke identiteit op hun werk of bij formele gelegenheden; anderen vertonen zich in hun nieuwe identiteit in heel het dagelijks leven. Transgenderisten zijn uniek omdat voor hen het handhaven van zowel mannelijke als vrouwelijke kenmerken van belang is om een gevoel van evenwicht te hebben."

Ik blijf het verwarrend vinden dat het woord TG door veel mensen verschillend wordt opgevat...zo lijken er steeds misverstanden te ontstaan.

groetjes,
Mina

[Frederique_]

Een vrouw met een penis, is dat een vrouw?

Neen, absoluut niet.
Maar dat snap je pas na een geslaagde SRS en dus met een werkende clitoris.

Dit is werkelijk de slechtst mogelijke reden om een SRS te ondergaan: "als je geen SRS hebt ondergaan zul je nooit weten hoe niet-vrouwelijk je was".
Komop, zeg...

Zo iemand kan zich wel vrouwlijk voelen, maar als de penis er nog aan zit, ben je voor de buitenwereld simpelweg geen vrouw

Ook voor hem of haarzelf niet.
Want telkens je naar de WC gaat, bad neemt , douche neemt .... telkens is er een confrontatie met je mannelijkheid.

Wat mij echt ontzettend stoort is dat je hier een ander haar gevoelens loopt in te kleuren. Wil je daarmee stoppen?

Dat JIJ dat zo ervaren hebt, dat zal zo geweest zijn - ik neem dat direkt van je aan. Dat je dat, als zijnde JOUW gevoelens, zo beschrijft vind ik ook heel goed, daar hebben we met z'n allen ook wat aan. Maar dat jij zo maar even schrijft dat IN Z'N ALGEMEENHEID iemand met een piemel zich geen vrouw kan voelen -> daar krijg ik echt de bultjes van.

Ik weet wat ik voel. Ik voel me vrouw.

Groetjes,

Frederique

[Frederique_]

Gelukkig maar, maar aan het begin van de tunnel zie ik voor de komende periode weinig geluk en levensvreugde, je moet erdoorheen om uiteindelijk te kunnen gaan leven, en het moge duidelijk zijn, ik zie daar ernorm tegenop

Ik krijg altijd de rillingen als ik mensen dit zie schrijven: alsof het leven alleen maar om die piemel of die vagina draait. Dat verbaast me trouwens ook wel in Melina's berichten.

Heb je nu echt niets anders leuks in je leven? Een leuk gezin of goede familie, een leuke werkomgeving, leuke buren, lid van een leuke vereniging of een leuke hobbie? Waarom zou je dat niet -naast- je trans-traject kunnen invullen? Waarom ga je pas leven na je SRS en begin je er niet nu al mee?

Die absolute focus op die vagina - ik zal 't wel nooit snappen...

Groetjes,

Frederique

[johnn]

Even een reactie van mijn kant op persoonlijke titel.

ik heb deze discussie net helemaal gelezen en wat mij opvalt is eigenlijk het volgende (althans, zo komt het op mij over)
Er wordt behoorlijk geprobeerd het hele T* gebeuren in strakke hokjes te plaatsen.
Een TS doet A en B en C...een TG doet A en B en D.....een TV doet D en E en F.
Kortom, strak omkaderde hokjes.
Ik denk dat er als je het formaat van de 3 hokjes neemt er misschien wel 1000 'hokjes' in te maken zijn (voor zover het nodig is om mensen in hokjes in te delen).
Mijn idee is dat men is wat men zich voelt.....en is dat TS zonder dat men dan perse A en B en C doorloopt.......prima toch?
We lopen over het algemeen behoorlijk te hoop als er eens gesteld wordt " jij bent T*, dus jij doet/voelt/denkt/bent zus of zo".....en terecht vindt ik....ieder mens is anders en uniek.
Ieder mens beleeft zijn leven anders...op zijn/haar manier met eigen gevoelens en gedachten.

Dan nog even over het begin, Kelly.
Ik ken Kelly ook niet persoonlijk, dus kan/mag eigenlijk misschien niets zeggen.
Wel kan ik aangeven hoe e.e.a. op MIJ overkomt.
Ik vind Kelly in de media ook wel redelijk 'over de top' handelen/doen.
Vind ik ook regelmatig overdreven en geen goed doen aan de T* gemeenschap omdat men al snel een vergelijk gaat maken zoals "oh, jij bent dus net als zij, DUS jij doet/bent/denkt/voelt xxxxxx"
Echter wat wel goed is van Kelly is dat zij het T* gebeuren in nederland wel een stuk bespreekbaarder heeft gemaakt.
Het is bij het grote publiek toch een stuk bekender geworden dat er zoiets als T* bestaat.
Even kort door de bocht....Het T* zijn hoef je minder over uit te leggen en er wordt meer naar/over achtergronden gevraagd/gesproken.

Dan verder je leven na een SRS.
Ik denk dat je dit nooit kunt/mag verloochenen.....het is wel een deel van jezelf..JOUW leven.
Uiteraard hoef je er niet mee 'te koop' te lopen en hoef je het niet te pas en te onpas in het gesprek te gooien.......maar helemaal ontkennen/verbergen/verstoppen (of hoe je het maar wilt noemen) denk ik dat ook niet goed is.

Nogmaals dit alles is op persoonlijke titel en mede ingegeven zoals IK het hele traject (vanaf het begin tot en met vandaag) met Marcella hebt meegemaakt

[Juliette]

Even een reactie van mijn kant op persoonlijke titel.

ik heb deze discussie net helemaal gelezen en wat mij opvalt is eigenlijk het volgende (althans, zo komt het op mij over)
Er wordt behoorlijk geprobeerd het hele T* gebeuren in strakke hokjes te plaatsen.
Een TS doet A en B en C...een TG doet A en B en D.....een TV doet D en E en F.
Kortom, strak omkaderde hokjes.
Ik denk dat er als je het formaat van de 3 hokjes neemt er misschien wel 1000 'hokjes' in te maken zijn (voor zover het nodig is om mensen in hokjes in te delen).
Mijn idee is dat men is wat men zich voelt.....en is dat TS zonder dat men dan perse A en B en C doorloopt.......prima toch?
We lopen over het algemeen behoorlijk te hoop als er eens gesteld wordt " jij bent T*, dus jij doet/voelt/denkt/bent zus of zo".....en terecht vindt ik....ieder mens is anders en uniek.
Ieder mens beleeft zijn leven anders...op zijn/haar manier met eigen gevoelens en gedachten.

Dan nog even over het begin, Kelly.
Ik ken Kelly ook niet persoonlijk, dus kan/mag eigenlijk misschien niets zeggen.
Wel kan ik aangeven hoe e.e.a. op MIJ overkomt.
Ik vind Kelly in de media ook wel redelijk 'over de top' handelen/doen.
Vind ik ook regelmatig overdreven en geen goed doen aan de T* gemeenschap omdat men al snel een vergelijk gaat maken zoals "oh, jij bent dus net als zij, DUS jij doet/bent/denkt/voelt xxxxxx"
Echter wat wel goed is van Kelly is dat zij het T* gebeuren in nederland wel een stuk bespreekbaarder heeft gemaakt.
Het is bij het grote publiek toch een stuk bekender geworden dat er zoiets als T* bestaat.
Even kort door de bocht....Het T* zijn hoef je minder over uit te leggen en er wordt meer naar/over achtergronden gevraagd/gesproken.

Dan verder je leven na een SRS.
Ik denk dat je dit nooit kunt/mag verloochenen.....het is wel een deel van jezelf..JOUW leven.
Uiteraard hoef je er niet mee 'te koop' te lopen en hoef je het niet te pas en te onpas in het gesprek te gooien.......maar helemaal ontkennen/verbergen/verstoppen (of hoe je het maar wilt noemen) denk ik dat ook niet goed is.

Nogmaals dit alles is op persoonlijke titel en mede ingegeven zoals IK het hele traject (vanaf het begin tot en met vandaag) met Marcella hebt meegemaakt

Ik ben het helemaal met je eens Johnn.
Het een is ook niet minder dan het ander. Het gaat om wat je je voelt en niet wat voor (geslachts)kenmerken iemand heeft.

[Mara]

Gewoon maar een andere reden die niets met seksualiteit of seksuele gevoelens te maken heeft. Want in alle eerlijkheid wil ik dat de VU opschiet met die hormonen, juist om die seksuele gevoelens kwijt te raken...

Frederique waarom wil je van seksuele gevoelens af als het dan niet met seksualiteit te maken heeft? Zoals ik van jou lees had je nooit un sekspartner en beleeft verder ook geen seksualiteit met je zelf.....dus over welke seksuele gevoelens praat je eigenlijk....??

Trouwens is het niet zo simpel gewoon met un stofje je seksuele gevoelens uit te schakelen, misschien lukt het de eerste tijd wat rust ervan te hebben, maar niet voor altijd hoor.....je denkt dat toch niet echt hè??

Er is meer dan testo, wat je seksueel laat zijn, wat denk je, dat TSsen die geopereerd zijn geen pret meer beleven....nou ik kan je wel beloven, dat je een erg leuk seksleven kunt hebben als je lichaam eens klopt

En ja, er draait veel om seks in deze wereld, en nee, deze seksuele wezens bedrijven het niet alleen maar hoor, ze beschouwen het juist als een soort invulling van het leven, net zoals een van de dingen die je hier aanhaalt:

Heb je nu echt niets anders leuks in je leven? Een leuk gezin of goede familie, een leuke werkomgeving, leuke buren, lid van een leuke vereniging of een leuke hobbie? Waarom zou je dat niet -naast- je trans-traject kunnen invullen?

Als een ding niet klopt heeft het ook invloed op de rest van je invullingen, immers is men sterk gefrustreerd als iemand die niet in de gewenste lichaam leeft.....

....als dat dan bij jou niet zo is.....maar bij velen dus wel! Met name bij erg velen ook nog! Jou storen je eigen seksuele gevoelens en je wil daarvan af maar je bedenkt niet wat een hormonele verandering teweg kan brengen, stel je komt daar achter en opeens klopt je lichaam en daar komt opeens je lief van het leven om de hoek en dan......nu wil je geen relatie, je leeft liever alleen, je hebt genoegen aan je goede familie, je leuke werkomgeving, je bent er blij mee lid van een vereniging te zijn en bedrijft un leuk hobby......maar een gezin waarin je oud kunt worden onbreekt! Je weet het nog niet hoe dat voelt, maar een hormoonverandering heen naar östrogenen in plaats van testosteron verandert je hele wezen en laat niet alleen maar je libido wat dalen....je gevoelsleven wordt als het ware op links gedraait.....

.....en als je nu al over seksuele gevoelens praat die je kwijt wil dan zal dat un tijd lang wel lukken omdat links en rechts heel veel gebeurt, maar op kort of lang komen ze weer de kop opsteken en ik kan me voorstellen, dat ook jij daar benieuwt naar bent in welke vorm dat dan zal zijn

....het leven is en blijft spannend hoor

Groetjes, Mara

[lief dinnetje]

John schreef :

Dan verder je leven na een SRS.
Ik denk dat je dit nooit kunt/mag verloochenen.....het is wel een deel van jezelf..JOUW leven.
Uiteraard hoef je er niet mee 'te koop' te lopen en hoef je het niet te pas en te onpas in het gesprek te gooien.......maar helemaal ontkennen/verbergen/verstoppen (of hoe je het maar wilt noemen) denk ik dat ook niet goed is.

Ik vond het hier wel relevant om eventjes neer te schrijven.
Er spreekt hier wel iemand van zelfmoord !
Dat gevoel is me ook niet volledig onbekend trouwens en een wat positieve noot van een post-op trans kan dan misschien helpen.
Het zou echt wel verkeerd geweest zijn om zelfmoord te doen, het leven is voor mij nu wel plotseling aangenaam geworden.

Quote :

Joy schreef :

De dood is overigens niet eens een onrealistische optie, die bij mij regelmatig naar voren komt

Verder John , Openheid is de enige optie die je hebt als trans.
Het is niet altijd even evident, maar toch het helpt je wel tijdens je outing.
Maar ok ik heb het wel begrepen hoor.

Groetjes,

Melina

[lief dinnetje]

Frederique schreef :

Dit is werkelijk de slechtst mogelijke reden om een SRS te ondergaan: "als je geen SRS hebt ondergaan zul je nooit weten hoe niet-vrouwelijk je was".
Komop, zeg...

Ja en ik schrijf dan nog niet hoe vrouwelijk je je kan voelen als je dan eindelijk als vrouw kan en mag vrijen met een man.

Groetjes,

Melina

[lief dinnetje]

Frederique schreef :

Wat mij echt ontzettend stoort is dat je hier een ander haar gevoelens loopt in te kleuren. Wil je daarmee stoppen?

Dat JIJ dat zo ervaren hebt, dat zal zo geweest zijn - ik neem dat direkt van je aan. Dat je dat, als zijnde JOUW gevoelens, zo beschrijft vind ik ook heel goed, daar hebben we met z'n allen ook wat aan. Maar dat jij zo maar even schrijft dat IN Z'N ALGEMEENHEID iemand met een piemel zich geen vrouw kan voelen -> daar krijg ik echt de bultjes van.

Ik weet wat ik voel. Ik voel me vrouw.

Goed Frederique , beschrijf dat dan eens => Ik voel me vrouw ?
Waarom raakt dat je toch zo hard ..... ?
Hoe voelt de vrouw in jou zich dan als ze onder de douche haar mannelijk lid aan het reinigen is ?

Groetjes,

Melina

[lief dinnetje]

Frederique schreef :

Ik krijg altijd de rillingen als ik mensen dit zie schrijven: alsof het leven alleen maar om die piemel of die vagina draait. Dat verbaast me trouwens ook wel in Melina's berichten.

Heb je nu echt niets anders leuks in je leven? Een leuk gezin of goede familie, een leuke werkomgeving, leuke buren, lid van een leuke vereniging of een leuke hobbie? Waarom zou je dat niet -naast- je trans-traject kunnen invullen? Waarom ga je pas leven na je SRS en begin je er niet nu al mee?

Die absolute focus op die vagina - ik zal 't wel nooit snappen...

Leuk gezin => Vergeet het maar, ik ben een hetero-vrouw en zonder vagina lukt dat niet met een hetero-man. Zelfs nu met een vagina is het moeilijk een leuk gezin te hebben.
Je blijft immers wel trans.

goede familie => Zeer lastig, want ik voelde me heel slecht in mijn vel en was echt niet te genieten voor de familie. Bovendien heb ik uit schaamte mijn travestie verborgen gehouden , wat je ook niet meteen een sociaal wezen maakt.

Lid van een leuke vereniging of een leuke hobbie => Ook niet evident.
Zelfs niet na mijn SRS !
Vermits ik juridisch nog geen vrouw ben, maar nu wel geslachtelijk heb ik wel wat problemen.
Als ik me in een club wil inschrijven is dat als MR Melina
Als ik me wil verbinden aan een sportclub, moet/mag ik dan bij de mannen of de vrouwen ?
Jij mag dan wel al een tijdje leven in een 'genderloze' maatschappij, maar de realiteit is wel eventjes anders.
Als ik aan wielrennen, basket, volley, voetbal , .... wil doen dan zit ik dus met een probleem bij mijn inschrijving.
Proficiat hoor Frederique dat je je vrouw voelt, maar ga je eens inschrijven bij een sportclub.
Met jouw lengte is basket wel leuk lijkt me .... moet je echt eens proberen.
Dan merk je wel snel hoe anderen binnen de maatschappij de focus leggen op het hebben van een vagina en daar aan gekoppeld (mits een hoop papieren en bezoekje aan de rechtbank) een juridisch 'vrouwelijk' geslacht.

Waarom zou je dat niet -naast- je trans-traject kunnen invullen? Waarom ga je pas leven na je SRS en begin je er niet nu al mee?

Zie boven.
Je kan dus maatschappelijk, sociaal en dus ook seksueel niet 'volledig' functioneren als 'vrouw' zolang je niet alles achter de rug hebt.

Kort : Het is fijn dat je jezelf vrouw kan voelen, maar wat ben je daar dan mee ?
Als in feite uiteindelijk niemand je de erkenning geeft dat je effectief een vrouw bent ?
Anders gezegd .... de focus op de vagina ...... wel vrijen met een man in heel je vrouwelijkheid is de ultieme erkenning van je 'vrouw' voelen en 'vrouw' zijn.

Groeten,

Melina

[Frederique_]

Hoi Melina,

Het raakt mij hard, omdat je mijn gevoelens afdoet als "niet-vrouw" en er ook openlijk bijsuggereert dat je je pas vrouw kunt voelen als je een vagina hebt. Terwijl ik mij "wel-vrouw" voel, met penis. Waarbij ik ook openlijk de vraag wil stellen hoe een post-op zich in vredesnaam 100% vrouw kan voelen als ze nog een baarmoeder mist en dus nog steeds niet zal weten hoe het voelt om ongesteld te zijn of kinderen te baren...

Oftewel: het lichaam van een post-op TS is net zo goed een half-fabrikaat tussen man en vrouw als dat van elke transgender die hier schrijft. Toch accepteer je alleen van post-op transseksuelen het "vrouw-gevoel". Daardoor misken je mijn vrouw-gevoel en dat is wat mij raakt.

En om dan toch maar op de vraag in te gaan: als ik onder de douche sta ervaar ik vooral de pijn van het missen van borsten. Die penis? Daar heb ik mee leren leven, al 37 jaar... Zie verder mijn eerdere antwoord aan Joy hoe ik over die penis denk: als'ie spontaan weg zou zijn zou ik hem niet missen. Nu hij er zit kan ik er wel mee leven, al zou ik het prettig vinden als'ie wat minder seksueel actief zou zijn...

Groetjes,

Frederique
N.B: ik heb een gruwelijke pest aan sport. Daardoor is wat je beschrijft voor mij geen probleem, al snap ik wel wat je bedoelt. Wel snap ik nog steeds niet waardoor je alleen erkenning kunt krijgen van je vrouwelijkheid in het vrijen. En waarom moet juist die vrouwelijke kant erkend worden? Er is (en je bent) zoveel meer... Bijvoorbeeld erkenning van je collega (m/v) zijn. Of in erkenning van je buur (m/v) zijn. Of in erkenning van je gezelligheid (m/v) in een café...

[lief dinnetje]

Frederique :

N.B: ik heb een gruwelijke pest aan sport. Daardoor is wat je beschrijft voor mij geen probleem.

Je en dat is dus een typisch 'Frederique' antwoord.

Ik heb geen probleem met relaties, want ik wil er geen.
Ik heb geen probleem met seks, want geen behoefte.
Ik heb geen probleem met sport, want ik doe niet aan sport.

En dan stel jij mij de vraag waarom ik niet normaal kan functioneren in de maatschappij als vrouw met een penis ?

Wel Frederique , misschien moet je dan ook jouw uitgangspunt niet als norm nemen.
Want de meerderheid in onze maatschappij ... wil wel een relatie, wil wel kunnen genieten van seks en wil wel bij een sportclub.
Beschouw jezelf maar eerder als een eenzaat dan als norm !

Met andere woorden wat jij ziet als sociaal normaal functioneren, zie ik als sociaal gehandicapt zijn.
Als ik omwille van mijn 'zijn' moet laten van relaties te hebben, seks te hebben en aan sport in clubverband te doen dan zie ik dat als een ernstig gebrek in mijn functioneren.

En er is nog veel en veel meer met betrekking tot het sociale leven als vrouw .... nu ik op het werk als vrouw geaccepteerd ben bijvoorbeeld :

Vbn : Uitnodiging voor homeparties bij vriendinnen : gaat om verkoop van juwelen, lingerie ..... dus alleen voor vrouwen.
(Tja kom daar eens binnen met een penis aan je lichaam ... die lingerie zal je echt prachtig staan lijkt me)
Samen op stap na het werk met groepjes vriendinnen.
Kortom : het socialiseren als vrouw tussen de andere vrouwen.

Na een tijdje heeft je vrouw zijn en je vrouw voelen absoluut niks meer te maken met kleding, make-up en borsten en zelfs niet meer met een vagina.
Die dingen maken gewoon onderdeel uit van je 'zijn' om je verder te kunnen integreren als 'vrouw' in het hele sociaal gebeuren.

Het niet baren van kinderen is geen argument, want ik heb zeer veel vriendinnen die geen kinderen hebben en er ook geen willen.
Verder is het niet hebben van eierstokken en baarmoeder minder relevant, want niet zichtbaar en er zijn ook best wel vrouwen die die dingen laten verwijderen.
het niet hebben van de ongesteldheid wordt door vrouwen ook eerder gezien als een onaangename ervaring en velen nemen dan ook 'de pil' of andere medicatie om dat min of meer onder controle te houden.
Onze hormonenkuur is inderdaad niet identiek aan wat een vrouw meemaakt qua hormonale schommelingen, maar in zijn totaliteit krijgen we wel een gelijkaardige dosis hormonen te verwerken per maand.
Het blijft dus inderdaad een simulatie en dat zal het ook wel altijd blijven.
het neemt niet weg dat de wetenschap al heel ver staat en dat we op die manier de ervaring van 'vrouw zijn' in zijn totaliteit zeer goed kunnen benaderen (hormonen en SRS zijn daar uiteraard cruciaal in, borsten zijn veel minder relevant maar helpen wel voor het 'zelfbeeld' zoals bij vele biologische vrouwen trouwens.)

Groetjes,

Melina

[Frederique_]

Beschouw jezelf maar eerder als een eenzaat dan als norm ! [...] Met andere woorden wat jij ziet als sociaal normaal functioneren, zie ik als sociaal gehandicapt zijn.

En nu verwacht je van mij een serieus, sociaal en constructief antwoord?

Groetjes,

Frederique

[Joy]

Ik had een verhala klaar, maar alles is inmiddels zon beetje gezegd hier

-ik begrijp nog steeds niet waarom iemand de penis wil behouden als er geen interesse is mbt seksuele beleving

-Frederique,als jij er voor kiest je penis te behouden, prima, maar denk eens wat verder na over de gevolgen daarvan, op alle vlakken

JIJ kunt er misschien vrede mee hebben (ik denk pers van niet) maar jouw omgeving die op jouw reageerd omdat je een vrouw bent met een penis, zou het je wel eens verdomde moelijk kunnen gaan maken

Je bent niet alleen op de wereld, je hebt te maken met anderen, en daarin wordt een vrouw met een penis simpeleg in 99 % van de situaties niet geaccepteerd, boks daar maar eens tegenop

tenzij je je leven wilt slijten in absolute enzaamheid in je eigen wereldje

Joy