Knoop...

[Missy]

Hoi meiden,
Ik ben nu al een aantal weken lid van dit forum en misschien hebben sommige mensen de indruk dat ik niet zo actief ben.Deze post heeft lang op zich laten wachten....
Eigenlijk ben ik niet zo een praatveel iemand,nooit geweest eigenlijk, maar ik heb van jullie al wel veel geleerd door hier elke dag eens naar jullie berichtjes te komen kijken.In moeilijke momenten helpt dat wel want ik zit met mezelf soms echt in 2 strijd en jullie laten me zien dat ik eigenlijk toch iemand ben die hetzelfde ben als iedereen(of toch net iets anders?)Jullie zijn echt een dagelijkse troost in deze rotwereld.
Mijn vrouwtje aanvaard me zoals ik ben maar de buitenwereld daar ben ik echt bang van omdat T zijn toch nog altijd een taboe is en zeker in de harde mannenwereld waar ik in vertoef.Mijn gevoelens en reakties als iemand me om een goeie babbel vraagt als ze er weer eens een beetje door zitten zijn meestal naar de vrouwelijke kant,laatst was er zelfs iemand die zei dat ik beter van het vrouwelijk geslacht was geweest want dat ik echt kan luisteren en ergens vrouwelijk reageer.De persoon in kwestie is niet op de hoogte van mijn 2e ik,buiten mijn vrouwtje niemand trouwens,en toch had ik ergens een 2strijd die zich langzaam maar zeker opwerkt.Zou ik het haar zeggen of niet?Zal ik ooit naar buiten komen?Uitkomen voor wie ik ben?Blijf ik gewoon zoals de mensen mij nu kennen?Ik weet het niet en daarom had ik graag jullie mening eens gehoord over dit voor mij toch een beetje een probleem...
Tegen mijn vrouwtje zeg ik dit liever niet dat ik dit schrijf want zij heeft het in het verleden al moeilijk genoeg gehad met te aanvaarden dat ik anders ben en ik denk niet dat zij er ooit klaar voor zal zijn om met mijn 2 persoonlijkheden naar buiten te gaan.
Laat staan dat iemand het zou aanvaarden zonder ons nadien scheef te bekijken en ons te laten vallen in het ergste geval.
Ik zit dus echt op een knooppunt van mezelf te dobberen en ik geraak er niet uit,het beste zou nog zijn dat ik het gewoon laat zoals het is en Missy de mensen laat verder helpen....
Groetjes,Missy XXX

PS Bedankt voor de toffe momenten en de goeie raad tot nu toe,jullie hebben me al veel bijgebracht

[Nathalie]

Hi Missy, prettig dat je het nu aandurft het forum echt uit te proberen. Communicatie is tweeweg-verkeer, dus dat werkt meteen een stuk prettiger, niewaar ?

Met interesse heb ik je bericht gelezen en ik herken er veel in. Ook herken ik de valkuilen die niet alleen jij maar ook vele trava's met jou denken te zien. Met name de acceptatie van de 'buitenwereld'.

Ik heb dat hier al eens vaker opgeschreven, daarom deze keer de verkorte versie. Het is echt een misvatting te denken dat andere mensen jou op voorhand zullen afwijzen als zijnde Missy, de travestiet of de vrouw (naar keuze). Dit heeft namelijk ALLES te maken met je houding, je openheid en je voorkomen.
Dit alles vereist, in mijn optiek, een respectvolle houding jegens de ander. M.a.w. stel je je open en respectvol op naar de ander en ga vragen (soms best moeilijke) niet uit de weg. Maar ga de confrontatie aan op een goede manier. Dan zal men in veel gevallen je het respect teruggeven dat je bij hen hebt neergelegd.

Even ervan uitgaand dat men dat respect ook daadwerkelijk waard is. Er zal namelijk altijd een groep mensen blijven voor wie je het nooit goed kunt doen. Maar hier kun je jezelf de vraag stellen of je die lieden uberhaupt tot je kennissen- of zelfs je vriendenkring wilt rekenen.

Dit gaat zeker op voor je partner (je 'vrouwtje'.. die term heb ik hier thuis afgeleerd *gniffel* ) Door NIET te delen dat wat een zeer belangrijke plaats inneemt in je belevenis- en gevoelswereld geef je haar NIET het respect dat ze verdiend. En dat kan ze je --terecht-- gaan kwalijk nemen. Zeker als blijkt dat je al jaren daarmee loopt en het haar nog nooit hebt verteld.

Om kort te gaan; hoe sneller je het vertelt, des te beter het me lijkt. Maar tis ook HOE je het verteld. Een mededeling als; "Schat, (of 'vrouwtje') vanaf vandaag doe ik regelmatig een jurk aan en zal avondjes de bloemen gaan buitenzetten als vrouw" zal waarschijnlijk niet in goede aarde gaan vallen als het het niet met tact, inzicht en begrip brengt. Heel vaak blijkt dat de partner in kwestie al vaak wel weet dat er iets aan de hand was, maar ze kon tot op dat moment nog niet haar vinger op de zere plek leggen.

Kortom, overweeg serieus dit voor jou belangrijke gevoel te delen met je levenspartner. Ze verdiend het te weten wat er voor jou (en dus ook haar) belangrijk is. En doe het voorzichtig aan, kleine stapjes..

Ik hoop dat je iets aan hebt aan deze ervaringen van een ervaringsdeskundige.
Succes !

[capt haok]

Missy, hier zit je op de goede plek, ervaringsdeskundigen liggen hier voor het op rapen .
Ook ik herken veel in jouw verhaal, en heb hier ook een tijd mee zitten te puzzelen.
Een ding is goed wat je doet, er bewust over nadenken of je het wilt vertellen aan anderen, want het is erg intiem, en mensen kunnen je er voor "afbranden" tot de enkels.
Gelukkig valt het in de praktijk wel mee hoor, in iedergeval in mijn geval, maar pas op!! Sommige lui kunnen je erg bezeren, wees selectief in het vertellen.
En er moet ook een meerwaarde in zitten, waarom doe je het, en kan die persoon hier aan voldoen.
Wil je Missy er meer ruimte doorgeven? Toch weer de vraag, wat zijn je verwachtingen van de buitenwereld, stel ze absoluut niet te hoog!
Mensen begrijpen er vaak geen jota van, kijken je met koeieogen aan, en zeggen"gossie, wat vervelend voor jou, maar ik blijf je gewoon zie als je nu bent hoor"
Lief bedoeld maar een opmerking waar ik echt niet op zat te wachten, medelijden, en Narayani blijft ook buiten beeld.
Met maar een paar mensen heb ik goed gesprek gehad, en die moet je echt zoeken met een lantaarntje hoor.
Vaak hadden die al ervaring door een ts/ tv/tg in hun eigen omgeving, en niet te vergeten, een hele goede band met mij.
Je vrouwtje het vertellen? Zij lijkt me het meest aangewezen persoon, tot hoever ik dit natuurlijk kan inschatten achter mijn toetsenbord.
Maar als je het haar niet kunt vertellen, wie dan wel?
Wees wel erg voorzichtig, en als je het verteld heb, ga je dan niet vergalopperen. Net zoals Nathalie al schreef, doe het in kleine stapjes.

En ik kan me verder aansluiten bij het verhaal van Nathalie, zit heel wat in!

Succes,

het elfje

[Missy]

Hoi,ik terug.Het is hier pffffffff echt heet tropisch warm en ik smelt bijna achter mijn pctje.
Ik denk dat ik het gisteren een beetje verkeerd uitgelegd heb,mijn vrouwtje is wel degelijk op de hoogte en akkoord met Missy maar ze weet niet dat ik hier actief ben op dit forum.Ze wil ook niet dat ik ermee naar buiten kom daar ben ik praktisch zeker van,misschien ooit wel maar nu zeker nog niet.Wat jullie antwoord betreft,ik weet nu dat ik er goed aan gedaan heb om toen tegen die persoon niets te zeggen...en dat ik beter zwijg over Missy.
Het is inderdaad zo dat sommige mensen je de grond kunnen inboren omdat ze niet klaar zijn om zoiets te verwerken en wat doe je uit onmacht?Iemand afbreken is 1 van de zaken die dan kunnen gebeuren bij sommige mensen.Maar ikzelf ben zowiezo nu nog niet klaar om met mijn alter ego naar buiten te komen en ik twijfel of ik dat ooit wel zal zijn ook al is het tussen gelijkgestemden zoals jullie waar je niet scheef bekeken word.
Vanmorgen ben ik,jullie kunnen het onnozel vinden,naar het graf geweest van mijn tante die in 1993 overleden is en ik heb daar een hele tijd gezeten...gewoon omdat ik weet dat dat de enige persoon zou geweest zijn waar ik in real life zou bij terecht kunnen met mijn andere ik.
Zij begreep alles en kende me door en door.Op het moment dat ze stierf was ik 19 en ik liep al een hele tijd met mijn "probleem" rond.Ze was zelf terminaal ziek(ze zou dit jaar 50 jaar geworden zijn) maar stond steeds klaar om naar mijn problemen te luisteren.Ik heb het met haar nooit over travestie gehad daarom stond ik zelf nog niet ver genoeg maar ik weet zeker dat ze het zou begrepen hebben als ze er nog zou zijn,ik denk dat ze misschien ergens het wel vermoedde en daarom ben ik deze morgen eens bij haar geweest.Het was een one-way gesprek maar toch geeft je dat ergens een opkikker zodat je weer even de dingen aankan.
Wat kan deze rotwereld toch onrechtvaardig zijn he...zeker voor mensen die willen zijn wat ze zijn
Iedereen word gestuurd door het dit mag en dit mag niet apparaat... en niemand beseft het maar een mens mag gewoon zichzelf niet zijn.Als je ook maar iets anders bent in de maatschappij word je onverbiddelijk uitgesloten.
Dat heeft de mens bereikt met al zijn leefregeltjes op te stellen....
Het spijt me dat ik het moet zeggen maar we zullen nog lang moeten vechten hoor zusters om te komen waar we willen zijn.Zolang een TV enkel maar mag buitenkomen met carnaval of Halloween en voor de rest van het jaar volgens het groooooote wetboek strafbaar is en ervoor kan opgepakt worden staan we nog geen stap verder he.
Of we bouwen een ruimteschip en verhuizen naar de T planeet waar onze regels gelden

*droomt lekker verder*Groetjes,Missy XXX

[Nathalie]

Missy, ga er gewoon maar vanuit dat mensen, in het algemeen gesproken, uitgaan van een beperkt mensbeeld. (het aloude hokjes-denken) Alles wat daarbuiten valt en dus niet beantwoord aan de 'norm' wordt òf gelijkgetrokken naar een aanvaardbare vorm van de norm maar nu met een lichte tick, òf wordt afgedaan als afwijking en soms bespot. Vaak --en gelukkig maar -- zullen mensen die je kennen uitgaand van het eerste beeld. En het voor zichzelf rechtpraten met motivaties als: 'ach, waait wel weer over' of 'het zal zo'n vaart niet lopen'.

Het is dus aan jou, en aan jou alleen, om hen te schetsen wat je travestie gevoelens inhouden. En het hoe en waarom uit te leggen. Doe je dat niet of niet voldoende dan vervalt men dus al snel naar de eigen stereotype beelden die ik je zonet schetste, met alle gevolgen vandien. Of je moet het treffen en je hebt relaties die zich bovenmatig interesseren in menselijke gedragingen die afwijken van de norm. Dan heb je gewoonweg mazzel en spaart het je wat energie

[Missy]

Nathalie,je bent een schat!!! Ik heb weer veel bijgeleerd wat me zeker zal helpen om me in de toekomst verder te ontplooien.Op welke manier dan ook.Tijd brengt raad zeggen ze altijd en dat zal voor mij ook wel zo zijn he.En anders kom ik wel bij jou te rade Misschien had ik al wel eerder die drempel moeten overstappen van eens een bericht te plaatsen waarin ik mijn gevoelens neertypte,nu heb ik het gedaan en ik ben er zeker niet treurig over.Je zal in de toekomst wel meer van me horen.
Mijn morele toestand is er vandaag terug goed op vooruit gegaan,zoals het hoort te zijn.
Bedankt en sorry dat ik misschien down overkwam,het was echt niet evident voor mij om zoiets te doen, het moest er echt eens uit.

Groetjes,Missy XXX

[Nathalie]

Graag gedaan...

[Josette]

Het is inderdaad zo dat sommige mensen je de grond kunnen inboren omdat ze niet klaar zijn om zoiets te verwerken en wat doe je uit onmacht?Iemand afbreken is 1 van de zaken die dan kunnen gebeuren bij sommige mensen.Maar ikzelf ben zowiezo nu nog niet klaar om met mijn alter ego naar buiten te komen en ik twijfel of ik dat ooit wel zal zijn ook al is het tussen gelijkgestemden zoals jullie waar je niet scheef bekeken word.

Er is een drempel die je nog moet overwinnen. Een relatief laagdrempelig iets is een T&T-avond en wil je het helemaal laagdrempelig dan ga je in je mannenkleren er naar toe en je mooiste en elegantste dameskleding en makeup en sieraden in je koffer. We hebben ervaring met deze onzekerheden. Iedereen hier is zo begonnen.

Vanmorgen ben ik,jullie kunnen het onnozel vinden,naar het graf geweest van mijn tante die in 1993 overleden is en ik heb daar een hele tijd gezeten...gewoon omdat ik weet dat dat de enige persoon zou geweest zijn waar ik in real life zou bij terecht kunnen met mijn andere ik.
Zij begreep alles en kende me door en door.Op het moment dat ze stierf was ik 19 en ik liep al een hele tijd met mijn "probleem" rond.Ze was zelf terminaal ziek(ze zou dit jaar 50 jaar geworden zijn) maar stond steeds klaar om naar mijn problemen te luisteren.Ik heb het met haar nooit over travestie gehad daarom stond ik zelf nog niet ver genoeg maar ik weet zeker dat ze het zou begrepen hebben als ze er nog zou zijn,ik denk dat ze misschien ergens het wel vermoedde en daarom ben ik deze morgen eens bij haar geweest.Het was een one-way gesprek maar toch geeft je dat ergens een opkikker zodat je weer even de dingen aankan.

Wat nou onnozel? Je had het gewoon nodig gehad. Travestie.org is er ook voor dit soort emotionele dingen en jouw tante is heel belangrijk voor je geweest. Als jij je emotionele gebeuren goed bij haar kwijt kon dan komt zo’n overlijden meedogenloos hard aan, laat ik daar duidelijk over zijn.

Wat kan deze rotwereld toch onrechtvaardig zijn he...zeker voor mensen die willen zijn wat ze zijn
Iedereen word gestuurd door het dit mag en dit mag niet apparaat... en niemand beseft het maar een mens mag gewoon zichzelf niet zijn.Als je ook maar iets anders bent in de maatschappij word je onverbiddelijk uitgesloten.
Dat heeft de mens bereikt met al zijn leefregeltjes op te stellen....

Mensen moeten altijd wat te zeiken en wat op te merken hebben. Degene met de grootste bek hierover slaan qua prestatie of zelf doen een modderfiguur. Je leeft nu in een tijd waarin we iets vrijer zijn en maak daar gebruik van zo als mogelijk is.

Het spijt me dat ik het moet zeggen maar we zullen nog lang moeten vechten hoor zusters om te komen waar we willen zijn.Zolang een TV enkel maar mag buitenkomen met carnaval of Halloween en voor de rest van het jaar volgens het groooooote wetboek strafbaar is en ervoor kan opgepakt worden staan we nog geen stap verder he.

Niks te spijten lieve Missy. Het is hun probleem dat wij alleen met carnaval of Halloween T* mogen zijn. En het probleem van veel mediafiguren die alleen maar showtrava’s zoals op de Gay Pride interessant vinden. De werkelijkheid is evenwel dat de meeste T*’s, óf in de kast zitten, óf zo onopvallend proberen te zijn. Trouwens, travestie is juridisch niet meer strafbaar, je mag gewoon in kleren van het andere geslacht lopen.

Of we bouwen een ruimteschip en verhuizen naar de T planeet waar onze regels gelden

*droomt lekker verder*Groetjes,Missy XXX

Misschien een fantasieland waarin de vrouwen mannen zijn en omgekeerd? Zo’n soort geofantasie is ook mogelijk.

Missy, ga er gewoon maar vanuit dat mensen, in het algemeen gesproken, uitgaan van een beperkt mensbeeld. (het aloude hokjes-denken) Alles wat daarbuiten valt en dus niet beantwoord aan de 'norm' wordt òf gelijkgetrokken naar een aanvaardbare vorm van de norm maar nu met een lichte tick, òf wordt afgedaan als afwijking en soms bespot. Vaak --en gelukkig maar -- zullen mensen die je kennen uitgaand van het eerste beeld. En het voor zichzelf rechtpraten met motivaties als: 'ach, waait wel weer over' of 'het zal zo'n vaart niet lopen'.

Nog wat Nathalie: je mag je hoofd niet boven het maaiveld uitsteken want dan ben je meer dan de rest en dat is misdadig. Volgens een groot deel van de intelligente en intellectuele goegemeente die de televisie, de drug van een land, bevuilt. Trouwens iedereen maakt zich schuldig aan hokjesdenken denk maar aan onderscheid in het travestiespectrum tussen travestie, transseksualiteit en transgenderisme. De werkelijkheid is evenwel dat geen enkel persoon die T* is hetzelfde is en dat op dezelfde manier beleefd en dat ook onder travestie verschillende varianten voorkomen en ook man/vrouw mixvormen. Juist die veelvormigheid is tegelijkertijd kwetsbaar maar ook heel sterk.

Maar er is een ding, en dat heb ik op het besloten TS-forum gedropt. Maar het is voor iedere T* van toepassing:

Uitschakelen van transseksualiteit, transgenderisme, travestie, terwijl je het hebt in je binnenste, brengt jezelf zware psychische en lichamelijke schade toe. Een tekst vergelijkbaar aan de teksten op cigarettenpakjes. We zijn in dienst van ons T* of CD. We zijn in dienst van onze transseksualiteit, transgenderisme, travestie, crossdressing. We staan volledig onder zeggenschap hiervan. Dit heeft onverminderd consequenties voor onze levenssfeer. Alles wat we doen zal altijd gebeuren bij het vervullen van onze taak. TS, TG, TV of CD heeft eveneens onverminderd consequenties voor ons privé-leven. Huwelijken, krijgen van kinderen, leefwijze, werken, e.d. staan onder de machten en krachten van TS, TG, TV of CD.

Dus T* waait nooit over en loopt wél zo’n vaart.

[Nathalie]

Dus T* waait nooit over en loopt wél zo’n vaart.

Ja, euh.. MIJ hoef je niet te overtuigen, hoor.

Een relatief laagdrempelig iets is een T&T-avond en wil je het helemaal laagdrempelig dan ga je in je mannenkleren er naar toe en je mooiste en elegantste dameskleding en makeup en sieraden in je koffer. We hebben ervaring met deze onzekerheden. Iedereen hier is zo begonnen.

Als je bedoeld dat we allemaal zijn begonnen met vrouwenkleren in een koffer de feestjes afstropen, ben je echt abuis, Joost. Sommigen onder ons gaan d'r gewoon voor en femme. En voelen zich daar prima bij. Mijn eerste keer als Nathalie onder het normale publiek (en dan bedoel ik dus niet een afgeschermd gebeuren als een TenT avond) weet ik nog goed. En het voelde achteraf helemaal niet zo gek of onwennig als ik had gedacht.. Sterker nog, 't was heerlijk en ik wilde geen eind aan de avond/nacht maken.. Wat me is bijgebleven is dat als je je als vrouw gedraagt, je open opstelt en geinteresseerd bent in anderen, mensen daarop reageren. 99 van de 100 keer in positieve zin. Behalve wat zere voetjes, vond ik het heerlijk zo.

Natuurlijk zijn er altijd wat onzekerheden, maar dat is mensen-eigen. Het is juist zaak ervoor zorg te dragen dat die onzekerheden niet een eigen leven gaan leiden, maar gekanaliseerd en inzichtelijk gemaakt worden. In de wetenschap dat bijna iedereen deze onzekerheden bij zich draagt. Tis alleen maar hoe je dat uit naar de wereld om je heen.

[Missy]

Nu geen discussie beginnen omwille van mij he...
Ik vind het heel tof dat er mensen zijn die reageren op mijn vraagjes en probleempjes maar ik zou niet willen dat jullie erdoor gaan ruzien he.
Jullie zijn allemaal schatjes en we zijn er om elkaar te helpen,...niet?
Dus Joost,eveneens bedankt voor je reaktie hoor...

Groetjes,Missy XXX

[Missy]

Sorry,EN Nathalie EN Narayani

Nogmaals groetjes,Missy XXX

[Nathalie]

Missy, discussies in een forum zijn goed, mooi en noodzakelijk. Velerlei inzichten die middels argumenten aan elkaar worden uitgelegd. Daar IS een forum voor. Verwar dat ook absoluut niet met ruzies.

Dus: gewoon door blijven ademen en wees gerust.

[Josette]

Missy, discussies in een forum zijn goed, mooi en noodzakelijk. Velerlei inzichten die middels argumenten aan elkaar worden uitgelegd. Daar IS een forum voor. Verwar dat ook absoluut niet met ruzies.

Dus: gewoon door blijven ademen en wees gerust.

Wel, dan ga ik gewoon met je fel in discussie. Nu Joanne vrijwel niet meer post moeten er toch anderen zijn.

Dus T* waait nooit over en loopt wél zo’n vaart.

Ja, euh.. MIJ hoef je niet te overtuigen, hoor.

Nee, maar wél al die anderen die nog in de kast zitten of daarin terug dreigen te vallen. En daar zijn er meer van dan je denkt, lieverd.

Als je bedoeld dat we allemaal zijn begonnen met vrouwenkleren in een koffer de feestjes afstropen, ben je echt abuis, Joost. Sommigen onder ons gaan d'r gewoon voor en femme. En voelen zich daar prima bij. Mijn eerste keer als Nathalie onder het normale publiek (en dan bedoel ik dus niet een afgeschermd gebeuren als een TenT avond) weet ik nog goed. En het voelde achteraf helemaal niet zo gek of onwennig als ik had gedacht.. Sterker nog, 't was heerlijk en ik wilde geen eind aan de avond/nacht maken.. Wat me is bijgebleven is dat als je je als vrouw gedraagt, je open opstelt en geinteresseerd bent in anderen, mensen daarop reageren. 99 van de 100 keer in positieve zin. Behalve wat zere voetjes, vond ik het heerlijk zo.

Natuurlijk zijn er altijd wat onzekerheden, maar dat is mensen-eigen. Het is juist zaak ervoor zorg te dragen dat die onzekerheden niet een eigen leven gaan leiden, maar gekanaliseerd en inzichtelijk gemaakt worden. In de wetenschap dat bijna iedereen deze onzekerheden bij zich draagt. Tis alleen maar hoe je dat uit naar de wereld om je heen.

Ik bedoelde niet de feestjes afstropen met vrouwenkleding in koffer. Had je dat achter me gezocht? Ik weet echter ook dat er een aantal die niet en-femme op stap gaan en daarvoor zijn ook omkleedgelegenheden. En daardoor schreef ik die posting (voor de newbie) waar jij als bijdehante oldskool-lady reageerde.

Overigens dank voor je beschrijving van de eerste keer dat je als Nathalie onder het normale publiek ging. Maar waar was dat en in welk jaar? En was je met je partner op stap of met wie? En wat fijn voor je dat dat je geen eind aan de nacht wilde maken. Maar die zere voetjes, dat is de consequentie van elegant hooggehakt schoeisel.

[Nathalie]

En daardoor schreef ik die posting (voor de newbie) waar jij als bijdehante oldskool-lady reageerde.

Ho ho amice, je reageerde op een quote van mij, ja ?

Overigens dank voor je beschrijving van de eerste keer dat je als Nathalie onder het normale publiek ging. Maar waar was dat en in welk jaar? En was je met je partner op stap of met wie?

Graag gedaan, Joost. Als het toevallig ter sprake komt heb ik het daar nog wel eens over. Dat was overigens in Amsterdam, samen met Sascha, Kitty, Jolanda, Ilse en nog een paar wat onbekendere types. Ik geloof dat dat in 1999 was. Maar helemaal zeker weet ik dat niet meer.

[Marcha]

Lieve Missy laat ik ook eens wat reageren (ik zit in de airco dus verhitte discussies doen mij eventjes niets hihihihi)

Allereerst mijn complimenten dat je de stap hebt gezet om naar buiten toe te komen met je T-gevoelens, want ook al denk je dat je alleen bent, wanneer je deel uitmaakt van de gigantische groep lotgenoten hier op het web, dan heb je je eerste stappen al gezet.

Ik zou je graag iets mee willen geven om over na te denken, jouw alter ego is onlosmakelijk verbonden met wie en wat jij bent. Zonder je mannelijke en vrouwelijke kant van je persoonlijkheid kun je niet leven. Je kunt geen chirurgische operatie uitvoeren om je te verlossen van wie je bent. En waarom zou je ook... Tenslotte heb je er nooit voor gekozen om T te zijn, net zomin als je de keuze had om geboren te worden, het is een situatie die je kunt accepteren of er je leven lang tegen vechten. Ik ben niet de aangewezen persoon om je daarin te sturen hihihii.. Ik kan je echter uit ervaring vertellen dat vechten tegen jezelf een onmogelijke opgave is die heel veel energie kost.
Wat belangrijk is is je te realiseren dat het belang van zelfacceptatie bij jou ligt. Maar wat je eigenlijk zegt is dat zij (je omgeving dus..) je moeten accepteren en als dat lukt accepteer je jezelf. Geloof me, deze volgorde werkt nooit!! Geloof me als ik zeg dat je een mooi mens bent, en je bent mede zo'n mooi mens omdat je een gave hebt meegekregen, de gave om begrip op te brengen voor beide genders, een gave om je te bewegen buiten de bestaande rolpatronen en denkbeelden om. Zie je T-zijn niet als een handicap maar als een geschenk, niet alleen voor jou, maar ook voor mensen die worstellen zelf met hun identiteit. Jij kunt hen als T zoveel beter begrijpen.
Mijn advies is dat je jezelf accepteerd als mens. Verloochen niet datgene wat je bent, want wanneer je dat doet verloochen je ook wie je bent en daardoor verdwijn je.
Ontkennen wat je bent is ontkenen wie je bent en daarmee pleeg je als het ware zelfmoord op je ziel!
Je speelt niet de rol van vrouw, je bent het, ook al is het niet ieder moment van de dag. Maar voorkom dat je de rol gaat spelen die je voor ánderen denkt te moeten spelen. Blijf jezelf, dus inclusief je alter ego. En ik garandeer je, wanneer je jezelf hebt geaccepteerd, dan zullen anderen je ook accepteren voor wie en wat je bent. Begrijp goed dat wanneer je vrouw deel uit wil maken van jouw leven dit niet betekent deel uitmaken van maar een gedeelte van je leven. Dit geldt natuurlijk ook voor vrienden, familie, kennissen en al die andere mensen waarvoor we ons zo vaak verstoppen omdat we bang zijn voor hun reacties. En dat is dom! Want zolang we nog geen gedachten kunnen lezen, hanteren we de aanval als beste verdediging en dat werkt niet.

Ik wens je heel veel plezier bij het ontdekken van je eigen ikke, geniet van je T zijn en deel het met ons, we begrijpen namelijk allemaal waar je vandaan komt en waar je heen kunt gaan.

Lieve groetjes,

Marcha