Hallo allemaal,
Op dit moment heb ik mijn omgeving (collega’s waar ik overdag mee samenwerk) om alle commotie rond mijn persoontje even te remmen. Nadat ik het op de zaak aan alle collega’s mijn jaren verborgen geheim had prijsgegeven hoorden ik wel dat er al achter mijn rug om was gebabbeld over mijn geaardheid. Het was voor hen een hele zware confrontatie. Enkelen hebben er persoonlijk problemen mee gehad. Ik heb iedereen nog een maal rond de tafel gehad en in een soort groepsgesprek mijn verborgen leven en strijd verteld. Ze konden zich niet of zeer moeilijk in het probleem inleven. (het is iets anders als even een nieuw huis kopen). Gevoelens zijn moeilijk onder woorden te brengen. Ondertussen heb ik een zeer goed gesprek met mijn huisarts gehad. Zoals jullie aan aangaven zij weten de weg ook niet naar de juiste hulpverleners, de meeste artsen hebben het nog niet meegemaakt. Ik heb hem mijn weg getoond en hij zal mij begeleiden op deze moeilijke weg.
Mijn collega’s moeten mij nu even met rust laten, ik wil ook niet zo hard gaan lopen dat er straks geen adem meer over is. Het heeft jaren van bezinning en overweging gekost, zodat ik niet meer kijk op een paar maand. Elke stap die ik doe moet ik wel overwogen doen en tot nu toe (het eenvoudigste stuk) gaat het precies zo als ik gepland had.
Ik hoop binnenkort een intake bij het VU te krijgen en tot die tijd even geen polonaise.
Groetjes,
Laura
Even naar rustig vaarwater
Moderator: Moderators
-
Miss Laura
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 187
- Lid geworden op: vr aug 08, 2003 10:37
- Locatie: Borne
Re: Even naar rustig vaarwater
Ha Laura,
En wat je collega's betreft: Heb geduld met ze. Waar wij vaak jaren over hebben gedaan en gedacht komt bij hun zomaar onvoorbereid op het bordje. Niet zo vreemd dus dat ze soms wat "moeilijk" reageren.
"Time is on your side".
Groetjes, Es.
Heel soms
parttime heks
Heel verstandig, laat de tijd haar werk doen. En investeer die tijd vooral in jezelf en nog niet teveel in anderen.Mijn collega’s moeten mij nu even met rust laten, ik wil ook niet zo hard gaan lopen dat er straks geen adem meer over is. Het heeft jaren van bezinning en overweging gekost, zodat ik niet meer kijk op een paar maand. Elke stap die ik doe moet ik wel overwogen doen en tot nu toe (het eenvoudigste stuk) gaat het precies zo als ik gepland had.
Ik hoop binnenkort een intake bij het VU te krijgen en tot die tijd even geen polonaise.
En wat je collega's betreft: Heb geduld met ze. Waar wij vaak jaren over hebben gedaan en gedacht komt bij hun zomaar onvoorbereid op het bordje. Niet zo vreemd dus dat ze soms wat "moeilijk" reageren.
"Time is on your side".
Groetjes, Es.
Heel soms
parttime heks -
Miss Laura
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 187
- Lid geworden op: vr aug 08, 2003 10:37
- Locatie: Borne
Hoi Esther,
Je hebt gelijk, maar ze hebben wel al die tijd voor mij hu gevoelens verborgen gehouden en mij gerespecteerd om wie ik ben ze geven ook aan de mens in je wijzigd niet, alleen je wilt nu verder doorgaan met wie je bent. Wij kennen je nu als man.
Maar ik wil zijn die ik ben en het masker met het rollenspel van me afgooien. Ik ben niet je alle jongste meer, de tijd nog een half mensenleven wil ik zijn die ik ben.
Het is moeilijk voor een ander om in mijn gedachten te komen en te verplaatsen.
De telefoon ging een uur geleden, mijn huisarts.
Afgelopen week heb ik een gesprek met hem gehad over dat ik graag verder zou gaan in het vrouwelijke geslacht. Het was voor de beste man een onbekend terrein. Hij wil me graag helpen en steunen en hij begrijpt mij situatie. Om mij te ontlasten heeft hij contact gezocht met het VU. Hij belt me net op met de melding dat ik zelf contact op moet nemen.
Zucht: Ik ben bang voor zieleknijpers. Ik heb ook een stukje psychologie in de vervolgopleiding van schoonheidsspecialist gehad. Ik heb veel programma's bekeken over psychologische oorlogsvoering enz.
Ik weet voor mijzelf dat ik met twee voeten op de grond sta en nooit over een nacht ijs ga. Maar hiervoor ben ik als de dood.
Help: wat staat mij te wachten, de ver van mijn bedshow wordt nu een dicht bij mij lijfshow. Graag jullie ervaring. Even een weekendje erover slapen en niet te hard hollen (hardlopers zijn doodlopers)?
Groetjes,
Laura.
Je hebt gelijk, maar ze hebben wel al die tijd voor mij hu gevoelens verborgen gehouden en mij gerespecteerd om wie ik ben ze geven ook aan de mens in je wijzigd niet, alleen je wilt nu verder doorgaan met wie je bent. Wij kennen je nu als man.
Maar ik wil zijn die ik ben en het masker met het rollenspel van me afgooien. Ik ben niet je alle jongste meer, de tijd nog een half mensenleven wil ik zijn die ik ben.
Het is moeilijk voor een ander om in mijn gedachten te komen en te verplaatsen.
De telefoon ging een uur geleden, mijn huisarts.
Afgelopen week heb ik een gesprek met hem gehad over dat ik graag verder zou gaan in het vrouwelijke geslacht. Het was voor de beste man een onbekend terrein. Hij wil me graag helpen en steunen en hij begrijpt mij situatie. Om mij te ontlasten heeft hij contact gezocht met het VU. Hij belt me net op met de melding dat ik zelf contact op moet nemen.
Zucht: Ik ben bang voor zieleknijpers.
Ik heb ook een stukje psychologie in de vervolgopleiding van schoonheidsspecialist gehad. Ik heb veel programma's bekeken over psychologische oorlogsvoering enz.Ik weet voor mijzelf dat ik met twee voeten op de grond sta en nooit over een nacht ijs ga. Maar hiervoor ben ik als de dood.
Help: wat staat mij te wachten, de ver van mijn bedshow wordt nu een dicht bij mij lijfshow. Graag jullie ervaring. Even een weekendje erover slapen en niet te hard hollen (hardlopers zijn doodlopers)?
Groetjes,
Laura.
Laura....alles goes en strand bij jezelf..
Vergeet nooit 1 ding...die persoon aan de andere kant van de tafel...is ook maar een mens...al wil hij/ zij het je niet laten geloven.
Kan niet in je hoofd kijken, weet helemaal niet hoe je inelkaar zit...and thats it...
Jij bent degene aan het roer...hmmmm...yes...laat dit even goed bezinken...nee, je bent niet afhankelijk..nee, nee..geen loser...jij hebt je eigen plan... en je wilt...
Not more..not...
En als je dit uitstraalt...echt...Yes..Da... welke taal ook...het komt goed!
het elfje
Vergeet nooit 1 ding...die persoon aan de andere kant van de tafel...is ook maar een mens...al wil hij/ zij het je niet laten geloven.
Kan niet in je hoofd kijken, weet helemaal niet hoe je inelkaar zit...and thats it...
Jij bent degene aan het roer...hmmmm...yes...laat dit even goed bezinken...nee, je bent niet afhankelijk..nee, nee..geen loser...jij hebt je eigen plan... en je wilt...
Not more..not...
En als je dit uitstraalt...echt...Yes..Da... welke taal ook...het komt goed!
het elfje
-
Miss Laura
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 187
- Lid geworden op: vr aug 08, 2003 10:37
- Locatie: Borne
Hallo Elfje,
Bedankt voor de overweging en de steun.
Inwendig wil ik heel graag verder, maar ik wil niet provoceren of schokkeren, ik wil graag er zo uitzien als in ben. Ik wil een fout in de natuur zo goed mogelijk rechtzetten. In mijn salon vertel ik mijn cliënten altijd dat schoonheid een inwendige en een uitwendige kant heeft. Het gaat om de harmonie. Bij een juiste positieve harmonie ga je stralen. Dat willen wij allemaal. Ik weet goed dat ik nooit een biologische vrouw kan zijn (kinderen krijgen, menstruatie enz), maar ik weet wel dat mijn uiterlijk niet is wat ik van binnen ben, er is een disbalans.
Ik wil graag een intake bij het VU maar ik zie er als een berg tegenop, maar dat begreep je al. Ik wil graag de positieve harmonie bereiken, zodat ook ik kan stalen.
Elfje, hoever ben jij nu? Je bent ongeveer in de zelfde fase.
Groetjes,
Laura
Bedankt voor de overweging en de steun.
Inwendig wil ik heel graag verder, maar ik wil niet provoceren of schokkeren, ik wil graag er zo uitzien als in ben. Ik wil een fout in de natuur zo goed mogelijk rechtzetten. In mijn salon vertel ik mijn cliënten altijd dat schoonheid een inwendige en een uitwendige kant heeft. Het gaat om de harmonie. Bij een juiste positieve harmonie ga je stralen. Dat willen wij allemaal. Ik weet goed dat ik nooit een biologische vrouw kan zijn (kinderen krijgen, menstruatie enz), maar ik weet wel dat mijn uiterlijk niet is wat ik van binnen ben, er is een disbalans.
Ik wil graag een intake bij het VU maar ik zie er als een berg tegenop, maar dat begreep je al. Ik wil graag de positieve harmonie bereiken, zodat ook ik kan stalen.
Elfje, hoever ben jij nu? Je bent ongeveer in de zelfde fase.
Groetjes,
Laura
Hoi Laura,
Wat er van je verwacht wordt is dat jij verteld waarom jij vindt dat de behandeling voor jou noodzakelijk is. De eerste vraag komt eigelijk altijd neer op "vertel maar eens wat je hier komt doen" Soms zit er ook nog een oppervlakkig medisch onderzoekje aan vast. Zoals bloeddruk meten gewicht e.d. De meesten staan met ongeveer een half uur al weer buiten en krijgen te horen over hoeveel maanden ze mogen bellen of er al een gesprek met de psycholoog gemaakt kan worden.
Geloof me achter af zul je zeggen "was dat nou alles heb ik me daar zo druk om gemaakt"
Natuurlijk is het voor jou op dit moment een erg grote stap maar het is geen onmogelijke stap. De stap lijkt veel groteer dan hij in werkelijkheid is.
Wat de psychologen betrefd zij zitten er voor jou ze willen er voor zorgen en de zekerheid krijgen, dat je de enig juiste keus maakt. ze willen ten koste van alles voorkomen dat jij later spijt zou kunnen krijgen, daarom zullen ze het ook niet makkelijk maken. Dit houd echter niet in dat je bang moet zijn voor die gesprekken, ze zullen echt niet bijten of je uit gaan lachen. Alles wat ze doen is vragen stellen en luisteren en soms ook nog wat andere ideeen laten horen, of andere mogelijkheden laten zien. Echt niks om bang voor te zijn.
Als jij er absoluut zeker van bent dat je geen andere keus hebt dan moet je gewoon de VU bellen voor een afspraak, dan komt het allemaal goed.
Groetjes,
Franciska.
De intake bij het VU is niks om je druk over te maken, het steld eigenlijk niks voor.Ik wil graag een intake bij het VU maar ik zie er als een berg tegenop
Wat er van je verwacht wordt is dat jij verteld waarom jij vindt dat de behandeling voor jou noodzakelijk is. De eerste vraag komt eigelijk altijd neer op "vertel maar eens wat je hier komt doen" Soms zit er ook nog een oppervlakkig medisch onderzoekje aan vast. Zoals bloeddruk meten gewicht e.d. De meesten staan met ongeveer een half uur al weer buiten en krijgen te horen over hoeveel maanden ze mogen bellen of er al een gesprek met de psycholoog gemaakt kan worden.
Geloof me achter af zul je zeggen "was dat nou alles heb ik me daar zo druk om gemaakt"
Natuurlijk is het voor jou op dit moment een erg grote stap maar het is geen onmogelijke stap. De stap lijkt veel groteer dan hij in werkelijkheid is.
Wat de psychologen betrefd zij zitten er voor jou ze willen er voor zorgen en de zekerheid krijgen, dat je de enig juiste keus maakt. ze willen ten koste van alles voorkomen dat jij later spijt zou kunnen krijgen, daarom zullen ze het ook niet makkelijk maken. Dit houd echter niet in dat je bang moet zijn voor die gesprekken, ze zullen echt niet bijten of je uit gaan lachen. Alles wat ze doen is vragen stellen en luisteren en soms ook nog wat andere ideeen laten horen, of andere mogelijkheden laten zien. Echt niks om bang voor te zijn.
Als jij er absoluut zeker van bent dat je geen andere keus hebt dan moet je gewoon de VU bellen voor een afspraak, dan komt het allemaal goed.
Groetjes,
Franciska.
Groetjes,
There's got to be a way
To make a better day
I'm gonna find a way
To make a better day
There's got to be a way
To make a better day
I'm gonna find a way
To make a better day
-
Miss Laura
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 187
- Lid geworden op: vr aug 08, 2003 10:37
- Locatie: Borne
Hoi Franciska,
Ik weet dat ik de juiste beslissing neem, alleen de stap.
Enkele jaren terug toe ik bezig was met de vervolgopleiding voor schoonheidspecialist(e) kwam het onderdeel elektrisch epileren (je weet wel: het naaldje). In de les ging alles goed, alleen het examen. Vooraf maar naar mijn huisarts. De rest van de klas greep naar de homeopathie.
Ik kreeg een beta-blokker. Een middel waarvan de zo strak wordt als een bankschroef. Mijn zenuwen waren compleet weg.
Ik denk dat ik maar eens weer bij hem op bezoek ga. Als zo mijn bloeddruk wordt gemeten knalt de meter gewoon uit elkaar, ik voel mijn hart al in de keel kloppen. Ook heb ik examen psychologie gedaan, alleen het tribunaal al. Dit viel achteraf ook wel mee, alleen tijdens de voorbereidig en de confrontatie
Er is niemand ter wereld die mij beter kent dan ik zelf.
Ik weet dat ik de juiste beslissing neem, alleen de stap.
Enkele jaren terug toe ik bezig was met de vervolgopleiding voor schoonheidspecialist(e) kwam het onderdeel elektrisch epileren (je weet wel: het naaldje). In de les ging alles goed, alleen het examen. Vooraf maar naar mijn huisarts. De rest van de klas greep naar de homeopathie.
Ik kreeg een beta-blokker. Een middel waarvan de zo strak wordt als een bankschroef. Mijn zenuwen waren compleet weg.
Ik denk dat ik maar eens weer bij hem op bezoek ga. Als zo mijn bloeddruk wordt gemeten knalt de meter gewoon uit elkaar, ik voel mijn hart al in de keel kloppen. Ook heb ik examen psychologie gedaan, alleen het tribunaal al. Dit viel achteraf ook wel mee, alleen tijdens de voorbereidig en de confrontatie
Er is niemand ter wereld die mij beter kent dan ik zelf.
Hoi Laura,
Maar ondanks dat geloof ik dat jouw spanning voort komt uit jouw onzekerheid en een gebrek aan zelfvertrouwen.
Je weet nu dat je de goede weg in wilt slaan nu moet je er alleen nog in geloven. vertrouw op je zelf kennis "jij weet het beste wat goed is voor jou" Laat die onzekerheid in het verleden waar het thuis hoort, ga in jezelf geloven dan wordt uiteindelijk die spanning die je voor elke niewe stap voelt vanzelf steeds minder.
Groetjes en sterkte,
Franciska.
Dat is absoluut waar.Er is niemand ter wereld die mij beter kent dan ik zelf.
Maar ondanks dat geloof ik dat jouw spanning voort komt uit jouw onzekerheid en een gebrek aan zelfvertrouwen.
Je wist dus wel dat het kon maar je geloofde niet dat je het tijdens het examen goed zou doen, Je twijfelde aan je eigen kunnen?Enkele jaren terug toe ik bezig was met de vervolgopleiding voor schoonheidspecialist(e) kwam het onderdeel elektrisch epileren (je weet wel: het naaldje). In de les ging alles goed, alleen het examen.
Je weet nu dat je de goede weg in wilt slaan nu moet je er alleen nog in geloven. vertrouw op je zelf kennis "jij weet het beste wat goed is voor jou" Laat die onzekerheid in het verleden waar het thuis hoort, ga in jezelf geloven dan wordt uiteindelijk die spanning die je voor elke niewe stap voelt vanzelf steeds minder.
Groetjes en sterkte,
Franciska.
Groetjes,
There's got to be a way
To make a better day
I'm gonna find a way
To make a better day
There's got to be a way
To make a better day
I'm gonna find a way
To make a better day
Hoi Laura,
Je moet weten dat de rol van een psycholoog is, om vast te stellen dat je "een authentiek en onverdringbaar verlangen hebt" om tot het andere geslacht te behoren. Eén van de manieren waarop je dat aan een psych kan laten zien, is door je eigen tijdschema te volgen: ga leven als vrouw wanneer je eraan toe bent, niet wanneer een psych vindt dat je nu aan de RLE moet beginnen. Zorg dat de mensen om je heen weten wat er met jou aan de hand is. Dat zijn stappen waar een psych niet omheen kan. Toen ik voor de tweede keer bij de psych kwam leefde ik als vrouw, was mijn werkgever op de hoogte, en had ik alle gesprekken met mijn familie achter de rug.
Het leven is soms niet makkelijk. Bega echter niet de fout om door je angst jezelf alle vrijheid van leven te ontnemen. Het is JOUW leven. Iedere stap die je zet in het leven houdt een risico in. Als je de weg oversteekt kun je aangereden worden, er kan van alles mis gaan. Probeer daarom in het heden te leven en je niet al te veel zorgen te maken over je toekomst. De toekomst zorgt wel voor zichzelf.
Ik wens je heel veel levensmoed.
Liefs,
Jolanda
Ik wil me aansluiten bij wat Franciska zei: je hoeft nergens bang voor te zijn. Als jij wérkelijk weet wat je wilt kan geen enkele psycholoog daar omheen. Ik herken jouw angst wel: angst om door de psych als niet-trans gezien te worden, want wat moet je dan? Ik zal je vertellen dat ik ooit door een psycholoog na een uitgebreide test ben uitgemaakt voor travestiet. Het heeft me enkele maanden vertraging opgeleverd in mijn proces, that's all. En er zijn er velen die aanvankelijk hun neus stootten.Zucht: Ik ben bang voor zieleknijpers.
Ik weet voor mijzelf dat ik met twee voeten op de grond sta en nooit over een nacht ijs ga. Maar hiervoor ben ik als de dood.
Help: wat staat mij te wachten, de ver van mijn bedshow wordt nu een dicht bij mij lijfshow. Graag jullie ervaring. Even een weekendje erover slapen en niet te hard hollen (hardlopers zijn doodlopers)?
Je moet weten dat de rol van een psycholoog is, om vast te stellen dat je "een authentiek en onverdringbaar verlangen hebt" om tot het andere geslacht te behoren. Eén van de manieren waarop je dat aan een psych kan laten zien, is door je eigen tijdschema te volgen: ga leven als vrouw wanneer je eraan toe bent, niet wanneer een psych vindt dat je nu aan de RLE moet beginnen. Zorg dat de mensen om je heen weten wat er met jou aan de hand is. Dat zijn stappen waar een psych niet omheen kan. Toen ik voor de tweede keer bij de psych kwam leefde ik als vrouw, was mijn werkgever op de hoogte, en had ik alle gesprekken met mijn familie achter de rug.
Het leven is soms niet makkelijk. Bega echter niet de fout om door je angst jezelf alle vrijheid van leven te ontnemen. Het is JOUW leven. Iedere stap die je zet in het leven houdt een risico in. Als je de weg oversteekt kun je aangereden worden, er kan van alles mis gaan. Probeer daarom in het heden te leven en je niet al te veel zorgen te maken over je toekomst. De toekomst zorgt wel voor zichzelf.
Ik wens je heel veel levensmoed.
Liefs,
Jolanda
Je kunt het leven slechts vieren wanneer je het als een geschenk aanvaardt
-
Miss Laura
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 187
- Lid geworden op: vr aug 08, 2003 10:37
- Locatie: Borne
-
transcommunity-girl2
- ForumFan
- Berichten: 369
- Lid geworden op: vr feb 28, 2003 15:47
gone
Laatst gewijzigd door transcommunity-girl2 op di jul 13, 2004 15:45, 1 keer totaal gewijzigd.
I am proud to be transcommunity girl
-
Miss Laura
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 187
- Lid geworden op: vr aug 08, 2003 10:37
- Locatie: Borne
Lieve zussen,
De rails zijn er weer. Ik weet gewoon van mijzelf dat ik weer te hard wil gaan. Ik wostel nu al zoveel jaar met het probleem een paar weekjes meer of minder maken dan ook niet meer zoveel uit. Ik leg mijn scheepje even in het rustige vaarwater maar ik zal sterker terugkomen.
Bij nieuwe ontwikkelingen dan laat ik weer van mij horen.
Groetjes,
Laura.
De rails zijn er weer. Ik weet gewoon van mijzelf dat ik weer te hard wil gaan. Ik wostel nu al zoveel jaar met het probleem een paar weekjes meer of minder maken dan ook niet meer zoveel uit. Ik leg mijn scheepje even in het rustige vaarwater maar ik zal sterker terugkomen.
Bij nieuwe ontwikkelingen dan laat ik weer van mij horen.
Groetjes,
Laura.
Ha Laura,
Maar gelukkig ben jij de machiniste, jij bepaalt het tempo van de trein.
Gaat de trein te hard, dan stop je even, of rijd je wat langzamer. Voordeel van een privetrein
En wat die psychen betreft kan ik alleen maar onderschrijven wat de anderen ook al gezegd hebben. Ze zijn er voor jou, voor mij, voor ons.
Maar dat wist jij allang.
Groetjes,
Esther
Heel belangrijk, 1e voorwaarde om je treintje te laten rijdenDe rails zijn er weer.
Ik weet gewoon van mijzelf dat ik weer te hard wil gaan.
Maar gelukkig ben jij de machiniste, jij bepaalt het tempo van de trein.
Gaat de trein te hard, dan stop je even, of rijd je wat langzamer. Voordeel van een privetrein
De beste plek om na te denken Laura.Ik leg mijn scheepje even in het rustige vaarwater maar ik zal sterker terugkomen.
En wat die psychen betreft kan ik alleen maar onderschrijven wat de anderen ook al gezegd hebben. Ze zijn er voor jou, voor mij, voor ons.
Maar dat wist jij allang.
Hou ons op de hoogte van je reisschema, of het nu met de boot of met de trein is, maakt niet uit. Het gaat tenslotte om de eindbestemming,Bij nieuwe ontwikkelingen dan laat ik weer van mij horen.
Groetjes,
Esther