Ik heb het mijn moeder eindelijk vertelt!!

[Romy]

Ongeveer een week geleden wilde mijn moeder als verassing mijn kamer opruimen omdat het zo'n zooi was. Maar dat had ze beter niet kunnen doen dacht ik eerst (nu niet meer) Ze had namelijk wat kleren en mijn laarzen van mijn gevonden. Dus zij vraagt of het de normaalste zaak van de wereld is moet dit weg of wil je dit bewaren. Het lijkt ondertussen net als of mijn hart en de rest naar mijn tenen zaken en kan de eerte seconden even niks zeggen. Daarna krijg ik het eindelijk uit mijn mond om te zeggen nou ik wilde je eigenlijk dat al een hele tijd vertelen maar ik wist niet precies hoe. Dus zij zegt daarop owh ok dus het moet bewaard blijven is goed. Dus zij legt het weer terug en stelt als enige vraag of ik dat draag. Waarop ik ja zeg. En daarna gaat ze gewoon weer veder! Ik geloofde gewoon mijn ogen en oren niet! Dus op het moment dat ze weg loopt ze ik tegen maar dat ik er eigenlijk nog met haar over wil praten. Ja hoor is goed zegt ze. Alleen die avond kon het niet omdat haar vriend er was (gescheidde ouders)

Gister avond zaten we dus in de auto terug naar huis van het kerst vieren bij mijn opa en oma vraag ik wanneer ik met haar serieus kan praten waarop ze zegt van kan dat niet nu dan want je kan me namelijk alles vertellen. Waar op ik zeg nou ik doe het liever van de week even. Waarop zij zegt als het over die kleren gaat mag het nu ookwel hoor want ik heb daar helemaal geen problemen mee hoor. Als jij je daar gelukkig in voelt dan moet jij dat toch weten ik wil alleen maar dat je gelukkig bent. Daarna kwam een heel gesprek over waarom en hoe. En ze bood zelfs aan dat ik haar kleren mag lenen!

Dus hier bij wil ik even zeggen het is echt 100% minder erg als je denkt om het aan je ouders te vertellen!!

Oja en nog iets hardstike bedankt voor je begrip mam!!

[pinkslipper]

Even reageren. Zo'n situatie heb ik (min of meer) ook gehad

Ongeveer een week geleden wilde mijn moeder als verassing mijn kamer opruimen omdat het zo'n zooi was.

Mijn moeder heeft wel eens de neiging om mij huis op te ruimen. In mijn begin jaren toen ik op mijn eigen woonde, wilde ik nog al een rotzooi maken. Who cares, zolang ik mijn dakje over mijn hoofdje heb.
Enfin. Per ongeluk heeft ze wat spullen (zoals een jurk en bijbehorende schoenen) ontdekt. Hoewel ze netjes de spullen terug heb gezet, kwam ik er achter dat ze het ontdekt had. Geloof me, mijn hele wereld storte in want ik dacht dat mijn ouders not amused waren

Tuurlijk belde mijn moeder, en tuurlijk moest ze vragen hierover stellen. Uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Kwestie van uitleggen, al moet ik toegeven dat sommige gevoelens niet uit te leggen zijn. Het gaat bij haar en mijn vader om het volgende............

Als jij je daar gelukkig in voelt dan moet jij dat toch weten ik wil alleen maar dat je gelukkig bent.

Gelukkig zijn. Dat kon ik wel uitleggen. Ik ben gelukkig. Al draag ik een roze jurk of een zwarte spijkerbroek. Ik blijf dezelfde persoon, ik blijf hun zoon. Ik hou van mijn ouders en mijn ouders van mij.

Dus hier bij wil ik even zeggen het is echt 100% minder erg als je denkt om het aan je ouders te vertellen!!

Dat is altijd achteraf. Je weet maar nooit. Er zit een risico in en tja angst is een slechte raadgever. Maar zoals je zegt het is 100% minder erg.

[Cynthia]

Meiden,

Ik wil hier nog even wat aan toevoegen dat ik van de week ook al es prive tegen iemand gezegd hebt:
Je ouders zijn en blijven je ouders, en meestal hebben die alleen maar het beste met je voor. En als je een goede band met ze wilt hebben of houden, is het belangrijk dat ze op de hoogte zijn van zoiets wezenlijks als je T-gevoel. Je zult verbaasd staan hoeveel ouders proberen daar normaal mee om te gaan. Alleen hebben sommigen eerst een tijdje nodig om aan het idee te wennen.
Zelf heb ik helaas niet zoveel geluk met die van mij. Ze weten ervan, maar doen net alsof het er niet is, en willen er ook niet over praten. Echte struisvogels he. Ik laat het maar zo, maar het is echt een gemiste kans om iets wezenlijks van me te weten te komen. Daarom blijft ons contact ook oppervlakkig.

Maar Romy, Pinkslipper en alle anderen bij wie het wel goed gaat: gefeliciteerd en geniet ervan. Zo hoort de band met je ouders ook te zijn!

[Kellyanna]

Hoi Romy,

Gefeliciteerd met je coming out naar je moeder. Ik heb er ook heel lang over ingezeten hoe ik het moest vertellen en vooral of ik dat zou durfen. Vorige week is het er eindelijk van gekomen. En het is 100% meegevallen. Het voelt fantastisch. Inmiddels weten ook een aantal vrienden van mij en sinds gisteren zelfs een aantal ex-collega's het. Het is nog wel een verschil met er over vertellen of om ze 'en femme' te bezoeken. Daar ben ik even nog niet aan toe denk ik. Ik moet nog meer vertrouwen krijgen in de look die ik wil hebben.
Mijn plan is mijn look verbeteren en vooral mijn gezicht en dan over een tijdje naar T&T avonden te gaan. Hoe dat werkt weet ik nog niet precies.

Ik ga van de week denk ik voor een pruik kijken. Ben jij daar ook al aan toe, of ben je al zover dat je een pruik hebt en al met makeup bezig bent?

Eventueel kunnen we iets afspreken om samen te gaan. Ik woon zelf in Den Haag en wil heel graag andere T-girls ontmoeten om verder te komen.

Liefs,

Kellyanna

[Romy]

Ik zit zelf nog op het punt dat ik al wat kleren heb gekocht via internet maar nog niet zelf in het echt kleding durf te kopen. En ik wacht op de etalge verkoop van de bijenkorf omdat ik heb gehoort dat ze dan ook de pruiken van paspoppen verkopen.

Maar het lijkt me erg leuk om een keer te shoppen. Als je msn hebt kunnen we een keer afspreken.

[Lisa Hart]

Hoi Romy,
Jou verhaal doet me echt heel erg goed weet je dat???
Het sterkt mij nog extra om het mijn moeder te vertellen wat ik zeker heel snel wil doen.
Wil dat doen op een moment dat we effe rustig zitten.
Mijn kamer is ook een bende en echt de parfumflesjes vliegen hier om je oren en nog hoor ik niks van haar.
Waar jou moeder mee bezig was en vroeg van draag je dat????? heb ik heel wat maanden op gehoopt maar ik denk dat mijn moeder het misschien niet wil zien.
Ik zelf heb ook al vele uitvluchten aangepakt om het maar uit te stellen.
Ontzettend dom want ik voel me met de dag ellendiger erdoor.
Mijn moeder las vandaag een zin uit haar horoscoop dat ze iets gaat meemaken waardoor ze merkt dat ze jaren iets gemist heb.
Hoe vaak ik niet gedacht heb van verdomme kon ik maar als dochter samen met je winkelen zijn in me leven veel voorbij geflitst
Nu de vrouw in mij steeds meer naar bovenkomt zegt me moeder heel vaak van goh je bent erg lief geworden de laatste tijd,met een kus en een aai over me bol loopt ze dan weg en dan breekt me hart.
Eergisteren was er weer zo'n moment en toen dacht ik nu is het genoeg geweest,het liegen heeft lang genoeg geduurd.
Kortom ik ben nog steeds vreselijk bang hoe mijn moeder erop zal reageren,aangezien ik nog de enigste ben die in haar leven is qua familie en iemand die naar haar omkijkt en voor haar probeert te zorgen als dat nodig is.
Dit weekend zal het moment van de waarheid gaan worden en god sta me bij denk ik dan maar.
Nogmaals bedankt voor je verhaal en hoop dat mijn moeder er net zo op reageert als de jouwe,dan kan ik met tranen van blijdschap nog eens aan dit moment terugdenken
Heel veel liefs:Lisa

[Cynthia]

Lisa,

Heel veel succes. En niet uitstellen he.

DOEN.

[Selena Maria]

Misschien wat laat,mar lees het nu pas en beter laat dan nooit,hee Romy van harte gefeliciteerd!Ik heb dezelfde ervaring met het vertellen en dat je vrienden en familie er geen moeite mee hebben!