Mijn eerste stapjes...
Geplaatst: vr mar 05, 2004 19:02
Hi Meiden,
Ik ben, sinds een paar dagen, nieuw in deze groep. Heb al eerder een korte introductie gepost onder "Hallo allemaal" - die niet helemaal compleet was. Mijn coming-out is niet als transgenderist, maar als "MTF" - transvrouw. Dit na jarenlange perioden van experimenteren als androgyn, genderbender, "traditionele travestiet", "dragqueen"en whatever - sinds december vorig jaar is "het hoge woord eruit". Ik ben geen jongen en ben het zat, om nog langer te doen alsof.
Eerder in mijn leven heb ik dit nooit voltallig onder ogen durven zien, en mijn gevoelens afgezwakt, soms compleet onderdrukt. Ik ben nu niet bang meer, en paradoxaal gezegd voelt de onzekerheid over mijn toekomst juist als een bijzonder helder toekomstbeeld.
Gelukkig heb ik niet alleen een lieve familie en lieve vrienden, maar ook een sympathieke huisarts en een ronduit geweldige psycholoog (bij wie ik al enige jaren "loop"). Via hen ben ik uiteindelijk doorverwezen, zodat ik over twee weken mijn intake heb bij de VU.
Ondertussen ben ik (weer) LKGT&T-avonden gaan bezoeken, en veel aan het lezen - boeken, en vooral op het web gepubliceerde artikelen.
Hieronder vallen ook alle verhalen die jullie op dit forum plaatsen: daar wil ik jullie allemaal, bij deze, heel erg voor bedanken. Ik heb nog heel veel te lezen, maar heb al enorm veel geleerd. En het belangrijkste is, dat ik me niet langer geisoleerd voel.
Ik wens jullie allemaal veel geluk, liefde en succes toe.
X
Kassandra
Ik ben, sinds een paar dagen, nieuw in deze groep. Heb al eerder een korte introductie gepost onder "Hallo allemaal" - die niet helemaal compleet was. Mijn coming-out is niet als transgenderist, maar als "MTF" - transvrouw. Dit na jarenlange perioden van experimenteren als androgyn, genderbender, "traditionele travestiet", "dragqueen"en whatever - sinds december vorig jaar is "het hoge woord eruit". Ik ben geen jongen en ben het zat, om nog langer te doen alsof.
Eerder in mijn leven heb ik dit nooit voltallig onder ogen durven zien, en mijn gevoelens afgezwakt, soms compleet onderdrukt. Ik ben nu niet bang meer, en paradoxaal gezegd voelt de onzekerheid over mijn toekomst juist als een bijzonder helder toekomstbeeld.
Gelukkig heb ik niet alleen een lieve familie en lieve vrienden, maar ook een sympathieke huisarts en een ronduit geweldige psycholoog (bij wie ik al enige jaren "loop"). Via hen ben ik uiteindelijk doorverwezen, zodat ik over twee weken mijn intake heb bij de VU.
Ondertussen ben ik (weer) LKGT&T-avonden gaan bezoeken, en veel aan het lezen - boeken, en vooral op het web gepubliceerde artikelen.
Hieronder vallen ook alle verhalen die jullie op dit forum plaatsen: daar wil ik jullie allemaal, bij deze, heel erg voor bedanken. Ik heb nog heel veel te lezen, maar heb al enorm veel geleerd. En het belangrijkste is, dat ik me niet langer geisoleerd voel.
Ik wens jullie allemaal veel geluk, liefde en succes toe.
X
Kassandra