Psycholoog

[Miss Laura]

Hoi meiden,

Eindelijk is het zover, vanochtend de officiele bevestiging op papier van mijn eerste afspraak met de psycholoog. Het begint nu echt. Ik zie er naar uit, eindelijk. Ik ben er echt klaar voor.
Ik heb een gesprek met mv. drs. A v. Rijn. Wie kent haar??? en kan iets insite information verstrekken over haar en haar werkwijze.
Ik ben bang dat ik gedurende de gesprekken een verkeerd antwoord geef. Ik weet wat ik ben en wat ik wel en niet wil. Als ze echt goed is help ze mij en kijk ze door de missers heen.
Zoals jullie weten zie ik het nog steeds als een examen. Alleen een examen kun je goed voorbreidden. Wel kinderachtig van mij, maar zo zie ik het.
Ik ga ervoor en laat me door niets en niemand maar tegenhouden, ik wil gelukkig zijn en het leven leiden dat ik al jaren heb moeten missen omdat ik als jongentje ben geboren en op dit moment echt heel diep in de put zit. (zie ook mijn eerder postings).

Groetjes,

[Leonie]

Hoi meiden,

Eindelijk is het zover, vanochtend de officiele bevestiging op papier van mijn eerste afspraak met de psycholoog. Het begint nu echt. Ik zie er naar uit, eindelijk. Ik ben er echt klaar voor.
Ik heb een gesprek met mv. drs. A v. Rijn. Wie kent haar??? en kan iets insite information verstrekken over haar en haar werkwijze.
Ik ben bang dat ik gedurende de gesprekken een verkeerd antwoord geef. Ik weet wat ik ben en wat ik wel en niet wil. Als ze echt goed is help ze mij en kijk ze door de missers heen.
Zoals jullie weten zie ik het nog steeds als een examen. Alleen een examen kun je goed voorbreidden. Wel kinderachtig van mij, maar zo zie ik het.
Ik ga ervoor en laat me door niets en niemand maar tegenhouden, ik wil gelukkig zijn en het leven leiden dat ik al jaren heb moeten missen omdat ik als jongentje ben geboren en op dit moment echt heel diep in de put zit. (zie ook mijn eerder postings).

Groetjes,

Hoi laura

ik heb zelf geen ervaring met deze psychologe maar wat ik (denk ik) wel weet is dat in gesprekken met psychologen geen goede of fouten antwoorden zijn. de psychologen zijn er geloof ik ook niet voor om je te beoordelen of veroordelen. als je gewoon eerlijk bent dan komt het vast allemaal wel goed!

groetjes & succes

[esther1]

Ha Laura,

Ik ken de betr. psychologe ook niet, maar zou ik ze wel kennen zou ik je zeker niet vertellen over haar en haar werkwijze. Waarom niet?
Omdat ieder mens verschillend is, en mijn idee van een gesprek anders is dan dat van jou of van wie dan ook.Ga er onbevooroordeeld naar toe. Zonder het idee ik moet "zo of zo" antwoorden.
Zoals Leonie ook al schreef, er zijn geen goede of foute antwoorden, alleen eerlijke antwoorden! De psychen bij de VU zitter er niet om je af te breken. Misschien stellen ze soms lastige vragen, maar dat is alleen maar terecht. Als jij weet wat je wil, dan kom je er. Zo simpel is het.

Succes en groetjes,
Esther

[Chantal C.]

Zoals Leonie ook al schreef, er zijn geen goede of foute antwoorden, alleen eerlijke antwoorden! De psychen bij de VU zitter er niet om je af te breken.

Zo is dat! Jij zoekt samen met de psycholoog uit of je het ECHT wil. Zie het zo maar.

Overigens wacht ik ook met smart op het verlossende telefoontje dat ik mag komen. "Komt Tijd, Komt VU!"

[Joanne]

Voorbereiden hoeft niet hoor en zenuwachtig helemaal niet. Gewoon over je heen laten komen en vertellen wat je voelt. Als jij het zeker weet zullen ze je niet zomaar afwijzen hoor. Sterkte mop.

[Miss Laura]

Hoi lieve meiden,

Bedankt voor jullie antwoorden en jullie hebben wel gelijk.
Ik ben in principe een schaker, telkens enkele stappen proberen voor te lopen op de tegenpartij. Jullie schrijven ook dat ze er zijn om je te helpen. Ik weet wie ik ben en wat ik wil. Er is geen weg terug. Ik leef nu bijna een half jaar als vrouw en het geeft me zoveel levensvreugde om eindelijk te zijn die ik vanaf de geboorte had moeten zijn. Alleen heb ik nog dat rotte mannenlichaam, dit moet gecorriceerd worden.
Ik ben zeer gelukkig dat ik er gewoon open en eerlijk voor uit ben gekomen. Ik zie bijna nergers vreemde blikken, zal wel gebreuren als ik uit het zicht ben maar ik stoor mij er niet aan.
Ik zie de komende maanden ook als een uitdaging en een bevestiging van mijn vrouw zijn.

De angst komt grotendeel uit het woord diagnose. De assistente van Jos noemde het begeleiding. Als dit het is, het samenzoeken naar wat je bent dan zie ik het zeer positief.

Jullie horen nog van mij hoe het afloopt, daar zijn wij toch allemaal zussen voor.

Groetjes,

[Joanne]

Ik heb oooit een boekwerk gekregen van Jos en daar stond in dat het VU Genderteam een insteek heeft waarin men uitgaat van de wensen van de client/patient. Oftewel men gaat uit van een "Ja tenzij" situatie wat zo veel inhoud als dat jij het zeker moet weten en er vooral op wordt gelet of je in staat bent een weloverwogen beslissing te nemen ten aanzien hiervan. Ook wordt er gekeken of er geen contraindicaties zijn zoals psychosen of schizofrenie of iets dergelijks. Dat is zo'n beetje de diagnostiek. Als jij dus denkt te weten wat je wil dan hoef je alleen maar eerlijk te zijn en je geen zorgen te maken over een evt oranje of rood licht. Mocht je toch oranje krijgen dan is dat vaak om jezelf wat meer bedenktijd te geven zodat je wat zekerder wordt maar kan me bijna niet voorstellen dat ze dat bij jou zouden doen

[capt haok]

Laura, fijn voor je dat je eindelijk een afspraak hebt.
Even over die eerste afspraak,stel dat je daar als een berg tegen opziet.
Eigenlijk steld dit niet zo veel voor, de psychologe geeft info hoe het trajekt verloopt, en het is eerst even aan elkaar snuffelen.
De eerste kennismaking, en als het net zo loopt als bij mij dan krijg je huiswerk mee.
Ik kreeg een test mee waar mc vragen staan over je kinderjaren enzo.
En ze willen graag dat je een biografie gaat schrijven.
Je zult de komende tijd nog wel vaak in amsterdam zijn, want naast de minimale 6 gespreken krijg je nog een test waar je 3 uren voor krijgt, en een interview wordt je afgenomen om te kijken of je iets psychiatrisch onder de leden hebt.
Dit is iets nieuws.
Meid, maak je niet ongerust, het komt allemaal goed.
Zul je zien

groetsels,
anouk
x

[Chantal C.]

Ik ben benieuwd hoe lang het nog duurt voor mij. Normaal nog ruim 3 maanden. Ik had vannacht een droom dat ik nu al kon komen. Het gesprek dat toen volgde was zodanig dat het leek alsof ik meteen groen licht kreeg.

2 afzonderlijke vriendinnen (die elkaar niet kennen) vertelde me vanochtend wat die droom betekent: ik ben er klaar voor. Zowel psychisch als fysiek.

Het zou wel heel frappant zijn als van de week de telefoon zou gaan...

[Miss Laura]

Zo zo,

Ik zie het al, het gaat slecht in de zorg. Eerst waren er 2 onderzoeken nodig bij een psych (dit heb ik eens gelezen) en toen kroop het richting 6. Nu komt daar het "schriftelijk examen" en nog eens een gesprek met een psychiater bij. Dus minimaal 8, bij de intake zei Jos van 6. Als ze iets bezuinigen op de uren en mensen, laat personen die het absoluut zeker weten een versnelde procedure laten bewandelen kan het vrijkomende budget worden besteed aan ontharen.
Ik wil wel een filiaaltje van mijn salon in een van de hokjes bij Jos op de afdeling beginnen, heb ik direct voldoende klanten.
Het lijkt wel of ik ertegen opzie, maar diep in mijn hart ben ik dolblij met de uitnodiging. Ik denk dat het meer emoties zijn van stel dat..... Mijn vriendinnen zeggen allemaal "Meid zit niet te zeuren, ga er lekker heen en een van ons gaat lekker met je mee de bloemen buiten zetten in Amsterdam. Niet van we zien wel waar het schip strand, want het schip strand niet. Je bent veel te ver gevorderd, je gaat compleet als vrouw, dus in rok, naar allerlei grote evenementen. Dat doe je niet als je niet zeker bent".

Ik weet het zeker, er is maar een weg en die is vooruit. Ik kan en ik ga niet terug, onder geen enkel beding want het geluk van de laatste maanden wil ik niet kwijt.

Groetjes,

[capt haok]

Chantal, als ik je was zou ik het vu bellen.
Wie weet zit je er al tussen, en baat niet schaad ook niet.
In iedergeval weten ze even weer, "hee die is er ook nog!!!"
En na een paar keer bellen is het misschien wel jeetjemina beld die tut ook weer....laten we haar maar uitnodigen want ik krijg lamme oren van haar

groetsels,
anouk
x

[Miss Laura]

Hoi Chantal,

Ik heb ook maanden utgekeken naar het verlossende telefoontje. Jos vertelde mij toen dat ik in februari of maart zou worden opgeroepen. Het duurde echt lang. Ondertussentijd werd ik bijna kettergek van de spanning. Dit is terug te vinden in enkele postings. Het duurt allemaal te lang. Ook heb ik mijn huisarts tussendoor nog een maal bezocht die zei iedereen denkt dat zijn resp haar probleem het grootst is, in Amsterdam hebben ze hun eigen tempo. Het zijn geen levenbedreigende situaties, want dan moet je ergens anders zijn.
Toch geheel onverwacht, ik was druk in gesprek met een accoutant over het boekhoudpakket dat ik had ontwikkeld over de laatste kleine foutjes, toen de telefoon ging en een collega opnam. Ze had een of andere mevrouw aan de telefoon die mij persoonlijk moest spreken. Het is bij ons op de afdeling gebruikelijk dat ze mensen de bedrijfsnaam noemen alvorens een "zwaargewicht" aan de telefoon te krijgen (bescherming tegen allerlei onzin). Na aandringen verbond hij haar toch door.
Met .... (naam vergeten) van het Genderteam. ........
Mij hart bonkte het uit. Het was zover. Die middag is verder in een roes voorbijgegaan.

Ik wil er mee zeggen, je zit er lang op te wachten en dan komt het toch nog onverwachts.

Sterkte de komende maanden, jouw dag komt ook.

Groetjes,

[Chantal C.]

Chantal, als ik je was zou ik het vu bellen.
Wie weet zit je er al tussen, en baat niet schaad ook niet.
In iedergeval weten ze even weer, "hee die is er ook nog!!!"
En na een paar keer bellen is het misschien wel jeetjemina beld die tut ook weer....laten we haar maar uitnodigen want ik krijg lamme oren van haar

Na 2 en een halve week al? 4 maart had ik mijn intake. Niet dat ik het erg vind om te wachten, maar ik geloof niet in toeval. Dus als de telefoon gaat van de week, weet ik hoe het zit. Een vriendin haalde ooit eens een kreet uit een boek aan: "Het universum zorgt voor mij!"

Misschien dat ik over een paar weken eens bel. Aan de andere kant hoor ik ook vaak dat ze erg sjaggerijnig kunnen reageren door al die zeurende dames.

Naja mijn tijd komt wel...

[esther1]

Zo zo,

Ik zie het al, het gaat slecht in de zorg

Klopt Laura, het gaat inderdaad slecht in de zorg. Zeker als je eens verder kijkt dan dat zielige, meutende transenwereldje. Kijk eens verder, dan zie je hoe slecht het soms echt gaat.

Eerst waren er 2 onderzoeken nodig bij een psych (dit heb ik eens gelezen) en toen kroop het richting 6.

Ach, ik heb "eens" zoveel gelezen. 2 Gesprekken is bij hoge uitzondering inderdaad voorgekomen, maar was zeker geen regel. En of de "eindresultaten" nu zo denderend waren?

Nu komt daar het "schriftelijk examen" en nog eens een gesprek met een psychiater bij. Dus minimaal 8, bij de intake zei Jos van 6. Als ze iets bezuinigen op de uren en mensen, laat personen die het absoluut zeker weten een versnelde procedure laten bewandelen kan het vrijkomende budget worden besteed aan ontharen.

Wees blij dat er aandacht aan je wordt geschonken. Je praat hier niet over het kopen van een zakje snoep, maar over een beslissing die bepalend is voor de rest van je leven. Ik zie trouwens niet wat de uitbreiding naar ?? gesprekken te maken heeft met bezuiniging. Integendeel.
En wat een evt. vrijkomend budget voor ontharing betreft: Dit kwam uit een andere pot en staat hier dus los van.
En wat denk je als je groen licht krijgt? Dat je er dan bent? Nee hoor, is gewoon een stapje in dat lange traject. Gelukkig maar!

Het lijkt wel of ik ertegen opzie, maar diep in mijn hart ben ik dolblij met de uitnodiging. Ik denk dat het meer emoties zijn van stel dat.....

Dat zijn dus foute emoties.

Mijn vriendinnen zeggen allemaal Je bent veel te ver gevorderd, je gaat compleet als vrouw, dus in rok, naar allerlei grote evenementen. Dat doe je niet als je niet zeker bent".

Tja, het verband tussen "rok" en "vrouw" ontgaat me altijd.

Ik weet het zeker, er is maar een weg en die is vooruit. Ik kan en ik ga niet terug, onder geen enkel beding want het geluk van de laatste maanden wil ik niet kwijt.

Now you're talking. Dat is de enige juiste insteek. Het gaat niet om 2,4, of 6 gesprekken. Het gaat om het eindresultaat.

Groetjes en nogmaals succes,
Esther

[Evelien]

Hoi Laura,

... toen de telefoon ging en een collega opnam. Ze had een of andere mevrouw aan de telefoon die mij persoonlijk moest spreken. Het is bij ons op de afdeling gebruikelijk dat ze mensen de bedrijfsnaam noemen alvorens een "zwaargewicht" aan de telefoon te krijgen (bescherming tegen allerlei onzin). Na aandringen verbond hij haar toch door.
Met .... (naam vergeten) van het Genderteam. ........

Ja, die dame ken ik wel. Ze probeert onze privacy te beschermen tegenover onze collega's. Ik neem op het werk altijd de telefoon op met de naam "Evelien", maar zij begon met expliciet doorvragen of "Meneer Evert Snel" aanwezig was. Ik werd daar onprettig door geraakt en omdat ik ook nog niet wist, dat het het genderteam was, dacht ik aan een verkoopster, die me per telefoon iets wilde aansmeren.
Ik had haar bijna afgepoeierd met de opmerking, dat die "Meneer" hier niet meer werkte

Later dacht ik: "Misschien was het wel een test..." Onzin. Het is gewoon beschermen van onze privacy. Heel goed, dus.

De tweede keer, dat ze belde, liet ze gelukkig het woordje "Meneer" weg. Bovendien herkende ik haar stem, dus ik had meteen door, dat het de VU was. Ik heb toen een opmerking gemaakt over dat gebruik van mijn mannelijke naam en haar reactie was: "Maar dat bent u toch?"
Tja, officieel ben ik dat. Dat kan ik niet ontkennen.

Inmiddels heb ik nu dat eerste gesprek gehad. Heel veel informatie kreeg ik en weinig moeilijke vragen. Ja, wel een pak huiswerk Maar natuurlijk laat je bij elk gesprek een indruk achter. De eerste indruk is vaak ontzettend belangrijk voor hoe je over komt...

Groetjes,
Evelien