Zooo, transseksualiteit alweer in the picture.
Viva is net geweest en vlak er achter aan komt psychologie magazine.
Nummer van april moet je hebben.
anouk
x
Nog iets om te lezen..
Moderator: Moderators
Klinkt erg interessant.www.psychologiemagazine.nl schreef:
Lichaam-Geest
In hoeverre beïnvloeden lichaam en geest elkaar? Ze zijn één, zo willen we graag geloven. Maar bestaat de geest eigenlijk wel? Of zijn emoties als blijheid en verdriet niet meer dan een serie chemische en natuurkundige reacties in de hersenen?
Het gehele aprilnummer is gewijd aan de band tussen lichaam en geest.
psychologiemagazine, is geen pulpblad ofzo iets..
Dus kun je iets verwachten....
Het gaat oa over het problematiek waar postops wel eens tegen aanlopen.
Je bent dan aangepast maar hoe nou verder.
Blijf je in je oude stramien zitten, of probeer je een nieuw leven op te bouwen.
Na de srs dan begint het werken pas!!
anouk
x
Dus kun je iets verwachten....
Het gaat oa over het problematiek waar postops wel eens tegen aanlopen.
Je bent dan aangepast maar hoe nou verder.
Blijf je in je oude stramien zitten, of probeer je een nieuw leven op te bouwen.
Na de srs dan begint het werken pas!!
anouk
x
Violet Skye, wat je zegt klopt naar mijn idee voor een deel.
Heb wel mijn vraagtekens of je voor een groot deel zonder een een srs als jezelf een gestaan kunt op bouwen.
Voor je omgeving misschien, innerlijk is het voor mij een grote sta in de weg.
Het blijft remmen, ook in mijn sociaal leven
En dit is voor mij essentieel, als het weinig uit zou maken dan deed ik het niet.
anouk
x
Heb wel mijn vraagtekens of je voor een groot deel zonder een een srs als jezelf een gestaan kunt op bouwen.
Voor je omgeving misschien, innerlijk is het voor mij een grote sta in de weg.
Het blijft remmen, ook in mijn sociaal leven
En dit is voor mij essentieel, als het weinig uit zou maken dan deed ik het niet.
anouk
x
Da's vervelend inderdaad, sommige mensen reageren een stuk minder vriendelijk na het zien van je ID. Ik heb er bij de VU dan ook al een paar keer op gehamerd dat ik vind dat er een voorlopige ID kaart afgeven moet worden, waar alvast het gewenste geslacht op staat. Dus niet een dubbel kaartje met aan de ene kant mevrouw en aan de andere kant meneer. De motivatie waarom ik denk dat dat moet kunnen is simpel. Na je srs schrijft de VU een brief waarin staat dat je permanent onvruchtbaar bent gemaakt en dat je je daarom voor vrouw uit mag geven. Na een maand of 3 aan de androcur ben je ook permanent onvruchtbaar, dus voldoe je aan de criteria. Bij de VU zien ze dat een beetje anders en zeggen ze dat de geslachtsdelen moeten zijn verwijderd. Leuk geprobeerd dus, maar helaas. Gelukkig heb je je ID kaart niet vaak nodig, dus een onoverkomelijk probleem is het niet. Bovendien ben je vrij in je keuze hoe je op de pasfoto gaat en mag je je voornaam voor de srs al officieel laten wijzigen. Dat laatste daar wacht ik wel mee tot na mijn srs omdat je anders dubbel moet betalen. Zolang je gegevens niet zijn gekoppeld aan je sofi nummer, doen de meeste instanties helemaal niet moeilijk en kun je je daar, soms met wat tekst en uitleg, probleemloos laten inschrijven als mevrouw. Zodat (bijna) al je post alvast een goede adressering heeft. Op school ging dat een beetje moeilijker omdat mijn inschrijving gekoppeld is aan mijn studiefinanciering en de IBG groep iedere medewerking weigerd, gelukkig was de school een stuk schappelijker en sta ik nu dubbel ingeschreven, bij het bureau van inschrijving als meneer, omdat ik anders geen stufi krijg, maar verder gewoon als mevrouw. Hoe ze dat precies gedaan hebben weet ik niet, want ik heb beide keren hetzelfde studentnummer, maar het werkt wel, alle post is keurig gericht aan mevrouw P. Kramer en op de presentie- en cijferlijsten staat ook Petra. Die paar keer per jaar dat ik me moet identificeren valt reuze mee. Meestal doet men niet moeilijk en blijf ik gewoon mevrouw. Doet men wel moeilijk dan zeg ik gewoon dat je niet alles moet geloven wat je leest. Desnoods heb ik dan ook nog die geweldige VU brief bij me (geboren als man kan deze persoon zich presenteren in de vrouwelijke geslachtsrol. Wat mij betreft moet het woordje kan er uit, het is tenslotte verplicht om je als vrouw te presenteren.Amanda schreef:Je wordt toch elke keer geconfronteerd met je geslacht op je identiteits bewijzen.... dat blijft lastig.
Die overgang gebeurt in een uurtje of vier, niet echt geleidelijk dus op een proces van minimaal drie jaar. Maar voor die tijd kun je al wel een mentale post op zijn. Dat is zonder twijfel het mooiste compliment wat ik ooit heb gekregen van een post op.Amanda schreef: Je RLT heeft wel als doel om je hele vrouw zijn al op te gaan bouwen. De overgang van pre naar post-op zal ook wel heel geleidelijk gaan denk ik....
Volgens mij heeft 99.99% van het dagelijkse sociale verkeer niks te maken met je geslachtsdeel. Het is erg vervelend dat ie er nog zit, maar dat is slechts een kwestie van tijd. Als je je daardoor laat tegenhouden, ben je mijns inziens verkeerd bezig want na de srs veranderd er voor je omgeving heel weinig, eigenlijk niks zelfs, tenzij je te pas en te onpas je broek laat zakken natuurlijk.~*anouk*~ schreef:Violet Skye, wat je zegt klopt naar mijn idee voor een deel.
Heb wel mijn vraagtekens of je voor een groot deel zonder een een srs als jezelf een gestaan kunt op bouwen.
Voor je omgeving misschien, innerlijk is het voor mij een grote sta in de weg.
Het blijft remmen, ook in mijn sociaal leven
En dit is voor mij essentieel, als het weinig uit zou maken dan deed ik het niet.
Wat kun je nu wel, dat je voor de srs niet kon? En dan bedoel ik niet het hebben van seks of zwemmen of iets dergelijks. Dat de srs je leven een cruciale meerwaarde geeft, ben ik met je eens. Maar ik zie niet in hoe het zijn van een pre op je kan hinderen in het veroveren van een plekje als vrouw in de maatschappij. De problemen die je daarbij ondervindt verdwijnen echt niet na de srs.Joanne schreef:Voor mijzelf is er een heel groot verschil tussen mijn pre-op fase en mijn post-op fase. Ben eindelijk vrij om te doen en laten wat ik wil. Dat is een behoorlijke meerwaarde. Ook al heb je het moeilijk na je hele behandeling.
Tsja ik had het eigenlijk wel over de dingen als sex en zwemmen en zo. Ook het beter passen van bepaalde kleding en het wel of niet kunnen omkleden in een kleedkamer vol dames zonder de noodzaak "wat" te verbergen is iets wat ik daarbij in gedachten had. Zijn inderdaad allemaal dingen die niets met het wel of niet veroveren van je plekje als vrouw te maken heeft maar het speelt wel degelijk een cruciale rol daarbij omdat het je persoonlijkheid completeert en daardoor de zekerheid waarmee je in het leven staat. Ik voelde me stukken zekerder na mijn SRS ondanks dat het in veel zaken niet van belang is of je nu een vrouw met penis of zonder penis bent. Het hebben van een ID is ook prettig zodat je niet steeds uitleg hoeft te geven. Het is theoretisch dan wel zo dat men het anders had kunnen aanpakken ten aanzien van het vernieuwen van je ID maar in de praktijk is het toch gekoppeld aan die SRS en dus telt het ook mee in deze discussie.
Wat je hierboven schetst zijn stuk voor stuk geen onoverkomelijke problemen. Dat geef je zelf ook al aan. Met andere woorden, I rest my case.Joanne schreef:Tsja ik had het eigenlijk wel over de dingen als sex en zwemmen en zo. Ook het beter passen van bepaalde kleding en het wel of niet kunnen omkleden in een kleedkamer vol dames zonder de noodzaak "wat" te verbergen is iets wat ik daarbij in gedachten had. Zijn inderdaad allemaal dingen die niets met het wel of niet veroveren van je plekje als vrouw te maken heeft maar het speelt wel degelijk een cruciale rol daarbij omdat het je persoonlijkheid completeert en daardoor de zekerheid waarmee je in het leven staat. Ik voelde me stukken zekerder na mijn SRS ondanks dat het in veel zaken niet van belang is of je nu een vrouw met penis of zonder penis bent. Het hebben van een ID is ook prettig zodat je niet steeds uitleg hoeft te geven. Het is theoretisch dan wel zo dat men het anders had kunnen aanpakken ten aanzien van het vernieuwen van je ID maar in de praktijk is het toch gekoppeld aan die SRS en dus telt het ook mee in deze discussie.
[quote="Violet SkyeVolgens mij heeft 99.99% van het dagelijkse sociale verkeer niks te maken met je geslachtsdeel. Het is erg vervelend dat ie er nog zit, maar dat is slechts een kwestie van tijd. Als je je daardoor laat tegenhouden, ben je mijns inziens verkeerd bezig want na de srs veranderd er voor je omgeving heel weinig, eigenlijk niks zelfs, tenzij je te pas en te onpas je broek laat zakken natuurlijk.[/quote]
Violet, voor je omgeving verandert er ook weinig....
Maar het zit meer in je hoofd, het "ding" zit me in de weg, en ik zou het heerlijk vinden om er afscheid van te nemen, en iets anders wat wel bij me past voor in plaats te krijgen.
Het vertegenwoordigd mijn genderdysforie, het lijfelijk manzijn wat niet overeenkomt met mijn bewustzijn.
Hierdoor voel ik mij ook oa geremd in mijn sociaalleven, ben heel veel met mezelf bezig, dus naar binnen gericht en niet naar buiten.
Uiteraard probeer ik mijn bestaan op te bouwen, en het leven als mezelf geeft mij ook een positieve ki, maar iedere keer als ik "het "weer zie dan wordt ik weer bepaald tot wat ik lijfelijk niet ben....
En dan telt even het moment en niet wat komt.
anouk
x
Violet, voor je omgeving verandert er ook weinig....
Maar het zit meer in je hoofd, het "ding" zit me in de weg, en ik zou het heerlijk vinden om er afscheid van te nemen, en iets anders wat wel bij me past voor in plaats te krijgen.
Het vertegenwoordigd mijn genderdysforie, het lijfelijk manzijn wat niet overeenkomt met mijn bewustzijn.
Hierdoor voel ik mij ook oa geremd in mijn sociaalleven, ben heel veel met mezelf bezig, dus naar binnen gericht en niet naar buiten.
Uiteraard probeer ik mijn bestaan op te bouwen, en het leven als mezelf geeft mij ook een positieve ki, maar iedere keer als ik "het "weer zie dan wordt ik weer bepaald tot wat ik lijfelijk niet ben....
En dan telt even het moment en niet wat komt.
anouk
x