Hoi allemaal,
Langs deze weg wil ik jullie laten weten dat ik nog leef en dat alles goed gaat. Om eerlijk te zeggen boven verwachting.
Enkele weken geleden heb ik het eerste gesprek gehad. Het ging veel makkelijker dan ik had verwacht. Volgens een vriendin van mij was ik een en al rust en vol zelfvertrouwen. Dit komt ook wel door de steun die ik van jullie heb gekregen.
Deze afspraak was bijna mislukt, wij waren gezellig bij C&A aan het shoppen toen mijn vriendin er achterkwam dat we nog ongeveer een uurtje hadden. Hollen naar de tram. Gelukkig net op tijd en dan ook nog 5 minuten voor de afspraak bij de VU.
Binnenkort ga ik weer. Ik hoop dat het wat zwaarder wordt, het vorige gesprek gaf geen voldoening. De week na dit gesprek de toets. dan weer een maand wachten voor het volgende gesprek. Dan weer een week later het interview, of wat het ook moge zijn. De snelheid begint te komen.
Als ik weer iets te meden heb laat ik dit weten,
Groetjes,
Even is het stil
Moderator: Moderators
-
Miss Laura
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 187
- Lid geworden op: vr aug 08, 2003 10:37
- Locatie: Borne
Even is het stil
Op 1-2-2008 is de rups een prachtige (meisjes)vlinder geworden
Hoi Laura
Fijn dat5 het zo goed verlopen is dat eerste gesprek. Moet eerlijk zeggen dat ik de gesprekken ook vrij licht vond maar dat komt misschien omdat ze er nu eenmaal niet zitten om je door te zagen. Meestal gaat het gewoon over de dingen waar je al heel vaak over gepraat hebt. Vond zelf ook dat ze niet al te diep gingen maar voor hen was het genoeg om tot een diagnose te komen. De echt diep gesprekken heb ik gehad met mijn huidige hulpverlening. Het uitgangs punt van die gesprekken is dan ook heel anders als die bij de VU. In ieder geval hoop ik dat al je gesprekken zo goed gaan. Heel veel succes van mijn kant uit.
Fijn dat5 het zo goed verlopen is dat eerste gesprek. Moet eerlijk zeggen dat ik de gesprekken ook vrij licht vond maar dat komt misschien omdat ze er nu eenmaal niet zitten om je door te zagen. Meestal gaat het gewoon over de dingen waar je al heel vaak over gepraat hebt. Vond zelf ook dat ze niet al te diep gingen maar voor hen was het genoeg om tot een diagnose te komen. De echt diep gesprekken heb ik gehad met mijn huidige hulpverlening. Het uitgangs punt van die gesprekken is dan ook heel anders als die bij de VU. In ieder geval hoop ik dat al je gesprekken zo goed gaan. Heel veel succes van mijn kant uit.
-
Evelien
- ff weer wat posten
- Berichten: 55
- Lid geworden op: do jul 05, 2001 2:00
- Locatie: Eindhoven
- Contacteer:
Hoi Laura,
ik heb "Het Interview" al gehad.
Daar had ik me veel van voorgesteld, maar dat was ten onrechte. Dat interview is een standaard-test op mogelijke psychische problemen.
In mijn geval kwam er uit, dat ik veel last van depressies heb gehad, en dat ik nogal veel alcohol en drugs heb gebruikt.
Je kunt mijn verhaal hier --> http://www.xs4all.nl/~everts/bloggernl/ ... 1767837204 nalezen.
Sterkte!
Evelien
ik heb "Het Interview" al gehad.
Daar had ik me veel van voorgesteld, maar dat was ten onrechte. Dat interview is een standaard-test op mogelijke psychische problemen.
In mijn geval kwam er uit, dat ik veel last van depressies heb gehad, en dat ik nogal veel alcohol en drugs heb gebruikt.
Je kunt mijn verhaal hier --> http://www.xs4all.nl/~everts/bloggernl/ ... 1767837204 nalezen.
Sterkte!
Evelien
-
Miss Laura
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 187
- Lid geworden op: vr aug 08, 2003 10:37
- Locatie: Borne
Hoi Meiden,
Hartelijk dank voor jullie medeleven. Ook via de prive-box heb ik de eerste ervaringen van enkelen ontvangen. Het blijkt telkens maar weer dat alles meevalt. Ben ik dan zo'n zwart-kijker? Of komt het omdat ik nog in het begin traject zit? Ik weet wat ik wil, ik leef nu bijna full-time als vrouw en wil absoluut niet meer terug, ik kan gewoon niet. Dit is het leven wat ik 40 jaar lang al had moeten hebben. De gedachten aan de macht die de psych heeft over het al of niet accepteren of je echt vrouw mag worden geven mij nu nog een rot gevoel. Ik weet dat jullie zullen zeggen: zo moet je het niet zien.
Ik heb deze topic gepost omdat ik dat laatste tijd niet meer zo actief ben op het forum. Ik werk overdag nog steeds in de ICT en in de avond-uren werk in in mijn eigen schoonheidssalon. Doordat ik nu met enige regelmaat naat het VU moet, de dag zelf en de avond ervoor, vallen er veel dagen af. Ook de april-mei maanden met de vele vrije dagen zorgen ervoor dat ik niet veel doe. Als ik een vrije avond heb, ga ik lekker uit babbelen naar een van mijn vriendinnen.
Als ik echt iets nieuw heb laat ik het jullie weten, maar tot die tijd is het stil rondom mij.
Groetjes,
Hartelijk dank voor jullie medeleven. Ook via de prive-box heb ik de eerste ervaringen van enkelen ontvangen. Het blijkt telkens maar weer dat alles meevalt. Ben ik dan zo'n zwart-kijker? Of komt het omdat ik nog in het begin traject zit? Ik weet wat ik wil, ik leef nu bijna full-time als vrouw en wil absoluut niet meer terug, ik kan gewoon niet. Dit is het leven wat ik 40 jaar lang al had moeten hebben. De gedachten aan de macht die de psych heeft over het al of niet accepteren of je echt vrouw mag worden geven mij nu nog een rot gevoel. Ik weet dat jullie zullen zeggen: zo moet je het niet zien.
Ik heb deze topic gepost omdat ik dat laatste tijd niet meer zo actief ben op het forum. Ik werk overdag nog steeds in de ICT en in de avond-uren werk in in mijn eigen schoonheidssalon. Doordat ik nu met enige regelmaat naat het VU moet, de dag zelf en de avond ervoor, vallen er veel dagen af. Ook de april-mei maanden met de vele vrije dagen zorgen ervoor dat ik niet veel doe. Als ik een vrije avond heb, ga ik lekker uit babbelen naar een van mijn vriendinnen.
Als ik echt iets nieuw heb laat ik het jullie weten, maar tot die tijd is het stil rondom mij.
Groetjes,
Op 1-2-2008 is de rups een prachtige (meisjes)vlinder geworden