Travestie.org

Ik heb ongeveer een idee hoe het met de sexuele voorkeur onder transseksuelen ligt, maar vind het toch eens leuk om er een poll aan te besteden.

Waar val jij op?

Ik heb op mannen gestemd.
Eerst dacht ik na een mislukt huwelijk van 15 jaar, mannen het hoeft voor mij niet meer.
Maar als je dan ineens weer iets leuks,liefs,lekkers tegenkomt.
Ja, dus absoluut mannen.

xxxxxxxjes,
Wilma.

Ik stemde op vrouwen, ben toch best lesbisch

Mara, die er nog geen droomprins tegenkwam, maar wel princesjes

Ik zou het op dit moment echt niet weten. Leef al 24 jaar met een vrouw, maar heb niet het idee dat ik voor haar een "echte" man ben geweest. Sinds ik niet meer zoveel hoef te bewijzen of vast te leggen, en er achter probeer te komen wat mijn eigen gevoel zegt, is er weinig met zekerheid over te zeggen. In mijn fantasieën ben ik doorgaans een vrouw met een man, maar ook wel met een vrouw. Ik kan mannen heel leuk en charmant en indrukwekkend vinden, maar heb dan niet direct een voorstelling over bedavonturen. Met vrouwen eerder, maar als ik me dan bedenk dat ik een man zou moeten zijn, dan heb ik geen zin meer om aan dat beeld te gaan beantwoorden. Als het erop aankomt zal het waarschijnlijk meer aan de persoon en de omstandigheden liggen dan aan het geslacht.
Zwevende kiezer .

<<groetjes

Hoofdzakelijk vrouwen. Mannen zijn soms leuke speeltjes, maar meer ook niet.

Ik had eigelijk rot op met je poll willen stemmen maar heb er toch maar voor gekozen om een serieuse stem uit te brengen.

Ik ben altijd al lesbies geweest en zal dat ook wel altijd blijven..

...

nooit gevallen voor man noch echt voor een vrouw tot ik iemand in mijn leven tegenkwam die gewoon goed voor mij is..en waarmee ik verder kan in het leven...en het was een hij!

toch blij dat ik een muts * heb

Mannen mannen mannen mannen mannen mannen mannen mannen mannen of mischien nog iets duidelijker: MANNEN MANNEN MANNEN MANNEN hahaha.... Maar moet wel zeggen dat ik me steed meer begin te ergeren aan de sexbelustheid van mannen. Gewoon een gezellige avond is er in veel gevallen niet bij. Altijd weer die testo die de kop steekt

Enneh Marcella? Hoe is het met de muts?

Enneh Marcella? Hoe is het met de muts?[/quote]

tja wat moet ik hierop antwoorden.... het heeft haar vorm....en diepte.... maar tis nog vroeg om te zeggen dat t mooi sluit.....
tis nu 7 week geleden dat ik t AZG mocht verlaten. Tis in iedergeval niet meer dat "gat" tussen je benen zoals ik zag op de foto na srs.

Marcella schreef:

Joanne schreef:Enneh Marcella? Hoe is het met de muts?

tja wat moet ik hierop antwoorden.... het heeft haar vorm....en diepte.... maar tis nog vroeg om te zeggen dat t mooi sluit.....
tis nu 7 week geleden dat ik t AZG mocht verlaten. Tis in iedergeval niet meer dat "gat" tussen je benen zoals ik zag op de foto na srs.

Welke foto bedoelde je toch niet die van mij he? maar blij te horen dat het goed gaat. De rest komt met de tijd

Ik zou het niet meer weten, Woon samen met een vriendin, alleen vallen wij allebij op mannen, maar we zijn ook heel erg gek met elkaar. Iets met een andere vrouw, daar moet ik niet aan denken, maar toch leef ik samen met een vriendin. Het is zo lekker verwarrend....

ik houd van kippeboutjes

Ik val voor beiden, maar toch krijg ik sterk de indruk,dat steeds meer mensen het steeds moeilijker vinden om een geschikte partner te vinden. En ik vraag me af waar dat nu precies aan ligt. Zelfs vrij jonge mensen hebben tegenwoordig dat probleem. Terwijl er toch heel veel mogelijkheden zijn tegenwoordig om mensen te ontmoeten en er ook veel opener mee omgegaan wordt.
Daarbij komt dan toch ook nog dat de meeste mensen toch ook best wel genoeg vrije tijd hebben en veel mobieler zijn dan vroeger.
Waardoor komt het dan dat zoveel mensen lange tijd zoekend zijn zonder echt positief resultaat?

Wat is daar dan aan de hand, worden er teveel eisen gesteld. Zoals bv.op het gebied van leeftijd, uiterlijk. Of is de tegenwoordige mens in het algemeen genomen te materialistisch ingesteld. En worden dat soort eisen misschien alleen maar meer naarmate men ouder wordt.
Als iemand een jaar of 16 is b.v. wordt je toch ook gewoon verliefd op iemand zonder je af te vragen of iemand dan later wel in staat zal zijn om te zorgen voor een dik belegde boterham.

Waarom wordt dan later ineens het hebben van een huis, auto ,baan e.d. dan ineens veel belangrijker. Ik vraag me wel eens af of het daar soms aan ligt,en waar wordt je dan gelukkiger van........ Van het hebben van een kast van een huis een grote auto en een dik betaalde baan.
Of het gewoon iemand bij je hebben in je leven waar je ontzettend veel van houd en waar je in de loop der jaren een steeds nauwere band mee krijgt. Zijn wij als tegenwoordige moderne mens gewoon met ons allen te materialistisch geworden. En gewoon verleert om spontaan verliefd te worden zonder ergens in ons achterhoofd een eisenpakketje te hebben.
Zijn we ooit daar de fout ingegaan??

Liefs Carola

Hoi Carola

Intererssant thema dat je daar aansnijdt.

Zelf denk ik dat je vragen met JA beantwoord kunnen worden.
Mijn ervaring is inderdaad dat je critischer wordt naarmate je ouder wordt.
En ik heb het gevoel dat de binding tegenwoordig minder sterk is (of dat er te gemakkelijk relaties worden aangegaan). Waardoor op een later moment de twijfel toeslaat en de relatie weer wordt verbroken.
Terwiijl vroeger meer gegeven werd in een relatie, wordt er nu meer genomen, m.a.w. "what's in it for me".
Ik realiseer me dat ik hiermee generaliseer maar zo zie ik het inderdaad. En ervaar dat ook zo bij mezelf.