Travestie.org

Hoi Allemaal
Ik start hier in dit gedeelte van het forum over het intake gesprek de discussie verder op.
Volgende week vrijdag 25/1 is het zo ver dan ga ik voor het eerst naar het VU.
Heel lang heb ik er over nagedacht wel, niet, wel, niet.
Uit eindelijk heb ik de knoop door gehakt.
En durfde ik eindelijk de telefoon op te pakken en een afspraak te maken.
Dat ik geen jongetje wil zijn maar liever een meisje dat wist ik al vanaf mijn jeugd.
Maar om mij te laten ombouwen en op een vrouw te lijken vond ik niets en wou ik ook helemaal niets van weten.
Ik durfde er met niemand over te praten ik schaamde mij heel erg en voel mij heel erg ongelukkig.
Nu ik er wel over durft te praten en durft te doen wat ik wil, wil ik niets anders dan mijzelf zijn.
Ik vind het heel erg spannend en ga met volle vertrouwen naar het intake gesprek.
Telkens zit ik te bedenken hoe zal ik gaan, wat zal ik zeggen.
Hoe zal ik het forumuleren wat ik ga zeggen.
Een goede spreker en schrijver ben ik niet.
Ik zeg hun gewoon de waarheid en niets meer.
Ik denk dat ik iets ga zeggen als,
Ik vind het niet leuk om het allemaal te moeten ondergaan maar zo gaat het gewoon niet verder.
Ik wil gelukkig kunnen zijn en plezier in het leven kunnen hebben.
Het liefst ben ik een biologische vrouw.
Ik hoop dat julie mij kunnen helpen.

Ik ga mij niet verkleden of anders uit zien dan normaal.
Misschien helpt het wel, misschien doe ik het ook wel.
Ik ben iemand die heel erg twijfelt.
Ik zal als ik geweest ben schrijven hoe het allemaal gegaan is.

Liefs Sandra

ps, Voor de gene die ook naar de Virgin gaan tot zondag.

Lieve Sandra,
Ik vind het heel erg knap dat je die stap eindelijk hebt genomen om naar het Vu te gaan ..Het is zekers heel erg spannend om naar het Vu te gaan voor een eerste Intake gesprek ik denk als je eenmaal je eigen daar op je gemak voelt dat alles vanzelf gaat gewoon lekker jezelf blijven meer kun je niet doen kleed je eigen zoals jij je prettig voelt.Ik denk ook dat hier veel mensen iets aan hebben aan deze tread want je zal heus niet de enige zijn die best zenuwachtig zal zijn voor een eerste gesprek vind het ook fijn dat je hier je belevenissen neer wilt gaan zetten mischien dat ook anderen zullen volgen die ook voor het eerst daar zijn geweest en kunnen vertellen hoe zoiets nu in werking gaat en wat de volgende stappen zullen zijn.
Ik wens je heel veel sterkte die dag en succes .

Hoi Sandra,

Als ik je verhaal zo lees... ach... zo herkenbaar. Liefst als vrouw geboren en jezelf wijsmaken dat zo'n operatie niks voor je is... Is het nou net niet helemaal he... enge toestanden... maatschappelijke afwijzing...
Laat ik het zo zeggen: ik ben helemaal niet blij dat ik trans ben, en dat lees ik in jouw bericht ook. Maar daar wordt niet naar gevraagd he... je bent het gewoon.

Maar ik ben wel blij dat ik het eindelijk voor mezelf heb durven erkennen. Want ik voel de laatste maanden meer harmonie en geluk dan in de afgelopen 15 jaar bij elkaar...

Dus Sandra... succes meid... niks spannends of leuks aan zo'n consult... je gaat gewoon hulp vragen om een groot probleem zo goed mogelijk te corrigeren. Enne... daar zijn artsen en psychologen nu eenmaal voor.

Doe ze alvast de groeten van me... ik kom de week erna )

Liefs,

Ilona

Ik leef met je mee Sandra maar dat wist je al toch?
En maak je maar niet te druk het is heel erg simpel.
Je kan het het beste zien als een kennismakingsgesprekje.
Je legt in het kort uit waarom jij vind dat je TS bent en er worden wat medische onderzoekjes gedaan zoals bloeddruk gewicht etc.etc.
Binnen een kwartiertje ben ja al weer buiten.
Daarna is het wachten tot de gesprekken beginnen en dat duurt soms wel een paar maanden.
Anyway veel succes en kop op he meid.

Liefs Joanne

Nog 4 dagen.......
Wat spannend zeg.
Al is mij verteld dat het eigenlijk niet veel voorstelt vind ik het heel erg spannend.
Het is de eerste stap die ik ga maken naar de VU.
Alle eerste dingen die ik doe heb ik een soort drempel vrees voor.
Ik moet mij zelf een duwtje geven en mijn verstand op null zetten.
Een maal als ik daar binnen zit dan weet ik van mijzelf dat al die spanning voorbij is en dat ik dan helemaal tot rust kom.
Ik wil iedereen bedanken die mij met lieve woorden probeert te steunen.
Liefs,
Sandra

Hey Sandra...

Als je je er erg druk om maakt... wil ik best helpen met dat steuntje in de rug hoor... Ga ik gewoon ff met je mee... duw... duw... Bijkomend voordeel is dat ik de week erop precies weet waar ik zijn moet

Heb zelf ook met iemand afgesproken... ff door de hortus wandelen... hapje eten... en daarna brengt 'ie me lekker naar de poli. Zo van... niet prakkezeren... gewoon gezellig kletsen en dan doen.

En dan te weten dat ik er naar uit zie... en niet tegenop... Hooguit speelt m'n weerstand tegen ziekenhuizen in het algemeen een rol... daar heb ik het niet zo op. Maar dit gesprek, al stelt het weinig voor, zie ik toch als een soort van keerpunt... OK... het werkelijke keerpunt heb ik al gehad, maar dit wordt toch het formele begin van een traject dat me uiteindelijk gaat brengen waar ik al zolang zou willen zijn...

Nou je, als het nodig is... je weet me te bereiken...

Liefs,

Ilona

Hoi Sandra,

Heel veel sterkte komende vrijdag. Het gesprek stelt dan wel niet zoveel voor, maar het is toch in die zin een grote stap dat het, zoals Ilona al zei, het begin is van een belangrijk en ingrijpend traject.

Houd altijd in gedachten dat het NOOIT slecht is naar je innerlijke stem te luisteren, wat anderen daar ook van zeggen of denken.

Heel veel sterkte, en alvast gefeliciteerd met het zetten van die eerste stap om jezelf te overwinnen!

Liefs,
Jolanda(M)

Hoi Ilona,
Ik vind het heel lief van je aangeboden.
en vind het heel leuk om niet alleen te gaan.
Maar je hoeft echt niet speciaal uit Rotterdam te komen.
Het is iets wat ik wil en ik bijt zo door de zure appel heen.
Ik heb je een mailtje naar je emailadres gestuurd die hier geregistreerd staat.
Veel liefs
Sandra

Hoi allemaal,
Nog 3 daagjes.......
Ilona gaat gezellig mee naar het Intake gesprek.
Ik vind het heel lief van haar dat ze het doet en mij een steun in de rug bied.
Ik heb besloten om te gaan hoe ik mij voel.
Dus als Sandra......
Maaaaaaaaaaaaaaar wat zal ik nu aan doen. Ik weet het niet.
Ik heb al een idee maar weet het nog niet helemaal zeker.
Nu loop ik mij druk te maken wat ik aan moet gaan doen.
Ik denk dat ik nog ga winkellen om wat leuks te kopen.
Liefs Sandra

Go Sandra....
Go Sandra....

Yeahh...girl

Liefs Joanne

Je moet maar zo denken Sandra... de vraag over wat je aan moet trekken is een stuk leuker dan de vraag of je naar binnen durft... enne... al moet ik je dragen hoor

Liefs,

Ilona

En dat kan ze....ik heb haar nu in het echie gezien dus ik ben er van overtuigd dat ze het doet als het moet.

hihihi...

Liefs Joanneke

Mnnn... als het moet draag ik jou er nog bij hoor Joanneke... maar jij wilt TE graag (en nou laat ik lekker ff in het midden wat je te graag wilt: gedragen worden of het VU ingaan... (je ziet het, uit zelfdicipline beperk ik het aantal opties al, anders wiebert ook deze thread alle kanten op... )

Maar vooruit... je bent een lief mens, al kakel je net zo hard als ik

Liefs,

Ilona

ja een geboren kakelaarster ben ik wel een beetje.
veel succes vrijdag.

Liefs Muts

Hoi Allemaal,
Ik ben nu thuis en het lijkt wel of er duizenden kilo's gewicht van mijn schouders verlost is.
Ik ben nu ook heel erg moe van het dragen van al het gewicht dus ga zo slapen.
Ik wou eventjes een berichtje plaatsen dat alles goed is verlopen.
Ik zal later schrijven hoe het gegaan is......
Enne
Ilona je bent een schat.
Liefs...
Sandra

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Sandra op 2002-01-25 18:51 ]</font>