De lente is er weer en er ligt weer een mooie zomer in het verschiet.
Heel erg leuk voor iedereen, maar voor mij is het een ramp.
Allemaal vrouwen in korte jurkjes, volledig tonend wat ze allemaal in huis hebben, of liggend op het strand met een bikini aan lekker bruin bakken.
Wel lekker klote om te zien, als je dat al van jong af aan nooit hebt kunnen doen.
Nee ik heb geen enge ziekte, en nee ik ben ook niet oerlelijk, maar laat ik het zo zeggen, het is voor mij altijd carnaval. (maar dat hoef ik hier niet uit te leggen)
Voordurend vanachter een masker kijkend naar anderen, en hopend dat ik dat ook nog eens mag meemaken, terwijl ik weet dat dat nooit zal gebeuren.
Bijna had ik het gedaan een paar jaar geleden, maar aangezien ik toen nog niet sterk genoeg was liep het allemaal mis en moest ik het laten varen, hopend op een betere tijd.
Toen al wisten ze dat ik heel erg lang zou gaan worden, en ze boden me mannelijke hormonen aan zodat ik misschien maar 1.80M zou worden in de plaats van m'n huidige 2.10M.
Maar ik sloeg het aanbod af, ik wilde immers niet meer man worden dan dat ik al was.
Na een half jaar in Utrecht bij de jeugd psychiater te hebben gelopen kreeg ik mijn uitslag, die voor mij een slag in m'n gezicht was aangezien ik wel degelijk wilde veranderen maar daar toen ook nog steeds niet sterk genoeg voor was.
Ze zeiden dat ik meer travestie neigingen had dan transexuele, en dat ik meer behoefte had aan een goed gesprek, ik kreeg dan ook het advies om maar naar een psycholoog te gaan.
Nu bijna 5 jaar later en inmiddels 22 jaar oud zit ik er dus nog steeds mee, en nu zou ik met wat support van vrienden me wel door zo'n behandeling heen kunnen slepen.
Maar zoals ik al zei, ik ben inmiddels wel 2.10M, en wie heeft er nou ooit eens een vrouw van 2.10M gezien???
Daarbij heb ik er ook wel min of meer mee leren leven, en heb ik ook een leven dat ik niet graag kwijt zou willen raken, het is dan wel een dubbelleven, maar ik kan er mee door, alhoewel er nog steeds een heel erge knagende pijn vanbinnen zit die er ook
niet uit zal gaan, en zeker op het moment dat het weer zomer wordt.
Jullie zullen dit wel veel vaker gehoort moeten hebben, sorry daarvoor maar ik moest mijn verhaal na zo'n lange tijd eindelijk eens kwijt, en ik weet dat het hier veilig is.
Met vriendelijke groeten,
Lisa
Zomer en lente en ik voel me klote....
Moderator: Moderators
Hoi Lisa...
Ik kan niet beoordelen of je nu wel sterk genoeg bent... Ik kan niet beoordelen hoe belangrijk het leven wat je nu leidt, voor je is... Ik kan niet inschatten wat het leven voor jou in petto heeft... Ik kan niet inschatten of de diagnose van toen wel terecht was... vroeger zou ik gezegd hebben: mensen kunnen schuiven langs de schaal... Nu zeg ik... het bewustzijn kan groeien. Maar ok dat bij jou zo is... weet ik niet.
Maar ik herken je pijn. Ik ben nog maar heel kort geleden begonnen met hormonen. Zat vanavond wat te zappen en belandde op één van die commerciele zenders die sexfilms uitzenden... ze noemen het erotisch
Normaal zapte ik bij dat soort beelden altijd gelijk door... ik kon het niet aanzien van jaloezie... Maar tot m'n hele grote verbazing en zeg maar gerust verrassing... kwam nu niet het beeld van "godverdomme... zij wel... ik niet"...
Voor het eerst in m'n leven dacht ik... wat jij kan, kan ik straks ook... En 't voelde goed, heel goed.
Kijk... m'n genderdysformie raak ik niet van de ene op de andere dag kwijt. Maar vandaag voelde ik het heel duidelijk... 't werkt.
Terug naar jou (met andere woorden... waarom dit uitstapje?)
Om je te vertellen dat twijfels over je figuur, lengte, relatie, maatschappelijke positie en wat je verder ook maar kunt verzinnen, op geen enkele manier opwegen tegen hoe het voelt om te ervaren dat het huis waarin je tot nu toe geleefd hebt (maar niet meer dan dat...) eindelijk een thuis lijkt te kunnen gaan worden.
Ik zei het een maand of twee, drie terug ook al... toen ik voor mezelf besloten had dat er wat moest gebeuren en de ergste angst verdwenen was...
Ik voelde me gelukkiger dan ooit tevoren en kon me niet voorstellen nog veel gelukkiger te kunnen worden. En vandaag ervoer ik het... het kan dus. Een eind aan de jaloezie... i'm gonna be me... Eindelijk.
Dusse... pest jezelf niet langer. Doe wat je hart je ingeeft en ga d'r voor...
Liefs,
Ilona
Ik kan niet beoordelen of je nu wel sterk genoeg bent... Ik kan niet beoordelen hoe belangrijk het leven wat je nu leidt, voor je is... Ik kan niet inschatten wat het leven voor jou in petto heeft... Ik kan niet inschatten of de diagnose van toen wel terecht was... vroeger zou ik gezegd hebben: mensen kunnen schuiven langs de schaal... Nu zeg ik... het bewustzijn kan groeien. Maar ok dat bij jou zo is... weet ik niet.
Maar ik herken je pijn. Ik ben nog maar heel kort geleden begonnen met hormonen. Zat vanavond wat te zappen en belandde op één van die commerciele zenders die sexfilms uitzenden... ze noemen het erotisch
Normaal zapte ik bij dat soort beelden altijd gelijk door... ik kon het niet aanzien van jaloezie... Maar tot m'n hele grote verbazing en zeg maar gerust verrassing... kwam nu niet het beeld van "godverdomme... zij wel... ik niet"...
Voor het eerst in m'n leven dacht ik... wat jij kan, kan ik straks ook... En 't voelde goed, heel goed.
Kijk... m'n genderdysformie raak ik niet van de ene op de andere dag kwijt. Maar vandaag voelde ik het heel duidelijk... 't werkt.
Terug naar jou (met andere woorden... waarom dit uitstapje?)
Om je te vertellen dat twijfels over je figuur, lengte, relatie, maatschappelijke positie en wat je verder ook maar kunt verzinnen, op geen enkele manier opwegen tegen hoe het voelt om te ervaren dat het huis waarin je tot nu toe geleefd hebt (maar niet meer dan dat...) eindelijk een thuis lijkt te kunnen gaan worden.
Ik zei het een maand of twee, drie terug ook al... toen ik voor mezelf besloten had dat er wat moest gebeuren en de ergste angst verdwenen was...
Ik voelde me gelukkiger dan ooit tevoren en kon me niet voorstellen nog veel gelukkiger te kunnen worden. En vandaag ervoer ik het... het kan dus. Een eind aan de jaloezie... i'm gonna be me... Eindelijk.
Dusse... pest jezelf niet langer. Doe wat je hart je ingeeft en ga d'r voor...
Liefs,
Ilona
Everybody 's free... to feel good
Hi Lisa,
paar weken geleden was ik aan de grens onderweg naar Antwerpen en daar heb je een Shell station waar het beredruk was, rechts van mij stopte een auto om te tanken en een jonge man en jonge dame, ergens in de twintig stapten uit. Nu ben ik maar 1,86 mtr. en ik moest behoorlijk omhoog kijken ze waren beiden meer dan 2.00 mtr.
Nu zal je wel zeggen waar ga je heen met dit verhaal wel het volgende nadat ik een keer had gekeken merkte ik bij mijzelf dat het daar bij bleef, bij die ene keer. Nu jij hier heb verteld van het probleem met je lengte als vrouw kwam deze situatie weer bij mij op het netvlies en waarom was ik gauw gewend aan deze toch wel lange mensen.
Ik denk het volgende:
1) Wij Nederlanders zijn de langste mensen in de wereld en kijken er niet gauw meer van op als iemand lang of nog langer is.
2) Deze jonge vrouw van 2 mtr. plus gedroeg zich zoals iedere vrouw zich zou gedragen ongeacht de lengte m.a.w. haar lengte was geen probleem ...voor haar...en dit was volgens mij de sleutel dat ik na een blik het niet meer iets bijzonders vond en door ging met wat ik daar moest doen.
3) Wat wel hielp denk ik achteraf, ze was niet alleen, de jonge man was van de zelfde lengte ongeveer, dus met hem in de buurt werd het totaal plaatje (2 lange mensen) minder bijzonder en dus na een blik was mijn "kijken" over.
Dus lange vrouw kan ook, ik denk dat de sleutel is zelfvertrouwen in de vrouw die je op dat moment bent en straal dit zoveel mogelijk uit, misschien probeer het eens uit om "en femme " tegaan en het zal helpen als er iemand van ongeveer dezelfde lengte bij je is, man of vrouw, heb je ook gelijk het gevoel dat je niet de enigste ben met een lang postuur.
Lieve groeten, Adriana
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: adriana op 2002-04-13 17:44 ]</font>
paar weken geleden was ik aan de grens onderweg naar Antwerpen en daar heb je een Shell station waar het beredruk was, rechts van mij stopte een auto om te tanken en een jonge man en jonge dame, ergens in de twintig stapten uit. Nu ben ik maar 1,86 mtr. en ik moest behoorlijk omhoog kijken ze waren beiden meer dan 2.00 mtr.
Nu zal je wel zeggen waar ga je heen met dit verhaal wel het volgende nadat ik een keer had gekeken merkte ik bij mijzelf dat het daar bij bleef, bij die ene keer. Nu jij hier heb verteld van het probleem met je lengte als vrouw kwam deze situatie weer bij mij op het netvlies en waarom was ik gauw gewend aan deze toch wel lange mensen.
Ik denk het volgende:
1) Wij Nederlanders zijn de langste mensen in de wereld en kijken er niet gauw meer van op als iemand lang of nog langer is.
2) Deze jonge vrouw van 2 mtr. plus gedroeg zich zoals iedere vrouw zich zou gedragen ongeacht de lengte m.a.w. haar lengte was geen probleem ...voor haar...en dit was volgens mij de sleutel dat ik na een blik het niet meer iets bijzonders vond en door ging met wat ik daar moest doen.
3) Wat wel hielp denk ik achteraf, ze was niet alleen, de jonge man was van de zelfde lengte ongeveer, dus met hem in de buurt werd het totaal plaatje (2 lange mensen) minder bijzonder en dus na een blik was mijn "kijken" over.
Dus lange vrouw kan ook, ik denk dat de sleutel is zelfvertrouwen in de vrouw die je op dat moment bent en straal dit zoveel mogelijk uit, misschien probeer het eens uit om "en femme " tegaan en het zal helpen als er iemand van ongeveer dezelfde lengte bij je is, man of vrouw, heb je ook gelijk het gevoel dat je niet de enigste ben met een lang postuur.
Lieve groeten, Adriana
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: adriana op 2002-04-13 17:44 ]</font>
-
Marcha
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 94
- Lid geworden op: wo jun 20, 2001 2:00
- Locatie: Noord Brabant
Lieve Lisa,
ik kan me je teleurstelling wel voorstellen hoor, tenslotte lijkt het of je door iedereen wordt aangestaard met deze lengte, zeker als je als vrouw door het leven zou willen gaan.
Ik werk sinds een tijdje als vrouw in een damesmodezaak.
Met mijn 1,87 meter val ik daar goed op, zeker als je bedenkt dat mijn grootste collegaatje 1,52 meter is en maat 34 heeft. Ik probeerde dit verschil te verkleinen door lage hakken te dragen en voorover te lopen, rugpijn en een minder modieus gevoel kregen hierbij de overhand. Toen besloot ik om met mijn lengte te leren leven, ik richte me op, stak mijn kin in de lucht (zo van: zie mij nu eens doen wat jullie niet durven!!) en dat bleek de oplossing te zijn. Wanneer je met opgeheven hoofd loopt, zie je niet hoe het volk onder je reageert.
Je bent op de eerste plaats een mooi mens, geniet van je leven op de manier waarop jij dat wilt.Als je als vrouw wilt leven, ga je gang, mensen zullen inderdaad naar je kijken, maar laat het met een blik van bewondering zijn en als je echt niet alleen durft... ik ben er voor je om je te helpen!!
Heel veel liefs,
Marcha
ik kan me je teleurstelling wel voorstellen hoor, tenslotte lijkt het of je door iedereen wordt aangestaard met deze lengte, zeker als je als vrouw door het leven zou willen gaan.
Ik werk sinds een tijdje als vrouw in een damesmodezaak.
Met mijn 1,87 meter val ik daar goed op, zeker als je bedenkt dat mijn grootste collegaatje 1,52 meter is en maat 34 heeft. Ik probeerde dit verschil te verkleinen door lage hakken te dragen en voorover te lopen, rugpijn en een minder modieus gevoel kregen hierbij de overhand. Toen besloot ik om met mijn lengte te leren leven, ik richte me op, stak mijn kin in de lucht (zo van: zie mij nu eens doen wat jullie niet durven!!) en dat bleek de oplossing te zijn. Wanneer je met opgeheven hoofd loopt, zie je niet hoe het volk onder je reageert.
Je bent op de eerste plaats een mooi mens, geniet van je leven op de manier waarop jij dat wilt.Als je als vrouw wilt leven, ga je gang, mensen zullen inderdaad naar je kijken, maar laat het met een blik van bewondering zijn en als je echt niet alleen durft... ik ben er voor je om je te helpen!!
Heel veel liefs,
Marcha
"mezelf zijn is voor mij al 'anders' genoeg..."
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor jullie steun, en ik zal het zeker meenemen in de rest van mijn overdenkingen/beslissingen.
Ik heb vandaag weer een stap genomen in de goede richting voor mijn gevoel.
Ik heb het idee om alle mensen die ik goed ken en waarvan ik weet dat ik hun kan vertrouwen te vertellen hoe ik me voel, en heb vandaag een van m'n beste vriendinnen verteld dat ik me heel erg vaak meer vrouw voel dan man. (en de betekenis eromheen)
Zij respecteerde dit waarachtig goed, wat ik overigens zeker wel verwacht had.(haar kennende)
verder heb ik besloten om als eerst een keer (als man) naar een t&t avond te gaan om eens te kijken of ik me daar daadwerkelijk thuis zou voelen, en om te praten met mensen en uit te leggen hoe ik me eronder voel.
ik hoop dat dat een goed besluit is? ik wil wel zeker zijn dat ik me volledig veilig voel voordat ik me eventueel om zo zou kleden zoals ik eigenlijk me natuurlijk voel.
Ik snap wel dat dit soort avonden juist daarvoor zijn maar ik ben meer een persoon van eerst de kat uit de boom kijken en het dan pas vertrouwen.
Met vriendelike groetjes,
Lisa
Ik heb vandaag weer een stap genomen in de goede richting voor mijn gevoel.
Ik heb het idee om alle mensen die ik goed ken en waarvan ik weet dat ik hun kan vertrouwen te vertellen hoe ik me voel, en heb vandaag een van m'n beste vriendinnen verteld dat ik me heel erg vaak meer vrouw voel dan man. (en de betekenis eromheen)
Zij respecteerde dit waarachtig goed, wat ik overigens zeker wel verwacht had.(haar kennende)
verder heb ik besloten om als eerst een keer (als man) naar een t&t avond te gaan om eens te kijken of ik me daar daadwerkelijk thuis zou voelen, en om te praten met mensen en uit te leggen hoe ik me eronder voel.
ik hoop dat dat een goed besluit is? ik wil wel zeker zijn dat ik me volledig veilig voel voordat ik me eventueel om zo zou kleden zoals ik eigenlijk me natuurlijk voel.
Ik snap wel dat dit soort avonden juist daarvoor zijn maar ik ben meer een persoon van eerst de kat uit de boom kijken en het dan pas vertrouwen.
Met vriendelike groetjes,
Lisa
Hoi Lisa
Als je naar een T&T avond gaat kun je ook je kleding mee brengen ga je eerst daar een uurtje zitten als man en als je je dan op je gemak voelt kun je je altijd nog omkleden.
Maar als ik eerlijk mag zijn ging ik daar gelijk al heen als vrouw tenminste ik zou mij daar als man nooit thuis kunnen voelen dan pas krijg je het gevoel nagekeken te worden omdat daar iedereen al emfemme is maar goed dat is mijn mening erover dus neem voor de zekerheid toch maar kleding mee als ik jou was als je van plan bent naar zo,n avond te gaan je zult zien dat je daar heel snel behoefte aan zult krijgen als je daar eenmaal binnen bent...
Als je naar een T&T avond gaat kun je ook je kleding mee brengen ga je eerst daar een uurtje zitten als man en als je je dan op je gemak voelt kun je je altijd nog omkleden.
Maar als ik eerlijk mag zijn ging ik daar gelijk al heen als vrouw tenminste ik zou mij daar als man nooit thuis kunnen voelen dan pas krijg je het gevoel nagekeken te worden omdat daar iedereen al emfemme is maar goed dat is mijn mening erover dus neem voor de zekerheid toch maar kleding mee als ik jou was als je van plan bent naar zo,n avond te gaan je zult zien dat je daar heel snel behoefte aan zult krijgen als je daar eenmaal binnen bent...
Heyyyy marcha ja natuurlijk had jou ook er bij moeten noemen want alleen kleding is natuurlijk niet genoeg
eummm Lisa als je komt en je laat je opmaken door Marcha van uptown girl weet ik zeker dat jouw avond niet meer stuk kan gaan die meid is echt geweldig....
Nou niet meteen naast je pumps gaan lopen he marcha giegeldegiegel...
eummm Lisa als je komt en je laat je opmaken door Marcha van uptown girl weet ik zeker dat jouw avond niet meer stuk kan gaan die meid is echt geweldig....
Nou niet meteen naast je pumps gaan lopen he marcha giegeldegiegel...
-
Evelien
- ff weer wat posten
- Berichten: 55
- Lid geworden op: do jul 05, 2001 2:00
- Locatie: Eindhoven
- Contacteer:
Hoi Lisa,
die gevoelens die je beschrijft zijn ook voor mij heel herkenbaar.
Inderdaad is het voor ons altijd carnaval, terwijl er 3000000000 vrouwen op de wereld zijn die al die toestanden niet nodig hebben om er als een vrouw uit te zien.
(Jouw bericht is helemaal niet 'teveel', ik had nog nergens op het forum een bricht gelezen waar onze jaloezie zo goed onder woorden wordt gebracht...)
Of 'ombouwen' een oplossing is, zal iedereen voor zichzelf moeten uitmaken. Je moet je daarin ook niet laten opjutten door die andere meiden hier. Maar waar ze wel gelijk in hebben: Hoe jonger je dat doet, hoe beter het eindresultaat wordt.
Zelf word ik volgende week 42 en ik heb wel spijt, dat ik de mogelijkheid niet veel eerder overwogen heb. Jij bent veel eerder dan ik tot het inzicht gekomen wat er met je aan de hand is. Gelukkig maar. Maak gebruik van dat voordeel!
XXX
Evelien
die gevoelens die je beschrijft zijn ook voor mij heel herkenbaar.
Inderdaad is het voor ons altijd carnaval, terwijl er 3000000000 vrouwen op de wereld zijn die al die toestanden niet nodig hebben om er als een vrouw uit te zien.
(Jouw bericht is helemaal niet 'teveel', ik had nog nergens op het forum een bricht gelezen waar onze jaloezie zo goed onder woorden wordt gebracht...)
Of 'ombouwen' een oplossing is, zal iedereen voor zichzelf moeten uitmaken. Je moet je daarin ook niet laten opjutten door die andere meiden hier. Maar waar ze wel gelijk in hebben: Hoe jonger je dat doet, hoe beter het eindresultaat wordt.
Zelf word ik volgende week 42 en ik heb wel spijt, dat ik de mogelijkheid niet veel eerder overwogen heb. Jij bent veel eerder dan ik tot het inzicht gekomen wat er met je aan de hand is. Gelukkig maar. Maak gebruik van dat voordeel!
XXX
Evelien
er is geen betere omgeving dan een omgeving van een t en t avond om eens te ervaren hoe het is om 'en femme ' te zijn onder de mensen, ook nog eens mensen die in hetzelfde schuitje zitten en waarvan er geen een raar op zal kijken, ongeacht hoe en in welke hoedanigheid je er komt:)
ik ben nu nog steeds blij dat ik die 1e keer gegaan ben( ok, sascha trok me over de drempel dus die credits liggen voor een groot deel ook bij haar:)
maar heb er geen moment spijt van gehad, dus go for it zou ik zeggen:)
wat betrefd je lengte,(zonder je probleem af te zwakken)denk ik dat iedere t wel wat heeft waar die aan zou willen sleutelen, de ene keer kan dat wel de andere keer niet, dat is ook een proces die je doormaakt, wat ook nodig is om te zorgen dat je niet te grote stappen gaat zetten:)
shalomm
ik ben nu nog steeds blij dat ik die 1e keer gegaan ben( ok, sascha trok me over de drempel dus die credits liggen voor een groot deel ook bij haar:)
maar heb er geen moment spijt van gehad, dus go for it zou ik zeggen:)
wat betrefd je lengte,(zonder je probleem af te zwakken)denk ik dat iedere t wel wat heeft waar die aan zou willen sleutelen, de ene keer kan dat wel de andere keer niet, dat is ook een proces die je doormaakt, wat ook nodig is om te zorgen dat je niet te grote stappen gaat zetten:)
shalomm
-
Isabelle Raulin dAymeries
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 230
- Lid geworden op: za aug 31, 2002 14:33
- Locatie: Noord-Holland
- Contacteer:
Hoi dames,
Ik kijk altijd uit naar het strandseizoen
. Afgelopen zomer zaten een paar jongens te fluisteren: "da's een transsexueel!". En dat terwijl ik niet meer te showen had dan lang haar, een paar forse tepels, een leuke string, en uiteraard een perfect onderhouden, stoppelloze huid. 
Ik heb eigenlijk nooit jaloers naar vrouwen gekeken wat dat betreft. Meer nieuwsgierig: hoe dóet ze dat dan, een huid die nóg beter is dan die van mij
? Of als eentje zelfs haar teennagels perfect heeft. Soms ben ik ook blij dat ik geen cellulitis heb 
.
Eén enkele keer moet ik toegeven: tja, dat is niet voor mij weggelegd
. Zelfs niet met veel tijd en boterhammen. Ik stond jaren geleden eens bij de garderobe van de iT. Naast mij hingen op borsthoogte (voor mij dan) een paar prachtige, strakke billen, in een netpanty, onder een ingewikkelde queue, met veren en zo. Toen kreeg ik dat gevoel. En niet door die billen, maar door die lengte, en omdat zij een travestiet was, wat voor mij toen nog onbereikbaar leek .
Dus Lisa, wees trots op jezelf!
Isabelle
Ik kijk altijd uit naar het strandseizoen
. Afgelopen zomer zaten een paar jongens te fluisteren: "da's een transsexueel!". En dat terwijl ik niet meer te showen had dan lang haar, een paar forse tepels, een leuke string, en uiteraard een perfect onderhouden, stoppelloze huid. Ik heb eigenlijk nooit jaloers naar vrouwen gekeken wat dat betreft. Meer nieuwsgierig: hoe dóet ze dat dan, een huid die nóg beter is dan die van mij
? Of als eentje zelfs haar teennagels perfect heeft. Soms ben ik ook blij dat ik geen cellulitis heb .Eén enkele keer moet ik toegeven: tja, dat is niet voor mij weggelegd
. Zelfs niet met veel tijd en boterhammen. Ik stond jaren geleden eens bij de garderobe van de iT. Naast mij hingen op borsthoogte (voor mij dan) een paar prachtige, strakke billen, in een netpanty, onder een ingewikkelde queue, met veren en zo. Toen kreeg ik dat gevoel. En niet door die billen, maar door die lengte, en omdat zij een travestiet was, wat voor mij toen nog onbereikbaar leek .Dus Lisa, wees trots op jezelf!
Isabelle
Get over it.