Ik denk dat je gelijk hebt met betrekking tot de onzekerheid, maar om daar nu meteen de conclusie aan te verbinden dat men een trauma zal overhouden aan de transitie lijkt me wat vergezocht.
Irene
Ts-en die constant op zoek lijken te zijn naar bevestiging
Moderator: Moderators
Hoe kan je dit eigenlijk zeker weten....... 
Je zou het dan aan iedereen moeten vragen, of liggen de mannen dan kwijlend aan je voeten, en de vrouwen strontjaloers?
Lijkt me trouwens ook lastig om om zo te gaan winkelen.....ik let nauwelijks op de mensen om me heen, laat staan dat ik me afvraag wat ze denken!Hoe opvallender je je gedraagt, des te meer gaan mensen op je letten.......
Je zou het dan aan iedereen moeten vragen, of liggen de mannen dan kwijlend aan je voeten, en de vrouwen strontjaloers?
Lijkt me trouwens ook lastig om om zo te gaan winkelen.....ik let nauwelijks op de mensen om me heen, laat staan dat ik me afvraag wat ze denken!Hoe opvallender je je gedraagt, des te meer gaan mensen op je letten.......
liefs,
Betteke
Betteke
-
BE_VAN DE ZEE
- ff weer wat posten
- Berichten: 69
- Lid geworden op: di feb 15, 2005 16:41
- Locatie: Oostkamp
- Contacteer:
TS-sen die constant op zoek zijn naar bevestigging..........
Hey,goede avond,
Ben ook een trans die wel over straat moet als vrouw,sinds november vorig jaar.Wat ik al niet tegenkwam op straat,toch in het begin van mijn op straat komen.Je bent nog niet ver genoeg,om zeker te zijn,maar naarmate de tijd vordert,komt alles min of meer op zijn pootjes terecht.
Je haar wordt langer,omdat je het laat groeien,je begint een kledingstijl op te bouwen,die eigen is aan jouw.Je aangezicht vervormt ook enigzins door de hormoontjes,en krijgt ook vrouwelijke rondingen.
Haar waar het niet hoort blijft weg,of onthaar je.
Zijn factoren die bij een trans een grote rol spelen.
Ook het lopen als een vrouw is een belangrijk onderdeel.
Wat ik ondervond,is dat het toch wel,door hormoontjes,die je lichaam doet veranderen,geholpen wordt.
In het begin dat ik als trans de straat op wou,had ik veel bekijks,van mensen die mij passeerden,en die mij niet kenden.
Zij draaiden dan meestal hun kopje als ik voorbij was.
Als ik alleen was maakte ik er niets van.
Maar mensen die bij ,mij mee waren,keken soms raar op.
Ik vind moest je achter een beginnende trans,met toestemming,met een verborgen camera,nalopen op 10 meters afstand,dat je heel wat zou zien hoe anderen reageren.
Nu ben ik dat al gewoon,en kijk daar niet meer na.........
In mijn directe omgeving weten de meesten dat ik een trans ben........
Maar het begin is zeer moeilijk om als trans over straat te lopen,je bent dan niet zeker van jezelf,naarmate alles evolueert,minderd dat,of val geheel weg,en wat de omgeving dan denkt,Joost mag het weten.
Alles moet zijn tijd hebben.Ik heb ook al duizenden keren gezegd"Zou nooit meer naar mijn mannelijke periode willen terugkeren".
Dus ik ben die tijd van onzekerheid voorbij,al zijn er wel nog punten waarmee ik uit de boot val,of door de mand val.
Ik heb nog mijn mannelijke stem,maar die zal veranderen op 14 september,waar ik ook meer op mijn gemak zal zijn......
Want draag je een broek,is dat meestal"Meneer",Draag ik een rok,en ze zeggen "Meneer",dan vraag ik:" zie ik eruit als een meneer".
Moet je ze dan eens achter de balie staan kijken.
Maar globaal red ik me zeer goed.
Hopelijk heb ik met dit verhaal iets bijgebracht aan het item.
Groetjes tot wederhorens,doei............X X X
Ben ook een trans die wel over straat moet als vrouw,sinds november vorig jaar.Wat ik al niet tegenkwam op straat,toch in het begin van mijn op straat komen.Je bent nog niet ver genoeg,om zeker te zijn,maar naarmate de tijd vordert,komt alles min of meer op zijn pootjes terecht.
Je haar wordt langer,omdat je het laat groeien,je begint een kledingstijl op te bouwen,die eigen is aan jouw.Je aangezicht vervormt ook enigzins door de hormoontjes,en krijgt ook vrouwelijke rondingen.
Haar waar het niet hoort blijft weg,of onthaar je.
Zijn factoren die bij een trans een grote rol spelen.
Ook het lopen als een vrouw is een belangrijk onderdeel.
Wat ik ondervond,is dat het toch wel,door hormoontjes,die je lichaam doet veranderen,geholpen wordt.
In het begin dat ik als trans de straat op wou,had ik veel bekijks,van mensen die mij passeerden,en die mij niet kenden.
Zij draaiden dan meestal hun kopje als ik voorbij was.
Als ik alleen was maakte ik er niets van.
Maar mensen die bij ,mij mee waren,keken soms raar op.
Ik vind moest je achter een beginnende trans,met toestemming,met een verborgen camera,nalopen op 10 meters afstand,dat je heel wat zou zien hoe anderen reageren.
Nu ben ik dat al gewoon,en kijk daar niet meer na.........
In mijn directe omgeving weten de meesten dat ik een trans ben........
Maar het begin is zeer moeilijk om als trans over straat te lopen,je bent dan niet zeker van jezelf,naarmate alles evolueert,minderd dat,of val geheel weg,en wat de omgeving dan denkt,Joost mag het weten.
Alles moet zijn tijd hebben.Ik heb ook al duizenden keren gezegd"Zou nooit meer naar mijn mannelijke periode willen terugkeren".
Dus ik ben die tijd van onzekerheid voorbij,al zijn er wel nog punten waarmee ik uit de boot val,of door de mand val.
Ik heb nog mijn mannelijke stem,maar die zal veranderen op 14 september,waar ik ook meer op mijn gemak zal zijn......
Want draag je een broek,is dat meestal"Meneer",Draag ik een rok,en ze zeggen "Meneer",dan vraag ik:" zie ik eruit als een meneer".
Moet je ze dan eens achter de balie staan kijken.
Maar globaal red ik me zeer goed.
Hopelijk heb ik met dit verhaal iets bijgebracht aan het item.
Groetjes tot wederhorens,doei............X X X
De wereld draait door,hopelijk vind ik in de toekomst,een levensgezellin
Hoi
Hier heb ik helemaal geen last van gehad.
Al denk ik dat ik te laat ben omgegaan.
Ik ben omgegaan 2 weken nadat ik met de moontjes begon, maar slikte toen al driekwart jaar andro.
En mijn haar was al wat langer, en geknipt in een vrouwelijke coupe.
Ik werd toen al regelmatig met mevrouw aangesproken, ondanks mijn mannenkleding.
En nadat ik ben omgegaan NOOIT meer als meneer (met als uitzondering soms aan de telefoon). En ik heb gelukkig mijn stem en postuur ook nog eens mee. Dus ik heb me nooit bekeken gevoeld gelukkig.
Hier heb ik helemaal geen last van gehad.
Al denk ik dat ik te laat ben omgegaan.
Ik ben omgegaan 2 weken nadat ik met de moontjes begon, maar slikte toen al driekwart jaar andro.
En mijn haar was al wat langer, en geknipt in een vrouwelijke coupe.
Ik werd toen al regelmatig met mevrouw aangesproken, ondanks mijn mannenkleding.
En nadat ik ben omgegaan NOOIT meer als meneer (met als uitzondering soms aan de telefoon). En ik heb gelukkig mijn stem en postuur ook nog eens mee. Dus ik heb me nooit bekeken gevoeld gelukkig.
Cyn.
Hello!
Nou ik kan me dat gevoel van die transen wel voorstellen omdat gezien worden als vrouw toch wel is waar naar gestreefd wordt. Maar soms vind ik dat er iets te snel gedacht wordt dat ze al (bijna) volledig passabel zijn.
Als je stealth kan leven vind ik pas dat je kan spreken van 100% passabiliteit en de meeste van ons zal dit nooit lukken omdat er altijd wel iets is wat blijft linken naar een verleden als man/ jongen. Bij mij is dat sowieso al mijn lengte en mijn stem. Tuurlijk zijn er ook lange vrouwen maar vrouwen van 1,93 zijn erg zeldzaam en als je erbij ook nog eens een zware stem hebt is de link snel gelegd. Met mijn gezicht ben ik erg bezig en ik heb al een neuscorrectie laten doen en een tracheal shave maar de kin, kaken en het voorhoofd moet voor mij persoonlijk ook absoluut omdat die een klassiek mannelijke vorm hebben.
Nou ik kan me dat gevoel van die transen wel voorstellen omdat gezien worden als vrouw toch wel is waar naar gestreefd wordt. Maar soms vind ik dat er iets te snel gedacht wordt dat ze al (bijna) volledig passabel zijn.
Als je stealth kan leven vind ik pas dat je kan spreken van 100% passabiliteit en de meeste van ons zal dit nooit lukken omdat er altijd wel iets is wat blijft linken naar een verleden als man/ jongen. Bij mij is dat sowieso al mijn lengte en mijn stem. Tuurlijk zijn er ook lange vrouwen maar vrouwen van 1,93 zijn erg zeldzaam en als je erbij ook nog eens een zware stem hebt is de link snel gelegd. Met mijn gezicht ben ik erg bezig en ik heb al een neuscorrectie laten doen en een tracheal shave maar de kin, kaken en het voorhoofd moet voor mij persoonlijk ook absoluut omdat die een klassiek mannelijke vorm hebben.
Dan kijk je toch niet?Patricia27 schreef:Vandaar die 16 bladzijden met foto's van jou op het forum hierFlorieke19 schreef:Ik zoek zelf ook wel vaak een bevestiging dat ik er wel goed uit zie.
Maar ik maak me er niet druk om, niemand kijkt raar naar me als ik over de drukke markt loop.
Omdat ik graag foto's deel met anderen betekend dat niet dat ik onzeker ben.
-
Chantal C.
- Forumdiva
- Berichten: 1759
- Lid geworden op: vr okt 03, 2003 12:27
- Locatie: Hellevoetsluis
Je bent echt een sgatje! Ik denk dat je me dat stukje teksts ongeveer 30 keer per e-mail hebt verstuurd. Maar op MSN heb je me geblokt en verwijdert..Patricia27 schreef:Volgens mij zitten er heel andere redenenen achter dat jij zoveel foto's van jezelf plaatst. Volgens mij slaat het onderwerp van de topic waarin we nu zitten ook wel op jou.Florieke19 schreef: Omdat ik graag foto's deel met anderen betekend dat niet dat ik onzeker ben.
en ik citeer uit die betreffende foto topic:
Groetjes,Frederique schreef:
Hoi Florieke,
Even de psycholoog spelen: heb je je wel eens afgevraagd wat je van ons verwacht als je zoveel foto's van jezelf plaatst?
Groetjes,
Frederique
Ik weet niet hoe het zit met je zelfvertrouwen, Florieke... Maar zoek je een vorm van bevestiging van ons over je uiterlijk?
Ik zeg dit omdat ik laatst ook al contact had met een transje die enorm twijfelde over haar uiterlijk, tientallen foto's stuurde maar een bevestiging van een ander nodig had om zeker te zijn...
De reden dat ik dit schreef zat ook in de richting die Kitty hier beschrijft. En als dat zo is, dan is het beter om aan je zelfvertrouwen te werken (bijvoorbeeld: door jezelf te vertellen dat je er goed uit ziet en dat belangrijker te vinden dan wat-wie-dan-ook hier op het forum van je vindt) dan om nog meer foto's te plaatsen om op die manier je zelfvertrouwen op te krikken.
Florieke, denk er eens over. Nogmaals: 't is niet vervelend bedoeld, en als je het leuk vind om nog 16 pagina's met foto's te posten laat je dan door mij vooral niet tegenhouden.
Groetjes,
Frederique
Patricia.
Achja het interresseert me ook niks hoor. Op dit moment heb ik veel meer contact met leeftijdsgenootjes. En daar heb ik veel meer aan.
Heb je nog een aantal mailtjes terug gestuurd, waarin in je hebt uit gelegd dat jij (met je korte haren, mannelijk gezicht, de grote van de schoenmaat, je drugsprobleem ect.) je veel meer zorgen hoeft te maken over je uiterlijk, ik lig waarschijndelijk dubbel van het lachen als ik je ooit bij het UMCG tegen zou komen met een rokje aan.