Het Internationale Jongerencongres

[Silvia_]

Hallo allemaal,

Afgelopen weekend was het dan zover. Toen werd het 21e Internationale Doopsgezinde Jongerencongres gehouden in Groningen. Het thema van dit jaar was: "Levenslang". Het programma was zeer afwisselend. Zo was er vrijdag een excursie naar het gevangenisdorp Veenhuizen. Vrijdagavond was er een theologische inleiding over Levenslang door een predikant uit Leer (Duitsland). Na de theologische inleiding was er de eerste ervaringsinleiding door een predikant uit Glasgow. Hij vertelde op humoristische wijze zijn levensloop van voetbalscheidsrechter naar predikant. Na de inleidingen werd er dieper op de inleidingen ingegaan.

Zaterdagochtend was het dan zover. Ik mocht mijn ervaringsinleiding vertellen over het levenslang gevangen zitten in het verkeerde lichaam. De kerkzaal zal voller dan de vorige avond. Naar schatting zater er zo'n 100 jongeren in de kerkzaal. Er was geen stoel meer vrij. Vele (Doopsgezinde) jongeren zijn speciaal voor mij zijn gekomen. Bovendien zijn de meeste jongeren vrij op zaterdag. Nadat ik werd ingeleid, mocht ik naar voren komen. Ik was nerveus en ik stond te trillen op mijn benen. Met een trillende stem las ik mijn verhaal voor aan de toeschouwers. Doodstil was het in de kerkzaal. Ik hoorde de tolken praten terwijl ze in geïsoleerde cabines zaten. Op het moment dat ik het grootste dieptepunt in mijn leven vertelde, begon mijn stem door mijn eigen emoties nog meer te trillen. Maar ik heb zonder noemenswaardige problemen het voorlezen van mijn levensgeschiedenis weten te volbrengen. Het applaus was geweldig en in één klap veranderde mijn uitstraling. Er bleek geen einde aan het applaus te komen.

Tijdens het forum konden de jongeren vragen stellen aan de drie inleiders. Maar de jongeren waren alleen maar geïnteresseerd in mij. Nu ik niet zo gespannen meer was probeerde ik de jongeren op humoristische wijze een antwoord te geven op hun vragen. En ze bleven maar doorvragen. Regelmatig moesten de jongeren lachen. De predikant van de Doopsgezinde Gemeente van Groningen zat ook in de kerk. Ook hij is aan het woord geweest. Hij vertelde de jongeren dat ik contact met hem heb gezocht omdat ik met een probleem zat en dat ik op zoek was naar hulp. Deze interactie maakte het voor de jongeren nog meer duidelijk. De laatste vraag tijdens het forum werd aan de jongeren gericht. "Wat gaan jullie met het verhaal van Edith doen?". De reactie van de jongeren was kort maar krachten: "Wij nemen het verhaal van Edith zeker mee naar huis om daar verder over te praten." Voor mij was dit de bevestiging dat mijn inleiding nogal wat stof heeft doen opwaaien.

Ook het team van het Jongerencongres was nogal gespannen. Hoe zou mijn verhaal bij de jongeren vallen. Hoe zou mijn verhaal vallen bij de jongeren die uit het buitenland komen. Maar hun reactie naar afloop mocht duidelijk zijn: "Jij hebt een onbespreekbaar onderwerp bespreekbaar gemaakt". De rest van de dag kwamen de jongeren naar mij toe om het één en ander aan mij te vragen, positieve reacties of complimentjes te geven. Sommige (meisjes) waren zelfs ontroerd of tijdens het voorlezen van mijn verhaal emotioneel geworden en zij konden hun tranen maar nauwelijks onderdrukken. 's Avonds kwam er een jongen uit Berlijn naar mij toe om tegen mij te zeggen dat hij nu een hele andere kijk op transseksualiteit heeft gekregen. Maar ook tijdens de discussiegroepen en tijdens de workshops was ik het gesprek van de dag geworden. De jongeren spraken ook onderling veel over mij. De andere inleiders waren de jongeren blijkbaar al lang weer vergeten of deze inleidingen vonden ze niet interessant genoeg.

Na de dagafsluiting gingen we met z'n allen naar de kroeg. Wat de jongeren vooral opviel was dat ik me niet buitensloot van de groep ondanks ik buiten de leeftijdscategorie val. Zij vertelden mij dat inleiders uit voorgaande jaren dit wel vaak deden. Bovendien vonden ze mij een normale vrouw en op de manier van afscheid nemen lieten ze dat ook aan mij merken.

Zondag tijdens de kerkdienst werd mijn naam weer uitvoerig genoemd. Tijdens de terugblik op het Internationale Jongerencongres werd één zin uit mijn inleiding zelfs letterlijk overgenomen: "Vanaf je geboorte levenslang krijgen en toch onschuldig zijn". Tijdens het koffiedrinken na afloop van de kerkdienst kwamen de reguliere kerkgangers naar mij toe. Ze waren inmiddels allemaal al op de hoogte hoe mijn ervaringsinleiding is verlopen.

Op de zondagmiddag namen we afscheid van elkaar. Veel jongeren willen graag op de hoogte blijven hoe mijn transitie verloopt en zij hopen dat ik volgend jaar ook weer van de partij ben. Het team wist niet hoe ze mij moesten bedanken en ook het team wil in de toekomst graag weer een beroep op mij willen doen.

Met mijn ervaringsinleiding heb ik geprobeerd om de onbekendheid en de vooroordelen over transseksualiteit iets te verkleinen en niet mezelf in de belangstelling te plaatsen. Het is een druppel op de gloeiende plaat. Maar ik hoop dat dit een aandeel is.

Groetjes,
Edith

[qt]

Met mijn ervaringsinleiding heb ik geprobeerd om de onbekendheid en de vooroordelen over transseksualiteit iets te verkleinen en niet mezelf in de belangstelling te plaatsen. Het is een druppel op de gloeiende plaat. Maar ik hoop dat dit een aandeel is.

Klinkt wel alsof dat gelukt is. Gefeliciteerd met deze "overwinning" op jezelf, en een applausje van mij.

Groetjes,
Quinty

[Monica Dreamgirl]

Hoi Edith,

Hartstikke goed van je. Petje af.

groetjes,

Monica

[Josette]

Inderdaad erg goed van je om dit te doen, pet af hiervoor Edith

[Lisa met een S]

Mijn complimenten -- zeer indrukwekkend wat je heb gedaan

Lisa

[Juliette]

Ik sluit me bij iedereen aan. Wat goed van je Edith

[Cynthia]

Edith

Toen ik jouw verhaal las werd ik zelfs een beetje emotioneel.
Complimenten. Niet alleen voor die dag (en de uitgebreide voorbereidingen natuurlijk) maar ook voor de manier waarop je ons deelgenoot maakt van jouw ervaringen.

[Frederique_]

Hoi Edith,

Ik sluit me van harte bij Cynthia aan. De zin "vanaf je geboorte levenslang krijgen en toch onschuldig zijn" vind ik een echte vondst!

Groetjes,

Frederique

[AmberTV]

Ik had je bijdrage eerst niet echt gelezen Edith, omdat het zo'n 'lap' tekst is. Maar door de positieve reacties las ik het geheel alsnog en kan alleen maar zeggen WOUW !!! wat een prachtig verhaal en wat moedig van je. Echt een geweldige daad meid. Iets om trots op te zijn.

Amber

[Silvia_]

---