Inmiddels na bijna een jaar vol avonturen en ellende ben ik weer terug, op de plek waar ik thuis hoor.
Ik heb er tegen gevochten tegen het anders zijn, maar dat heeft mij duidelijk opgebroken, ik probeerde me er niet veel van aan te trekken, en kleedde me erg vrouwelijk, tot ik na een paar maanden op een avond in elkaar stortte van ellende vanaf die dag durf ik toe te geven dat ik me een man voel. Die avond heb ik lopen huilen en heb ik tegen mezelf gezegd dit werkt ook niet, ik heb me daarna omgekleed daarna ben ik naar beneden gegaan en heb een vuilniszak gepakt en alles wat me te vrouwelijk was heb ik in een grote zak gegooid, om vervolgens nooit meer aan te trekken.
Mezelf leren accepteren zal nog wel even duren, inmiddels weet ik dat ik gewoon een man ben van binnen, en dat ik daar niet meer om heen kan, ik zal voor de rest van mijn leven zo zijn besef ik, en je kan niet tegen de natuur in gaan vechten dat werkt averechts.
Mijn keuze om me net iets anders te gaan kleden heeft denk ik wel rampzalige gevolgen gehad zo ziet niemand mij meer staan in de klas, ik zit nog op school, maar ja het maakt me allemaal niet meer uit, ik wil mezelf kunnen zijn, en zoals ik nu ben, ben ik hard op weg mezelf te kunnen zijn en te leren over mezelf.
Inmiddels heb ik ook een andere naam, Sam, voorheen heete ik Sasha, maar die naam kan ik niet meer zien of luchten.
En hier voel ik me thuis onder mijn eigen mensen.
Terug
Moderator: Moderators
- Ciska Lacomte
- Banned Lid
- Berichten: 569
- Lid geworden op: za mei 27, 2006 19:15
Hoi Sam,
Het is inderdaad heel grappig om eens de 'andere kant' te zien, daar de meeste van ons MV-transseksuelen zijn. Voor MV's is het soms denk ik best moeilijk te begrijpen dat er meisjes zijn die graag jongen hadden willen zijn, terwijl ze zelf dagelijks het tegenovergestelde nastreven!
In elk geval heel knap dat ze je er voor uitkomt. Heb je het al aan je ouders verteld ofzo? Zou je misschien al een afspraak met het VUMC willen maken (dat kan je nooit vroeg genoeg doen gezien de wachttijd!).
Ik heb eventueel nog wel een donorpenis beschikbaar (graag zelfs) Sorry, flauw grapje.
Ik wens je in elk geval vast veel sterkte.
Groetjes.
Het is inderdaad heel grappig om eens de 'andere kant' te zien, daar de meeste van ons MV-transseksuelen zijn. Voor MV's is het soms denk ik best moeilijk te begrijpen dat er meisjes zijn die graag jongen hadden willen zijn, terwijl ze zelf dagelijks het tegenovergestelde nastreven!
In elk geval heel knap dat ze je er voor uitkomt. Heb je het al aan je ouders verteld ofzo? Zou je misschien al een afspraak met het VUMC willen maken (dat kan je nooit vroeg genoeg doen gezien de wachttijd!).
Ik heb eventueel nog wel een donorpenis beschikbaar (graag zelfs) Sorry, flauw grapje.
Ik wens je in elk geval vast veel sterkte.
Groetjes.
barrie schreef:Het is inderdaad heel grappig om eens de 'andere kant' te zien, daar de meeste van ons MV-transseksuelen zijn. Voor MV's is het soms denk ik best moeilijk te begrijpen dat er meisjes zijn die graag jongen hadden willen zijn, terwijl ze zelf dagelijks het tegenovergestelde nastreven!
Ik vind op zich de wens niet moeilijk te begrijpen, dat is gewoon hetzelfde als de wens van een MV, alleen het idee aan de lichamelijke ingrepen die ze (desgewenst) ondergaan kan ik absoluut niet tegen. Vind het idee van het verwijderen van borsten niet te bevatten. Maar dat zal ongeveer hetzelfde zijn als mannen die aan het verwijderen van hun ding denken.
Overigens heb ik van Sam begrepen dat hij niet direct operaties nastreeft.
Ja beetje flauw, maar vooral niet waar. Als je het nog niet wist: je hebt je eigen donormateriaal zelf keihard nodig voor de vaginaplastiek.barrie schreef:Ik heb eventueel nog wel een donorpenis beschikbaar (graag zelfs) Sorry, flauw grapje.
Groetjes,
Quinty
chick on a mission
-
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 125
- Lid geworden op: do apr 20, 2006 18:37
- Locatie: Enkhuizen
- Contacteer:
quintytamara weet al wat meer van mij, we wonen toevallig in dezelfde woonplaats, nee ik denk voorlopig nog niet aan operaties, tot nu toe leef ik gelukkig met wat aanpassingen, ik zie wel in de toekomst wat ik tegenkom op mijn pad, het enige rotte is dat ik douchen haat zal wel denk ik een bekend fenoneem onder ons zijn.
Of mijn ouders het weten dat ik dit ben, weet ik niet ik ken namelijk mijn ouders niet
Of mijn ouders het weten dat ik dit ben, weet ik niet ik ken namelijk mijn ouders niet
Veni, vidi, Vici--- Ik kwam, Ik zag, Ik overwon
Ik haat het douchen ook.Sam schreef:quintytamara weet al wat meer van mij, we wonen toevallig in dezelfde woonplaats, nee ik denk voorlopig nog niet aan operaties, tot nu toe leef ik gelukkig met wat aanpassingen, ik zie wel in de toekomst wat ik tegenkom op mijn pad, het enige rotte is dat ik douchen haat zal wel denk ik een bekend fenoneem onder ons zijn.
Of mijn ouders het weten dat ik dit ben, weet ik niet ik ken namelijk mijn ouders niet
Ik ben aardig gelukkig met mun leven (leef nu als vrouw)
maar als ik dat ding zie moet ik janken
*wou dat de tijd eens sneller ging*
-
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 125
- Lid geworden op: do apr 20, 2006 18:37
- Locatie: Enkhuizen
- Contacteer:
Ik kom amper de badkamer nog in, ik haat de spiegel, ik doe alles beneden en als ik een douche neem, duik ik er met kleren en al onder helpt erg veel, op een gegeven moeten die natte kleren wel uit, meestal ben ik binnen 5 minuten weer aangekleedtijgertje schreef:Ik haat het douchen ook.Sam schreef:quintytamara weet al wat meer van mij, we wonen toevallig in dezelfde woonplaats, nee ik denk voorlopig nog niet aan operaties, tot nu toe leef ik gelukkig met wat aanpassingen, ik zie wel in de toekomst wat ik tegenkom op mijn pad, het enige rotte is dat ik douchen haat zal wel denk ik een bekend fenoneem onder ons zijn.
Of mijn ouders het weten dat ik dit ben, weet ik niet ik ken namelijk mijn ouders niet
Ik ben aardig gelukkig met mun leven (leef nu als vrouw)
maar als ik dat ding zie moet ik janken
*wou dat de tijd eens sneller ging*
Veni, vidi, Vici--- Ik kwam, Ik zag, Ik overwon