Travestie.org

Ik heb een vraagje voor de mensen die onder behandeling zijn bij het VU.
Jullie hebben als het goed is (als pre-op, post-op weet ik niet hoe het zit daar) ook 3 maandelijks nog een gesprek met een psych. Hoe kijken jullie daar tegenaan? Vinden jullie dat nodig? Of juist niet? Vinden jullie het goed dat dat gebeurd?

In Groningen gaan ze dus heel anders te werk dan in het VU. Daar heb je vlak na groen een paar individuele gesprekken (stuk of 3, 4) met een maatschappelijk werkster (wat dus iets heel anders is dan een psych). Daarna moet je dan maar maandelijks naar die transvrouwen bijeenkomsten komen. En ik weet ook wel waarom. Dan heeft Astrid Elliot (maatschappelijk werkster) alles in 1 middag. Dan heeft ze er zo weinig mogelijk werk van.

Vreemd hoor dat die 2 werkwijzen van het VU en UMCG zo verschillen. Zal wel komen omdat het in Groningen kleinschaliger is.

In principe heb je als je groen licht hebt eens in de 3 maanden een gesprek met je psycholoog. Toen er bij mij in 1998, een jaar na start hormonen ongeveer een en ander wat mis liep, heb ik een zeer intensieve begeleiding gekregen, met om de 2 a 3 weken een gesprek met psycholoog en/of psychiater. Post-op na de operatie 2 gesprekken. En afgelopen 2 a 3 jaar in totaal zo'n 10 gesprekken gehad met Luc Gijs omdat de psychische behandeling spaak liep in het normale ggz gebeuren. (heeft niets te maken met spijt van de operatie ofzo, maar toch was Luc Gijs genegen om gesprekken te hebben met mij, en kan ik dit op mijn verzoek nog doen bv jaarlijks).

Bij mij stopde de begleiding met verkrijgen van de SRS-verklaring.....dit uit eigen wil.....de 6 jaar bij het VU was de hel voor mij

Mara schreef:Bij mij stopde de begleiding met verkrijgen van de SRS-verklaring.....dit uit eigen wil.....de 6 jaar bij het VU was de hel voor mij

Voor mij was het iets meer dan 2 jaar, intake augustus 1996, operatie oktober 1998. En ik geloof inderdaad dat je er na 6 jaar wel genoeg van hebt, hoe heb je het vol kunnen houden......

Nannette schreef:hoe heb je het vol kunnen houden......

Al die jaren had ik al un endocrinologe en mun hormonen, maar zij mogd dus geen SRS-verklaring afgeven, ik was dus op het VU aangewezen......

lightningbolt schreef:Ik heb een vraagje voor de mensen die onder behandeling zijn bij het VU.
Jullie hebben als het goed is (als pre-op, post-op weet ik niet hoe het zit daar) ook 3 maandelijks nog een gesprek met een psych. Hoe kijken jullie daar tegenaan? Vinden jullie dat nodig? Of juist niet? Vinden jullie het goed dat dat gebeurd?

Ik vond de gesprekken altijd tijdverspilling. Je had een uur, maar na 10 a 15 min stond ik weer buiten. Daarvoor een uur gereden.

Kortom als alles gladjes verloopt, heb je er niet veel aan. Eigenlijk is het ook niet nodig. Aan de andere kant heb ik weleens verhalen gehoord van mensen die er even flink hun hart konden luchten en er steun uit konden halen. Het is dus heel persoonlijk hoe je het beleeft.

Chantal C. schreef:Ik vond de gesprekken altijd tijdverspilling. Je had een uur, maar na 10 a 15 min stond ik weer buiten. Daarvoor een uur gereden.

Kortom als alles gladjes verloopt, heb je er niet veel aan. Eigenlijk is het ook niet nodig. Aan de andere kant heb ik weleens verhalen gehoord van mensen die er even flink hun hart konden luchten en er steun uit konden halen. Het is dus heel persoonlijk hoe je het beleeft.

Bij mij is het een beetje dubbel
Van de ene kant is het wel goed mijn hart daar een beetje te kunnen luchten, maar ik heb meer aan de psycholoog waarbij ik loop buiten het VU
Tegen die kan ik echt alles zeggen zonder dat daar gevolgen aan hangen.

Mijn problemen hebben verder niks te maken met het traject, maar door mijn pestverleden waardoor ik zo goed als geen vertrouwen in mensen heb.

ik zit dus ook bij het umcg heb 2 keer een gesprek gehad met mevrouw elliot verder geen gesprekken met haar gehad en heb toen 5 gesprekken met de psych gehad en kreeg in september 2007 me hormonen en om de 3 maand even naar de endo toe en verder geen begelijding van een psych of wat dan ook heb het ook niet nodig kan er met veel mensen over praten denk dat dat ook een groot voordeel is...Ik hoef dus ook niet naar de maandelijkse bijeenkomst voor transen wat ze hier dus bij het umcg hebben..