Travestie.org

Ondanks alle ellende, kan ik heus nog wel om mezelf, en mijn situatie lachen. Gelukkig maar!

Vaak, wanneer ik langs een groepje allochtone jongelui wandel (mijn excuses voor iedereen die nu hysterisch in de verdediging schiet, maar van "Nederlandse" jongelui krijg ik nou eenmaal nooit negatieve opmerkingen) krijg ik van alles naar mijn hoofd geslingerd, als; "heppie een k*t of een pik?"

Vorig jaar, op een warme, zomerse dag, werd deze vraag duidelijk beantwoord.

Ik had een rokje aan van een soepele stof, en wandelde over een superdruk kruispunt in het centrum van Den Haag (het Spui).
Het was erg warm, en ik had het niet nodig gevonden om die dag een slipje aan te doen.

Op het moment dat ik precies in het midden van het kruispunt op straat stond, kwam er een (stampvolle) tram voorbij.
Of het door die tram kwam, weet ik niet, maar een ploselinge windvlaag liet mijn rokje vrolijk omhoog fladderen.
En door het ontbreken van ondergoed was het overduidelijk dat ik "mijn operatie" nog niet had gehad.

En wie lachte er het hardst?

Juist; ikzelf!

Hebben jullie ook wel eens genante situaties gehad, waar je gelukkig toch zelf ook om kon lachen?

Hebben jullie ook wel eens genante situaties gehad, waar je gelukkig toch zelf ook om kon lachen?

Niet zo erg, maar ik heb wel een tip voor je

teveel om op te noemen, ik lach de hele dag door en kan soms niet meer ophouden

x

Robijntje schreef:Ondanks alle ellende, kan ik heus nog wel om mezelf, en mijn situatie lachen. Gelukkig maar!

Ik had een rokje aan van een soepele stof, <knip>

liet mijn rokje vrolijk omhoog fladderen.
En door het ontbreken van ondergoed was het overduidelijk dat ik "mijn operatie" nog niet had gehad.

En wie lachte er het hardst?

Juist; ikzelf!

Hebben jullie ook wel eens genante situaties gehad, waar je gelukkig toch zelf ook om kon lachen?

Heerlijk fris, die breisje!

Vet cool!

Petra.

Snoopy schreef:teveel om op te noemen, ik lach de hele dag door en kan soms niet meer ophouden

x

Met deze opmerking maak je mij ook weer blij.

Want laten we eerlijk zijn; onze situatie en ons hele medische proces, is geen feestje.

Dus laten we asjeblieft blijven lachen om alles en onszelf!

Bedankt voor de tip Joandelyn!

Ik zal straks naar Blokker gaan, en verschillende sets uitzoeken, zodat ik bij al mijn kledingsets, ook een bijpassend "gewichten"setje heb

Petra v schreef:

Robijntje schreef:Ondanks alle ellende, kan ik heus nog wel om mezelf, en mijn situatie lachen. Gelukkig maar!

Ik had een rokje aan van een soepele stof, <knip>

liet mijn rokje vrolijk omhoog fladderen.
En door het ontbreken van ondergoed was het overduidelijk dat ik "mijn operatie" nog niet had gehad.

En wie lachte er het hardst?

Juist; ikzelf!

Hebben jullie ook wel eens genante situaties gehad, waar je gelukkig toch zelf ook om kon lachen?

Heerlijk fris, die breisje!

Vet cool!

Petra.

Helemaal mee eens Petra!
Er gaat niets boven een heerlijke koele zomerbries door de bilspleet!

Er gaat niets boven een heerlijke koele zomerbries door de bilspleet!

Hmm, ik denk dat ik daar maar eens mijn levensmotto van maak!

Volgens mij heeft elke vrouw wel eens een "Marilyn Monroe" momentje gehad, hehe

als je niet om jezelf kunt lachen...

wel een mooie bikinilijn mag ik aannemen

Ok, we hebben allemaal hard genoeg gelachen om Robijntje, dus nu zal ik ook maar een verhaaltje posten. Het is wel niet zo erg want zoiets heb ik gelukkig nooit meegemaakt (en het is trouwens ook niet T*-gerelateerd).

Na mijn lagere schooltijd heb ik een paar maanden vakantiewerk gedaan in een kruidenfabriek. Daar moesten we altijd van die stomme mutsjes dragen zoals "Cora van Mora" b.v. ook altijd draagt in de reclames.

Op een dag fietste ik na mijn werk weer naar huis, terwijl de een na de andere collega luid toeterend en zwaaiend langs kwam rijden.

"Goh, wat zijn ze allemaal aardig vandaag", dacht ik nog.

In het dorp waar ik woonde liepen de mensen op straat ook al zo naar me te staren en te lachen...

"Wat is dat toch?" dacht ik nog.

Tja, je raadt het al. Muts vergeten af te zetten. Helemaal met dat stomme ding op naar huis gefietst

Och, dan moet je na elke dag 24/7 als vrouw op straat op een ochtend in de haast de deur uit stappen zonder pruik... Ooops. Snel weer naar binnen. Ach "kan gebeuren" maar ik was al lang blij dat ik niet inmiddels in het dorp centrum was. Één ding scheelt, de mensen kennen mij ook zonder pruik dan wel van verleden jaar. Niets beters dan een mooie bos eigen haar.

petra v

Petra v schreef:Och, dan moet je na elke dag 24/7 als vrouw op straat op een ochtend in de haast de deur uit stappen zonder pruik... Ooops. Snel weer naar binnen. Ach "kan gebeuren" maar ik was al lang blij dat ik niet inmiddels in het dorp centrum was. Één ding scheelt, de mensen kennen mij ook zonder pruik dan wel van verleden jaar. Niets beters dan een mooie bos eigen haar.

petra v

Geweldig!

Ja, dat zijn van die dingen waar niet iedereen bij stilstaat. En ik ben inderdaad blij voor je, dat je nog redelijk dicht bij huis was.

Gelukkig heb ik geen pruik nodig, maar ik kom er ook wel een -veel te laat- achter dat ik bijvoorbeeld een kledingstuk binnenste-buiten heb aangetrokken
Dat soort dingen gebeuren soms wanneer je heel veel haast hebt...

Dan ga ik snel even naar een toilet ofzo, en kleed me daar snel om.

[quote="joandelynn"]Ok, we hebben allemaal hard genoeg gelachen om Robijntje, dus nu zal ik ook maar een verhaaltje posten. Het is wel niet zo erg want zoiets heb ik gelukkig nooit meegemaakt (en het is trouwens ook niet T*-gerelateerd).

Bedankt voor het delen van jouw verhaal Joandelyn!

Ik hoop dat er meer grappige blunders vertelt gaan worden!

Kom op dames! Laten we eens lachen om onszelf!

Robijntje schreef:

Snoopy schreef:teveel om op te noemen, ik lach de hele dag door en kan soms niet meer ophouden

x

Met deze opmerking maak je mij ook weer blij.

Want laten we eerlijk zijn; onze situatie en ons hele medische proces, is geen feestje.

Dus laten we asjeblieft blijven lachen om alles en onszelf!

nou lachen van ellende ja kan soms goed zijn
nee serieus, ik zie het allemaal niet zo licht
ik denk dat het voor ons juist wel belangrijk is jezelf serieus te nemen en jezelf niet voortdurend als clown bekijken maar geduldig begripvol en tolerant zijn richting jezelf...das pas een prestatie!

x