Pagina 1 van 3
Trans en Sexualiteit
Geplaatst: wo nov 11, 2009 18:31
door Claudia K
Ts-en hebben geen gevoel voor intimiteit, laat staan voor sexualiteit. Dat komt door hormonen en door het feit dat zij veel te druk zijn met hun transitie. dus het onderhouden van een relatie is zo goed als onmogelijk. Een quote die ik wel een paar honderd keer heb gehoord.
En toen gebeurde het........ik kreeg een relatie met een ts, en dat ondanks al die waarschuwingen. Verwachtte dus niets, hooguit een knuffel of voorzichtige kus. Tot mijn verbazing echter bleek zij (niet voor niets de mooiste en liefste ts van nederland en wijde omtrek), net zoveel gevoel voor en behoefte aan intimiteit te hebben als iedere andere willekeurige partner. In de tijd dat we nu samen zijn hebben we dan ook een zeer gevarieerd en fijn intiem en sexueel leven opgebouwd, waarvan niet alleen ik, maar ook zij, met volle teugen geniet. Gewoon, op een liefdevolle manier elkaar ook op die manier laten weten wat je voor elkaar voelt.
Toch blijft de algemene mening ongewijzigd. Afgelopen weekend nog werd het me door 2 gerenommeerde ts-dames nog maar eens verteld.
Mijn ervaring is dus anders. En laat ik eerlijk zijn, ik kan er nog steeds niet goed bij dat je als ts buiten dat alles zou kunnen, geen behoefte zou hebben aan intimiteit, en het op wat voor manier dan ook fysiek uiten en beleven van je liefdesgevoelens.
Nu zou ik weleens willen weten: Zijn wij hier nu zo uniek in, of zijn er anderen die dit ook op deze manier beleven en er mee omgaan? En waarom durft er dan niemand over te praten?
Ik ben benieuwd
Liefs
Claudia
Geplaatst: do nov 12, 2009 0:53
door ratje
Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik heb inderdaad niets met seks of intimiteit.
Maar of dat puur door hormonen is?
Door de hormonen heb ik geen testosteron meer en geen libido meer.
Maar ik had toch al nooit een echt hoog libido.
En intimiteit in de zin van aanraken, knuffelen, vrijen had ik ook voor de hormonen niets mee.
Misschien omdat ik mezelf, onbewust, niet op m'n gemak voelde met m'n lichaam of rol.
Ik heb het nooit prettig gevonden als mensen me aanraakten, ook niet als dat gewoon een hand op m'n arm tijdens het praten was.
Misschien heb ik daar straks geen last meer van, als ik helemaal 'af' ben en mezelf echt compleet voel, maar ik geef er geen garanties op
Misschien moet ik dat gewoon helemaal opnieuw gaan leren.
Maar ik kan het niet aan de hormonen wijten in iedergeval, want ik had het altijd al.
Enige wat aanwijsbaar door de hormonen komt is m'n totale gebrek aan libido, waardoor ik niet meer aan seks denk, het niet meer bestaat in mijn hoofd, erogene zones stukken ongevoeliger zijn en vooral geen prikkels meer geven anders dan gekriebel.
Geplaatst: do nov 12, 2009 12:47
door Robijntje
Ik vind het absolute onzin!
Door de hormoonkuur inderdaad (EINDELIJK!!!!) van die mannelijke lichamelijke reactie verlost, maar mijn behoefte aan liefde, intimiteit & sex is er geen ruk door veranderd.
Erg jammer dat mensen dit wel denken, dat dat zo zou horen.
Geplaatst: do nov 12, 2009 13:27
door snoopy
Ik heb een hele sterke behoefte aan intimiteit/liefde/ en seksualiteit.
De hormonen hebben dit wel veranderd, maar eigenlijk alleen maar duidelijker voor me gemaakt wat en hoe ik ben.
Ik ben nog pre op, dus ik kan niets zeggen over hoe het zal zijn post op.
Geplaatst: do nov 12, 2009 13:41
door snoopy
ratje schreef:het niet meer bestaat in mijn hoofd
Ja ik denk dat het daarom ook gaat. De hormonen zorgen er bij mij ook voor dat ik veel minder aan sex denk dan vroeger. Op het moment is het zo dat ik nu wel weet wat me nog -wel- opgewonden maakt...waardoor ik gelukkig nog steeds seksueel ben.
Geplaatst: vr nov 13, 2009 9:02
door Saartje
ratje schreef:En intimiteit in de zin van aanraken, knuffelen, vrijen had ik ook voor de hormonen niets mee.
Misschien omdat ik mezelf, onbewust, niet op m'n gemak voelde met m'n lichaam of rol.
Ik heb het nooit prettig gevonden als mensen me aanraakten, ook niet als dat gewoon een hand op m'n arm tijdens het praten was.
Ik had hetzelfde.
Alleen iemand waar ik emotioneel mee verbonden was kon dat doen anders kreeg ik de kriebels.
Geen idee hoe het bij jou zit maar bij thuis, vroeger, was daar geen plaats voor.
Normaal lichamelijk contact, arm aanraken tijdens praten zoals je zegt, was er in geen enkele vorm.
Ik denk dat je dat als de norm gaat beschouwen en automatisch aan neemt dat dit "niet hoort".
Ik ben erg mijn best aan het doen dit te veranderen want ik vind het eigenlijk wel een belangrijk onderdeel van mensje zijn.
Ik merkte vorige week ook dat je er toch echt wel mee om moet kunnen gaan als je ergens zit en er een vent in je oor komt fluisteren terwijl hij over je rug wrijft.
Dan kan je moeilijk rillen van afschuw, opstaan en hem knock out slaan hè?
Geplaatst: vr nov 13, 2009 9:29
door Chloe'tje
Saartje schreef:
Ik merkte vorige week ook dat je er toch echt wel mee om moet kunnen gaan als je ergens zit en er een vent in je oor komt fluisteren terwijl hij over je rug wrijft.
Dan kan je moeilijk rillen van afschuw, opstaan en hem knock out slaan hè?
Klinkt opdringerig, dus KO lijkt mij gerechtvaardigd (nou moet ik iig geen vent aan mijn lichaam hebben
).
Geplaatst: vr nov 13, 2009 12:01
door snoopy
Chloe'tje schreef:Saartje schreef:
Ik merkte vorige week ook dat je er toch echt wel mee om moet kunnen gaan als je ergens zit en er een vent in je oor komt fluisteren terwijl hij over je rug wrijft.
Dan kan je moeilijk rillen van afschuw, opstaan en hem knock out slaan hè?
Klinkt opdringerig, dus KO lijkt mij gerechtvaardigd (nou moet ik iig geen vent aan mijn lichaam hebben
).
nou zeg doe eens normaal, als je niet van mannen houdt kan je hem toch ook vriendelijk vragen of hij dat niet wil doen? Geen reden om gelijk te gaan slaan zeg...de meeste mannen verwachten denk ik ook dat een TS op mannen valt...
Geplaatst: vr nov 13, 2009 12:35
door Chloe'tje
Snoopy schreef:
nou zeg doe eens normaal, als je niet van mannen houdt kan je hem toch ook vriendelijk vragen of hij dat niet wil doen? Geen reden om gelijk te gaan slaan zeg...de meeste mannen verwachten denk ik ook dat een TS op mannen valt...
Pff, ik begrijp dat jij de functie van smilies niet begrijpt....
Geplaatst: vr nov 13, 2009 13:45
door Saartje
och uiteindelijk heb ik hem zichzelf laten opknopen dus het was best grappig.
Hij ging maar door over hoe groot zijn ding was en was er toch echt van overtuigd dat dat "voor mij te groot was grin grin"
Waar op ik zei dat hij dan maar beter kon stoppen met me te versieren omdat het dan toch niks werd.
Ik val wel op mannen, maar niet op creeps als dit.
Degene die mijn vriendin lastig viel heb ik vriendelijk doch dringend gevraagd daar mee te stoppen.
Die was wel ko gegaan als hij door was gegaan.
Geplaatst: zo nov 15, 2009 12:14
door AM_ber_79
Ik heb niks met sex, wel iets met intimiteit. Samen op de bank onder n kleedje genieten van n goede film en warme chocolade met amaretto bijvoorbeeld. Of tegen elkaar aankruipen terwijl je n goede CD aan hebt staan. Of gewoon fijn in een willekeurige kroeg (Amber geeft Claudia nu knipoog
jij weet wel wie en waar) een goede vriendin knuffelen, door de haren strelen en vervolgens n biertje bestellen. Maar echt sex, als in handelingen beneden de gordel? Nee, dank je. Ik heb daar echt geen behoefte aan. Ook nooit gehad.
Geplaatst: zo nov 15, 2009 15:40
door ratje
Saartje schreef:
Geen idee hoe het bij jou zit maar bij thuis, vroeger, was daar geen plaats voor.
Normaal lichamelijk contact, arm aanraken tijdens praten zoals je zegt, was er in geen enkele vorm.
Ik denk dat je dat als de norm gaat beschouwen en automatisch aan neemt dat dit "niet hoort".
Dat was bij mij thuis idd ook wel zo.
Ik kom niet uit een knuffel familie.
We waren niet aanrakerig, knuffelig of zoenerig.
Ik heb misschien ook daardoor nooit geleerd om dat als normaal te beschouwen.
Mensen die mij zomaar aanraken, ook vrienden en bekenden, laten me schrikken. Dan moet ik eerst even over de eerste schrik heen voor ik me bedenk dat het wél normaal is en goed bedoeld is enzo.
Geplaatst: zo nov 15, 2009 15:46
door Robijntje
ratje schreef:Saartje schreef:
Geen idee hoe het bij jou zit maar bij thuis, vroeger, was daar geen plaats voor.
Normaal lichamelijk contact, arm aanraken tijdens praten zoals je zegt, was er in geen enkele vorm.
Ik denk dat je dat als de norm gaat beschouwen en automatisch aan neemt dat dit "niet hoort".
Dat was bij mij thuis idd ook wel zo.
Ik kom niet uit een knuffel familie.
We waren niet aanrakerig, knuffelig of zoenerig.
Ik heb misschien ook daardoor nooit geleerd om dat als normaal te beschouwen.
Mensen die mij zomaar aanraken, ook vrienden en bekenden, laten me schrikken. Dan moet ik eerst even over de eerste schrik heen voor ik me bedenk dat het wél normaal is en goed bedoeld is enzo.
Wees gerust!!! Er is hoop!
Het meest liefdevolle contact met mijn vader, was wanneer hij me minutenlang door het hele huis heen sloeg en schopte (ookal was ik pas 6 jaar ofzo).
Mijn moeder bedoelde het goed, maar was ook niet in staat tot knuffelen; een aai over mijn bol was de meest liefdevolle aanraking.
Inmiddels zijn alle jeugdtrauma's allang verwerkt, en ben ik zelf nu wel in staat om liefdevol lichamelijk contact te geven EN te ontvangen.
Dus wanhoop niet!
Ik wens jullie sterkte, en hoop van harte dat jullie ook zo ver mogen komen.
Geplaatst: di nov 17, 2009 18:54
door Claudia K
Tja, wordt mijn beurt om ook weer wat te zeggen denk.....
Ik begrijp dat het best een moeilijk onderwerp is, maar evenzeer ben ik op de hoogte van een aantal ts-meiden die er wel degelijk een relatie op na houden, maar helaas blijven die meningen uit.
Wat verder opvalt is dat enkele reacties uitgaan van "vroeger" kortom hoe het was toen je nog niet was wie je nu bent. Ik kom woorden als Libido en Onder de Gordel tegen, en vraag me dan af of dat hetgeen is waar het werkelijk om gaat met sexualiteit en intimiteit. De 13 minuten (of waren het er nou 17) van zaterdagavond of zondagmorgen. Wat mij betreft is er wel meer te beleven dan dat. Wat meer expliciet: opgewonden raken en blijven van elkaar, en van je eigen gevoel op al die plekjes die een reactie opleveren, en die hoeven lang niet altijd onder de gordel te zijn.
Ik denk wel dat je eigen instelling er veel mee te maken heeft, wil je er voor open staan of vraag je je liever af of jouw gevoelens wel passen in de T-wereld, waar intimiteit en sexualiteit min of meer taboe zijn en gevoelens in die richting worden afgewezen en veroordeeld. Jammer, want er is nog zoveel te genieten!
Claudia
Geplaatst: di nov 17, 2009 20:39
door AM_ber_79
Claudia K schreef:
Ik begrijp dat het best een moeilijk onderwerp is, maar evenzeer ben ik op de hoogte van een aantal ts-meiden die er wel degelijk een relatie op na houden, maar helaas blijven die meningen uit.
Ik dacht dat we t hadden over sexualiteit en niet over relaties. Of staat sex gelijk aan n relatie en n relatie gelijk aan sex? Of kan sex zonder relatie of relatie zonder sex ook?
Claudia K schreef: Ik kom woorden als Libido en Onder de Gordel tegen, en vraag me dan af of dat hetgeen is waar het werkelijk om gaat met sexualiteit en intimiteit.
Aangezien je mij nu direct aanspreekt (ik ben tenslotte de enige die de term onder de gordel gebruikt) zal ik mezelf nog even quoten...
AM_ber_79 schreef:Ik heb niks met sex, wel iets met intimiteit. Samen op de bank onder n kleedje genieten van n goede film en warme chocolade met amaretto bijvoorbeeld. Of tegen elkaar aankruipen terwijl je n goede CD aan hebt staan. Of gewoon fijn in een willekeurige kroeg (Amber geeft Claudia nu knipoog
jij weet wel wie en waar) een goede vriendin knuffelen, door de haren strelen en vervolgens n biertje bestellen. Maar echt sex, als in handelingen beneden de gordel? Nee, dank je. Ik heb daar echt geen behoefte aan. Ook nooit gehad.
Dus nogmaals: ik heb niks met sex (als in handelingen onder de gordel) maar hou wel van intimiteit (samen op de bank met warme choco n film kijken). Dus je hoeft je niks af te vragen want t antwoord had je al...