Las het stukje van Prescilla over openheid. Nu is mijn situatie enigszins anders. Ben er drie jaar geleden volledig open geworden over mijn tv gevoelens en heb dit ook openlijk verteld op mijn werk in de gezondheidszorg. (gehandicaptenzorg) Op dat moment vond ik het nodig omdat mijn problemen door hun meer gerelateerd werden aan het werk en niet aan mijn privé-problemen. Alhoewel ik niet op het werk verschijn als vrouw (wat lastig als een cliént steeds je pruik afrukt of iets dergelijks ) kan ik vrij met mijn collega's er over praten en eventueel nieuwe aankopen of wat probleempjes met hun kort bespreken. Ik heb in de loop van de jaren gemerkt dat diverse collega's ook even de gelegenheid nemen om wat op het internet rond te kijken of documentaties te zien die over dit onderwerp gaan. Soms komen ze met vragen hoe ik er tegenover sta of krijg ik de vraag of ik dat ook gezien heb Moet eerlijk zijn dat zij meestal meer iets zien of lezen dan ik
Ik blijf hier heel open in en aangezien we ook regelmatig nieuwe stagiares krijgen heb ik het met hun na enkele dagen ook over. Gewoon om stiltes te voorkomen omdat zij iets niet begrijpen tijdens sommige gesprekjes / dolletjes die ik met collega's maak. Ik heb ervaren dat dit heel goed voor mij werkt en krijg hierdoor ook veel respect terug inclusief tips van winkels, make-up en advies
Openheid
Moderator: Moderators