Travestie.org

Ik ben nog steeds lid van dit forum maar ik lees en schrijf eigenlijk nooit iets. Ik heb daar nu eenmaal heel weinig behoefte aan. Nu heb ik toch een vraag en ik hoop dat ik die gewoon stellen mag. Dat ik niet meelees en meeschrijf doe ik niet vanuit een air of iets dergelijks en ik hoop dan ook dat ik keurig netjes op wederzijds respect mag rekenen.

Mijn vraag gaat over de vrouwenliefde. Ik ben lesbisch en ik heb te vaak meegemaakt dat ik meeging met een vrouw die me direct na het vrijen weer wegstuurde. Het gebeurt allemaal ontzettend snel en als ik vraag waarom ik weg moet krijg ik geen duidelijk antwoord of ik krijg het gewoon niet mee. Ik heb totnogtoe altijd keurig netjes verteld dat ik een geslachtsaanpassing heb ondergaan dus daar kan ze niet boos over zijn.

Iemand die dit ook meemaakt?

Ik ben me er goed van bewust dat ik veel en veel meer informatie zou kunnen geven, maar op dit moment ben ik vooral benieuwd of er mensen zijn die dit kennen.

iemand?

Hallo Monique,

Ervaring met dergelijke one-night stands heb ik niet, want daar doe ik niet aan. Wel heb ik ervaren dat ongeveer de helft van de lesbische vrouwen op voorhand niets met een transvrouw van doen willen hebben. Van de andere helft vindt op een enkeling na een transvrouw vooral leuk om vriendjes mee te zijn zonder met haar naar bed te willen. zo blijft er een enkeling over die wel openstaat voor een transvrouw als partner en dan moet het nog maar klikken ook !!!

Dan zijn er ook nog de players die het niet veel uitmaakt met wie ze uiteindelijk in bed terecht komen, als het maar even lekkere sex oplevert en verder ook niets met je willen (ongeacht de lichaamlijke achtergrond van de bedpartner)

Even voor de duidelijkheid: ik doe ook niet aan one night stands. Het was niet mijn keus.

Ik heb niet zo heel veel moeite om iemand te krijgen hoor. Ik moet wel zeggen dat als ik het vertel dat het heel moeilijk tot iemand doordringt als we flirten. Vooral vrouwen zijn geneigd me niet te geloven. En dan gaat ze dingen zeggen als: "Maar je bent toch echt een vrouw, je bent toch anders dan al die anderen (van tv), je bent echt, waarom zou je over zoiets eigenlijk ook liegen..." Uiteindelijk lijkt het doorgedrongen te zijn. Dan accepteert ze het (ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand me afwees) en geeft aan dat ze het gevoel heeft dat ze voorzichtig met mij moet zijn. Dat vind ik heel fijn want ik heb stiekem toch het gevoel dat dat nodig is.

Als ik ergens kom waar het al lang bekend is merk ik niet dat ik minder aandacht krijg. Ik krijg even vaak een verliefde blik te zien. Ik denk dat hormonen en feromonen zich niet zo heel veel aantrekken van de argumenten waarmee t-mensen bij voorbaat afgewezen worden. Ik krijg dan wel vaker last van negatieve aandacht (mensen die denken dat ik 'easy to get' ben ofzo).

Het kan best zijn dat ik val op de verkeerde types en dat het daarom zo vaak gebeurt, maar soms ontkom ik niet aan de indruk dat het t-gerelateerd is.

De reden dat ik dit onderwerp 4 maand geleden startte is omdat ikzelf al een vermoeden had waarom ik werd weggestuurd. Ik was niet helemaal zeker, nog steeds niet, maar ik vind het te belangrijk.

Ik quote mezelf even

Mijn vraag gaat over de vrouwenliefde. Ik ben lesbisch en ik heb te vaak meegemaakt dat ik meeging met een vrouw die me direct na het vrijen weer wegstuurde. Het gebeurt allemaal ontzettend snel en als ik vraag waarom ik weg moet krijg ik geen duidelijk antwoord of ik krijg het gewoon niet mee. Ik heb totnogtoe altijd keurig netjes verteld dat ik een geslachtsaanpassing heb ondergaan dus daar kan ze niet boos over zijn.

Als ik werd weggestuurd vroeg ik natuurlijk wel waarom, maar het antwoord kwam maar moeilijk binnen. Het ging ook heel snel. Het woord leugenaar en sociopaat is wel gevallen. Ik denk dus dat ze er heilig van overtuigd waren geweest dat ik gelogen heb over mijn geslachtsaanpassing.

Ik weet het niet helemaal zeker. Ik was zelf erg jong toen ik met de hormonen begon, achttien jaar. Tegenwoordig zijn er lotgenootjes die nog veel jonger zijn. Die kunnen dit dan ook meemaken en ik wil ze adviseren om er rekening mee te houden. De allereerste keer, smoorverliefd en dat uitdraait op een one-night-stand... dat is niet fijn.

Ik vraag me ook af wat de reden is waarom je in de media hoort dat er toch verschillen zijn. Sorry als ik bot ben, maar kan het zijn dat dat komt omdat de meeste lotgenoten seks niet helemaal zien zoals een vrouw dat ziet? Ik kan me namelijk voorstellen dat dat opvalt. Daarvan weet ik heel zeker dat ik dat niet heb. Ik heb hierover wel gesproken met lotgenoten en zij denken dat mijn seksbeleving helemaal vrouwelijk is omdat ik geen seksuele ervaringen heb in een verkeerd lichaam. Misschien is dat het wel.

Ik begin erover omdat het doodzonde is dat als je van seks kunt genieten, maar wel onzeker bent over jezelf, dat je dit dan meemaakt. Als je alles nog moet ontdekken, maar ook bang bent voor vooroordelen (je zal wel een vies meisje zijn, libido, je voelt misschien toch raar aan), dan is het moeilijk om je open te stellen en je kunt na een moeilijke ervaring ook makkelijk dichtslaan. Dat is mij wel een beetje gebeurd. Als het niet aan je te merken is is het heel belangrijk (vooral bij vrouwen) om er rekening mee te houden dat het niet goed tot haar doordringt als je haar over je verleden vertelt, dus neem daar de tijd voor. En als je niet blaakt van het zelfvertrouwen als het gaat over je eigen lichaam is het heel fijn als ze zegt dat ze er rekening mee houdt, maar vertel tegelijkertijd ook dat het mogelijk is dat zij (en jij) helemaal niets merkt.

Oja, een tip. Mensen, media, zeggen dat je het te laat kunt vertellen, maar je kunt het ook te vroeg vertellen. Als je het te snel aan een vrouw vertelt dan ontploft ze zowat zoveel gaat er door haar heen. Het beste moment om het te vertellen is als jullie elkaar al eventjes hebben aangeraakt en in de ogen hebben gekeken, kusjes hebben gegeven... een intieme aanraking dus. Niet het makkelijkste moment misschien, maar wel een goed moment.

Monique-M schreef: Ik heb hierover wel gesproken met lotgenoten en zij denken dat mijn seksbeleving helemaal vrouwelijk is omdat ik geen seksuele ervaringen heb in een verkeerd lichaam. Misschien is dat het wel.

Of misschien ben je gewoon veel vrouwelijker dan die lotgenootjes.

Monique-M schreef:Oja, een tip. Mensen, media, zeggen dat je het te laat kunt vertellen, maar je kunt het ook te vroeg vertellen. Als je het te snel aan een vrouw vertelt dan ontploft ze zowat zoveel gaat er door haar heen. Het beste moment om het te vertellen is als jullie elkaar al eventjes hebben aangeraakt en in de ogen hebben gekeken, kusjes hebben gegeven... een intieme aanraking dus. Niet het makkelijkste moment misschien, maar wel een goed moment.

Met vrouwen weet ik het niet. Bij mannen kun je dit beter niet doen vind ik. Tegen hen kun je het beste vanaf het eerste begin open zijn.

Met vrouwen weet ik het niet. Bij mannen kun je dit beter niet doen vind ik. Tegen hen kun je het beste vanaf het eerste begin open zijn.

Bij mannen wel ja.