Travestie.org

haii

ben pricilla 17 jaar. het gevoel word met de dag sterker zelf dat ik soms denk was ik maar echt een meisje maar nu zit ik in dubio of ik het moet vertellen aan me ouders ja of nee en als ik het wil vertellen hoe?

als iemand tips heeft etc comment please

hai Pric,

Je moet niks. Dus je moet ook niet per se je ouders in te lichtten. Kan alleen voor mijzelf spreken dat het wel erg oplucht om met mensen te praten over dit soort dingen (ben zelf net als TV uit de kast). Voor de rest hangt het ook erg af hoe open je ouders staan voor transseksualiteit. Heb je ooit een proefballonetje opgelaten (gewoon naar gevraagd wat ze van het fenomeen vinden?). Als je dat nog niet gedaan hebt zou ik dat eerst doen. Dan weet je gelijk hun mening en of ze makkelijk over het onderwerp praten of niet. Daarna kan je je conclusies trekken.

Voor de manier waarop je je ouders zou inlichtten vraag je ook advies over....tjah.....ik denk dat er vele methodes zijn om dit aan te pakken. Over mijn eigen outing als TV: ik heb het er gewoon uitgegooid...met veel drama. Maar mijn ouders zijn wel wat gewend. Ben ook homo, mijn zusje is gothic geweest en trekt nog steeds aparte kleren aan. Dus mijn ouders staan sowieso open voor veel.

Wat je ook kan doen is een gezellig avondje plannen met je ouders. Doe wat leuks. Mensen gaan zich dan op hun gemak voelen en praten makkelijker over vanalles en nog wat. Heb dat gister ervaren bij mijn vriendengroep Heb op een verjaardagsfeest mij ge-out. En mijn vrienden.....die waren allemaal erg positief over mijn TV zijn.

Hopelijk heb je wat aan mijn woorden en veel sterkte meid!

Hoi Priscilla,

Je hoeft helemaal niet iets anders te doen dan je al doet en dat is gewoon je twijfels en gevoel uitspreken meer niet. Het hele tg gebeuren gaat om gevoel en het zijn van je gevoel zoals het voor jou is en ook over al je twijfels en je zoeken daarbinnen. Meer kun je niet laten zien als mens en zo kun je de persoon worden die het beste bij jou past,
dat kan van dragqueen tot transeksueel gaan en alles wat daar nog tussen ligt. Dus leg je hart en je hoofd op tafel en begin bij je moeder, want zij zal je hierin eerder emotioneel begrijpen en haar liefde kun je hierbij hard gebruiken, ook naar je vader toe. Dit soort dingen vallen toch wat meer onder vrouwenzaken in eerste instantie.
En als je om het aan je ouders vertellen nog te moeilijk vindt probeer eerst dan eens een vriendin in vertrouwen te nemen.

Dus geen HELP, maar gewoon je gevoelens uiten en je twijfels, dat is nooit verkeerd.

Anja

allebij hel erg bedankt hier heb ik al wel wat aan