Travestie.org

Ik mij al even voorgesteld op de daarvoor aangewezen plek op dit forum.

Zoals daar aangegeven sta ik zelf op het punt samen met mijn partner ook gewoon naar buiten te gaan.

We kunnen zelf wel een en ander bedenken hoe daar op voor te bereiden, binnen wat ik en zij wil.

Zelf wil als vrouw door het leven maar met behoud van sekse.
Thuis is dit in ieder geval totaal geen probleem, waar ik nog moeite mee ondervind is het plaatsen van mijn gevoelns en verlangens..

dat kan zich uiten in onzekere motoriek bijvoorbeeld....wat ik dan direct als reden gebruik om nog niet naar buiten te gaan...

Ik merk dat ik ook echt door wil kunnen als vrouw....

Voor mijzelf in de eerste plaats en voor mijn vrouw...

Behalve leren lopen op iets van een hak, eindelijk remmingen los te laten, wat hebben jullie gedaan om aan zekerheid te winnen (zelfverzekerheid) om zo te doen wat je het liefst wilt doen...

In mijn geval ook naar buiten...


Alvast bedankt, liefs,

Samanta

Ten eerste Samantha, dat je vrouw zich zo opstelt is een uitzondering, waar velen je om zullen benijden.
Als jij je erg onzeker voelt kun je voor de eerste keer eens met je partner naar een T&T avond gaan.
Voor de rest geldt dat je het beu wordt om je altijd maar te laten dicteren door je angst en dat loslaat. Als je dat doet zal je merken dat de vrouw in jezelf zich steeds meer laat zien, letterlijk. En daarnaast heb je nog je partner die je hierin ondersteunt. Laat Samantha gewoon los en volg je gevoel en geloof daarin, dat is de belangrijkste stap in passabel zijn
Dit is mijn advies voor nu.

Groetjes Anja

Anja Kok schreef:Ten eerste Samantha, dat je vrouw zich zo opstelt is een uitzondering, waar velen je om zullen benijden.
Als jij je erg onzeker voelt kun je voor de eerste keer eens met je partner naar een T&T avond gaan.
Voor de rest geldt dat je het beu wordt om je altijd maar te laten dicteren door je angst en dat loslaat. Als je dat doet zal je merken dat de vrouw in jezelf zich steeds meer laat zien, letterlijk. En daarnaast heb je nog je partner die je hierin ondersteunt. Laat Samantha gewoon los en volg je gevoel en geloof daarin, dat is de belangrijkste stap in passabel zijn
Dit is mijn advies voor nu.

Groetjes Anja

Dank je Anja, het heeft inderdaad denk ik te maken met loslaten van angst...
Ik realiseer zeer hoe gelukkig ik mag zijn met mijn partner.

Ik ga het er zeker over hebben met haar voor wat betreft een T&T avond...

Ik wil graag veel van de schrijvers op dit forum bedanken voor het delen van hun verhaal....

Het is alsof ik na al die tijd, een eerste bladzij opensla van een boek welke ik lang geleden al had moeten lezen..

Naar buiten gaan is iets wat je stap voor stap moet ervaren, je zult zien dat het in de praktijk altijd minder eng is dan je van te voren hebt bedacht

Irene schreef:Naar buiten gaan is iets wat je stap voor stap moet ervaren, je zult zien dat het in de praktijk altijd minder eng is dan je van te voren hebt bedacht

Hai Irene,

Ik geloof je direct en je hebt ook gewoon gelijk denk ik.
Maar nu nog die stap..haha

We hebben het er best veel over thuis en denk inderdaad dat stapjes.....in ieder geval de initiele drempel verlaagd.
We hebben het gehad over een t&t avond, en dat gaan we doen, hoe ik er dan heen gaat is nog even de vraag.
Wel weet ik al zeker dat ik aldaar in ieder geval wens om te kleden.

Maar wie weet, misschien dat ik in de auto transformeer...daar denk ik nog even over...denk ik...

Ik heb ook altijd in stapjes gewerkt en dat bevalt me goed, bepaal je eigen tempo en doe de dingen als je begint te voelen dat je er aan toe bent. Hoewel ik al aardig wat ervaring heb om gewoon de straat op te gaan voel ik ook nog drempels al wordt dat ook steeds minder.