Travestie.org

Hallo allemaal.

Ik ben Erik(a) 43 jaar en getrouwd met een vrouw. Eigenlijk weet ik al sinds mijn 14e dat ik ook op mannen val en vanaf kleins af aan ook altijd een vrouwelijk karakter heb (opgegroeid met meisjes altijd).
In mijn 10er jaren wel eens een slipje van mijn moeder aangehad. Daarna verliefd geworden op een Spaanse schone dame.

Nu sinds een jaar of 5 beging ik mij steeds meer te kleden als vrouw en het voelt erg fijn. ik koop ook geregeld wat lingerie.

Nu wil ik zeker mijn familie niet kwijt, want ik hou enorm van ze allemaal. maar zou zo graag willen dat de mensen het weten. Ik wil mijn vrouw niet bedriegen dat ik met een man ga.

Zijn er meerdere dames hier in deze situatie? En hoe hebben jullie dit eventueel opgelost?

Hai Erika welkom
Ik heb het probleem niet, ik woon alleen
Heb je hier over gesproken met je vrouw?
Je vertelde dat je steeds vrouwelijker gaat kleden
Doe je dat als zij er niet is, anders zou Ze het moeten zien lijkt mij.
Maar eerlijkheid duurt het langst.
Wees jezelf, ongelukkig zijn is ook geen leven
Grtz monique

Hi Erika
Welkom op dit geweldige forum.
Hoi Erik(a),
Bedankt dat je je verhaal hier deelt. Het klinkt alsof je al een lange tijd met deze gevoelens worstelt, en dat je nu op een punt bent gekomen waar je meer duidelijkheid voor jezelf wilt vinden. Het is heel begrijpelijk dat je je zorgen maakt over hoe dit alles je familie en je huwelijk zou kunnen beïnvloeden. Je liefde voor je vrouw en je familie komt duidelijk naar voren, en het is moedig dat je deze gevoelens onder ogen durft te zien.
Ik wil ook iets van mezelf delen. Ik ben ook biseksueel, en mijn travestie heeft mijn huwelijk uiteindelijk gekost, terwijl mijn ex nooit wist van mijn biseksualiteit. Dit heeft me geleerd hoe belangrijk het is om voorzichtig te zijn bij het aangaan van zulke gesprekken. Hoe denk jij dat jouw vrouw zou reageren als ze hiervan op de hoogte zou zijn? Heb je al overwogen hoe je dit gesprek zou willen aanpakken?
Heb je ooit met haar gesproken over je gevoelens of voorkeuren? Denk je dat zij open zou staan voor een gesprek hierover, of ben je bang voor de mogelijke gevolgen?
Er zijn zeker anderen die in vergelijkbare situaties zitten, waarbij ze hun ware zelf willen uiten zonder hun geliefden pijn te doen. Misschien kan het helpen om in kleine stappen te beginnen met het delen van je gevoelens. Het kan bijvoorbeeld een idee zijn om eerst met je vrouw in gesprek te gaan, op een manier die haar duidelijk maakt hoe belangrijk je relatie voor je is, terwijl je ook eerlijk bent over wat je doormaakt. Wat denk je, zou dat een mogelijkheid kunnen zijn voor jou?
Misschien is er ook ruimte om een manier te vinden waarop je je vrouwelijkheid kunt uiten zonder dat het je relatie schaadt. Het vinden van een balans tussen je identiteit en je verantwoordelijkheden kan een uitdaging zijn, maar het is mogelijk. Hoe denk jij dat je zo'n balans zou kunnen vinden?
Er zijn zeker andere mensen in deze community die met vergelijkbare vragen zitten, en ik hoop dat ze hun ervaringen met je willen delen. Je bent niet alleen in dit proces, en er zijn manieren om een weg te vinden die je in staat stelt om zowel trouw te blijven aan jezelf als aan de mensen van wie je houdt.

Liefs Berdine