Je zal er maar van houden

Dat is goed geregeld, 12 dagen vakantie in de mei maand, daar moeten zeker een paar mooie dagen tussen kunnen zitten, en heel veel ‘Tess dagen’. Door mijn werk, dat ik als man uitvoer, door de beslommeringen van familie en vrienden, zijn er te weinig ‘Tess dagen’ in mijn leven. Zeker de afgelopen maanden is het niet gelukt om elke week één keer Tess te zijn, en om dat heerlijke gevoel te toe te laten. Maar met 12 vrije dagen voor de boeg ga ik het nu anders aanpakken.

Het is maandag ochtend, en als iedereen gewoon naar het werk gaat, mag ik beslissen wat er gaat gebeuren: nu is Tess aan de beurt. Om 09:00 heb ik nog even kort contact met Manuela een vriendin uit Rotterdam. Ik had haar gevraagd of ze zin had om met mij te gaan winkelen in Rotterdam, en wat blijkt onze afspraak gaat door. We spreken af om elkaar om 14:00 bij de Media Markt te ontmoeten in het centrum van Rotterdam. “Ik zie er wel anders uit dan je gewend bent” waren mijn laatste woorden aan haar. “Dat is geen probleem”, zei ze, Manuele kende mij tot nu toe alleen in mijn mannelijke verschijningsvorm.

Zo blij dat de date met Manuela doorgaat, ga ik direct aan de slag. Kleding had ik al uitgezocht, en ik had besloten mijn grootste borstprotheses te dragen (F cup), om gewoon lekker aanwezig te kunnen zijn als vrouw. Ik sta voor de spiegel en met de kwasten beschilder ik mijn gezicht. Na drie kwartier komt Tess tevoorschijn. Zo lekker, zo heerlijk dat onbeschrijfelijke gevoel, wat niemand kan begrijpen. Het plaatje is weer compleet en tevreden stap ik de deur uit, richting de bushalte 200 meter verder op. Bus 410 zal me naar het NS-station in Leiden brengen. Als ik bij de bushalte sta, zie ik geen bekenden in de mijn zo vertrouwde buurt waar ik al 18 jaar woon. Als een anonieme reizigster stap ik in de bus en kom 12 minuten later aan op het NS-station in Leiden. Ik loop het NS-station binnen en neem om 12:00 de trein naar Rotterdam. De trein heeft vertraging, is overvol en ik eindig met een staanplaats midden in het gangpad van een overvolle coupé. Ik word opgenomen in het geheel, niemand reageert, ik voel me heel zeker en waarschijnlijk straal ik dat ook uit.

Om stipt 14:00 zit ik op een bank voor de Media Markt te wachten op Manuela. Plotseling zie ik haar mijn kant opkomen, en voordat zij mij heeft kunnen opmerken, loop ik recht op haar af. En dan zie ik ook Eva een vriendin van haar, zij is onverwacht ook meegekomen, wat een sensatie! Als ik 2 à 3 meter voor Manuela sta, ziet ze me en kan ze haar ogen niet geloven, ik overrompel haar volledig met mijn voor haar nieuwe vrouwelijke verschijningsvorm. We vallen in elkaars armen, en drukken onze lichamen dicht tegen elkaar aan. Ook Eva is onder de indruk. Dit is echt een geluksmoment, twee bloedmooie dames, die zo enthousiast zijn over mijn vrouwelijke ik. We gaan de Media Markt in en terwijl ik daar zelfverzekerd rondloop, kan Manuela haar ogen nog steeds niet geloven, ze is echt diep geraakt.

Halverwege de middag nodigt Manuala Eva en mij uit om bij haar te komen eten, ik stem daar gelijk mee in want uit ervaring weet ik dat zij een heerlijke maaltijd kan bereiden. Voordat we de tram bereiken richting haar huis, worden we een gloed nieuwe winkel van Calvin Klein ingetrokken. Wat een mooie kleding, zo mooi geëtaleerd, en mijn blik valt direct op een super geile witte body, en ik wist meteen “die MOET ik hebben”. Maat L past, en ze hebben nog een witte op voorraad, ik reken af en stap met een heel tevreden grijns op mijn gezicht de winkel uit. Ik had al een plannetje bedacht……. een heel stout plannetje.

Na de lekkere maaltijd, brengen Manuela en Eva mij met de auto naar het NS-station in Schiedam. Ze zwaaien als ik het station in loop, ze claxonneren, ze zwaaien nogmaals, weer getoeter, ik loop terug de straat op en zwaai weer, ik lijk wel een popster. Dan loop ik weer het NS-station binnen en sta ik te wachten op een verlaten perron op de trein, die mij weer naar Leiden zal brengen. De zon neemt in kracht af, het was een warme dag geweest en mijn kleding paste daar precies bij, ik was tevreden omdat mijn F cup was heel goed zichtbaar geweest, want mijn zwarte jas had ik nauwelijks aan gehad.

Dan ontstaat er een groots idee in mijn gedachten om nu eens echt ‘los’ te gaan en ik plan om drie dagen achterelkaar als Tess door het leven te gaan. Donderdag tot en met zaterdag zal ik Tess zijn, zonder onderbrekingen, zonder beperkingen, zonder de zoveelste smoesjes en redenen om mijn vrouw-zijn niet op de eerste plaats te zetten, maar NU WEL !

Een paar weken geleden had ik met Paula al afgesproken om twee nachten bij haar te logeren in haar huis in Haarlem. Paula is net als ik, als man geboren, biseksueel en travestiet. Een uitgebreide fotoverzameling van Paula is te vinden op haar site https://www.flickr.com/photos/paulasatijn/ . Paula is vertrouwd, een rots, een man en vrouw om bij te schuilen, om mezelf absoluut veilig te voelen. Paula begrijpt mij, zij streelt mij, troost mij, adviseert mij, kortom een gouden vriendin. Ik zou donderdag avond met het openbaarvervoer naar haar reizen en zaterdag ochtend weer teruggaan naar Leiderdorp. Ik was er nog niet zo over uit of ik als Tess of als man naar Paula zou reizen, toen ik plotseling besefte dat ik de gehele donderdag vrij zou zijn en het travestiedag was in the Moods Bar in Rotterdam.

Dus woensdag avond schrijf ik me in op de site van the Moods Bar: “Lieve mannen, ik kom jullie lekker verwennen morgen tijdens de travestiedag, ik ben er van 13:00 tot 19:00, liefs Tess xxx”. Ik leg de nieuwe witte body van Calvin Klein klaar, “daar zal ik die geile mannen mee lokken” en ik lach tevreden. Donderdagochtend 09:00, het ritueel kan weer beginnen, er komt alleen een extra spoel stap bij, want anders kunnen de mannen niet neuken. Ik pak mijn roze reiskoffer en check heel nauwgezet of ik niets ben vergeten. De dag ervoor had ik drie kledingsets bijeengezocht, netjes opgevouwen had ik ze in de koffer opgeborgen. Deze keer was mijn koffer voor het eerst alleen gevuld met vrouwenkleding, ik moest dus wel als Tess naar huis terugkeren.

Om 11:30 verlaat ik mijn appartement, en loop dezelfde route als afgelopen maandag, het is wel frisser buiten maar de zon breekt door. Weer stap ik onopgemerkt de bus in, neem de trein naar Rotterdam, die nu niet zo vol is en stap precies om 13:00 The Moods Bar binnen. Ik word uitbundig verwelkomt door James, die ik in geen maanden gezien had. We omhelzen elkaar en houden elkaar stevig vast, James voelt zo goed en zo vertrouwd. Hij hielp mij verder toen ik de eerste keer bar binnenstapte nu zo’n 2.5 jaar geleden. James is de eigenaar van deze ‘hemel op aarde’ waar dingen gebeuren zoals ze gebeuren, waar ik mezelf kan zijn, de ultieme verleidster kan zijn, de slet kan zijn en ongeremd de hoer kan uithangen.

Ik trek gelijk de aandacht van een jonge Marokkaanse man, hij is lief en aantrekkelijk, later op de middag hebben we seks en ik verwen hem als anderen toekijken en genieten van ons liefdesspel. Als ik weer beneden ben, zit hij tevreden aan de bar, hij lacht naar me. Ik zuig zijn aandacht op en geniet intens. En dan zijn er de andere T-girls, Ricky, Jane, Mandy, Jenny, Amy en een onbekende. Het wordt een TOP-middag, waarin serieuze en leuke gesprekken zich afwisselen met wilde seks op het grote bed. Mijn witte body blijkt een schot in de roos te zijn.

Zwervend op de tweede verdieping, loop ik een jonge man tegen het lijf met een omkeerde pet op zijn hoofd. Ik herken hem direct, hij komt vaker in de Rotterdamse bar, echter nu is hij veel beter aanspreekbaar. Ik negeer hem, ontwijk hem, want ik heb hem de vorige keer afgewezen. Als ik hem voorbijloop en weer op mijn hoge hakken de trap afdaal roept hij (in zichzelf) “je zult er maar van houden hè”. Ik schiet in de lach en blijf schaterlachen tot ik beneden ben. Hij raakt de kern van het zijn, van het travestie zijn, van de hoer zijn, van jezelf zijn.

Mijn reis naar Haarlem verloopt voorspoedig en als ik om 21:00 bij Paula aanbel, doet hij open in zijn mannelijke werkkleding. We zoenen elkaar, nemen een glas wijn en eenmaal op de bank kruip ik heerlijk dicht tegen hem aan, hier ben ik thuis, hier ben ik puur, hier ben ik man en vrouw, hier ben ik zoals ik wil zijn.

Na een heerlijke nacht en uren kletsen, staan we op. Mijn ritueel duurt natuurlijk iets langer dan dat van hem, maar om 14:00 gaan we als een keurig stel de deur uit, om te gaan winkelen in het centrum van Haarlem. We lunchen, lopen gearmd, genieten van de winkels, ergeren ons aan de saaie mode. Na een bezoek aan een ruige strandtent in Zandvoord, keren we met de auto weer terug naar huis. We eten wat, blijven maar praten over de meest uiteenlopende onderwerpen, gaan naar bed, hebben seks, we genieten van elkaar, totdat we uitgeput in slaap vallen.

De derde Tess-dag breekt aan. Het moment van afscheid nemen is gekomen en we omhelzen elkaar intens, ik check al mijn spullen en stap met mijn roze koffer rond 13:00 de deur uit. In de trein volgen de gedachtes zich snel op, hoe zal het gaan wanneer ik weer in Leiderdorp ben, zal ik het winkelcentrum in lopen en boodschappen gaan doen in de Albert Hein, de supermarkt waar ik dagelijks al meer dan 20 jaar mijn inkopen doe.

Enigszins gespannen, loop ik het winkelcentrum in, dat zich onder mijn appartement bevindt. Ik loop even snel de winkel binnen waar ik mijn mannenkleding koop en begroet kort Mike, de verkoper. Hij herkent me, gelukkig! En dan nog even bij The Stone vrouwenkleding passen, ik loop gehaast door het centrum, haal met een bonuskaart een handscanner op en stap de Albert Hein binnen. Het voelt zeer spannend, enigszins onwennig, wie zal ik tegen komen? Mijn trolly zit vol met boodschappen als ik de scanner terughang. Er gaat een waarschuwing af, er volgt een controle om na te gaan of ik alles wel goed heb gescand. Er komt een jonge dame op me af, “goede middag ik zal het even controleren”. Daarna richt ze zich omhoog, kijkt me aan en zegt: ‘mijnheer u bent vergeten de bananen te scannen”.

Auteur: Tess