Monica mijn vader auteur Maaike Sips
Veertig jaar lang was mijn vader gewoon mijn vader. Totdat hij op een zondagmiddag in januari 2012 bekende dat hij altijd al een vrouw wilde zijn. Hij was bijna 67 en had net afscheid genomen als wethouder van de Gelderse gemeente waar hij woonde. Opeens was daar Monica.
Monica had haast. Ze was als de dood dat ze als man haar graf in moest en het hele traject van een geslachtsverandering kon makkelijk drie jaar in beslag nemen. Tijd om afscheid te nemen van de man die ik altijd als mijn vader had gekend was er niet, maar Monica begreep wel dat ik er behoefte aan had om haar hele leven terug te spoelen om te zien waar ze vandaan kwam. Waarom was ze pas zo laat op het toneel verschenen? En hoe was ze al die tijd in staat geweest om haar mannenrol te spelen? Het was alsof ik mijn vader pas echt leerde kennen toen zij er was.
Het verhaal van mijn vader loopt parallel aan de ontwikkeling van het het taboe op transseksualiteit, dat nog maar net doorbroken wordt. Monica groeide op in een tijd waarin er bij het grote publiek nog niks over bekend was, laat staan dat je je zomaar kon laten opereren. De medische wereld zag transgenders (die toen nog niet zo werden genoemd) als psychopaten die alleen met intensieve therapie geholpen konden worden. Snijden in een gezond lichaam was nergens voor nodig. Op het moment dat de hulpverlening goed op gang was en het onderwerp meer bekendheid kreeg, had mijn vader al een heel maatschappelijk leven opgebouwd waaruit geen weg meer terug leek. Totdat Cees met pensioen ging en Monica zich niet langer op de achtergrond wilde houden.
http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/nieuws/maaike-sips-monica-mijn-vader
Monica, mijn vader verscheen najaar 2015 bij Uitgeverij Podium.
Verkrijgbaar bij bol.com
