Conciërge en overblijfmedewerkster Kendra Sanchez, voorheen Ken, zit bepaald niet bij de pakken neer. De 55-jarige transseksueel heeft sinds vandaag alweer een andere baan: medewerkster van een call-center voor tweedehands huisraad in Nieuwegein. „Ze willen eerst nog even bekijken of ik we! in het team pas, maar dat gaat zeker lukken”, aldus Kendra Sanchez hoopvol.
Sanchez, getrouwd en vader van twee kinderen, Eilana (7) en Kelsey (8), werd vorige week door de leiding van de Jenaplanschool ´Het Palet´ in Bodegraven ontslagen nadat enkele ouders hadden geklaagd over haar plotselinge ´metamorfose´ van Ken in ´Barbie´. Maar niet alleen Kendra Sanchez dreigt het slachtoffer te worden van de transitie. Ook voor haar dochtertjes heeft de affaire inmiddels grote gevolgen. „Sommige vriendinnetjes mogen niet meer komen spelen omdat ´pammie´ een jurk draagt”, vertelt Kelsey. „We worden gepest op school. Ze zeggen dat onze ´pammie´ gek is. Ze liegen!” Sanchez, inmiddels begonnen met de hormoonkuren als voorbereiding op dé operatie over ruim een jaar, begrijpt zelf niets van alle tumult. „Mijn partner Wilma, onze kinderen en ik vinden dat het zo goed is. Waarom bemoeit iedereen zich dan met onze zaak? Laat mij gewoon een hedendaagse muts zijn, die het huis, de was en de boodschappen doet, op de kinderen past en met een parttime baan buitenshuis. Waarom wordt ons dat niet gegund?” Sanchez wist jaren geleden al dat ze als man niet lekker in haar vel zat, maar de beslissing om zich te laten opereren is pas voor de afgelopen grote schoolvakantie genomen. „Toen ik er samen met mijn partner en onze twee dochtertjes uit was, hebben wij dit op de school van onze kinderen, waar ik zelf ook werkzaam was, uit de doeken gedaan, vertelt ze in haar rijtjeshuis in oud-Bodegraven. „In goed overleg met schooldirecteur Ruud Terpstra en de sociale werkvoorziening, die mij op Het Palet had gedetacheerd, zou ik het rustig aan doen. Dus niet meteen mijn borsten in volle glorie tonen, maar ze ietwat verhullen onder een wijde trui. Géén korte rokjes en niet te veel make-up. Terwijl ik mij aan deze afspraken hield, vond een aantal ouders toch dat ik te uitdagend met mijn borsten wiegde. En dat met cupmaatje 75A. Met dit formaat lukt dat echt niet hoor”, zegt Sanchez, terwijl ze demonstratief naar haar truitje wijst. Ook mocht Sanchez daarna niet meer invallen als ´luizenmoeder´ omdat, volgens de schooldirecteur, een van de ouders bang was dat haar zoontje ´besmet´ zou raken wanneer zij aan zijn hoofd zat. „Ja, ik zou hem op ideeën kunnen brengen…” Pedofielen Boos vervolgt ze; „Er waren zelfs ouders die dachten dat transseksuelen pedofielen zijn. Je begrijpt het al: de school koos voor het handjevol boze ouders en hun opgestookte kinderen en dumpte mij. Ik mocht mijn meisjes nog wel brengen en halen, maar in de school zelf mocht ik mij niet meer vertonen omdat mijn transseksuele transitie niet bevorderlijk zou zijn voor het ´geestelijk welzijn´ van de kinderen. En dat terwijl ik jarenlang, naast de zes uur betaald werk, vrijwillig allerlei hand- en spandiensten heb verricht. Dit besluit van de school heeft mij ontzettend veel pijn gedaan. Ik was totaal overdonderd.” Sanchez prijst zich, in deze voor haar zeer moeilijke en belangrijke periode in haar leven, zeer gelukkig met partner Wilma. „Toen ik haar negen jaar geleden leerde kennen, heb ik haar meteen verteld hoe ik mij voelde. Dat ik meer vrouw was dan man en dat ik alles onder controle zou proberen te houden, maar dat ik geen garantie kon geven dat ik altijd man zou blijven”, vertelt ze. „Wilma zei toen dat ze verliefd was op mijn persoon en dat we er samen wel uit zouden komen, ongeacht welke kant het muntje op zou vallen.” Vanaf die tijd was Ken, zoals zij zelf zegt, een ´geraniumtrans´. „Overdag op het werk, toen nog bij de PTT, in een combinatiepak, het lange haar in een paardenstaart. Eenmaal thuis ging ik meteen onder de douche om het man-zijn van me af te spoelen. Vervolgens ging de jurk aan, het haar los en de makeup op. Gingen wij gezellig uit, dan verwisselde ik de lange rok voor een damesjeans. Er net tussenin dus. Maar nu de ´trein rijdt´, kleed ik mij gewoon thuis en op straat als vrouw. Iedereen mag het nu weten.” Sanchez weet nog niet of zij de school een proces aandoet. „Ik overweeg het. Ik heb mij wel lelijk in ze vergist. De Jenaplangedachte is toch ´samen op weg naar een kleurrijke toekomst en respect voor ieder mens´. Gelukkig hebben wij voor onze kinderen een andere school gevonden. Een school waar ook ik mij mag vertonen.” Acceptatie René van Soeren van homobelangenorganisatie COC krijgt met enige regelmaat te maken met homoseksuele leraren die op scholen weggetreiterd worden. „En deze mevrouw zit eigenlijk in dezelfde positie qua acceptatie. Zij is aan de dijk gezet, terwijl ze gewoon zichzelf is. En dat ook nog eens op een openbare basisschool! Ik ben hier faliekant op tegen. Ik kan me voorstellen dat deze mevrouw schadevergoeding wil hebben, al was het alleen al voor het emotionele leed dat haar is berokkend! Ze is niet meer welkom. Volgens onze Nederlandse grondwet mag je niet discrimineren en dat gebeurt hier dus wél!” Bron: De Telegraaf d.d. 14 oktober 2003 Geschreven door: Menzo Willems Foto door: René Oudshoorn“
