En nu?

[Duelle]

Kirsten, geweldig zoals je door de tijd heen nu steeds beter in je vel komt te zitten. Ik heb veel gelezen op de diverse fora en herken mij in zovele dingen.
Al tientallen jaren voel ik mij transgender maar heb mij altijd voorgenomen tot mijn 50ste te wachten met hormonen. Uit sociaal en maatschappelijk oogpunt wil ik geen complete geslachtsverandering en het genderteam is daarom nooit een optie geweest. Omdat ik mijn leven liefheb, wil ik liefst medische begeleiding en de huisarts heeft begin januari zijn medewerking toegezegd. Wat betreft de hormoonkuur zelf (ik prefereer enkel oestrogeen in de vorm van pleisters) wil hij nog de visie van een psycholoog/psychiater en dat gesprek zal deze week plaatsvinden bij GG-net in Apeldoorn. Ergens heb ik gelezen dat er iemand anders daar geweest is, maar dat kon ik zo snel niet terugvinden.

Ook ik leef binnenshuis feitelijk 100% als vrouw, buitenshuis alleen verder van huis. Dan maak ik mij ook op en voel mij onbeschrijflijk gelukkig, al mis ik gewoon iets.
Thuis laat ik het stukje make-up meestal achterwege, omdat mijn vrouw dat minder leuk vindt. Wel jammer dat ik daarop dus niet kritisch beoordeeld wordt, maar ik ben al erg blij dat het geaccepteerd wordt door vrouw en kinderen.

Voor mijzelf weet ik dus al heel lang wat ik uiteindelijk wil. Mijn gevoelens ken ik door en door en alle mogelijke "ongemakken" heb ik afgewogen tegen de voordelen en mijn eigen ik. En nu het moment in zicht begint te komen, ben ik doodzenuwachtig. Bang, dat anderen toch gaan bepalen wat ik zou moeten willen. Maar geloof me: De laatste paar weken voelde ik mij zo ongelofelijk gelukkig met het idee dat ik eindelijk verder ga.

Ik zal hier zondermeer nog laten weten of ik groen licht krijg.

[Duelle]

Vanmorgen het gesprek bij de psych gehad. Twee man (dames) sterk tegenover me. Maar één gesprek was voldoende: ze hebben al toegezegd een positief advies uit te brengen aan de huisarts. Ik kon hen exact aangeven hoe ik mij voel, wie ik ben, en wat ik wil. Het was een enorm fijn gesprek waarbij ik toch totaal niet zenuwachtig was. Ik mag voor halverwege de komende week een afspraak maken bij de huisarts en ik weet haast wel zeker dat ik met het felbegeerde receptje het pand zal verlaten.

[Frederique_]

Kijk, da's goed nieuws. Een goed voorbeeld van hoe het -ook- kan...

Bedankt voor het delen van je verhaal,

Frederique

[KirstenHershe]

Nou, ben momenteel niet echt tevreden over de resultaten.
Ik ben nu iets meer dan een jaar aan de hormonen en buiten een zeer lichte verandering in de borststreek en een huid die gevoelig zachter is zijn er dus nog geen andere veranderingen opgetreden.
Integendeel zelfs; ik vindt dat ik er hoe langer hoe meer mannelijk uitzie.

Straks moet ik naar de endo en zal hem mijn verhaal eens doen, dat ik niet tevreden ben over de huidige gang van zaken.
Hopelijk heeft ie een kant-en-klare oplossing want het zit me momenteel zo diep dat ik met hele transformatieproces wil breken...
Kan er echt niet om lachen dat ik geen vooruitgang boek en bijzonder weinig veranderingen zie.
Oke, ik ben ondertussen 40 en 't zal allemaal wel wat langer duren daardoor
maar wat mij vooral stoort is dat wanneer ik ergens voor de eerste keer binnenstap men mij nog steeds aanspreekt met "mijnheer".
Indien dit niet snel veranderd dan kap ik met het hele proces en blijf ik maar gewoon 'man'...

Liefs,
Kirsten

[Duelle]

Dat is minder prettig te lezen, Kirsten. Ik vermoed dan toch dat je testeteronspiegel te hoog blijft; je toch Androcur erbij nodig hebt.
Ikzelf plak nu pas 3 weken, maar merk er echt niets van. Geen bijwerkingen, geen tintelingetje o.i.d. in de borststreek, zelfs geen rode plekken waar de pleisters zitten/zaten. Dat het proces jaren kan duren begrijp ik, maar als er dan maar wat gebeurt. Kan mij dus best wel je onvrede voorstellen. Hoe vaak moet jij voor controle?

Ik heb inmiddels ook de eerste laserbehandeling ondergaan. Nu bijna 2 weken geleden, maar ik moet mij gewoon elke dag blijven scheren. Zou het apparaat dan toch te laag hebben gestaan? Het moest wat lager omdat ik na de proefflitsen wat blaasjes kreeg. Of moet de 1e lichting haartjes er nog uitvallen.

Ook afgelopen week naar de kapper geweest. Grijze haren maar eens laten verven en het model anders laten knippen. Nu laat ik het wat langer worden. Toch dekt de verf nog niet goed. Is nog gewoon meer grijs...

Waarom duurt het nu zo lang (..) voordat ik ook maar iets in mijn borsten of van feminalisatie bemerk... Natuurlijk moet ik geduld hebben, maar dat is wel moeilijk. Bijna net zo moeilijk als het vorige week stoppen met roken na 38 jaar.

Laat je ons even weten, Kirsten, wat de uitslag van je gesprek is? Geef zeker nog niet de moed op meisje.

[Chloe'tje]

Ikzelf plak nu pas 3 weken, maar merk er echt niets van. Geen bijwerkingen, geen tintelingetje o.i.d. in de borststreek, zelfs geen rode plekken waar de pleisters zitten/zaten.

Ik snap dat jij/jullie erg graag resultaat willen zien, maar dit is toch echt een kwestie van te graag willen. Ga er maar vanuit dat de verhalen die zeggen dat iemand na 6 maanden cup D heeft, met een flinke korrel zout genomen moeten worden. Als er al iets (niet de cup D maar een cup AA/A) van waar is, zijn het pré-pubers of vrouwen die er nog niet zo ver vanaf zitten. Hier is overigens genoeg over te lezen. Na ruim een jaar zie ìk wel dat ik borsten heb, maar de rest van de wereld niet, vrees ik.

Ik heb inmiddels ook de eerste laserbehandeling ondergaan. Nu bijna 2 weken geleden, maar ik moet mij gewoon elke dag blijven scheren.

Zelfde verhaal. Na 4 keer heb ik nog steeds stoppels en reken op minimaal 6 - 8 behandelingen voordat je aan stoppen met scheren kan denken. Overigens is de ene laser niet de andere. Met name voor baardharen kan het nog al verschil maken (heb ik gelezen, want zo technisch ben ik niet).

Als je hier mee begint, doe je er goed aan alle verwachtingen uit te stellen totdat je minimaal een jaar bezig bent. Voor het volledige proces (hormonaal gezien dan) moet je denk ik toch wel een jaar of vier rekenen.

(natuurlijk is iedereen anders, maar regel is toch wel, dat als je later in het leven begint, de resultaten langzamer komen en ook niet zo ver gaan als iemand die jonger is.)

[Deedee]

Na ruim een jaar zie ìk wel dat ik borsten heb, maar de rest van de wereld niet, vrees ik.

Dit geld voor mij ook, alleen zit ik op de kop af vandaag 24 maanden aan de hormonen. De borst groei is nul komma nul, een klein beetje wat ik alleen zelf zie. Voor de rest ben ik wel veel veranderd, in mijn gezicht maar ook de vetverdeling op mijn lichaam.
Mijn operatie heb ik nu 4 maanden achter de rug, en ik kan zeggen "I am Happy" Alleen? Ja die borsten zullen er door een borstvergroting moeten komen, want ik denk niet dat de hormonen hier nog iets aan gaan veranderen. Ik heb mij er al bij neer gelegd dat het niet altijd gaat zoals je zou willen.
Maar ik blijf positief, en dat is een eigenschap die mij al ver gebracht heeft. Het komt allemaal goed, maar geef jezelf wel de tijd.

Liefs, Deedee

[Lomar]

Pfffff, dames
geduld is een schone zaak hoor in dit hele proces.

Ik ben nu ± 1,5 jaar aan de hormonen en ga nu heel voorzichtig van A naar een heel kleine B... Dus het heeft gewoon tijd nodig. Veel hangt ook nog af van wat moeder natuur je toebedeeld. Je kunt het een beetje afzien aan zussen of moeder. En daar zul je op z'n best 1 cupmaat lager op eindigen.

Wat betreft baardgroei heb ik nu 13 laserbehandelingen gehad, en het resultaat is nu best aardig. Ik had geeneens een hele zware beharing, maar nog steeds is niet alles weg. Daarnaast nu begonnen met electrische epilatie voor witte haartjes. Al met al reken ik hier zo'n 2 a 3 jaar voor eer ik tevreden kan zijn. Na 2 weken vallen de haartjes van flitsen ongeveer uit en dan zou je iets verschil moeten gaan merken. Maar ook hier geldt geduld...

Net als haargroei, vetverdeling etc. etc. en nog maar niet gesproken over de behandelingen, gesprekken en wachttijden.

[KirstenHershe]

Zo, ik ben deze voormiddag op visite geweest bij m'n endo en heb het probleem aangekaart.
Zijn reactie was nogal vrij pover omdat het al té lang geleden was dat ik nog bij hem ben langsgeweest...
Oke, mijn laatste bezoek dateert van 4 maart 2009 wat idd misschien wel erg lang lijkt maar het was op zijn aangeven dat ik niet hoefde langs te komen zolang alles "normaal" verloopt.
Nou moest ik wel langs om nieuwe voorschriften voor m'n hormonen.

Hij heeft mij voorgesteld om een grondig bloedonderzoek te laten doen
zodat we eens kunnen nagaan hoe mijn inwendige lichaam op de Oestrogeen kuur reageert en welke aanpassingen er eventueel kunnen gedaan worden.

Ben er zelf nogal vrij sceptisch over en heb zo m'n twijfels hieromtrent
maar als de arts het zegt, tja...

Wat mijn baardgroei betreft heb ik mezelf erbij neergelegd dat ik nog
een heel behandelingen zal nodig hebben vooralleer alles definitief verdwenen is.
Heb nu 5 sessies gehad maar zal er zeker nog 5 tot 6 nodig hebben om
blijvend resultaat te zien.
Dat komt allemaal goed, daar ben ik van overtuigd! alleen vraag ik mij af of het wel allemaal de moeite loont en of ik ermee wil doorgaan als er verder toch niks veranderd? snappie?

Zo, ik ben razend benieuwd naar de resultaten van het Labo m.b.t. de bloedafname.
Ik hou jullie zeker op de hoogte... en that's a promise.

Liefs,
Kirsten

[Frederique_]

Oke, ik ben ondertussen 40 en 't zal allemaal wel wat langer duren daardoor
maar wat mij vooral stoort is dat wanneer ik ergens voor de eerste keer binnenstap men mij nog steeds aanspreekt met "mijnheer".

't Hangt er bij mij helemaal van af waar ik ben. Ik merk ook een groot verschil tussen Nederland (meestal "mevrouw") en Vlaanderen (altijd "meneer").
't Doet zeer en blijft vervelend. Maar om daarvoor mijn transitie te stoppen? Wat zou dat opleveren buiten -nog- meer miskenning van wie je bent? Dat een ander niet ziet wat jij bent wil nog niet zeggen dat JIJ niet zou zijn wie JIJ bent...

Overigens: sinds mijn baard weg geëpileerd is en ik hormonen gebruik is alles wel in een stroomversnelling gegaan. Mijn advies voor wat het waard is: ga gewoon door en geef de moed niet op...

Groetjes,

Frederique
(ook 40)

[KirstenHershe]

Hoi Frederique,

Ja meid, het leven begint pas bij 40 hé.
Leuk om horen dat het bij jou allemaal zo fijn loopt, echt geweldig is dat.


Nu loop ik de laatste dagen te denken of er eigenlijk gevallen bekend zijn van transseksuelen waarbij er ondanks hormonen toch geen veranderingen optraden?
Wellicht kan dit niet en ben ik misschien de eerste persoon waarbij ze dit nieuwe syndroom vaststellen?

Ach, ik kan er maar beter eens om lachen en de zaken vanuit een een positief daglicht bekijken, niet?

Maar ik ben er, ondanks mijn grapjes, toch wel vrij bezorgd en 24u24 mee bezig hoor.

Liefs,
Kirsten

[Frederique_]

Je kunt je endocrinoloog eens vragen om andere medicijnen voor te schrijven? Ik hoor op andere forums wel dat verschillen in medicijnen soms ook verschillen in gevolgen hebben. En vragen staat vrij...
Verder heb ik mijn haar uit mijzelf weg geëpileerd. Dat kan natuurlijk altijd, onafhankelijk van de hormonen die je gebruikt...

Sterkte gewenst,

Frederique
(met wie het op andere gebieden dan weer wat minder gaat op dit moment)

[KirstenHershe]

Oh, vertel meid, wat is er gaande?

Ik ga asap op aanraden van m'n endocrinoloog een bloedonderzoek
laten doen, kunnen ze te weten komen wat de hormonenkuur inwendig teweeg brengt bij mij.
En daaruit kunnen ze dan concluderen of ik een zwaardere of eventueel andere dosis nodig heb.

Mijn lichaamsbeharing is, wat ook reeds blijkt uit voorafgaande postings, ook zeer sterk afgenomen hoor na het opstarten van de Oestrogeen behandeling.
Had al niet veel haargroei op armen, benen en borststreek (3 haartjes om correct te zien) dus dat valt best mee hoor.

Veel sterkte meid en tot gauw!

Kussie,
Kirsten

[Frederique_]

Misschien is het handiger om mijn dagboek op de Vlaamse Gender Kring ( achter deze voordeur) te lezen dan om hier mijn verhaal te doen. 't Is nogal complex.

Jij ook veel sterkte gewenst, volgens mij ben je goed bezig.

Groetjes,

Frederique

[KirstenHershe]

zo meiden, afgelopen vrijdag nog eens een behandeling definitieve ontharing gehad.
En volgens Liesbet, dame die mij behandeld, ziet er allemaal heel mooi en
positief uit.
Ze heeft nl. een zeer grondige check-up gedaan en daaruit blijkt
dat er reeds zones zijn waar zich geen nieuwe haarzakjes vormen
en dus ook geen haarwortel groeit.

Wat was mijn vreugde groot toen ze mij het nieuws vertelde!
Ik heb haar een stevige knuffel gegeven, zo tevreden was ik ermee.

Volgende afspraak is eind april dus het gaat goed vooruit.

Nu maar hopen dat ook de oestrogeen behandeling echt aanslaat
zodat we een beetje vooruit komen.
Morgen voormiddag ga ik voor een bloedafname en daaruit zal blijken
hoe mijn lichaam reageert op de hormonale behandeling.

Ik kijk er naar uit.


Liefs,
Kirsten