Geprobeerd te stoppen vanwege je partner, lukte dat???

[Morbide]

<knip!> verboden liefde</knip!>

Koren op mijn immer malende molen. Dank! Ik kan het me ook prima voorstellen dat wanneer je "hobby" in de categorie spannend valt de zin verdwijnt als het allemaal ineens zomaar mag.

[Martine2009]

Op mijn 18e (ruim 27 jaar gelden) vertelde ik het mijn vriendin. Zij was toen helemaal van streek en gaf aan dat zij daar niet mee kon leven. Mijn liefde voor haar was (en gelukkig is) zo groot dat de relatie is gebleven. Ik dacht toen dat het gevoel vast iets tijdelijks was en vanzelf wel over zou gaan. Tja....... hoe naief kan je op die leeftijd zijn . Ik heb al die jaren in de angst geleefd dat mijn partner er achter zou komen dat ik stiekum mijzelf opmaakte en omkleede. Soms gebruikte ik haar spulletjes, maar ook kocht ik regelmatig zelf spulletjes. Al die zelfgekochte spulletjes verdwenen telkens weer in de prullenbak, uit angst dat mijn partner ze zou vinden (daar is toch een klein kapitaal mee verloren gegaan ). Twee weekenden gelden heb ik voor de 2e keer mijn 'bekentenis' aan mijn partner gedaan. Hoe anders is alles nu verlopen. Ik krijg alle steun van mijn partner en heb mijn gevoelens een plaatsje kunnen geven (uiteraard met de nodige afspraken).

Het zal voor iedereen anders zijn, maar mijn behoefte aan Cross Dressing (met alles erop en eraan) is een deel van mijzelf. Het is wie ik ben en ook wat ik ben. Stoppen is voor mij hetzelfde als het voornemen vanaf nu te gaan stoppen met ademhalen; niet realistisch en niet haalbaar.

[Lesly]

Travestie gaat nooit weg als een partner het erg verbiedt ofzo denk dat je dan alleen maar meer wil omkleden enz

[Lana]

Zie dat dit een oud onderwerp is, maar nog wel erg actueel ! Dus ga mijn reactie toevoegen; Als mijn vrouw het zou verbieden zou ik mijn koffers pakken ! Een relatie met iemand mag nooit zoveel invloed hebben op jezelf dat je hierdoor niet meer eerlijk bent tegen jezelf, je eigen gevoelens gaat negeren en onderdrukken, dat kan en mag niet ! Gelukkig heeft mijn vrouw dit wel in de gaten, en wil ze oud worden met mij. Dus ze leeft met een niet zo'n stoere man die het liefst bijna elke minuut van de dag vrouw wil zijn. Dat doe ik niet omdat ik haar dan weer ongelukkig maak. Een paar goede afspraken maken is het wondermiddel ! ! Kijken of deze discussie verder gaat . . . .

[mireille]

En je moet in een relatie ook elk je eigen ding kunnen blijven doen!

[Elsa]

Het je houden aan gemaakte afspraken is zeker een goed plan. Dan hou je ook het respect naar elkaar . Wat Mirelle zegt is ook een goed punt,je niet te veel richten op je partner maar er op uit blijven gaan.

[Lana]

Ja en ik hoop toch echt ook een keer naar zo'n avond te kunnen (als lieve leuke gezellige misschien wel een beetje truttige dames onder elkaar). Nog nooit gedaan. Wat houdt mij tegen ? Ik denk dat ik mij aardig netjes kan kleden (bijzonder vrouwelijk) maar het opmaak-gebeuren is nog een erg ondergeschoven kindje . . hahaha moet ik nog even wat aan doen. Mijn ervaring in deze is ongeveer 0,1 % van de 100% !

[Elsa]

Wat ik begrijp van jullie relatie is dit geen moeilijk iets, misschien kun je zelfs met haar overleggen wat jou het beste past en dan er op uit gaan.

[Lana]

Ja klopt, ik heb gevraagd of ik make-up-les van haar kan krijgen. Ze wil dat wel doen, na mijn hernieuwde opstart, na een grote pauze (zeg maar), moet ze weer even een klein beetje wennen. Ze heeft even tijd nodig zoals ze dat zelf zegt, maar is zeker bereid om mij te leren hoe je netjes moet opmaken. Ben niet helemaal achterlijk wat dat betreft, maar ik denk dat ze het toch wel vele, vele malen beter kan. Tja een real born women is gewoon zo opgegroeid, wij hebben toch een achterstandje opgelopen . . . . . zucht . . . het had zo simpel kunnen zijn . . Maar om even terug te komen op de topic, nee stoppen van dit alles, dat kan echt niet meer ! Ik heb de hele nacht wakker gelegen omdat ik mij zo vrouw voelde, het lijkt wel of af en toe de oestrogeen door mij lijft giert, of het is de wens van de gedachte ? In iedergeval lig ik heel vaak wakker hierover en voel mij zo giga-vrouw. Heerlijk ! !

[veronique02]

Stoppen lijkt o zo moeilijk , dan begin je het toch stiekem te doen , en loopt vroeg of laat toch fout af
Er over praten ,ze de tijd geven (wat niet makkelijk is) ,soms heeft ze nogal véél tijd nodig!
ik lig er soms wakker van om te bedenken hoe ik bepaald onderwerp ga overbrengen .
Zoals vorige week had ik een grandioos FOUT moment uitgekozen ,ik heb haar toen gerust gelaten .
Dit hielp wonderwel want we zitten terug op het goede spoor , maar het evenwicht vinden om erover te praten
is niet eenvoudig ,zonder ik het goed en wel besef ben ik er weer teveel over aan het zeuren .

Veronique

[Lana]

Soms moet je er gewoon iets over zeggen. Dat is zo ontzettend normaal. Wij zitten gewoon zo in elkaar. Mogelijk hebben we 1 fout gemaakt ( ?!??!) en dat is het niet te hebben verteld voordat we in het huwelijksbootje stapten. Maarja dat doe je op die momenten niet. Het is allemaal zo normaal, we kunnen (denk ik) niet anders. En wanneer is er een goed moment voor je vrouw ? Het liefst hoorden ze er niets meer over. Maar die kans is bijzonder klein natuurlijk. Juist af en toe hierover beginnen is goed. Er zat een klein scheurtje in mijn nachtjurkje waar ik lekker in slaap. Ga ik de naaidoos pakken (niet lachen om dat woord, foei) en ga het zelf repareren. Even later begin ik er gewoon over, en breek hierdoor weer even door ! Doe het expres. Nee niet mijn jurkje expres kapot gemaakt, dat zou ik niet kunnen . . .hhahaa. O, ja toppic was stoppen ? Nee schiet mij dan maar gelijk af. Dan heb je altijd nog de kans dat je terugkomt als vrouw . . .

[Elsa]

IK heb eerder eens geschreven dat ik het liever gehoord had in het begin van onze relatie. Het is toch anders wanneer je na tig jaren huwelijk er onverwachts mee geconfronteerd wordt.
Je voelt je a.h.w. bedrogen ...is zo'n situatie is het niet makkelijk om begrip op te brengen. Elke partner zal er anders op reageren, het hangt er ook van af hoe je er samen mee omgaat en of je erover praten kan.
Als je partner b.v. niet wil dat de kinderen het weten leef je met een gehiem , dat kan het moeilijk maken.
Elsa.

[Lana]

Ja dat klopt helemaal. Ik heb het in mijn hoofd ook eens ongedraaid wat ik er van zou vinden na dit nieuws gehoord te hebben van mijn partner. Ja lijkt mij moeilijk, maar niet onoverkomelijk. Ik ben zelf erg ruimdenkend. Altijd al geweest op het homo, lesbo, Biseks, transgender etc etc -gebied. (op andere gebieden ook, maar dat kwam pas veel later helaas). Ik heb mijn vrouw voor de keus gelaten; wil je dit nog in je relatie (ook verteld biseksueel te zijn) ? Of is dit de druppel ? Nee is niet de druppel ? Je wilt met mij doorgaan en oud worden ?! Ok goed, maar dan onder volledige acceptatie ! Daarover wilde ik dus (kort geleden zelfs nog) heel duidelijk over zijn. Het is niet uit egoisme maar uit respect en acceptatie van je bloedeigen zelf. Doe je dit niet, dan heb je echt een probleem. Ik heb mjn probleem opgelost door nogmaals heel duidelijk te zijn in mijn relatie, en het een aantal vrienden verteld uit mijn boeddhisme. Volledige acceptatie door hen en werden er alleen maar nieuwsgieriger van en wilde meer weten. Het laatste voorstel van een vriend is als we samen zijn hij mij niet meer noemt bij mijn zgn echte naam (wat ik dus niet mijn echte naam vind eigenlijk), maar bij mijn 'meisjesnaam' ! Ik vond dit een zeer lieve en compassievol voorstel ! Vanuit je eigen acceptatie gaat je omgeving vanzelf mee, en wie er niet mee wil, dan niet. Maar dat heb ik tot nu toe nog niet meegemaakt.

[decadance]

Best grappig.

Als ik de verhalen lees herken ik zo ongelooflijk veel van mij zelf.
Sinds mijn puber tijd was ik al bekend met mijn gevoelens, maar openlijk uiten was geen optie.
Dus bij de eerste serieuze relatie was het hele onderwerp voor mij onbespreekbaar, de kans op afwijzing was het mij niet waard.
Na een relatie van 22 jaar, waarin ik soms heimelijk lingerie aantrok of een jurk van haar paste, liep dat stuk.
Ik heb toen voor mij zelf besloten nooit meer in de situatie terecht te komen waar ik toen in zat en de vriendinnen nadien wisten allemaal van mijn "andere kant".
Nooit makkelijk om er voor uit te komen, maar de reacties waren eigenlijk nooit negatief, eerder verrassend positief vanwege de eerlijkheid naar hen toe.
En omdat het bekend was, was er altijd een manier om er mee om te gaan op een manier die voor beide prettig was.

Dit deel van mij zelf verstoppen zal ik in ieder geval nooit meer doen.
This is me! learn to live with it!