Op de fiets
Moderator: Moderators
-
- daar ben ik weer
- Berichten: 10
- Lid geworden op: za mei 21, 2011 22:49
- Locatie: Haarlem
Op de fiets
Vanavond voor het eerst als vrouw buiten de deur geweest, door een klein rondje te fietsen. Heel spannend om voor de eerste keer openbaar te gaan.
Ook meteen geleerd dat een strak spijkerrokje geen aanbeveling is op de fiets. Daarom keerde ik na korte tijd toch maar weer om.. Maar wat een geweldige sensatie! Zeer binnenkort ga ik als vrouw met de trein, dus dit was alvast een goede voorbereiding! Benieuwd of de buren mij hebben zien vertrekken of aankomen...
Groetjes,
Esther
Ook meteen geleerd dat een strak spijkerrokje geen aanbeveling is op de fiets. Daarom keerde ik na korte tijd toch maar weer om.. Maar wat een geweldige sensatie! Zeer binnenkort ga ik als vrouw met de trein, dus dit was alvast een goede voorbereiding! Benieuwd of de buren mij hebben zien vertrekken of aankomen...
Groetjes,
Esther
Ik ga al sinds jaar en dag volledig als vrouw gekleed op de fiets en de stad in, de tijd dat ik mij schaamde en onzeker voelde is steeds meer aan het weggaan. Mischien heeft dit te maken omdat mijn haar nu eindelijk een meer vrouwelijk uitziende lengte gaat krijgen en ik het kan opsteken zodat het bij mij vrouwelijker uitziet. Bovendien ga ik schaamteloos de kledingwinkels in en geef ik eerlijk toe dat ik vrouwenkleding draag en ga het dan ook in de winkels passen. Bij Miss Etam en H&M in Heerlen zijn ze al aan mij gewend geraakt als vtouwelijk gekleede klant.
Grappig vind ik wel dat veel mensen werkelijk denken dat ik een lange slanke vrouw ben als ze mij aan de overkant van de straat of mij van achteren zien lopen, dan heb ik het gevoel dat ik op de goede weg ben als menen gaan twijfelen van is dat nou een man of vrouw?
Trouwens de hele buurt of zelfd de halve woonplaats eet dat ik mij anders kleed en zijn er al aan gewend geraakt, op enkele provocatie's van enkele jongeren na.
Grappig vind ik wel dat veel mensen werkelijk denken dat ik een lange slanke vrouw ben als ze mij aan de overkant van de straat of mij van achteren zien lopen, dan heb ik het gevoel dat ik op de goede weg ben als menen gaan twijfelen van is dat nou een man of vrouw?
Trouwens de hele buurt of zelfd de halve woonplaats eet dat ik mij anders kleed en zijn er al aan gewend geraakt, op enkele provocatie's van enkele jongeren na.
Heb je n heren of damesfiets? Met n damesfiets gaat n strak rokje wat makkelijker opstappen. En met n rokzadel gaat t fietsen ook makkelijker!
am·ber de; v geen meervoud mogelijk. 1 welriekende stof 2 barnsteen 3 bep. harssoort 4 grondlegster van de Amberiaanse levensstijl.
Vrouwen zijn er om bemind en niet om begrepen te worden!
Vrouwen zijn er om bemind en niet om begrepen te worden!
Iki rij al meer dan 25 jaar op een groot formaat omafiets en deze fietsen zijn tijdloos, makkelijk in onderhoud en reperatie en zijn nog steeds erg hip, bij deze fietsen komen mijn jurkjes en leggings goed tot zijn rechtAM_ber_79 schreef:Heb je n heren of damesfiets? Met n damesfiets gaat n strak rokje wat makkelijker opstappen. En met n rokzadel gaat t fietsen ook makkelijker!
-
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 92
- Lid geworden op: do dec 06, 2007 4:28
herkenning
Door de stang op een herenfiets is het lastig rijden met een rok aan
heb het in het verleden wel eens gedaan een stuk fietsen met een korte jeansrok over mijn broek.
misschien dat ik de volgende fiets maar unisex koop
heb het in het verleden wel eens gedaan een stuk fietsen met een korte jeansrok over mijn broek.
misschien dat ik de volgende fiets maar unisex koop
iedereen mag rokken en jurken dragen
Re: Op de fiets
zelf rij ik ook altijd op damesfietsen want herenfietsen zijn echt super onhandig probleem is wel dat damesfietsen nog steeds veel lichter zijn uitgevoerd dus dat door een gewicht van mannen sneller kapot gaan
verder is het zo vind ik dat alle andere damesdingen schoenen, broeken en noem verder maar op , allemaal veel handiger zijn , vrouwen hebben het met kleding en veel andere dingen veel makkelijker dan mannen
verder is het zo vind ik dat alle andere damesdingen schoenen, broeken en noem verder maar op , allemaal veel handiger zijn , vrouwen hebben het met kleding en veel andere dingen veel makkelijker dan mannen
- jolanda_trav
- ff weer wat posten
- Berichten: 33
- Lid geworden op: do mei 29, 2008 9:16
- Locatie: Gelderland
- Contacteer:
Re: Op de fiets
een tijdje geleden ben ik ook op de fiets geweest. Ik had een dames fiets geleend bij de vintage winkel waar ik vaak kleding koop. Het viel best wel mee fietsen in een strak rokje. In deze foto zie je het rokje dat ik aanhad:
Re: Op de fiets
het probleem bij mij is dat ik een echt mannen beroep heb , ik draag heel graag pantys en al het andere damesondergoed
maar als ik aan het werk ga dan moet ik gewoon broeken en truien dragen , bovendien zou ik er dan weer niet aan moeten denken om in rokken of iets dergelijks te lopen , alleen dames onderkleding draag ik maar verder niets
maar als ik aan het werk ga dan moet ik gewoon broeken en truien dragen , bovendien zou ik er dan weer niet aan moeten denken om in rokken of iets dergelijks te lopen , alleen dames onderkleding draag ik maar verder niets
Re: Op de fiets
Wat grappig om te lezen dat er meerdere zijn die op de fiets naar buiten zijn geweest.
Ik heb dit een paar keer gedaan snel even op de fiets wat een spannend gevoel was dat.
Vorig jaar met carnaval heb ik op een koude avond de stap gewaagd; ik heb als eerste thuis in het toilet mijn panty zorgvuldig aangetrokken vervolgens mijn broek er weer overheen. Ik had een vrij dikke winterjack aan met capuchon (unisex)
In de schuur mijn laarzen , strakke leren suede rokje en pruik in een zak gestopt snel even mijn oorbellen in gedaan en vervolgens weggefietst naar een stil achteraf weggetje om daar mijn rokje laarzen aan te trekken en mijn pruik op te doen.
Mijn broek en schoenen in de zak gestopt onder de snelbinders en snel op de fiets richting de stad (het was carnaval).
Wel even onhandig om met een strak rokje op een herenfiets te stappen. (was niet echt handig).
Ik had al geoefend om met mijn laarzen met hakken te fietsen dus dat ging goed.
Heerlijk was het gevoel om de wind tegen mijn benen te voelen en als een vrouw met knieen naar binnen te fietsen. Want dat moet je wel met een strak rokje aan.
Naarmate ik dichterbij de stad kwam verdween ook mijn gene, het kon mij niets schelen of ik iemand tegen kwam en zeker niet tijdens carnaval.
Daar maakte ik mooi gebuik van.
Ik heb die avond kilometers gefietst en ik genoot ontzettend. Dat smaakte naar meer.
Ineens kreeg ik de schrik van mijn leven toen ik ontdekte dat ik de zak met mijn broek en schoenen was verloren.
Ik raakte in paniek want ik moest ook nog naar huis en dan zou ik door de mand zijn gevallen.
Het enige wat ik kon doen is omdraaien en dezelfde route terug fietsen en maar hopen dat ik de zak in het donker zou terug vinden.
Gelukkig vond ik de zak een paar kilometer terug in de berm, dat was mazzel hebben. En gelukkig was het niet erg druk op die route.
Ik ben snel een bosje in geschoten en snel mijn rokje en laarzen uitgedaan en pruik afgedaan en weer als een "gewone man" naar huis gefietst.
De lol was ineens over. Terwijl het toch goed was gekomen.
Later heb ik het nog eens vaker geprobeerd op een damesfiets dat ging uiteraard beter echter tijdens mijn laatste fietstocht had ik er ineens geen zin meer in.
Het voelde niet goed en wilde me zo snel mogelijk weer verkleden.
Ik werd overvallen door het idee om betrapt te worden en ging me bij het zien van elke auto of wat ik dan ook tegen kon komen vreemd gedragen.
Sinds dit jaar heb ik dan ook besloten om (proberen) te stoppen met travestie. (zie elders op dit forum)
Groeten ,
Hester
Ik heb dit een paar keer gedaan snel even op de fiets wat een spannend gevoel was dat.
Vorig jaar met carnaval heb ik op een koude avond de stap gewaagd; ik heb als eerste thuis in het toilet mijn panty zorgvuldig aangetrokken vervolgens mijn broek er weer overheen. Ik had een vrij dikke winterjack aan met capuchon (unisex)
In de schuur mijn laarzen , strakke leren suede rokje en pruik in een zak gestopt snel even mijn oorbellen in gedaan en vervolgens weggefietst naar een stil achteraf weggetje om daar mijn rokje laarzen aan te trekken en mijn pruik op te doen.
Mijn broek en schoenen in de zak gestopt onder de snelbinders en snel op de fiets richting de stad (het was carnaval).
Wel even onhandig om met een strak rokje op een herenfiets te stappen. (was niet echt handig).
Ik had al geoefend om met mijn laarzen met hakken te fietsen dus dat ging goed.
Heerlijk was het gevoel om de wind tegen mijn benen te voelen en als een vrouw met knieen naar binnen te fietsen. Want dat moet je wel met een strak rokje aan.
Naarmate ik dichterbij de stad kwam verdween ook mijn gene, het kon mij niets schelen of ik iemand tegen kwam en zeker niet tijdens carnaval.
Daar maakte ik mooi gebuik van.
Ik heb die avond kilometers gefietst en ik genoot ontzettend. Dat smaakte naar meer.
Ineens kreeg ik de schrik van mijn leven toen ik ontdekte dat ik de zak met mijn broek en schoenen was verloren.
Ik raakte in paniek want ik moest ook nog naar huis en dan zou ik door de mand zijn gevallen.
Het enige wat ik kon doen is omdraaien en dezelfde route terug fietsen en maar hopen dat ik de zak in het donker zou terug vinden.
Gelukkig vond ik de zak een paar kilometer terug in de berm, dat was mazzel hebben. En gelukkig was het niet erg druk op die route.
Ik ben snel een bosje in geschoten en snel mijn rokje en laarzen uitgedaan en pruik afgedaan en weer als een "gewone man" naar huis gefietst.
De lol was ineens over. Terwijl het toch goed was gekomen.
Later heb ik het nog eens vaker geprobeerd op een damesfiets dat ging uiteraard beter echter tijdens mijn laatste fietstocht had ik er ineens geen zin meer in.
Het voelde niet goed en wilde me zo snel mogelijk weer verkleden.
Ik werd overvallen door het idee om betrapt te worden en ging me bij het zien van elke auto of wat ik dan ook tegen kon komen vreemd gedragen.
Sinds dit jaar heb ik dan ook besloten om (proberen) te stoppen met travestie. (zie elders op dit forum)
Groeten ,
Hester
- Irene
- ForumDiva 3000
- Berichten: 3151
- Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
- Locatie: Breda
- Contacteer:
Re: Op de fiets
Een jaar of dertig geleden had ik een vergelijkbare ervaring, alleen was ik op de terugweg een van mijn pumps verloren, die bleek midden op de weg te liggen
De kans om betrapt te worden is vele malen groter als je je op vreemde tijden op afgelegen plaatsen begeeft, nog los van de risico's die je loopt. Ik ga dan ook het liefst gewoon overdag de drukte van de stad in, moet toegeven dat dat een moeizaam proces is geweest hoor.
Irene
De kans om betrapt te worden is vele malen groter als je je op vreemde tijden op afgelegen plaatsen begeeft, nog los van de risico's die je loopt. Ik ga dan ook het liefst gewoon overdag de drukte van de stad in, moet toegeven dat dat een moeizaam proces is geweest hoor.
Irene
Kleine stapjes
- EvaLvanE
- ForumFan
- Berichten: 343
- Lid geworden op: ma jan 12, 2009 18:42
- Locatie: Regio Breda
- Contacteer:
Re: Op de fiets
Lieve Hester,hester schreef:Sinds dit jaar heb ik dan ook besloten om (proberen) te stoppen met travestie.
Geloof je nou werkelijk dat dat je gaat lukken? Dan moet ik je teleurstellen. Het gaat niet over. Misschien voor een jaar, misschien voor veel meer jaren. Maar jezelf voor de gek houden houdt een keer op.
Word jezelf en wees welkom in onze (jouw eigen) wereld
Erger u niet. Verwonder u slechts.
Re: Op de fiets
Ja Hester, ik ben het roerend eens met Eva van A. Zelf ben ik het 2 jaar kwijt geweest, omdat ik waarschijnlijk verliefd was. Maar daarna kwam het dubbel zo hard terug. Dus probeer toch je zelf te zijn en ook naar je partner toe. Anders laat haar de reacties lezen.
Groetjes Bea.
Groetjes Bea.
beide sexen te kennen en daar vol van te genieten en te leven
Re: Op de fiets
Dag Eva en Bea,
Jullie hebben gelijk het gaat echt niet over, dat weet ik ook wel.
Het is echt mijn omgeving die het mij moeilijk maakt. Daarmee bedoel ik: gezin, partner , werk ,woonomgeving etc.
Bijvoorbeeld het dragen van oorbellen is al een taboe en wordt gezien als ordy.
Hoewel ik wel gaatjes heb draag ik geen oorbellen in het openbaar , of hele kleine knopjes als ik alleen thuis ben.
Het is een lastige situatie waarin ik zit, daar moet ik het helaas mee doen.
Uiteraard heb ik spijt van de kleren die ik in de kledingcontainer heb gegooid en van de mooie laarzen die ik nog redelijk goed op MP heb kunnen verkopen.
Ik ben alweer met de toekomst bezig en probeer wat af te vallen en kijk af en toe eens of er leuke laarzen worden aangeboden. Verder zou ik graag ooit eens een zwarte leren jurk willen hebben.
Groet,
Hester
Jullie hebben gelijk het gaat echt niet over, dat weet ik ook wel.
Het is echt mijn omgeving die het mij moeilijk maakt. Daarmee bedoel ik: gezin, partner , werk ,woonomgeving etc.
Bijvoorbeeld het dragen van oorbellen is al een taboe en wordt gezien als ordy.
Hoewel ik wel gaatjes heb draag ik geen oorbellen in het openbaar , of hele kleine knopjes als ik alleen thuis ben.
Het is een lastige situatie waarin ik zit, daar moet ik het helaas mee doen.
Uiteraard heb ik spijt van de kleren die ik in de kledingcontainer heb gegooid en van de mooie laarzen die ik nog redelijk goed op MP heb kunnen verkopen.
Ik ben alweer met de toekomst bezig en probeer wat af te vallen en kijk af en toe eens of er leuke laarzen worden aangeboden. Verder zou ik graag ooit eens een zwarte leren jurk willen hebben.
Groet,
Hester
- EvaLvanE
- ForumFan
- Berichten: 343
- Lid geworden op: ma jan 12, 2009 18:42
- Locatie: Regio Breda
- Contacteer:
Re: Op de fiets
Makkelijk is anders, Hester. Je lijkt serieus en dan kom je er wel. Niet altijd even makkelijk, dus ik wens je moed
Erger u niet. Verwonder u slechts.