Onrust in Genderland

[kovacs]

Deze maand komt er weer onrust in Genderland.
Zembla komt 18 of 19 december met een uitzending over spijtoptanten.
En wat ik heb begrepen komt Patrick (voorheen Patricia hier) ook openlijk in beeld.
Verder komt er nog een ethicus en 2 psychiaters aan het woord.

[I.G.Norance]

Uitzending gezien.
Redelijk verhaal, in het algemeen.

Triest verhaal van P, maar heeft idd Groningen daar een steek(-je) laten vallen?
Sommigen hebben zo een consistent verhaal uit hun hoofd geleerd dat het eigenlijk altijd wel mogelijk moet zijn een psych op het verkeerde been te zetten. Dat was goed 10 jaar geleden mij ook al duidelijk gezien dat op de chat vaak de vraag werd gesteld wat ze moesten weten/kunnen vertellen om te 'slagen' voor het examen. Zodat ze groen licht kregen.

De reconstructieve operaties voor mensen die toch spijt hebben zijn niets meer of minder (m.i.) dan de SRS van vrouw naar trans-man.
Maar als je toch al ernstige psych-problemen hebt zal de correctie daar niet veel aan beter maken. Want het kan en zal nooit meer zo worden als het origineel. En een vleesbank voor ongebruikte genitaliën? Dat slaat nergens op. Ten 1e gezien de afstotingsverschijnslem een groot risico, en ten 2e blijven bij de SRS naar transvrouw praktisch geen bruikbare 'onderdelen' over. Dus snap ik niet waar dat op slaat.

Volstrekte eerlijkheid naar jezelf toe is en blijft het belangrijkste. En los niet een probleem op door er andere problemen voor in de plaats te laten komen. Dat werkt niet. Ik weet hoe moeilijk dat allemaal is, je zit in een flow en bent egocentrisch bezig.

[Penelope22]

Volgens wat ik hier op het forum van haar berichten van toen heb kunnen opmaken, werd Patricia destijds in Krefeld, Duitsland bij dr Krege geopereerd. Dus is Groningen niet heel aansprakelijk te stellen want Krege had hem/ haar er ook kunnen tussenuit halen. Of niet?

[EvaLvanE]

Het aantal of percentage spijtoptanten is moeilijk nauwkeurig vast te stellen. Bij het AUMC heeft men er wel aandacht aan besteed. Uit hun en andere bronnen blijkt dat het minder dan 1 procent is.

Ik vrees dat het percentage andersom-spijtoptanten heel veel hoger ligt. Spijt dat je niet eerder eerlijk bent geweest tegen jezelf, de mensen in je leven, de wereld. Er is ook niet nauwkeurig vast te stellen hoe hoog het percentage suicide onder die mensen is. Aanzienlijk hoger dan 1 procent, vrees ik.

[Penelope22]

Sorr, dubbel gepost...

Want jij denkt dat de VU de waarheid gaat zeggen?
Die gaan ook niet objectief vertellen hoeveel spijtoptanten er zijn hoor.
Een eerlijker cijfer lijkt mij tussen 20 en 25 percent spijtoptanten.
Onthoud heel goed dat velen niet durven zeggen dat ze spijt hebben door de tirannie van de rest.
En degenen die post-op zijn gaan al helemaal niet toegeven spijt te hebben want die kunnen niet meer terug.

[Penelope22]

Het aantal of percentage spijtoptanten is moeilijk nauwkeurig vast te stellen. Bij het AUMC heeft men er wel aandacht aan besteed. Uit hun en andere bronnen blijkt dat het minder dan 1 procent is.

Ik vrees dat het percentage andersom-spijtoptanten heel veel hoger ligt. Spijt dat je niet eerder eerlijk bent geweest tegen jezelf, de mensen in je leven, de wereld. Er is ook niet nauwkeurig vast te stellen hoe hoog het percentage suicide onder die mensen is. Aanzienlijk hoger dan 1 procent, vrees ik.

[I.G.Norance]

Volgens wat ik hier op het forum van haar berichten van toen heb kunnen opmaken, werd Patricia destijds in Krefeld, Duitsland bij dr Krege geopereerd. Dus is Groningen niet heel aansprakelijk te stellen want Krege had hem/ haar er ook kunnen tussenuit halen. Of niet?

Krege is/was chirurg, geen psych. Dus ik vermoed dat het dan niet aan Krege is P. te weigeren.
Temeer ook omdat P. toen overtuigd was de juiste weg te bewandelen?

[Penelope22]

Want jij denkt dat de VU de waarheid gaat zeggen?
Die gaan ook niet objectief vertellen hoeveel spijtoptanten er zijn hoor.
Een eerlijker cijfer lijkt mij tussen 20 en 25 percent spijtoptanten.
Onthoud heel goed dat velen niet durven zeggen dat ze spijt hebben door de tirannie van de rest.
En degenen die post-op zijn gaan al helemaal niet toegeven spijt te hebben want die kunnen niet meer terug.

Hun cijfers zijn verifieerbaar, en komen overeen met die van andere genderklinieken over de hele wereld. Jij zuigt daarentegen een percentage uit je duim zonder ook maar de geringste onderbouwing. Ik schat dat de betrouwbaarheid van de cijfers van onze genderklinieken enkele miljoenen malen hoger is dan die van jou

De VUMC wil haar percentage spijtoptanten statistisch zo laag mogelijk houden om haar product in de etalage te houden, om A Campo te citeren. Waarom ligt het suicide cijfer zo hoog als het aantal spijtoptanten zo laag ligt?
De VUMC raakt heel veel mensen kwijt die ze niet meer kunnen bereiken na een SRS. 1/3de van de patiënten. Wie zegt dat die 1/3de niet de grote groep spijtoptanten zijn? De VUMC kan en wil geen waarheidsgetrouwe cijfers over spijtoptanten voorleggen. De beroepsvereniging voor psychiaters heeft zelfs geen consensus over wie nu gebaat zou zijn bij een SRS. Ze schieten met een kanon op een mug.
Een Zweeds onderzoek vond zelfs hogere cijfers van criminaliteit onder transseksuelen post-op. Je kunt het onderzoek makkelijk Googlen. Die criminelen, wie zegt dat dat de spijtoptanten niet zijn?
Als je met een groep zit waar zoveel problemen aanwezig blijven, zelfs jarenlang na volledige gender affirmerende behandeling, wie zegt dan dat die behandeling effectief is?
Dat is zoals de sigaretten van een longkankerpatient subsidiëren en tezelfdertijd hem op de wachtlijst zetten voor een nieuwe long , terwijl die eigenlijk hulp met stoppen met roken nodig heeft.

Transitie kan een oplossing zijn wanneer het enige probleem genderdysforie is. Bij comorbide stoornissen wordt transitie als een ticket naar een beter leven ingezet en dat loopt slecht af, destructief.

Betere screening om de spijtoptanten die niet zichtbaar zijn en zich niet te durven uitspreken, te voorkomen is nodig!

De VUMC heeft geen onafhankelijke toetsingscommissie, hoe zijn haar cijfers dan verifieerbaar? Als de kunstenaar zijn eigen kunt prijst, is dat dan niet per definitie belangenvermenging?

[Penelope22]

Volgens wat ik hier op het forum van haar berichten van toen heb kunnen opmaken, werd Patricia destijds in Krefeld, Duitsland bij dr Krege geopereerd. Dus is Groningen niet heel aansprakelijk te stellen want Krege had hem/ haar er ook kunnen tussenuit halen. Of niet?

Krege is/was chirurg, geen psych. Dus ik vermoed dat het dan niet aan Krege is P. te weigeren.
Temeer ook omdat P. toen overtuigd was de juiste weg te bewandelen?

Krege heeft wel degelijk een verantwoordelijkheid om na te gaan of SRS wel de correcte behandeling is in desbetreffend geval. Krege zwoer de eed van Hippocrates: “first do no harm”. Bovendien heeft Patrick 10 jaar na SRS ongemak op de blaas en buik. Krege moet toetsen of de gevraagde operatie wel de geboden oplossing kan zijn, want als zij zonder reflectie uitvoert wat gevraagd wordt, waar zit dan de ethische grens? Dan verandert chirurgie in bandwerk zonder ziel.

[Penelope22]

De Zweedse studie concludeert dat bij goede medische behandeling, zoals pas zo’n twintig jaar gebeurt, en maatschappelijke ondersteuning suïcide naar ongeveer hetzelfde percentage zakt als bij de doorsnee bevolking.

Transgenders worden wereldwijd veel gediscrimineerd en vaak is prostitutie de enige mogelijkheid tot het verkrijgen van inkomen. In veel landen is prostitutie illegaal. Ken je de uitdrukking ‘walking while trans’? In de VS worden trans vrouwen regelmatig opgepakt op verdenking van prostitutie terwijl ze alleen maar buiten lopen, wat voor waarde hebben criminaliteits cijfers dan.

De ellende na - en tijdens transitie - vindt zijn oorsprong niet in de transitie zelf, maar in de uitsluiting, stigmatisering en de algemeen negatieve houding die transgenders ten deel valt.

Het is bijzonder pijnlijk om op een forum voor travestie en transgenders ons als groep de negatieve consequenties teverwijten die in feite het gevolg zijn van de haat waarmee we worden bejegend.

Ik heb een ASS naast mijn genderdysphorie, waar haal je het gore lef vandaan om te beweren dat ik een transitie zouden gebruiken ‘als een ticket naar een beter leven’? Wat weet je van mijn leven, de schaamte, mijn worsteling om te accepteren dat ik ben wat ik ben? Ik was er nu niet meer geweest als ik geen groen licht gad gekregen, is dat wat je ons eigenlijk toewenst?

- ik had er niet meer geweest als ik geen groen licht kreeg-

Kijk, dit is nu eens een verontrustende uitspraak.
Groen licht krijgen is geen rondje op de draaimolen van de kermis krijgen. Mensen krijgen rood of oranje voor een reden.
Comorbide stoornissen zijn een reden voor rood licht ; een geldige reden meerbepaald.

Criminaliteitscijfers zeggen wel degelijk wat.
Anderskleurigen in de VS hebben ook een hoger criminaliteitscijfer maar hebben geen hoger suicide cijfer.
Voor andere minderheidsgroepen geldt de correlatie tussen criminaliteitscijfer en hoger suicide cijfer niet, maar voor transgenders is er wel een duidelijk verband vast te stellen. Dat duidt dus op een hogere geestelijke onstabiliteit binnen de transgemeenschap.

Dreigen met zelfmoord is bijvoorbeeld zo een stokpaardje dat binnen deze groep vaak voorkomt. Hulpverleners onder druk zetten met acties zoals: “geef mij groen of ik doe mezelf iets aan”.
Dat is psychisch geweld. Daarmee schuif je alle verantwoordelijkheid naar de hulpverlener toe.

Er is nooit sluitend onderzoek geweest dat onomstotelijk kan vaststellen dat genderdysforie een biologische oorsprong heeft. Zelfs dokter Swaab kon nooit het sluitend bewijs leveren.

Psychiaters en psychologen kunnen dus slechts puur op aannames behandelen. Dat rechtvaardigt dus een strengere controle en strengere poortwachters, om spijtoptanten te voorkomen. De 0.8% die het VUMC aangeeft is geen exact te verifiëren cijfer. Er is geen onafhankelijk onderzoek gebeurd dat deze cijfers kan bevestigen. De behandelaar die tevens monopolist is op het vlak van zorg inzake genderdysforie voert zelf onderzoek naar cijfers van spijtoptanten. Dat kun je niet als waarheidsgetrouw aannemen. Dit is belangenvermenging.

Comorbide stoornissen komen bij het overgrote deel van de zelfvermeende transgenders voor. Misschien als we een strengere screening zouden toelaten dat de suicide cijfers wel dalen want comorbide stoornissen kennen een sterkere waarschijnlijkheid tot suicide, dan een persoon die slechts een op zichzelf staand probleem heeft. Een onderliggende stoornis is misschien wel de drijfveer tot transitie en tot het zich niet thuisvoelen in het eigen geslacht, bij zelfvermeende transgenders met comorbide stoornissen.

Wat jij doet is emoties proberen aan te grijpen om je punt te halen. Je verwijst niet naar feiten en studies. Dat doe ik daarentegen wel.

Jij beweert dat transvrouwen opgepakt worden voor een bepaalde kledingkeuze op straat. Echter is dat niet objectief verifieerbaar. Dat is jouw mening.
Mij overtuig je niet daarmee want je kan mij geen verifieerbaar onderzoek of verifieerbare cijfers tonen. Enkel verbale agressie om te proberen je punt te maken.

Hogere agressie staat in direct verband met de effecten van testosteron. Het Zweeds onderzoek wees uit dat transmannen na transitie hogere criminaliteitscijfers bereikten. De criminaliteit en agressie steeg na gebruik van testosteron. Bij transvrouwen was het criminaliteitscijfer even hoog als bij cis mannen. Bij cis vrouwen was het criminaliteitscijfer beduidend lager dan bij de voorafgaande groepen. Abductief kunnen we dus vaststellen dat zij die blootgesteld zijn geweest aan hogere testosteron hoeveelheden agressievere gedragspatronen kenden, dan zij die nooit aan hogere testosteron waarden zijn blootgesteld geweest. Bij transvrouwen verdwijnen vermannelijkte effecten op de hersenen ten gevolge van blootgesteld geweest te zijn aan testosteron dus mogelijk niet. Bij transmannen stijgen de criminaliteitscijfers na gender affirmerende behandeling i.e testosteron. Testosteron is dus de katalysator van crimineel gedrag in dit verband. De medische wetenschap heeft dat duidelijk gedocumenteerd. Je kunt verschillende naslag werken vinden met een snelle Google search op “ testosterone effects on the brains and aggression “ .

De suicide cijfers / mortaliteitscijfers dalen NIET na transitie.
Volgend onderzoek bewijst dat de suicide cijfers sterk verhoogd blijven met de algemene bevolking. Vroegtijdig overlijden komt veel vaker voor bij post-transitie transen, vergeleken met de algemene bevolking.

When ‘the tumult and shouting dies,’ it proves not easy nor wise to live in a counterfeit sexual garb. The most thorough follow-up of sex-reassigned people—extending over 30 years and conducted in Sweden, where the culture is strongly supportive of the transgendered—documents their lifelong mental unrest. Ten to 15 years after surgical reassignment, the suicide rate of those who had undergone sex-reassignment surgery rose to 20 times that of comparable peers.

Dr. Paul McHugh, the university distinguished service professor of psychiatry at the Johns Hopkins University School of Medicine

EN

Here’s how The Guardian summarized the results of a review of “more than 100 follow-up studies of post-operative transsexuals” by Birmingham University’s Aggressive Research Intelligence Facility:

[The Aggressive Research Intelligence Facility], which conducts reviews of health care treatments for the [National Health Service], concludes that none of the studies provides conclusive evidence that gender reassignment is beneficial for patients. It found that most research was poorly designed, which skewed the results in favor of physically changing sex. There was no evaluation of whether other treatments, such as long-term counseling, might help transsexuals, or whether their gender confusion might lessen over time.

“There is huge uncertainty over whether changing someone’s sex is a good or a bad thing,” said Chris Hyde, the director of the facility. Even if doctors are careful to perform these procedures only on “appropriate patients,” Hyde continued, “there’s still a large number of people who have the surgery but remain traumatized—often to the point of committing suicide.”

Of particular concern are the people these studies “lost track of.” As The Guardian noted, “the results of many gender reassignment studies are unsound because researchers lost track of more than half of the participants.” Indeed, “Dr. Hyde said the high drop-out rate could reflect high levels of dissatisfaction or even suicide among post-operative transsexuals.”

EN deze is van recent onderzoek uit 2014 en van 2016, recent dus:

Not so. In 2014, a new review of the scientific literature was done by Hayes, Inc., a research and consulting firm that evaluates the safety and health outcomes of medical technologies. Hayes found that the evidence on long-term results of sex reassignment was too sparse to support meaningful conclusions and gave these studies its lowest rating for quality:

Statistically significant improvements have not been consistently demonstrated by multiple studies for most outcomes. … Evidence regarding quality of life and function in male-to-female adults was very sparse. Evidence for less comprehensive measures of well-being in adult recipients of cross-sex hormone therapy was directly applicable to [gender dysphoric] patients but was sparse and/or conflicting. The study designs do not permit conclusions of causality and studies generally had weaknesses associated with study execution as well. There are potentially long-term safety risks associated with hormone therapy but none have been proven or conclusively ruled out.
The Obama administration came to similar conclusions. In 2016, the Centers for Medicare and Medicaid Services revisited the question of whether sex reassignment surgery would have to be covered by Medicare plans. Despite receiving a request that its coverage be mandated, it refused, on the ground that we lack evidence that it benefits patients.

Here’s how the June 2016 “Proposed Decision Memo for Gender Dysphoria and Gender Reassignment Surgery” put it:

Based on a thorough review of the clinical evidence available at this time, there is not enough evidence to determine whether gender reassignment surgery improves health outcomes for Medicare beneficiaries with gender dysphoria. There were conflicting (inconsistent) study results—of the best designed studies, some reported benefits while others reported harms. The quality and strength of evidence were low due to the mostly observational study designs with no comparison groups, potential confounding, and small sample sizes. Many studies that reported positive outcomes were exploratory type studies (case-series and case-control) with no confirmatory follow-up.
The final August 2016 memo was even more blunt. It pointed out:

Overall, the quality and strength of evidence were low due to mostly observational study designs with no comparison groups, subjective endpoints, potential confounding (a situation where the association between the intervention and outcome is influenced by another factor such as a co-intervention), small sample sizes, lack of validated assessment tools, and considerable lost to follow-up.
That “lost to follow-up,” remember, could be pointing to people who committed suicide.

And when it comes to the best studies, there is no evidence of “clinically significant changes” after sex reassignment:

The majority of studies were non-longitudinal, exploratory type studies (i.e., in a preliminary state of investigation or hypothesis generating), or did not include concurrent controls or testing prior to and after surgery. Several reported positive results but the potential issues noted above reduced strength and confidence. After careful assessment, we identified six studies that could provide useful information. Of these, the four best designed and conducted studies that assessed quality of life before and after surgery using validated (albeit non-specific) psychometric studies did not demonstrate clinically significant changes or differences in psychometric test results after [gender reassignment surgery].
In a discussion of the largest and most robust study—the study from Sweden that McHugh mentioned in the quote above—the Obama Centers for Medicare and Medicaid Services pointed out the 19-times-greater likelihood for death by suicide, and a host of other poor outcomes:

The study identified increased mortality and psychiatric hospitalization compared to the matched controls. The mortality was primarily due to completed suicides (19.1-fold greater than in control Swedes), but death due to neoplasm and cardiovascular disease was increased 2 to 2.5 times as well. We note, mortality from this patient population did not become apparent until after 10 years. The risk for psychiatric hospitalization was 2.8 times greater than in controls even after adjustment for prior psychiatric disease (18 percent). The risk for attempted suicide was greater in male-to-female patients regardless of the gender of the control. Further, we cannot exclude therapeutic interventions as a cause of the observed excess morbidity and mortality. The study, however, was not constructed to assess the impact of gender reassignment surgery per se.

Verontrustende verifieerbare cijfers dus.

En mijn uitspraken zijn allemaal verifieerbaar gebaseerd op onderzoek. Je kan het makkelijk verifiëren met Google search.

Jij haalt emoties aan, die niets bewijzen.

[EvaLvanE]

Joh...

[I.G.Norance]

Haai Penelope.

Ik ga er maar van uit dat je al jaren meedraait, maar ik meen te zien dat je nog geen maand hier op dit forum bent.
Wat overigens weinig zegt, dat besef ik.
Maar ook al is het correct wat je hier schrijft en citeert, ik proef een grote boosheid in je.
Dus wens ik je naast alle andere goede én belangrijke dingen ook wat rust in je 'zijn' van harte toe.
Ik spreek nooit -nou zelden- voor anderen, maar dat Eva een luisterend oor nodig zou hebben?
Nee, leer mij Eva kennen. Wat ik ook persoonlijk doe .

Groetjes van anti-Testo(steron)

[marinth]

De Zweedse studie concludeert dat bij goede medische behandeling, zoals pas zo’n twintig jaar gebeurt, en maatschappelijke ondersteuning suïcide naar ongeveer hetzelfde percentage zakt als bij de doorsnee bevolking.

Transgenders worden wereldwijd veel gediscrimineerd en vaak is prostitutie de enige mogelijkheid tot het verkrijgen van inkomen. In veel landen is prostitutie illegaal. Ken je de uitdrukking ‘walking while trans’? In de VS worden trans vrouwen regelmatig opgepakt op verdenking van prostitutie terwijl ze alleen maar buiten lopen, wat voor waarde hebben criminaliteits cijfers dan.

De ellende na - en tijdens transitie - vindt zijn oorsprong niet in de transitie zelf, maar in de uitsluiting, stigmatisering en de algemeen negatieve houding die transgenders ten deel valt.

Het is bijzonder pijnlijk om op een forum voor travestie en transgenders ons als groep de negatieve consequenties teverwijten die in feite het gevolg zijn van de haat waarmee we worden bejegend.

Ik heb een ASS naast mijn genderdysphorie, waar haal je het gore lef vandaan om te beweren dat ik een transitie zouden gebruiken ‘als een ticket naar een beter leven’? Wat weet je van mijn leven, de schaamte, mijn worsteling om te accepteren dat ik ben wat ik ben? Ik was er nu niet meer geweest als ik geen groen licht gad gekregen, is dat wat je ons eigenlijk toewenst?

- ik had er niet meer geweest als ik geen groen licht kreeg-

Kijk, dit is nu eens een verontrustende uitspraak.
Groen licht krijgen is geen rondje op de draaimolen van de kermis krijgen. Mensen krijgen rood of oranje voor een reden.
Comorbide stoornissen zijn een reden voor rood licht ; een geldige reden meerbepaald.

Criminaliteitscijfers zeggen wel degelijk wat.
Anderskleurigen in de VS hebben ook een hoger criminaliteitscijfer maar hebben geen hoger suicide cijfer.
Voor andere minderheidsgroepen geldt de correlatie tussen criminaliteitscijfer en hoger suicide cijfer niet, maar voor transgenders is er wel een duidelijk verband vast te stellen. Dat duidt dus op een hogere geestelijke onstabiliteit binnen de transgemeenschap.

Dreigen met zelfmoord is bijvoorbeeld zo een stokpaardje dat binnen deze groep vaak voorkomt. Hulpverleners onder druk zetten met acties zoals: “geef mij groen of ik doe mezelf iets aan”.
Dat is psychisch geweld. Daarmee schuif je alle verantwoordelijkheid naar de hulpverlener toe.

Er is nooit sluitend onderzoek geweest dat onomstotelijk kan vaststellen dat genderdysforie een biologische oorsprong heeft. Zelfs dokter Swaab kon nooit het sluitend bewijs leveren.

Psychiaters en psychologen kunnen dus slechts puur op aannames behandelen. Dat rechtvaardigt dus een strengere controle en strengere poortwachters, om spijtoptanten te voorkomen. De 0.8% die het VUMC aangeeft is geen exact te verifiëren cijfer. Er is geen onafhankelijk onderzoek gebeurd dat deze cijfers kan bevestigen. De behandelaar die tevens monopolist is op het vlak van zorg inzake genderdysforie voert zelf onderzoek naar cijfers van spijtoptanten. Dat kun je niet als waarheidsgetrouw aannemen. Dit is belangenvermenging.

Comorbide stoornissen komen bij het overgrote deel van de zelfvermeende transgenders voor. Misschien als we een strengere screening zouden toelaten dat de suicide cijfers wel dalen want comorbide stoornissen kennen een sterkere waarschijnlijkheid tot suicide, dan een persoon die slechts een op zichzelf staand probleem heeft. Een onderliggende stoornis is misschien wel de drijfveer tot transitie en tot het zich niet thuisvoelen in het eigen geslacht, bij zelfvermeende transgenders met comorbide stoornissen.

Wat jij doet is emoties proberen aan te grijpen om je punt te halen. Je verwijst niet naar feiten en studies. Dat doe ik daarentegen wel.

Jij beweert dat transvrouwen opgepakt worden voor een bepaalde kledingkeuze op straat. Echter is dat niet objectief verifieerbaar. Dat is jouw mening.
Mij overtuig je niet daarmee want je kan mij geen verifieerbaar onderzoek of verifieerbare cijfers tonen. Enkel verbale agressie om te proberen je punt te maken.

Hogere agressie staat in direct verband met de effecten van testosteron. Het Zweeds onderzoek wees uit dat transmannen na transitie hogere criminaliteitscijfers bereikten. De criminaliteit en agressie steeg na gebruik van testosteron. Bij transvrouwen was het criminaliteitscijfer even hoog als bij cis mannen. Bij cis vrouwen was het criminaliteitscijfer beduidend lager dan bij de voorafgaande groepen. Abductief kunnen we dus vaststellen dat zij die blootgesteld zijn geweest aan hogere testosteron hoeveelheden agressievere gedragspatronen kenden, dan zij die nooit aan hogere testosteron waarden zijn blootgesteld geweest. Bij transvrouwen verdwijnen vermannelijkte effecten op de hersenen ten gevolge van blootgesteld geweest te zijn aan testosteron dus mogelijk niet. Bij transmannen stijgen de criminaliteitscijfers na gender affirmerende behandeling i.e testosteron. Testosteron is dus de katalysator van crimineel gedrag in dit verband. De medische wetenschap heeft dat duidelijk gedocumenteerd. Je kunt verschillende naslag werken vinden met een snelle Google search op “ testosterone effects on the brains and aggression “ .

De suicide cijfers / mortaliteitscijfers dalen NIET na transitie.
Volgend onderzoek bewijst dat de suicide cijfers sterk verhoogd blijven met de algemene bevolking. Vroegtijdig overlijden komt veel vaker voor bij post-transitie transen, vergeleken met de algemene bevolking.

When ‘the tumult and shouting dies,’ it proves not easy nor wise to live in a counterfeit sexual garb. The most thorough follow-up of sex-reassigned people—extending over 30 years and conducted in Sweden, where the culture is strongly supportive of the transgendered—documents their lifelong mental unrest. Ten to 15 years after surgical reassignment, the suicide rate of those who had undergone sex-reassignment surgery rose to 20 times that of comparable peers.

Dr. Paul McHugh, the university distinguished service professor of psychiatry at the Johns Hopkins University School of Medicine

EN

Here’s how The Guardian summarized the results of a review of “more than 100 follow-up studies of post-operative transsexuals” by Birmingham University’s Aggressive Research Intelligence Facility:

[The Aggressive Research Intelligence Facility], which conducts reviews of health care treatments for the [National Health Service], concludes that none of the studies provides conclusive evidence that gender reassignment is beneficial for patients. It found that most research was poorly designed, which skewed the results in favor of physically changing sex. There was no evaluation of whether other treatments, such as long-term counseling, might help transsexuals, or whether their gender confusion might lessen over time.

“There is huge uncertainty over whether changing someone’s sex is a good or a bad thing,” said Chris Hyde, the director of the facility. Even if doctors are careful to perform these procedures only on “appropriate patients,” Hyde continued, “there’s still a large number of people who have the surgery but remain traumatized—often to the point of committing suicide.”

Of particular concern are the people these studies “lost track of.” As The Guardian noted, “the results of many gender reassignment studies are unsound because researchers lost track of more than half of the participants.” Indeed, “Dr. Hyde said the high drop-out rate could reflect high levels of dissatisfaction or even suicide among post-operative transsexuals.”

EN deze is van recent onderzoek uit 2014 en van 2016, recent dus:

Not so. In 2014, a new review of the scientific literature was done by Hayes, Inc., a research and consulting firm that evaluates the safety and health outcomes of medical technologies. Hayes found that the evidence on long-term results of sex reassignment was too sparse to support meaningful conclusions and gave these studies its lowest rating for quality:

Statistically significant improvements have not been consistently demonstrated by multiple studies for most outcomes. … Evidence regarding quality of life and function in male-to-female adults was very sparse. Evidence for less comprehensive measures of well-being in adult recipients of cross-sex hormone therapy was directly applicable to [gender dysphoric] patients but was sparse and/or conflicting. The study designs do not permit conclusions of causality and studies generally had weaknesses associated with study execution as well. There are potentially long-term safety risks associated with hormone therapy but none have been proven or conclusively ruled out.
The Obama administration came to similar conclusions. In 2016, the Centers for Medicare and Medicaid Services revisited the question of whether sex reassignment surgery would have to be covered by Medicare plans. Despite receiving a request that its coverage be mandated, it refused, on the ground that we lack evidence that it benefits patients.

Here’s how the June 2016 “Proposed Decision Memo for Gender Dysphoria and Gender Reassignment Surgery” put it:

Based on a thorough review of the clinical evidence available at this time, there is not enough evidence to determine whether gender reassignment surgery improves health outcomes for Medicare beneficiaries with gender dysphoria. There were conflicting (inconsistent) study results—of the best designed studies, some reported benefits while others reported harms. The quality and strength of evidence were low due to the mostly observational study designs with no comparison groups, potential confounding, and small sample sizes. Many studies that reported positive outcomes were exploratory type studies (case-series and case-control) with no confirmatory follow-up.
The final August 2016 memo was even more blunt. It pointed out:

Overall, the quality and strength of evidence were low due to mostly observational study designs with no comparison groups, subjective endpoints, potential confounding (a situation where the association between the intervention and outcome is influenced by another factor such as a co-intervention), small sample sizes, lack of validated assessment tools, and considerable lost to follow-up.
That “lost to follow-up,” remember, could be pointing to people who committed suicide.

And when it comes to the best studies, there is no evidence of “clinically significant changes” after sex reassignment:

The majority of studies were non-longitudinal, exploratory type studies (i.e., in a preliminary state of investigation or hypothesis generating), or did not include concurrent controls or testing prior to and after surgery. Several reported positive results but the potential issues noted above reduced strength and confidence. After careful assessment, we identified six studies that could provide useful information. Of these, the four best designed and conducted studies that assessed quality of life before and after surgery using validated (albeit non-specific) psychometric studies did not demonstrate clinically significant changes or differences in psychometric test results after [gender reassignment surgery].
In a discussion of the largest and most robust study—the study from Sweden that McHugh mentioned in the quote above—the Obama Centers for Medicare and Medicaid Services pointed out the 19-times-greater likelihood for death by suicide, and a host of other poor outcomes:

The study identified increased mortality and psychiatric hospitalization compared to the matched controls. The mortality was primarily due to completed suicides (19.1-fold greater than in control Swedes), but death due to neoplasm and cardiovascular disease was increased 2 to 2.5 times as well. We note, mortality from this patient population did not become apparent until after 10 years. The risk for psychiatric hospitalization was 2.8 times greater than in controls even after adjustment for prior psychiatric disease (18 percent). The risk for attempted suicide was greater in male-to-female patients regardless of the gender of the control. Further, we cannot exclude therapeutic interventions as a cause of the observed excess morbidity and mortality. The study, however, was not constructed to assess the impact of gender reassignment surgery per se.

Verontrustende verifieerbare cijfers dus.

En mijn uitspraken zijn allemaal verifieerbaar gebaseerd op onderzoek. Je kan het makkelijk verifiëren met Google search.

Jij haalt emoties aan, die niets bewijzen.

Hemeltje lief! Waarom zou je nu zo obsessief bewijzen proberen te vinden voor jouw wereldbeeld?

Dat vraag ik me dan direct af.
Wat je er ook verder van vindt...mensen leven hun leven toch wel...en transgender vinden hun wegen ook wel...met of zonder VUMC.

Ik heb geen zin om al je bewijzen te lezen...wordt al moe bij het idee in jouw hoofd te moeten leven.

Wat je zegt is dat je geen transgender kunt en mag zijn als je last hebt van eem comorbide stoornis.

Dat is om te beginnen al maf want heel veel "normale" mannen en vrouwen hebben dat ook, en om de meest uiteenlopende redenen.

Daarbij hoef je ook geen einstein te zijn natuurlijk dat geboren worden in het verkeerde lichaam een nachtmerrie is. Wanneer je het daar zonder psychische stoornis op te lopen vanaf brengt ben je een mazzelaar.

Daarnaast speelt eenzaamheid en moeilijker relaties kunnen beginnen voor velen ook een rol.

Onderzoek even waarom je zo weinig empathie voelt voor de levens van anderen.

Dat is het enige wat ik me nog afvraag na je betoog.

Happy life!
Anderen leven hun leven toch wel...wat jij er ook van moge vinden! *** he!

Doe anders ook iets wat jou gelukkig maakt!:)

[marinth]

Oh de interpretatie van dat onderzoek is onzin. Hoe ga je een controlegroep hiervoor vinden dan.

Je moet toch ook een complete idioot zijn om te denken dat een mannenlichaam aanpassen naar een vrouwenlichaam DE oplossing is voor genderdysforie.

Als je zo simpel denkt dan kun je beter garnalen gaan pellen. Er komt veel meer bij kijken. Elke transgender die het mee heeft gemaakt vooral uit die tijd van dat onderzoek weet dat.

Vermoeiend is het domheid
Serieus
Echt doodvermoeiend

Een vriend van mij zij ooit "domheid is een misdaad"
Was daar toen helemaal van overstuur
Maar nu dat ik ouder ben heb ik veel meer begrip voor zijn standpunt gekregen