Een Gedicht die ik kreeg van een tante van mij....

Irena · Bericht door **Irena** » za sep 27, 2003 1:43

hoi iedereen,

enkele dagen geleden was het dan zover, mijn stoute schoenen aangetrokken en naar mijn oudste zus gebeld, of ze alleen thuis was en of ik eens mocht komen praten. Bij haar thuis aangekomen zag ik dat ze geschrokken was, en zonder een woord te zeggen gaf ik haar een brief waar dat gedicht van Prescilla opstond. Toen ze het gelezen had, vroeg ze : op wie heeft dat betrekking, het enige wat ik nog eruitkreeg was"op mij", toen werd het teveel, ik dacht me sterk te kunnen houden, maar niks is minder waar . Maar goed dat ik dat gedichtje bij me had, want zonder had ik het niet klaargekregen, ik kreeg geen woord gezegd door mijn gesnotter. Eigenlijk was ik met voorbedachte rade bij haar eerst gegaan, zij is altijd begrijpend en staat altijd voor iedereen klaar, maar voornaamste wou ik weten wat "ons ma" ervan zou vinden, ik voel nog steeds dat ik het haar moet vertellen, maar had het graag op het juiste moment verteld. Een ervaring rijker ben ik ook nu, ik wou het vertellen zonder mijn emoties te tonen,maar dat is me dus niet gelukt, ik wou laten blijken dat ik gelukkiger ben geworden als Irena, en dacht dat ik dan vrolijk en blij moest overkomen, de volgende outing zal ik weer emotioneel worden, maar dat mag best, is volkomen normaal dat je niet koel of berekend hoeft over te komen, je mag gerust je emoties tonen ; zo hebben andere vriendinnen op een andere site ook al vermeld. Kortom, het werd een heel goed gesprek en mijn zus heeft honderduit gevraagd , en ze heeft er geen enkele moeite mee, ze was er zelfs fier over dat ik zo mijn eigen aan't helpen was, en heel blij dat mijn vrouw 100% mee is , dat zoiets toch het voornaamste is.Ik heb me hele dagen slecht gevoeld, ik ben gaan werken maar dan als een zombie, en thuis gekomen kon ik me laten gaan, ik heb heel veel steun gehad aan mijn vrouw. Maar ik ben er sterker door geworden, nu gaat het al veel beter, de pijn ebt weg, maar ik had het veel te lang opgekropt, ik heb mijn hele leven al ertegen gevochten, en nu ben ik soms weer aan't vechten met mezelf, soms denk ik : ik heb mijn evenwicht gevonden als transgender, maar ook denk ik , waar sta ik achter enkele jaren,ik ga nu al zo hard, misschien datgene waar mijn vrouw ook zo bang van is.

bedankt hoor Prescilla voor dat mooie gedicht, zonder was me waarschijnlijk minder goed afgegaan. Volgende keer neem ik weer dat gedichtje mee........

liefs van Irena

Selena Maria · Bericht door **Selena Maria** » za sep 27, 2003 12:33

wat weer een ontroerend stukje,Irena.En ook erg bekend!Mijn zus zie ik ook als heel begrijpend en wij staan elkaar heel na.Ik ben dan wel niet zo moedig als jij en als Selena naar haar toe gegaan maar het had ook voor mij een zeer emotionele lading,zeker toen ze het accepteerde en zelfs gelijk vroeg of ik kleding etc. genoeg had!Maar wat te gek dat je met behulp van het geweldige gedicht van Prescilla het hebt verteld!Erg goed gedaan meid wat mij betreft,liefs van Selena

Kathleen · Bericht door **Kathleen** » za sep 27, 2003 19:13

Hi Irena,

Ik heb je al uitvoerig verteld hoe blij ik voor je ben. Ook jij bent op de goede weg.

Waar het allemaal gaat eindigen? Ik denk dat vele T-girls daar bang voor zijn en hun partners evenzo.

Ik zou mijn 'passie' ook met mensen willen delen die ik echt kan vertrouwen, maar mijn partner wil er niet van weten. Zo blijft het gesloten gordijntjes syndroom toch maar min of meer voortduren. Buiten haar, de kids en al mijn T-vriendinnen is er nog niemand op de hoogte. Hoewel ik denk dat sommigen waar ik veel mee om ga, er toch wel een fijne neus voor hebben. De toekomst zal het leren.

Mocht je nog eens wat slechte dagen doormaken, je weet ons wonen, he!

Groetjes van je T-vriendin,

Veronique · Bericht door **Veronique** » zo sep 28, 2003 22:49

Kathleen schreef :

Hoewel ik denk

dat is nou juist zo moeilijk omdat je nooit zeker bent hoe die ander gaat reageren, verder blijf je steeds in het ongewisse of ze je daadwerkelijk accepteren zoals je bent ...... hun eerlijkheid is dikwijls de negatieve achterklap naderhand.
De huidige maatschappij haalt zijn medemensen toch zo graag onderuit!

Liefs Véronique

Selena Maria · Bericht door **Selena Maria** » ma sep 29, 2003 23:01

o.k....misschien heb ik dan uitzonderlijk goeie vrienden,maar ongeacht tot nu toe die ik het vertel van mijn vriendenkring accepteerd het (op hun manier en tempo natuurlijk)De ene kameraad is prof. fotograaf en wil foto's van mij (selena dus) maken!!De andere wil me best een keer zien als Selena.Hij zegt dat hij beledigd zou zijn als ik niet 100% me zelf ben bij hem!Alle partners van mijn vrienden willen met me shoppen en vinden het spannend en erg leuk!Dus Kathleen misschien zijn ze uitzonderlijk of zo iets en zal ik nog een keer vreselijk op(sorry!)mijn bek gaan,maar tot nu toe gaat het vertellen mij steeds makkelijker af!
Raakte gisteren erg!ontroerd door een vriendin van een vriend van mij nadat ik het haar had verteld.Ze zei dat ik blijkbaar zo dicht mogelijk bij mijn gevoel wil komen,en dat via Selena mogelijk is!Weer een andere kant van bekijken.We hebben elkaar even stevig beet gepakt wat mij enorm ontroerde...
Nogmaals iedereen veel succes als je het gaat vertellen.Wees niet te bang,zeker niet bij een goede kameraad(in).N.B. door julllie schatten op de chat heb ik het kunnen doen...BEDANKT MEIDEN!!
Zet 'em op Kathleen!Veel succes en anderen natuurlijk!Liefs Selena

Kathleen · Bericht door **Kathleen** » di sep 30, 2003 0:16

Hi girls,

Hou het nog ff stil rondom mijn persoontje. Pas wanneer mijn partner het ermee eens is mogen sommige personen van Kathleen's bestaan weten. Komt nog wel hoor! Ben benieuwd of alles bij mij ook goed uitpakt.

Liefste groetjes,

Selena Maria · Bericht door **Selena Maria** » di sep 30, 2003 12:34

Alle geluk van de wereld toegewenst Kathleen!

Irena · Bericht door **Irena** » wo okt 01, 2003 21:14

hallo allemaal,

bedankt voor de reacties girls,
ook degene die een privebericht stuurde,
ik voel me alweer stukken beter dan vorige week,
ik hou jullie op de hoogte.

allerliefste van Irena

capt haok · Bericht door **capt haok** » do okt 02, 2003 0:18

Irena. moet je doen...
Als je met mensen dingen deelt, dan krijg je vaak veel terug....
Verleden maandag heb ik met een collega over mij gepraat. Ze is al langer van me op de hoogte...en toen ik vertelde dat ik met hormonen was begonnen vloog ze me om mijn hals, en begon te zoenen/knuffelen...
Fijn, lieverd, zei ze...eindelijk heb je voor jezelf gekozen...
Zulke momenten, ja daar wordt ik erg stil van...en ik bewaar het in een doosje..in mijn hart...voor oa een tijd dat het niet zo goed gaat met mij...
Want die zullen zeker ook weer eens komen, ...en ik heb haar geknuffeld en gezoent...ben dol op haar!!

narayani

Irena · Bericht door **Irena** » vr okt 03, 2003 22:33

Narayani schreef: Zulke momenten, ja daar wordt ik erg stil van...en ik bewaar het in een doosje..in mijn hart...voor oa een tijd dat het niet zo goed gaat met mij...
Want die zullen zeker ook weer eens komen, ...en ik heb haar geknuffeld en gezoent...ben dol op haar!!

narayani

mooi gezegd hoor, voor ik het tegen een collega vertel zal nog wel lang duren, eerst naaste familie ,vrienden en kennissen, maar ik hoop dat het er ooit van komt. Ik heb gisteren mijn oudste zus nog gezien, en we hebben het niet over mijn T-zijn gehad, maar ze had zo'n glimlach van ..........go for it.

liefs en groetjes van Irena