. Nachtje ervoor slecht geslapen door de zenuwen en het piekeren hoe het zou zijn. Het plan voor die dag was een dagje aan de Belgische kust, maar het is een beetje anders verlopen. Tamara haar auto stond bij ons en we gingen deze nog eerst naar haar brengen voor we doorreden naar de zee. Dus 's morgens opgestaan, mezelf mooi opgemaakt. Jaja, maak mezelf al helemaal op . Je ziet oefenen helpt toch wel 
. Na goedkeuring van Jenifer, zijn we vertrokken ieder met een auto. Ik reed met Tammy haar auto maar moest nog eerst gaan tanken, want anders haalden we het niet tot in Deinze 
. En daar begon het al. Juist voor ik het tankstation opdraaide stopte er ook een andere auto en een camionette met werklui 
. Met een kloppend hartje toch maar uitgestapt en de auto volgetankt zonder de omgeving in het oog te houden. Gaan betalen ging wel want mijn vertrouwen was aan het groeien . En dan op weg naar Deinze. Daar aangekomen stond de parking vol met auto's, slik 
. We waren daar al eens geweest en toen stonden er een paar auto's. Het bleek dat er ook vergaderzalen zijn voor bedrijven en dergelijke. Dus die dag was het een seminarie . We moesten de sleutels van Tammy naar haar brengen, dus zijn we naar het cafetaria gegaan omdat Tammy daar zat. Onderweg kwamen we al een paar groepjes mensen tegen want het was juist pauze. Maar toch maar doorgestapt met mijn blik op oneindig 
. In de cafetaria was het rustiger en daar begon ik al meer zelfvertrouwen te hebben. Na een koffie besloten we maar in Deinze te blijven om Tammy gezelschap te houden en samen het centrum in te trekken om daar te gaan shoppen . Dus wij met drietjes naar het centrum, geparkeerd midden in het centrum en uitgestapt 
. Het was wel niet zo druk in de winkelstraat maar toch . En zo zijn we gaan shoppen, winkel in en winkel uit. Op een gegeven moment, merkte ik dat we nog sigaretten moesten kopen en stapte een dagblandhandel binnen. Toen merkte ik dat Jen en Tammy buiten waren gebleven . Ik stapte naar de toonbank en vroeg aan die man 2 pakjes sigaretten. Die verkoper gaf me de pakjes, ik betaalde die en ging gewoon terug naar buiten 
. Was wel raar zo alleen in de winkel binnen te stappen.Je merkte wel dat sommige mensen keken, van daar is iets niet juist met die vrouw . Maar mijn vertrouwen stond nu heel hoog en dus keek ik gewoon terug en dan kreeg ik een 
te zien. Dus ze vonden het wel best leuk om eens een T* te zien . Dan zijn we een koffietje gaan drinken en daar hetzelfde scenario. Terug gaan shoppen en je merkte dat alleen de jeugd in groepjes wel eens lachten als je voorbij kwam gewandeld. Zo van "kijk een man in vrouwenkledij". Maar mijn vertrouwen stond zo hoog dat ik er mij niets van aantrok . Na het shoppen zijn we dan nog lekker gaan eten met Tammy en dan terug naar het hersteloord van Tammy. In het cafetaria hebben we dan nog lekker gepraat met Tammy haar vriendin en vriend. Ondertussen was het al bijna 20.00uur geworden en na nog een koffie zijn we terug naar huis vertrokken. En dan was mijn eerste grote stapMoet wel zeggen voorbij . Zo dit was het ongeveer.PS: Moet wel zeggen, zonder de enorme steun van mijn partner Jenifer had ik het nooit gehaald. Soms gingen mij gedachten van '' had ik mijn gewone kleding maar bij ''. Daarom schatje ; bedankt dat je me zo gesteund hebt; zonder jou had ik het nooit gehaald
. En niet te vergeten de steun dat Tammy er ook bij was . dus daarom meiden ; als je de stap wil zetten , probeer dat samen met je partner of een vriendin. zonder steun is het heel moeilijk
