Vrijdag was het dan eindelijk zo ver: Ik mocht weer naar Amsterdam om te vernemen of ik groen licht zou krijgen voor mijn verdere geslachtsaanpassende behandeling. Het was al vrijwel zeker, dat het antwoord "ja" zou zijn...
En dat bleek inderdaad het geval. Maar toch was het een beetje een tegenvaller. Het heeft me niet de verpletterende feeststemming opgeleverd, die ik had verwacht. Het verliep ook een beetje raar allemaal. Eerst werd ik binnengeroepen om een aantal formulieren te ondertekenen. Dat had ik laatst ook al moeten doen, toen ik het oranje licht kreeg, maar nu moest het opnieuw. En in die formulieren stond ook nog eens de opmerking dat 3 december 2004 zou gelden als "de begindatum van de behandeling". Ik dacht, dat ik op 6 augustus al gestart was!
Ik vrees dat dit inhoudt, dat mijn operatie niet eerder zal plaatsvinden dan 3 juni 2006, want ze schijnen een "real life test" periode van 18 maanden aan te houden. Schandelijk eigenlijk als je bedenkt, dat ik al sinds augustus 2002 volledig als vrouw leef, dus nu al 28 maanden!
Na deze formaliteiten mocht ik naar de hormonendokter. Eigenlijk had ik verwacht, dat die me grondig zou onderzoeken. En dat hij me de oren van het hoofd zou vragen over de effecten, die de Androcur op mij gehad heeft. Maar dat was niet het geval. Misschien zijn de resultaten van het bloedonderzoek voor hem voldoende?
In elk geval beginnen we met een nieuwe stap in de behandeling. Ik ga oestrogeen krijgen in de vorm van pleisters. De dokter heeft wat verteld over de werking daarvan, maar dat wist ik natuurijk allemaal allang. Daar kom ik juist voor! Net als de Androcur zal dit mijn mannelijke hormonen onderdrukken, maar er komen nu andere effecten bij. Er is meer borstgroei te verwachten en een andere verdeling van lichaamsvet. Natuurlijk moet je dan wel vet hebben, anders valt er weinig te verdelen.
Wat ik nog niet wist, is dat oestrogeen ook inwerkt op de hypofyse. Alweer de hypofyse? Die krijgt wel wat te verduren zeg! Onder invloed van oestrogeen zal de hypofyse misschien meer prolactine gaan produceren, wat dan weer kan leiden tot enige melkproductie in de borsten. Dat is dus een normaal effect, waar ik me geen zorgen over hoef te maken. Er kunnen ook groeipijnen optreden, vooral bij de tepels. Ja, die dingen horen er allemaal bij, als je vrouw bent...
Eindelijk Groen Licht
Moderator: Moderators
Hehehe grappig he die moontjes. Maar meis doe lekker rustig aan. Misschien heb je geen verpletterende feeststemming en eerlijk gezegd is die ook niet echt te verwachten. Zelfs na je SRS niet. Je bent gewoon dezelfde mens alleen dan een aangepaste versie. Maar gaandeweg zal je merken dat je een rust gaat ervaren in je hoofd. Tenminste dat gebeurde bij mij wel. Wat die 18 maanden RLE betreft dat klopt en is standaard voor iedere client. Ook diegenen die al 28 maanden fulltime als vrouw leeft. Zou niet eerlijk zijn anders he. En dan nog even een extra dompertje voor je. Na die 18 maanden RLE heb je natuurlijk nog die heerlijke wachtlijst voor de SRS. Bij mij was dat uiteindelijk nog eens 12 maanden erbovenop. Alles in totaal van begin hormonen tot einde SRS heeft het 30 maanden geduurt.
- Mara
- ForumDiva 2000
- Berichten: 2835
- Lid geworden op: za jun 26, 2004 22:17
- Locatie: Europa
- Contacteer:
Evelien, het trajekt is lang, is ook maar goed zo, je trekt niet alleen maar ff een ander geslacht aan als een jas hè!!?? Ik ben '99 begonnen en zit nu pas op de helft van de RLE het gaat niet met schakelaars omzetten, nee die schakelaars zetten een proces in gang waar jij de hoofdakteur bent, en dat vergt gewoonweg wat tijd om de nieuwe rol onder handen te krijgen, maar veel succes verder van mijn kant
liefs, Mara
liefs, Mara
Geen Seks Met Nazis --> hier niet op klikken <--
- Evelien
- ff weer wat posten
- Berichten: 55
- Lid geworden op: do jul 05, 2001 2:00
- Locatie: Eindhoven
- Contacteer:
Bedankt voor jullie reacties, meiden.
Het is mijn eigen schuld, ik had veel eerder naar de VU kunnen gaan, maar dat heb ik pas gedaan, toen ik voor mezelf helemaal zeker wist dat ik dit wilde.
Ik vind het ook heel redelijk, dat er nu eerst gekeken moet worden, hoe mijn lichaam op de hormonen reageert. Al weet ik niet, of daar 18 maanden voor nodig zijn.
Ik voel, dat het heel veel met me doet, nu al. Het lijkt wel, of mijn zintuigen gevoeliger zijn geworden en mijn bewustzijn is verruimd. Rustiger voel ik me al sinds ik aan de Androcur ben.
Ik ben met deze veranderingen al ontzettend blij!
Groetjes,
Evelien
Het is mijn eigen schuld, ik had veel eerder naar de VU kunnen gaan, maar dat heb ik pas gedaan, toen ik voor mezelf helemaal zeker wist dat ik dit wilde.
Ik vind het ook heel redelijk, dat er nu eerst gekeken moet worden, hoe mijn lichaam op de hormonen reageert. Al weet ik niet, of daar 18 maanden voor nodig zijn.
Ik voel, dat het heel veel met me doet, nu al. Het lijkt wel, of mijn zintuigen gevoeliger zijn geworden en mijn bewustzijn is verruimd. Rustiger voel ik me al sinds ik aan de Androcur ben.
Ik ben met deze veranderingen al ontzettend blij!
Groetjes,
Evelien