hoe gaan jullie als vrouw door het leefen

[joke]

ik bedoel bevoorbeeld ik [joke] sta op als vrouw ik slaap als vrouw ik ga naar mijn werk als vrouw ik doe als wat een vrouw ook doet .ik ga samen met mijn vrouw of moeder leuke winkelen enz .oke er zijn ook dingen die ik niet heb of krijg zo als maandelijkse problemen of zwanger worden . of zijn er ook nog dames die hun manelijke kant nog nodig hebben voor werk of andere dingen. ik ben gewoon benieuwt naar jullie . maar waneer deze vraag in jullie ogen niet normaal is dan verwijder ik hem gelijk weer [groetjes joke]

[Josette]

Ik heb absoluut mijn mannelijke kant nodig, zelfs het dragen van damesschoenen is op mijn werk taboe. Maar daarbuiten gaan de hakken aan en soms huppel ik omgekleed door mijn flat. Vaak in het weekend als ik toch er niet uithof.

[gast]

Hi, Joke,

Tja, je vraag is volstrekt normaal, en wat mij betreft hoef je 'm dan ook niet weg te halen hoor. Alleen zou ik niet zo snel mijn dagelijks leven op het web gooien - hoe ik thuis leef, mijn boodschappen doe of waar ik uit ga. Daarom heb ik ook geen 'dagboek' over mij en mijn transitie op internet staan. Ik ben nu eenmaal erg gesteld op privacy. Slechts enkele transen met wie ik contact heb weten ten dele hoe ik leef in het dagelijks leven.

Groetjes, Kitty.

[Carla van Eibergen]

Ik wil eigenlijk beide leventjes wel
Vrouwelijk is (nog) taboe bij mijn werkgever
Er zijn wel collega's die "het" weten, maar daar houd het op
Prive is m'n partner op de hoogte, maar daar-en-tegen mijn kinderen niet
Kortom best gecompliceerd
Carla is dus zo vaak mogelijk Carla, ze gaat mee op zakenreis, en thuis is ze gewoon aanwezig als ik thuis werk, maar de kinderen ophalen ga ik in men's outfit
Trouwens vind ik het man zijn niet erg, wil het niet kwijt,
zoals ik al zei, ik wil beide
Kus, Carla

[Frederique_]

Hoi Joke,

[Ik had het een beetje druk de afgelopen week, daarom een wat late reactie - sorrie!]. De vraag is helemaal normaal (ik denk dat meerdere mensen die hier meelezen/schrijven die vraag ook wel eens gehad hebben).

Ik heb een tijdlang gedacht dat ik mijn mannelijke kant ook nodig had, onder meer in mijn werk. Op dit moment is dat ook min-of-meer de situatie waarin ik nu leef (min-of-meer omdat ik thuis wel vrouwenkleren draag maar geen make-up gebruik). Een tijdlang heb ik gedacht dat mijn ideale situatie zou zijn om thuis vrouw te zijn en op het werk man. Op een gegeven moment kwam ik er achter dat dit toch weer ingewikkelder lag dan ik eerder dacht (ik ben er nu van overtuigd dat de meest ideale situatie een situatie is waarbij ik op het werk er net zo uitzie als thuis - maar ben er nog niet uit hoe dat er dan uitziet). Ik heb er vreselijk naar verlangd om ook een vrouwenlichaam te hebben (met een goed werkende vagina, baarmoeder enzo) - maar dat gaat nu eenmaal niet. 't Blijft behelpen om er dan maar het beste van te maken. Aan de andere kant is er wel de mogelijkheid om per behandeling/operatie de afweging te maken of die behandeling/operatie (met de bijbehorende risico's) wel-of-niet bij mij past.

Het is een hele puzzel, waarbij ik het soms leuk (als ik van de vrijheid om meer mijzelf te zijn genoot) en soms verschrikkelijk (met name als ik weer op de onmogelijkheden/ingewikkeldheid uitkwam) vond om dit uit te zoeken.

Groetjes,

Frederique

[claudia66]

Hallo Joke.Ik leef bijna volledig (5 a 6 dagen per week) als vrouw.
Ik ben helaas zonder werk op het moment wat het er wel gemak-
kelijker op maakt om als vrouw te leven.
Ik doe boodschappen als vrouw,ga winkelen en spreek als Claudia
met de medewerkers van de sociale dienst.
Ik heb mij dan ook voorgenomen om per 1 januari a.s. volledig (7/24)
als vrouw gaan leven.

[Cynthia]

Joke,

Sinds 1 mei dit jaar leef ik full-time als vrouw. Ik heb daarbij tot nu toe geen problemen ondervonden. Niet op mijn werk, niet met familie (al zijn mijn moeder en mijn dochter er niet blij mee), niet in de buurt waar ik woon en niet in mijn sociaal leven. Alleen zat ik in een heren hockeyteam, en dat heb ik opgegeven. Een passend damesteam was er niet. Dat is het enige minpuntje eigenlijk.
En het bevalt mij prima; ik zou niet meer terug willen.

[joke]

hallo Cynthia dan probeer je toch een ander leuke sport , ik heb mijn sport ook moeten op geven maar niet om dat ik vrouw was en wil zijn maar om dat ik teveel spieren kreeg en dat past niet bij mij als vrouw ,ik heb vroeger 6 jaar aan taj boksen gedaan waar van 8 keer in de ring gestaan,en nu rijdt ik paard deresuur enz . dat vindt ik erg leuke ik heb zelf een friespaard die is wel van mijn moeder maar die heeft wel meer ik kom van een vee bedrijf met koejen en paarden mijn moeder is dus boerin. kusjes joke

[kim dietrich]

Hallo Joke,

het lijkt me wel een goeie vraag.

Ik ben kennelijk de uitzondering. Ik ga eigenlijk altijd als man door het leven. Wel vaak met in de kleding een vrouwelijk iets. Soms zelfs behoorlijk vrouwelijk. Hooguit een paar keer per jaar vermom ik mijzelf helemaal als vrouw, maar ik vind dat eigenlijk vooral veel gedoe.

Waarom leef ik als man? Dat is voor mij het simpelst. Ik heb nu een keer een mannenlichaam. Daar heb ik ook geen probleem mee. Ik ben zelfs wel trots op dat lichaam. Verder zit ik met mijn werk en met mijn gezin en daar moet je ook rekening mee houden.

Waarom kleed ik me dan vaak wat vrouwelijk? Tja, ik kan dat gewoon goed. En ik vind het plaatje van een lange, dunne meid veel leuker dan het plaatje van een stevige, stoere boy. En helemaal voor een man!
Waarom zouden mannen er niet wat vrouwelijk uit mogen zien? Vrouwen doen het omgekeerde toch ook?

Wat me wel opvalt, is dat jullie 'leven als een vrouw' altijd op een hele uiterlijke manier opvatten. Ik leef in grote lijnen precies hetzelfde leven als mijn vrouw. We werken alletwee parttime. We verzorgen allebei de kinderen parttime. We doen beiden hetzelfde soort werk. Kortom: wat is het verschil?

Ook de kleding verschilt niet op de manier die je zou verwachten. Ik draag in de praktijk veel vaker een rok dan mijn vrouw. Ik heb meer kleren dan zij. En ik kleed me vaak vrouwelijker en sexyer dan zij.

Het grootste verschil dat ik zie tussen haar en mij zijn de kinderen. Voor haar zijn de kinderen de essentie van het leven. Voor mij zijn de kinderen heel belangrijk en ik wil er heel veel voor doen, maar daarna heb ik het gevoel dat ik er nog niet ben, dat ik ook nog iets anders moet en behoor te doen. En die mannelijke drang en onrust tot presteren heeft zij niet op die manier.

Groetjes, Kim D.

[Bea-Smit.]

Hallo Kim,

Ik kan mij Bea heel goed vinden in jouw verhaal. Ik ben man en blijf man maar heb het liefst vrouwenkleding aan omdat die eleganter en mooier zijn. Daarnaast heb ik een hekel aan een broek.
Jij bent in de gelegenheid dat jouw manier van kleding dragen geheel past in jouw leefsituatie.
Maar hoe koop jij jouw kleding?? Ga je winkelen als vouw of als man.

Als ik ga winkelen moet ik mij wel volledig opmaken omdat ik dan de juiste kleding kan gaan passen en kopen. Ga ik als man dan lukt het mij niet om de juiste kleding te vinden. En via internet en postorder-bedrijven moet ik het te vaak terugzenden.

Groetjes Bea.

[Frederique_]

Als ik ga winkelen moet ik mij wel volledig opmaken omdat ik dan de juiste kleding kan gaan passen en kopen. Ga ik als man dan lukt het mij niet om de juiste kleding te vinden.

Waarom niet? Ik heb als man ook wel vrouwenkleren gezocht en gekocht (incl. passen in een pashokje). De reacties vallen reuze mee: op een paar keer gegiechel na nooit een probleem mee gehad...

Groetjes,

Frederique

[joke]

hallo kim ik denk niet dat je een uitzondering ben. ik ging vroeger ook over straat als man en naar mijn werk . maar ik had alltijd wel iets vrouwelijk aan zo als dames ondergoed . maar dat was vroeger voor dat ik helemaal als vrouw door leven ging . en wat mijn vrouw en ik betreft wij liggen totaal op een lijn. ik leef als travestiet met haar daar heeft totaal geen problemen mee .ik ben zelfs 3 jaar geleden met haar haar getrouwt als travestiet ik had zelf ook een sneeuw witte jurk aan net zo als zij. het verschil te jou en mij is ik ben niet gelukig met mijn lichaam en jij wel. en jij hebt kinderen en ik nog niet. groetjes joke

[Bea-Smit.]

Als ik ga winkelen moet ik mij wel volledig opmaken omdat ik dan de juiste kleding kan gaan passen en kopen. Ga ik als man dan lukt het mij niet om de juiste kleding te vinden.

Frederique gaf als reactie:
Waarom niet? Ik heb als man ook wel vrouwenkleren gezocht en gekocht (incl. passen in een pashokje). De reacties vallen reuze mee: op een paar keer gegiechel na nooit een probleem mee gehad...

Groetjes,

Frederique

Wel Frederique,
voor een aantal dingen ben ik een pietje precies. Als ik een leuke rok heb en een bijpassend jasje wil ik er graag een blouse of truitje bij die daar goed bij past maar ook bij mijn pruik en de rest. Zodoende kan ik alleen als ik volledig gekleed ben als vrrouw de juiste kleding bij elkaar vinden. En daarbij is het dan leuker winkelen omdat je positieve reacties krijgt van de bio dames.

Groetjes Bea.

[Joanne]

Nou ja het moge duidelijk zijn dat ik volledig als "vrouw" leef. En wat daar weer zo grappig aan is, is het feit dat ik nu gewoon mannendingen kan doen waarbij niemand me aankijkt of ze water zien branden Terwijl ik dat vroeger met vrouwendingen niet moest proberen Toch heb ik net als Josette die mannenkant ook nodig alleen kan ik hem volledig ongestraft in mijn vrouwenleven toelaten dus mis ik "het man zijn op zichzelf" absoluut niet, ondanks die stuiptrekkingen

[Chantal C.]

Nou ja het moge duidelijk zijn dat ik volledig als "vrouw" leef.

Joh? (verbaasd)