Waaa

Op dit forum kunnen de partners van t*'s hun hart luchten

Moderator: Moderators

Plaats reactie
Gebruikersavatar
X-Laura-X
dagelijks aanwezig
Berichten: 143
Lid geworden op: di jul 11, 2006 22:12
Locatie: Omgeving Utrecht

Waaa

Bericht door X-Laura-X »

Ik weet niet waarom ik het hier post maar ik zit gewoon met een gevoel wat eruit moet....

Sinds ongeveer een maand is het over tussen mij en HEM. In hem zag ik mijn man, vader en levenspartner....het kon gewoon niet over zijn.... hoeveel pijn ik ook had, dagen lopen janken, een wrak was ik, wilde niks meer doen en niemand meer zien....voor mij was mijn leven voorbij....

Ik was en ben in staat om ALLES te veranderen waar hij het niet mee eens is. Ik wil vechten voor een relatie met hem. Om onze verstandhouding maar goed te houden doe ik maar alsof ik vrienden kan zijn en het allemaal leuk vind...terwijl ik eraan onderdoor ga, ik ga kapot eraan, hij is MIJN man (en vrouw:oops:), ik hou van hem. De gedachte dat er vroeg of laat iemand anders in zijn leven komt maakt me gestoord. Zij weet niets van hem, ik ken al zijn trekjes, bewegingen, kan hem van top tot teen beschrijven.....maar zij ligt er dan mee in bed. Hoeveel pijn het me ook doet ik blijf zo met hem omgaan alsof alles koek en ei is, alleen maar zodat ik in zijn buurt ben en kan proberen te redden wat er te redden valt....Ik zet hem op een voetstuk....alleen te laat. Ik heb te laat door gehad wat ik in mijn handen had en heb het verloren en ben het kwijtgeraakt....

Ik weet dat als ik te opdringerig ben hij afstand neemt, als ik te emotioneel word, hij afstand neemt, ik pijn krijg (geestelijk of lichamelijk) hij afstand neemt...dus ik toon meestal geen verkeerd gevoel als ik met hem praat…ik doe alsof maar ondertussen breekt mijn hart....

Waarom ik het hier post? Weet niet…ik wil me gewoon ff op deze manier kunnen uiten en ik weet dat ik door moet gaan met mijn leven maar iedereen kan het zeggen, ik doe het toch niet, ik kan het niet…

Bijna altijd ruzie, met elkaar.
Het werd me allemaal te veel.
We konden niets meer hebben van elkaar.
De onmacht vloog me naar m’n keel
Ik besloot me leven alleen te leven
Maar ik kan alles opnieuw vergeven
Stil, het is zo stil hier alleen
Zonder jou, is alles in mijn leven killer
Zonder jou, is alles plotseling veel stiller
Zonder jou, is wat voorheen vertrouwt was, niet vertrouwt
En zonder jou tegen me aan is elke nacht weer koud
The bitch is back...

Afbeelding
Jessie
dagelijks aanwezig
Berichten: 249
Lid geworden op: di jun 19, 2001 2:00

Bericht door Jessie »

Hoi Laura,
Ongelooflijk hoe jij je eigen moet voelen vreselijk ik ken jouw situatie verders niet maar kan mij inleven in jouw brief...ik hoop dat je de draad weer op kunt pakken al is het alleen al voor je kinderen je zal verder moeten hoe moeilijk het ook is..Je zal hem moeten los laten ooit komt er een moment dat hij spijt krijgt en dan is het telaat want dit heeft jou sterker gemaakt hij weet en beseft niet wat hij achter laat..
knuffels..van mij..
Gebruikersavatar
X-Laura-X
dagelijks aanwezig
Berichten: 143
Lid geworden op: di jul 11, 2006 22:12
Locatie: Omgeving Utrecht

Bericht door X-Laura-X »

Jessie schreef:Hoi Laura,
Ongelooflijk hoe jij je eigen moet voelen vreselijk ik ken jouw situatie verders niet maar kan mij inleven in jouw brief...ik hoop dat je de draad weer op kunt pakken al is het alleen al voor je kinderen je zal verder moeten hoe moeilijk het ook is..Je zal hem moeten los laten ooit komt er een moment dat hij spijt krijgt en dan is het telaat want dit heeft jou sterker gemaakt hij weet en beseft niet wat hij achter laat..
knuffels..van mij..
Thanks, maar ik heb geen kinderen :wink:
The bitch is back...

Afbeelding
Jessie
dagelijks aanwezig
Berichten: 249
Lid geworden op: di jun 19, 2001 2:00

Bericht door Jessie »

Dat scheeld alweer een heel stuk :-)
Plaats reactie