Anne Lawrence, MD

[adriana]

Hi allemaal,

even wat zwaardere kost maar wel interresant,
Anne Lawrence, MD is zelf postup en heeft nogal ideeen die afwijken van de gemiddelde kijk of norm die bestaat over de transeksueel en zijn motieven/behoeftes.
Waarschijnlijk zijn diverse onder ons wel bekent met haar kijk en meningen op het fenomeen van de transekssueel, maar voor wie niet is het mogelijk interresant.

Zij zegt quote:
Lessons from Autogynephiles (= houden van jezelf als vrouw), erotiscism, motivation, and the standards of care.
Zij begint quote:
It is an honor to appear before you today (18 augustus 1999 - HBIGDA Symposium, London).

Zij begint quote:
Four years ago, I was still living as a man, struggling to make my life conform the standards of care, in order to obtain the psysical feminization I so deperately desired. To stand before you as a colleague, addressing the organization that promulgates those Standards, is an occasion for intense reflection.

Zij vat het begrip transekssueel samen als "one who desires to approximate as closely as possible the anatomic characteristics of the opposite sex".
Zij gebruikt het woord "gender" of "gender role" niet, dit omdat zij van mening is dat de basis van alles is de omschrijving die zij geeft van "transekssualiteit".

Wat zij in feite stelt is dat er diverse -geldige - redenen zijn voor het willen van het aanpassen van het lichaam als vrouwen lichaam.
Ik vat het samen op een simplistische manier:
1) De "traditionele" transekssueel die een volledige aanpassing wel en verder wil leven in zijn nieuwe gender identiteit.
Zij delen allen de wens om hun lichaam te "feminiseren" maar de wegen scheiden waar niet de wens bestaat om "full time "als vrouw te leven.
Sommige willen als vrouw leven, speciaal als ze goed "passabel" zijn, sommige vinden het wel goed om als vrouw te leven, maar het was niet de belangrijkste reden voor de SRS, sommige hebben geen of in het geheel niet de behoefte om "full time" als een vrouw te leven.
Omdat men zo verlangd om het lichaam aan tepassen (autogynephiles - houden van jezelf als vrouw) past deze laatste groep zich aan en is bereid de Real Life Experience te ondergaan simpel om het feit dat men de hormonen en de SRS wil.

2) Een transseksueel die primair geen gender (identiteits) probleem heeft maar een seksueel probleem.
Zij neemt het op voor deze laatste groep door te stellen dat transseksualisme in dit geval een sexueel probleem is en geen gender probleem, voor deze groep zou SRS mogelijk moeten zijn los van de gender presentatie.
De "Real Life Experience"zou voor deze groep een verkorte RLF moeten inhouden en toch een hormoon behandeling en een volledige SRS.

Zij stelt:
quote: Of course, we should remember that building one's life around one's sexuality is not unknown among persons with more "normal" erotic preferences. Among Heterosexuals, it's called "m a r r i a g e"

Leven als vrouw is niet altijd makkelijk for biologische mannen. Speciaal voor diegene die niet "passabel" zijn maar toch het vrouwelijke lichaam willen hebben.

Als we stellen dat transseksualisme alleen simpel gaat over "gender" (identiteit) en dat "genital surgery" in feite is "gender confirmation surgery" is, zijn diegene die niet willen of kunnen leven "full time" als vrouw veroordeeld om te lijden, zij voldoen niet aan de gestelde "norm".

Ik denk als je bij de intake tegen het VU zegt ik wil alles maar ik wil daarna niet als vrouw leven, dat je beter thuis kunt blijven omdat je niet voldoet aan de "norm",
en dit is volgens Anne Lawrence een foute opstelling.

Over deze laatste groep zegt zij quote "There is in fact no experimental evidence that a full-time Real Life Experience is necessary or disirable prior to SRS. It is merely a tradition that has been enshrined as a fact.

Zij stelt dat diverse therapeuten van de regels afwijken on geselecteerde "patienten" hormonen en SRS toetewijzen zonder een full-time Real Life Experience.
Het word tijd dat de "Standards of Care" in deze situatie de humane behandeling ondersteund, die het verdiend.

Wat zij in feite o.a. zegt is dat er diverse redenen kunnen zijn voor een volledige lichamelijke aanpassing en dat in al die verschillende uitgangspunten de behandelings "norm" anders kan of moet zijn.

Zoals velen hier op dit forum hebben gezegd "in dezelfde kleur (transseksualiteit)) zijn vele tinten mogelijk, dit geld ook voor "houden van jezelf als vrouw".

Lieve groeten Adriana

[Jessie]

[Jessie]

Haha dat vind ik nou ook nouja er staat in ieder geval een lachend poppetje dat zegt tegenwoordig ook al genoeg ja toch....

[ik ben hier niet meer]

Ik ben toevallig bij dat symposium in Londen geweest. Ik vond toentertijd haar verhaal 1 van de vele die afweken van wat de standards of care waren/zijn.
Waarom is het bij het VU soms anders ? Omdat er vanuit Den Haag bepaald wordt wat het genderteam wel en niet mag doen in algemene termen. Zo mag er bv geen volledige nazorg gegeven worden (in veel landen wel normaal).
Ook het feit dat er spijtoptanten zijn, maakt het voor het genderteam niet makkelijker.

[Irene]

Is een oud stukkie, maar wel interessant.
Bij mij kwam tijdens het lezen de vraag op, zouden er echt transen zijn die de srs belangrijker vinden dan het leven als vrouw? Ik kan me namelijk niet zo goed voorstellen dat je het hele traject doorloppt om dan toch weer voor deeltijd vrouw te gaan. Ik ben benieuwd hoe jullie daar over denken.
Ik begrijp best dat de RLE ingrijpender kan zijn dan de srs, maar een srs zonder rl kan ik me niet voorstellen. Andersom lukt me veel gemakkelijker.

Irene

[ik ben hier niet meer]

In Duitsland is er 1 geweest, is een boek van ook, "Ich bin mein eigene Frau" maar deze persoon is door de moeder gedwongen als meisje/vrouw te leven.

Voor iemand die echt transseksueel is, kan ik niet geloven dat je bv SRS wil en dan toch doorleven als man, in mijn ogen ben je dan toch een soort van spijtoptant. Je wil toch de operatie omdat je vrouw bent ? En dan wil je toch ook leven als vrouw ?
Als de verwachting is dat de hormonen en evt. operaties geen goed resultaat oplevert, en je durft niet als vrouw te leven, moet je ook niet beginnen aan het proces is mijn mening.
Ook draagt het niet bij de acceptatie van de transseksuelen in de samenleving, en die is in het algemeen nu niet echt fantastisch te noemen. Wordt beter, is beter dan 20-30 jaar geleden, maar we zijn er nog lang niet.

[adriana]

Hi,
Irene schreef,

Is een oud stukkie, maar wel interessant.
Bij mij kwam tijdens het lezen de vraag op, zouden er echt transen zijn die de srs belangrijker vinden dan het leven als vrouw? Ik kan me namelijk niet zo goed voorstellen dat je het hele traject doorloppt om dan toch weer voor deeltijd vrouw te gaan. Ik ben benieuwd hoe jullie daar over denken.
Ik begrijp best dat de RLE ingrijpender kan zijn dan de srs, maar een srs zonder rl kan ik me niet voorstellen. Andersom lukt me veel gemakkelijker.

Irene

Mijn ervaring vanaf dit stukje tot nu, is dat ik heb gezien en gelezen dat de over grote meerderheid van TS die RLE + SRS enz. volgen met als uitkomst de gewenste vrouwelijk "rol" verder in het leven.
Wil niet zeggen dat er andere variaties bestaan in volgorde of gender levenswijze.

Bijvoorbeeld SRS zonder 1 dag RLE. lijkt ongelofelijk maar waar.

Ook dat men soms niet altijd eerlijk is zeggen als vrouw te willen leven maar in feite gaat het om de lichamelijke aanpassing, Anne Lawrence neemt het op voor deze "groep" die in feite geen gender "probleem" hebben maar een seksueel "probleem", een SRS vindt zij toch ook de juiste oplossing met geen RLE of een hele korte.

Geeft hiermee aan dat als b.v. bij het VU de ham vraag komt " Wilt U een een lichamelijke aanpassing (SRS o.a) om als vrouw te kunnen leven, je alleen maar kunt zeggen ja. ook al ligt je "probleem" in feite anders.

In feite misschien hier niet zo een interresant gegeven maar toch heeft een Anne Lawrence MD en postup hier aandacht voor durven vragen en waarschijnlijk zullen ook andere aanwezigen gedacht hebben "vreemd stukje" maar niettemin wel een realiteit voor sommigen.

Wat mij betreft vindt ik mij in Irene haar posting, SRS houdt in dat je verder in de vrouwelijk "rol" leeft en dit duidelijk uitdraagt naar iedereen met wie je temaken hebt in je leven, uiteindelijk ging het hierom.

groetjes

[ik ben hier niet meer]

Er was ook iemand op datzelfde congres die pleitte voor het feit dat m/v uit de samenleving moest verdwijnen. De persoon in kwestie voelde zich seksloos en wilde niet als man of vrouw bestempeld worden. Hoe zeer ik dit ook zou kunnen begrijpen. Hoe diegene daar 30-40 minuten een betoog over hield, ook vrij fel, zorgde eerder voor minder dan meer begrip vanuit de zaal. Ik denk dat dr. van Trotsenburg zich die persoon ook vast wel weet te herinneren als ie op dat moment in de zaal was tenminste. Je kiest bij zo'n congres toch ook wel uit wat je zelf enigszins wilt horen. En soms valt de inhoud dan een beetje tegen, maar weglopen doe je niet zo makkelijk, zeker niet als je niet aan de zijkant van een rij zit.

[lightningbolt]

Toch vindt ik die SRS ook heel belangrijk voor wat betreft sex. Want sex heb ik nooit van kunnen genieten, omdat het niet kon zoals ik het graag wou en zoals ik het me het altijd voorgesteld had. Op sex gebied heeft het ook nooit lekker gelopen. Afgezien van je lichaam en geest op 1 te brengen d.m.v. die SRS weegt daarnaast sex best wel zwaar mee voor mij. En dat heb ik het genderteam ook laten weten in de gesprekken.

[Chantal C.]

Toch vindt ik die SRS ook heel belangrijk voor wat betreft sex. Want sex heb ik nooit van kunnen genieten, omdat het niet kon zoals ik het graag wou en zoals ik het me het altijd voorgesteld had. Op sex gebied heeft het ook nooit lekker gelopen. Afgezien van je lichaam en geest op 1 te brengen d.m.v. die SRS weegt daarnaast sex best wel zwaar mee voor mij. En dat heb ik het genderteam ook laten weten in de gesprekken.

Ik heb eigenlijk helemaal nooit zin in sex. Daarbij komt denk ik dat je je neovagina never als gewone vagina kunt gebruiken. Zoals een post-op laatst door de telefoon tegen me zei: "Mannen kunnen gewoon niet het beukwerk bij je doen"...

Ik ga voor genegenheid en als sex ooit zal lukken... Meevallertje...

[lightningbolt]

"Mannen kunnen gewoon niet het beukwerk bij je doen"...

Moet er perse gebeukt worden dan? Het zal natuurlijk eerst wel voorzichtig moeten. Ik heb nog geen post-ops gehoord die zeggen dat ze niet kunnen n**ken met mannen.

En daarnaast zijn er ook nog genoeg andere dingen die wel kunnen

[lightningbolt]

Ik heb eigenlijk helemaal nooit zin in sex.

Ik heb wel zin in sex met een man, maar niet zo als pre-op (ik wil mezelf niet onnodig daarmee kwetsen). Ik wil dat pas als alles op de goede plek zit en lichaam en geest eindelijk 1 zijn.

[ik ben hier niet meer]

Als alles goed is gegaan moet je gewoon seks kunnen hebben met een man, alleen wel zorgen voor voldoende glijmiddel. Alleen die op een condoom is meestal niet genoeg. En afhankelijk van de diepte en de lengte van de **** van je lover moet ook het "beukwerk" geen probleem zijn, zo niet, dan voel je het wel aan de achterkant van je neo-vagina.

[Chantal C.]

Ik heb eigenlijk helemaal nooit zin in sex.

Ik heb wel zin in sex met een man, maar niet zo als pre-op (ik wil mezelf niet onnodig daarmee kwetsen). Ik wil dat pas als alles op de goede plek zit en lichaam en geest eindelijk 1 zijn.

Het is bij mij minder geworden na begin Androcur... Logisch... Nu na mijn SRS is het zelfs nog minder... Mja ik zie het wel. Ik mis het niet zeg maar...

[Chantal C.]

Als alles goed is gegaan moet je gewoon seks kunnen hebben met een man, alleen wel zorgen voor voldoende glijmiddel. Alleen die op een condoom is meestal niet genoeg. En afhankelijk van de diepte en de lengte van de **** van je lover moet ook het "beukwerk" geen probleem zijn, zo niet, dan voel je het wel aan de achterkant van je neo-vagina.

Ik heb een diepte van 10cm en heb niet de illusie dat dat veel meer gaat worden dmv dilateren. Ach who cares?