Vraagje bloos

[Anja Lasagna]

[quote="Lala Ferrari.

Ik zou het ook niet kunnen. Zelfs niet met een partner die FtM TS is. In dat laatste geval blijft je leven maar draaien om het gezamenlijke TS-zijn.

?[/quote]

Dat ligt voor mij weer heel anders........ik ga voor mannelijkheid. Een piemel is een leuk en lekker ding, maar wie/wat er precies aanvast zit is voor mij belangrijker, eerlijk gezegd. Vwb sex zijn er ook andere manier te bedenken, denk ik zo
Daarbij begrijp ik TS lovende TS'en m/v, v/m die iets met elkaar hebben volkomen. Die begrijpen elkaar volkomen, en hoeven ook niets meer aan elkaar uit te leggen of te verklaren.

En ach ja, de damesstringdrager.......heel verstandig dat je het contact verbroken hebt. Het ging namelijk niet (alleen) om jou, maar (ook) om de vrijheid bij jou damesstrings en evt meer te kunnen dragen.

Mila.

[Chantal C.]

En ach ja, de damesstringdrager.......heel verstandig dat je het contact verbroken hebt. Het ging namelijk niet (alleen) om jou, maar (ook) om de vrijheid bij jou damesstrings en evt meer te kunnen dragen.

Een man is voor mij gewoon een man. Die blijft van damesondergoed e.d. af. Punt. Als hij bi zou zijn, kan ik daar nog wel mee leven. Met het bi-zijn dus...

[lightningbolt]

Ik denk als TS dat je er op een gegeven moment ook wel oog voor hebt. Dat je ze er wel uitpikt. Transen weten dat het hen KAN overkomen. Die zijn er denk ik ook extra alert op. bio-vrouwen zijn helemaal onwetend. Die houden met zoiets helemaal geen rekening.

[lightningbolt]

Als hij bi zou zijn, kan ik daar nog wel mee leven. Met het bi-zijn dus...

Ook als je hem zou moet delen met mannen? De meeste mannen die bi zijn die doen daar vroeg of laat volgens mij ook wel wat mee. Uitzonderingen daargelaten.

[Babette]

Hoi hoi,

weet je wat me zo opvalt en ook zeer verbaasd aan deze hele discussie? Dat er van te voren voorwaarden worden gesteld aan een eventuele "kandidaat" voor een relatie. Ik ben bang dat het niet zo werkt. Als je een volstrekt gelijkwaardige (liefdes)relatie met iemand wilt, dan stel je geen voorwaarden, punt uit! Als je tot over je oren verliefd op iemand (m,v,t,etc) wordt, dan maakt het helemaal niets uit wat er aan de buitenkant zit. Het gaat mijns inziens om het totaal pakket mens dat je voorgeschoteld krijgt en om volstrekt onvoorwaardelijke liefde. De rest is bijzaak...

Groetjes en liefs,

Babette.

[Stephan]

Ook als je hem zou moet delen met mannen? De meeste mannen die bi zijn die doen daar vroeg of laat volgens mij ook wel wat mee. Uitzonderingen daargelaten.

Ik geloof niet dat het nou per definitie meer uitzondering dan regel zou zijn, ik denk dat er genoeg biseksuelen zijn die er een monogame relatie op na houden.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat er geen bi'en zijn die het niet zo nauw nemen, maar hetzelfde kan gezegd worden over bijvoorbeeld hetero's in een vaste relatie.

[lightningbolt]

[Janiek_]

volstrekt onvoorwaardelijke liefde.

Dat vind ik nou weer een claim waar ik bij voorbaat voor terug zou schrikken. In het vuur van een beginnende verliefdheid kan ik me er iets bij voorstellen, maar als je met elkaar een leven gaat opbouwen, voel ik eerder iets "grenzenloos" in dit ideaal. En het klinkt op zich weer bijna als een voorwaarde.

Onvoorwaardelijk is de liefde van een kind, omdat het afhankelijk van je is. Voor een ouder naar een kind is het al meer een ideaal dan een gegeven. Tussen volwassen mensen is liefde meestal een kwestie van geven en krijgen, en de meesten stellen daar toch wel grenzen aan; vanuit een gezonde zelfkennis, bijvoorbeeld.

Voor de rest van deze discussie kan ik niet zo goed meekomen. Ik zei laatst al eens, dat ik mijn periodes van twijfel wel gehad heb, maar dat ik toch "mijn best zou moeten doen" om iets met een man te kunnen hebben. En dat lijkt me een heilloze onderneming . Met een transvrouw zou ik het me voor kunnen stellen. Met een enkele transman ook wel, die kunnen zeer leuk zijn.

[Babette]

Dat vind ik nou weer een claim waar ik bij voorbaat voor terug zou schrikken. In het vuur van een beginnende verliefdheid kan ik me er iets bij voorstellen, maar als je met elkaar een leven gaat opbouwen, voel ik eerder iets "grenzenloos" in dit ideaal. En het klinkt op zich weer bijna als een voorwaarde.

Het is geen claim; het is een uitgangspunt. Juist na het vuur van een beginnende verliefdheid als je je relatie gaat opbouwen, lijkt het mij niet echt verstandig om je partner, vanuit welk uitganspunt dan ook, allerlei zaken op te leggen: onvoorwaardelijke liefde dus. Ik begrijp trouwens niet eens waarom je een relatie zou willen waaraan allerlei voorwaarden kleven.

De onvoorwaardelijke liefde van een kind vanwege afhankelijkheid van een ouder is een volstrekt ongelijkwaardige relatie, en vanuit mijn optiek kun je vanuit ongelijkwaardigheid geen onvoorwaardelijke liefde geven.

Groetjes en liefs,

Babette.

[Janiek_]

lijkt het mij niet echt verstandig om je partner, vanuit welk uitganspunt dan ook, allerlei zaken op te leggen: onvoorwaardelijke liefde dus.

Ergens klinkt me in jouw berichten, vooral omdat ze een reactie zijn op heel specifieke reserves van anderen, meer een verlangen naar die onvoorwaardelijke liefde door. Waardoor het ook een soort voorwaarde wordt. Als uitgangspunt kun je het alleen stellen aan de liefde die je geeft, lijkt mij. Een geliefde accepteren zoals die is, betekent heel vaak juist het in aanraking komen met de onvervulbaarheid van zo'n verlangen. Mensen hebben zo hun beperkingen.

[Chantal C.]

Als hij bi zou zijn, kan ik daar nog wel mee leven. Met het bi-zijn dus...

Ook als je hem zou moet delen met mannen?

Buiten de deur, zonder mijn medeweten en uiteraard safe... prima... Ik hoef niet alles ins & outs te weten.

Alhoewel ik mezelf dan wel erg wegcijfer... dus liever niet als het niet hoeft... hetero dan maar!

[Babette]

Ergens klinkt me in jouw berichten, vooral omdat ze een reactie zijn op heel specifieke reserves van anderen, meer een verlangen naar die onvoorwaardelijke liefde door. Waardoor het ook een soort voorwaarde wordt. Als uitgangspunt kun je het alleen stellen aan de liefde die je geeft, lijkt mij. Een geliefde accepteren zoals die is, betekent heel vaak juist het in aanraking komen met de onvervulbaarheid van zo'n verlangen. Mensen hebben zo hun beperkingen.

ik kan het niet met je eens zijn in deze. Vanuit de manier waarop wij (m'n partner en ik) in het leven staan is het moeilijk te begrijpen hoe je überhaupt in een liefdesrelatie specifieke reserves kunt hebben alvorens je er aan begint. Mijns inziens doe je jezelf als mens dan schromelijk tekort. Maar daarom houd ik niet minder van m'n medemensjes hoor! Ik verbaasde me alleen over de manier waarop de discussie gevoerd werd, mede omdat er ook andere omgangsvormen mogelijk zijn, maar misschien heb ik gemakkelijk praten... Het was zeker niet als veroordelend bedoeld...

En misschien doen we met z'n allen wel alsof wij mensjes allerlei beperkingen hebben... Ik weet het nog zo net niet, en blijf dus gematigd positief!

Groetjes en liefs,

Babette.

Een pee-esje: misschien verlang ik er naar dat er meer mensen zijn die liefdevol met elkaar omgaan...

[troeteltrans]

of die nou hetero is of niet, zolang hij maar geen fascinatie heeft voor vrouwenkleding en piemels, en op vrouwen en *vrouwen* valt en zichzelf identificeert als man, kom je een heel eind..

En dan nu over zn karakter

[Stephan]

Hoi Elsie,

Hoe stel jij je een niet hetero man zonder fascinatie voor piemels voor dan?

[troeteltrans]

P.s: een heel erg sterke aanwijzing van evt *T* neigingen bij de man in kwestie is sm neigingen hebben en jou gaan 'adviseren' over (sexy) kleding en schoeisel ed.

sm neigingen in de actieve of passieve zin? en wat bijv als de ander sexy kleding leuk vind, lak leer enz enz, ook reden om de noodklokken te luiden?