Passabiliteit

[Janiek_]

bouw bruggen!!!!!!! brand elkaar niet af....

Fenna

We doen ons best wel, hoor, Fenna .

Maar we slepen vaak nogal wat "karma" met ons mee (en dan heb ik het niet eens over zogenaamde vorige levens) en dat maakt het soms moeilijk om de juiste toon te vinden of de gevoeligste snaar onberoerd te laten....

[Babette]

Hoi hoi,

We doen ons best wel, hoor, Fenna .

Maar we slepen vaak nogal wat "karma" met ons mee (en dan heb ik het niet eens over zogenaamde vorige levens) en dat maakt het soms moeilijk om de juiste toon te vinden of de gevoeligste snaar onberoerd te laten....

misschien is het een ideetje om onze respectievelijke "rugzakjes" "buiten" te laten, of "leeg" te maken; het maakt het gemakkelijker om anderen open tegemoed te treden....

Groetjes en liefs,

Babette.

[Janiek_]

Hoi hoi,

We doen ons best wel, hoor, Fenna .

Maar we slepen vaak nogal wat "karma" met ons mee (en dan heb ik het niet eens over zogenaamde vorige levens) en dat maakt het soms moeilijk om de juiste toon te vinden of de gevoeligste snaar onberoerd te laten....

misschien is het een ideetje om onze respectievelijke "rugzakjes" "buiten" te laten, of "leeg" te maken; het maakt het gemakkelijker om anderen open tegemoed te treden....

Aan de andere kant worden we daar weer zo onpersoonlijk van en dan raakt de lol er ook af. Ik zie het gebeuren hier soms meer als een soort dans van stekelvarkens of het over elkaar rollen van keitjes op de bodem van een beek: uiteindelijk zullen we heel elegant met onze eigen en elkaars stekels om elkaar heen zwieren of glimmend glad door het glinsterende water heen blinken.

Zolang we bij elkaar blijven, krijgen we elkaar wel tam .

Men kent alleen die dingen waarmee men echt vertrouwd is, zegt de vos. De mensen hebben niet meer de tijd nog iets echt te kennen. Zij kopen dingen kant en klaar bij een handelaar. Maar verkopers van vrienden die bestaan niet, en dus hebben de mensen geen vrienden meer. Als je een vriend wilt moet je me temmen!
...
Vaarwel, zegt de vos. Hier is mijn geheim. Het is zeer eenvoudig : Goed zien kan men alleen met zijn hart. Het wezenlijke is onzichtbaar voor je ogen.

[Babette]

Hoi hoi Janiek,

zou je denken? Ik denk dat de lading van die rugzakjes soms heel belemmerend werkt; ik heb echt niet de stekels van al die andere stekelvarkentjes nodig om te zien hoe iemand in elkaar "steekt" (pardon the pun), en ik denk ook niet dat het zonder stekels onpersoonlijk zal worden: integendeel juist!

En volgens mij bevestigt de quote van Antoine de Saint-Exupéry van de vos dit ook: "goed zien kan alleen met je hart. Het wezenlijke is onzichtbaar voor de ogen."

Ik vind je stekelvarkentjesdans trouwens wel erg schattig! En hoe doen stekelvarkentjes het??? Héééél voorzichtig!

Groetjes en liefs,

Babette.

[Babette]

Hoi hoi,

nou, dan zijn we het niet eens! Mijns inziens zijn die stekeltjes vooral de buitenkant en een afweermechanisme, en ik ben veel meer geïnteresseerd in de binnenkant, en waarom men al die afweermechanismen hanteert.

Groetjes en liefs,

Babette.

[Janiek_]

Hoi hoi,

nou, dan zijn we het niet eens! Mijns inziens zijn die stekeltjes vooral de buitenkant en een afweermechanisme, en ik ben veel meer geïnteresseerd in de binnenkant, en waarom men al die afweermechanismen hanteert.

En daar zijn we het weer wél eens. Maar ja, we komen hier nu eenmaal niet allemaal kant en klaar. En dat zorgt voor een dynamiek, die helaas niet altijd even constructief is, maar kennelijk voor de meesten van ons prikkelend genoeg om hier telkens terug te komen.

[Babette]

Hoi hoi,

ik denk dat het ook helemaal niet interessant is om "kant en klaar" hier te verschijnen, mocht er al zoiets zijn als "kant en klaar". Wel denk ik, of ik weet het wel zeker, dat als je je stekeltjes buiten de deur laat, de kans op een open en genuanceerde discussie een stuk groter is, dan als je je stekeltjes mee naar binnen neemt.

Zelf was ik vanmorgen buitengewoon stekelig naar aanleiding van de uitzending van Zembla van gisteravond, en mijn bezoek was stekelig omdat-tie een aanvaring met z'n baas had gehad: dat maakte niet echt voor een gezellig en open gesprek, al hebben we dat gaandeweg wel op kunnen lossen. Om maar eens een voorbeeldje uit eerste hand te noemen...

Groetjes en liefs,

Babette.

[tijgertje]

Mijns inziens zijn die stekeltjes vooral de buitenkant en een afweermechanisme, en ik ben veel meer geïnteresseerd in de binnenkant, en waarom men al die afweermechanismen hanteert.

Bij mij is een meer een groot schild waar ik me achter verstop
Me vooral niet laten zien aan anderen mensen
Niemand dichterbij durven te laten komen in de angst om gekwetst te worden

[Janiek_]

Er zit ook wel een goede kant aan afweer, denk ik. Of in elk geval aan weerbaarheid. Het is goed om jezelf te kunnen beschermen en keuzes te kunnen maken over hoe en wanneer en tegenover wie je open bent. Grenzenloosheid heeft nog nooit iemand gelukkig gemaakt.

Het wordt pas een belemmering als het een soort allergie wordt. Dan voel je zelf ook hoe je jezelf tekort doet.

Een buitenkant is verder een mooi ding. Het is wat je tot een persoon maakt. "Persoon" betekent eigenlijk "masker".

Zonder dat soort grenzen verliest intimiteit haar smaak.

(Inmiddels heel erg off topic...)

[mina]

hmm ik denk dat je eigen waarheid vertellen noodzakelijk is, als je transgenderist, genderdysfor, alien of wat ook bent, omdat dat de enige manier is om andere mensen te laten zien wie jij bent...(en daar hoort volgens mij ook je eigen mening bij )
(want genderdysforie heeft niet alleen betrekking op je uiterlijk maar ook de positie die je binnen de maatschappij hebt gehad)
en op die wijze deel ik de mening van Mila dat de ontwikkeling van een ex homo TG TS meestal anders verloopt dan de ontwikkeling van een ex hetero TG TS...
Net als het anders-zijn vanaf het begin en duurzaam ervaren tov het anderszijn pas later ontdekken lijkt me...
Want als kind anders afwijkend zijn, als puber, en later als volwassene heeft nogal de nodige innerlijke en maatschappelijk conscequenties, waar een ex heterojongen best een tijdje geaccepteerd kan worden en het uitzingen...
kan een ex homo TG TS dat meestal niet, - want - het jongen spelen is meestal dan niet meer aan de orde, aangezien het kind heel goed weet dat het anders is dan andere kinderen en iets anders spelen zinloos en niet mogenlijk is.

[Janiek_]

hmm ik denk dat je eigen waarheid vertellen noodzakelijk is, als je transgenderist, genderdysfor, alien of wat ook bent, omdat dat de enige manier is om andere mensen te laten zien wie jij bent...(en daar hoort volgens mij ook je eigen mening bij )

Dat je gelijk hebt, hoor. En ik denk ook dat iemand die als man geboren op mannen valt eerder beseft dat verstoppen niet zal lukken.

Waar ik het hier boven over had, is dat je ook in die situatie baat hebt bij en recht hebt op het handhaven van een eigen grens in je openheid. Ook al heb je misschien wel het gevoel dat je je moet verantwoorden voor je anderszijn.

In het begin toen ik begon te veranderen had ik ook het gevoel dat iedereen alles van me zag, alsof ik in mijn blootje over straat liep, bij wijze van spreken. En dat ik aan iedereen was overgeleverd. Het tegenovergestelde van de eierschaal waar ik me tot dan toe in had bevonden. Dat is na verloop van tijd anders geworden. En dat heeft voor mijn gevoel iets te maken met een soort menselijke omhulling te hebben, niet meer een schelp of stekelpak en ook niet dat bijna gevilde.

[Frederique_]

Is het echt zo dat grenzeloosheid niemand gelukkig heeft gemaakt?

Of durven sommige mensen niet buiten sommige grenzen te denken en te voelen? En is het echt zo dat die grenzen voor die mensen nodig zijn? Of denken die mensen dat maar?

Kinderen zijn bang in het donker. Pas later leren ze dat je in het donker net zo min bang hoeft te zijn als overdag. 't Is vaak ook een kwestie van aan een idee wennen...

Bij de film "tintenfishalarm" op het Transgender Film Festival had de inleidster (Miriam) een goeie inleiding. Ze zei "Het verhaal van Alex is waar - voor Alex. Het is geen algemeen verhaal over interseksualiteit. Laat iedereen zijn of haar eigen verhaal vertellen - zodat je zoveel mogelijk versies van het interseksuelen-verhaal de wereld in helpt. Zodat mensen een zo genuanceerd mogelijk verhaal overhouden".

Ik vond dat een wijze gedachte - en wil iedereen oproepen om zijn, haar, zhaar verhaal hier te vertellen. Via de VGK, Noodles, Isis, TS-NL in in heel veel boeken heb ik heel veel verhalen van heel veel transgenders gelezen, ik heb ook veel TV-documentaires gezien - en wat Miriam zei is waar: telkens heb ik mijn beeld over wat genderdysforie is een beetje bijgesteld. Bijgesteld tot de mening dat het -onmogelijk- is om een "grootste gemene deler" tussen TS'en, TG's en TV's te vinden.

Groetjes,

Frederique

[Janiek_]

Openheid is niet hetzelfde als grenzenloosheid. Ik probeer te zeggen dat juist grenzen en keuzes een (levens)verhaal persoonlijk maken.

Overigens mooi, dat voorbeeld wat je aanhaalt. Ik heb er zelf lang over moeten doen om mijn eigen verhaal te zien als voor mijzelf het meest belangrijk en niet meer te proberen het in overeenstemming te brengen met de standaarddefinities/verhalen van TV/TG/TS.

Dat heb ik hierboven ook al een paar keer gezegd: het wordt allemaal veel ontspannener als het belang van die labels wegvalt. En dat kon (in mijn geval althans) toen ik erop kon vertrouwen dat ik erkenning zou krijgen voor de dingen die ik persoonlijk belangrijk vind en de grenzen die ik zelf stel. Dan is het gevoel van erkenning niet meer gekoppeld aan het opgeplakt krijgen van het juiste label.

[mina]

@Janiek,

Hoi Janiek,
ja idd, dat overgeleverd zijn aan de omgeving, dat gevoel ken ik heel erg goed. Ik heb dat zelf vooral meegemaakt toen ik nog niet wist wie of wat ik was, mijn omgeving des te meer. Ze lieten me het ook duidelijk blijken .

Die menselijke omhulling waar je over spreekt, is dat niet de kracht van zelf acceptatie en het jezelf zijn? Grenzen heb je nodig om te geven wat je niet bent, mochten mensen dat van je denken of willen. Daarom hebben die twee veel met elkaar te maken. Een sterke identiteit en zelf bewustzijn zorgen ervoor dat je weerbaar bent/wordt naar je omgeving.

Een TG TS die in jonge jaren hinder ondervind van zhaar anders-zijn (dus dat van huis uit te voelen krijgt) en later ook in de pubertijd op school, kan zich heel eenzaam gaan voelen, buitengesloten en anders, en daarom al snel een negatief zelfbeeld ontwikkelen waardoor het niet goed de eigen grenzen aan kan geven of zeggen wat het wil/nodig heeft...

@ Frederique...
Grenzeloos betekent rechteloos. Als jij toelaat dat iedereen maar van alles over je mag denken zeggen en van je willen, ben je een slaaf van je omgeving en heb je geen leven.

Openheid, en open staan voor een ander is idd iets heel anders....(Janiek)

[Babette]

Hoi hoi,

ik probeer ten allen tijde mensen in alle openheid tegemoed te treden en duidelijk te laten zien wie men voor zich heeft. "What you see is what you get." De meeste mensen vinden dat plezierig genoeg, en sommigen ervaren dit als bedreigend.

Ik denk dat als je je stekeltjes, eventueel ter bescherming van je eigen onzekerheid, gebruikt bij ontmoetingen, dit ook tot gevolg heeft dat jij die ander niet goed kunt "zien"; werk je gemakkelijker via vooroordelen, en dat vind ik absoluut geen uitgangspunt. Mijn ervaring leert mij dat deze open benadering prima werkt: sommige mensen komen zo "afstotend" over, dat je bij voorbaat weet daar geen vriendjes mee te maken.

Groetjes en liefs,

Babette.