Daar geef ik Nathalie groot gelijk in. Ik ben ook voor openheid naar je kinderen toe, maar dan meteen ook naar de buitenwereld.Lisa met een S schreef: Het belangrijkste argument tegen, m.i., kwam van Nathalie, die stelde, dat je een kind een kind moet laten zijn, en er niet mee moet belasten met de noodzaak om jouw geheim te bewaren.
Zelf heb ik dat op een gegeven moment gedaan omdat ik echt niet anders kon, dus daar ga ik niet over opscheppen, en dat zeker niet aan een ander aanraden die in een heel andere situatie leeft.
Bij mij heeft het tot nog toe goed uitgepakt, al zal het laatste woord er ook niet over gezegd zijn.
De buitenwereld is als het erop aankomt minder erg dan we verwachten, is mijn ervaring. Maar goed, ik woon in Amsterdam, de juf van mijn oudste dochter is openlijk lesbienne en haar vriendin één van de oprichtsters van het Jongensuur. Onze beste vrienden zijn overwegend homo of lesbienne. De kinderen gaan op een nogal elitaire school.
Allemaal erg gunstig voor mij en mijn kinderen, maar ook heel geschikt om een vertekend beeld te krijgen. Je kunt er volgens mij dan ook geen recept voor uitschrijven. Openheid is een ideaal. Als de sterksten of degenen met de gunstigste kaarten ermee beginnen, dan kunnen anderen er op een gegeven moment misschien ook iets mee. Hoop ik...
Groetjes, Jeanet
Ja wij hebben 5 jongens en een dochter. groetjes Elsa