Mina schreef :
dat je zegt "het is gewoon een keuze" is vreemd ...het is helemaal niet voor iedereen "gewoon een keuze" om van man naar passabele vrouw te transformeren.
In mijn situatie was het dat ergens wel.
Ik heb dus lang in de 2 genders geleefd.
Want hoe noem je anders een travetsiet uit de kast ?
In de week in de rol van man (werken) en in de Weekend in de rol van vrouw (uitgaan en winkelen)
Maar uiteindelijk was dat toch moeilijk te houden die switch.
Dan maar gekozen om helemaal te gaan .... al is het inderdaad misschien niet ehct een keuze geweest hoor.
Had ik echt nog lang kunnen doorgaan met dat dubbel leven ?
Groeten,
Melina
Ontdekken wie ik ben.
Moderator: Moderators
<Mijn eigen broer kent een trans met wie hij op de middelbare school gezeten heeft. Die ziet hij zo: "Ik wil hem graag tegemoet komen en hem als vrouw behandelen en "zij" zeggen waar anderen bij zijn, maar als het erop aan komt, blijft het voor mij een jongen die aan zichzelf heeft laten sleutelen."
Ik werd even stil aan de andere kant van de telefoon, omdat ik nu ook wist wat mijn kansen voor acceptatie zijn. Dat ik als vrouw leef is voor hem geen probleem, maar mij ook echt als vrouw zien, ligt niet binnen zijn mogelijkheden. En hij is niet de enige die er zo over denkt.>
De eerste indruk is de blijvende, zoveel is duidelijk. Als je een onverdacht mannelijk hetero jongetje/man was, dan zullen mensen in het algemeen alle zeilen moeten bijzetten om de latere ts/tg te accepteren, maar of ze die ts/tg ook als vrouw zien? Lijkt me niet, na zo'n verleden, en geef ze eens ongelijk?
Toen ik omging, was de primaire reactie van mijn broers 'nu pas'? Voor hun was het tamelijk onbegrijpelijk dat ik als 'man' leefde.
Dat was hun 1e indruk van me, en de blijvende.
En voor wat betreft Frederique's realiteitsstoornis; het begint me een beetje de keel uit te hangen dat ze iedereen die een redelijk normaal leven als ts/vrouw wil leiden, daar veel voor over heeft of er voor doet, dmv een FFS bv, voor 'angstig' uit te maken.
Wat heeft het voor zin om mensen voor wie passabiliteit en een 'normaal' bestaan in het verschiet ligt toch steeds te be of veroordelen als 'angstig'?
Frederique hamert continue op het 'angstig' aambeeld, maar........niet iedereen wil volcontinue op straat en in het dagelijks leven behoorlijk opvallen qua verschijning....wil je daar tegen kunnen, wil je al die blikken en opmerkingen negeren, dan heb je idd, iets als een realiteitsstoornis nodig.
Mila.
Ik werd even stil aan de andere kant van de telefoon, omdat ik nu ook wist wat mijn kansen voor acceptatie zijn. Dat ik als vrouw leef is voor hem geen probleem, maar mij ook echt als vrouw zien, ligt niet binnen zijn mogelijkheden. En hij is niet de enige die er zo over denkt.>
De eerste indruk is de blijvende, zoveel is duidelijk. Als je een onverdacht mannelijk hetero jongetje/man was, dan zullen mensen in het algemeen alle zeilen moeten bijzetten om de latere ts/tg te accepteren, maar of ze die ts/tg ook als vrouw zien? Lijkt me niet, na zo'n verleden, en geef ze eens ongelijk?
Toen ik omging, was de primaire reactie van mijn broers 'nu pas'? Voor hun was het tamelijk onbegrijpelijk dat ik als 'man' leefde.
Dat was hun 1e indruk van me, en de blijvende.
En voor wat betreft Frederique's realiteitsstoornis; het begint me een beetje de keel uit te hangen dat ze iedereen die een redelijk normaal leven als ts/vrouw wil leiden, daar veel voor over heeft of er voor doet, dmv een FFS bv, voor 'angstig' uit te maken.
Wat heeft het voor zin om mensen voor wie passabiliteit en een 'normaal' bestaan in het verschiet ligt toch steeds te be of veroordelen als 'angstig'?
Frederique hamert continue op het 'angstig' aambeeld, maar........niet iedereen wil volcontinue op straat en in het dagelijks leven behoorlijk opvallen qua verschijning....wil je daar tegen kunnen, wil je al die blikken en opmerkingen negeren, dan heb je idd, iets als een realiteitsstoornis nodig.
Mila.
-
lief dinnetje
- Eredivisie
- Berichten: 874
- Lid geworden op: di aug 29, 2006 19:19
Janiek schreef :
Je bedoelt dat het niet jouw ding is om zichtbaar af te wijken van de gendernormen, neem ik aan? Dat je altijd door sommige mensen als weirdo gezien zult worden, zodra ze weten waar je vandaan komt, lijkt me niet iets om veel energie in te steken. Dan kun je beter gewoon aan je gevoel voor eigenwaarde voortbouwen.
Dat is het hem juist ..... zelfs als ze weten waar je vandaan komt blijken ze je vrij goed te accepteren. Als het beeld maar klopt voor hen.
Ze snappen bij mij bijvoorbeeld heel goed dat ik een vrouw wil/wou zijn/worden .... erger nog ze kunnen me zich absoluut niet voorstellen als man (niet in de rol en niet qua uiterlijk)
Mijn eigen broer kent een trans met wie hij op de middelbare school gezeten heeft. Die ziet hij zo: "Ik wil hem graag tegemoet komen en hem als vrouw behandelen en "zij" zeggen waar anderen bij zijn, maar als het erop aan komt, blijft het voor mij een jongen die aan zichzelf heeft laten sleutelen."
Ik werd even stil aan de andere kant van de telefoon, omdat ik nu ook wist wat mijn kansen voor acceptatie zijn. Dat ik als vrouw leef is voor hem geen probleem, maar mij ook echt als vrouw zien, ligt niet binnen zijn mogelijkheden. En hij is niet de enige die er zo over denkt. Daar moeten mensen als wij mee kunnen leven, anders hebben we echt een realiteitsstoornis
Hier moet je absoluut een onderscheid maken naar mijn mening.
1) Mensen die je kennen van voor je transitie
Dat is heel moeilijk en daar kan je vaak niks meer aan veranderen.
Maar als travestiet in de kast had ik nu echt niet veel vrienden en vriendinnen .... in feite is die groep beperkt tot mijn direkte familie en de collega's op het werk.
2) Mensen die je leert kennen na je transitie.
Als het beeld klopt en heel het verhaal past in elkaar dan hebben mensen die je leert kennen na je transitie er heel weinig moeite mee om je als vrouw te zien en te accepteren.
Vrouwen accepteren je heel vlot en zelfs voor veel mannen is het echt geen probleem.
Maar zeker voor mannen moet het beeld wel kloppen, een man gaat iets meer af op beelden en minder op gevoelens.
Het is dan ook niet vreemd dat ik ondertussen een heel nieuwe vriendenkring heb opgebouwd ..... allemaal mensen die me als vrouw accepteren en alleen als vrouw (in de genderrol) hebben gekend.
Ergens begint je leven opnieuw na de transitie ..... of moet ik schrijven : eindelijk kan je leven beginnen , of nog beter : eindelijk kan je beginnen met te leven ?
Groeten,
Melina
Je bedoelt dat het niet jouw ding is om zichtbaar af te wijken van de gendernormen, neem ik aan? Dat je altijd door sommige mensen als weirdo gezien zult worden, zodra ze weten waar je vandaan komt, lijkt me niet iets om veel energie in te steken. Dan kun je beter gewoon aan je gevoel voor eigenwaarde voortbouwen.
Dat is het hem juist ..... zelfs als ze weten waar je vandaan komt blijken ze je vrij goed te accepteren. Als het beeld maar klopt voor hen.
Ze snappen bij mij bijvoorbeeld heel goed dat ik een vrouw wil/wou zijn/worden .... erger nog ze kunnen me zich absoluut niet voorstellen als man (niet in de rol en niet qua uiterlijk)
Mijn eigen broer kent een trans met wie hij op de middelbare school gezeten heeft. Die ziet hij zo: "Ik wil hem graag tegemoet komen en hem als vrouw behandelen en "zij" zeggen waar anderen bij zijn, maar als het erop aan komt, blijft het voor mij een jongen die aan zichzelf heeft laten sleutelen."
Ik werd even stil aan de andere kant van de telefoon, omdat ik nu ook wist wat mijn kansen voor acceptatie zijn. Dat ik als vrouw leef is voor hem geen probleem, maar mij ook echt als vrouw zien, ligt niet binnen zijn mogelijkheden. En hij is niet de enige die er zo over denkt. Daar moeten mensen als wij mee kunnen leven, anders hebben we echt een realiteitsstoornis
Hier moet je absoluut een onderscheid maken naar mijn mening.
1) Mensen die je kennen van voor je transitie
Dat is heel moeilijk en daar kan je vaak niks meer aan veranderen.
Maar als travestiet in de kast had ik nu echt niet veel vrienden en vriendinnen .... in feite is die groep beperkt tot mijn direkte familie en de collega's op het werk.
2) Mensen die je leert kennen na je transitie.
Als het beeld klopt en heel het verhaal past in elkaar dan hebben mensen die je leert kennen na je transitie er heel weinig moeite mee om je als vrouw te zien en te accepteren.
Vrouwen accepteren je heel vlot en zelfs voor veel mannen is het echt geen probleem.
Maar zeker voor mannen moet het beeld wel kloppen, een man gaat iets meer af op beelden en minder op gevoelens.
Het is dan ook niet vreemd dat ik ondertussen een heel nieuwe vriendenkring heb opgebouwd ..... allemaal mensen die me als vrouw accepteren en alleen als vrouw (in de genderrol) hebben gekend.
Ergens begint je leven opnieuw na de transitie ..... of moet ik schrijven : eindelijk kan je leven beginnen , of nog beter : eindelijk kan je beginnen met te leven ?
Groeten,
Melina
Ja dat is waar. Maar je kunt vaak aan de mensen zien of ze iets menen, iets zien, iets verzwijgen ect. Zoiets heet interactie hebben.Patricia1979 schreef:Datzelfde heb ik ook. Ik wordt ook overal gewoon met mevrouw aangesproken. Maar afgaande op die 2 dingen die jij noemt wil dat nog steeds niet zeggen of mensen wel of niet iets doorhebben. Daarom kunnen ze heus wel iets doorhebben.Kimyy schreef: Sinds ik om ben ben ik nog nooit aangesproken als meneer, niet op mijn uiterelijk en ook niet op mijn stem.
Als mensen je na staren, je aankijken als je bij de kassa staat ect. weet je dat er iets niet goed zit..
Ik heb zoiets nog nooit gehad.
heftig allemaal maar wel de kern van alles!
Mina succes en ik wens je
een ego van plaatstaal volgens mij copyright Mila? tsk tsk weer plagiaat Patries
ik wil absoluut nooit never er tussen in leven maar ben er min of meer toe veroordeeld vanwege fysieke belemmeringen (valt ook wel weer mee
Ik ben daar wel uit vind het wel oppervlakkig van mijzelf, zo gevoelig te zijn voor of andere mensen iets aan me kunnen zien dan bewonder ik in Frederique. Maar verwantschap voel ik met de vrouwen die gewoon leven zonder dat iemand iets van transerigheid vermoed, hier zit onderlinge wrijving want de een vind zichzelf geslaagder dan de ander enz
en iemand anders zal het weer snobbish vinden
moeilijk hoor, alleen al de aanwezigheid van een passabele trans zal door beginnertjes al kwetsend zijn (oo dat lukt mij nooit)
even voor de duidelijkheid: mooi of lelijk zal mij biet zijn, als ik maar gewoon in het juiste hokje word gezien!
juist hokje
ben ik nou kortzichtig ?
Mina succes en ik wens je
een ego van plaatstaal volgens mij copyright Mila? tsk tsk weer plagiaat Patries
ik wil absoluut nooit never er tussen in leven maar ben er min of meer toe veroordeeld vanwege fysieke belemmeringen (valt ook wel weer mee
Ik ben daar wel uit vind het wel oppervlakkig van mijzelf, zo gevoelig te zijn voor of andere mensen iets aan me kunnen zien dan bewonder ik in Frederique. Maar verwantschap voel ik met de vrouwen die gewoon leven zonder dat iemand iets van transerigheid vermoed, hier zit onderlinge wrijving want de een vind zichzelf geslaagder dan de ander enz
en iemand anders zal het weer snobbish vinden
moeilijk hoor, alleen al de aanwezigheid van een passabele trans zal door beginnertjes al kwetsend zijn (oo dat lukt mij nooit)
even voor de duidelijkheid: mooi of lelijk zal mij biet zijn, als ik maar gewoon in het juiste hokje word gezien!
juist hokje
ben ik nou kortzichtig ?
nee hoor als niemand meer kijkt ben je pas ' klaar' of is dat overleden?at nastaren daar kan ik inderdaad nog inkomen, maar aankijken, jij kijkt toch wel eens mensen aan als je bij de kassa staat of in de winkel loopt? Ik tenminste wel. En ook als ik op straat loop kijk ik weleens mensen aan. Das ook normaal dacht ik zo. Doet iedereen wel.
doet me denken aan een oude Indiase wijsheid: Iedereen wil de bloem van de Lotus zien maar niemand kent haar wortels
dat is toch zo n mooi land
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Er zijn heel veel definities van passabiliteit (van "getolereerd worden door de omgeving" tot en met "pas als ook de laatste mens je volledig accepteert en je er 100% vrouw uitziet en niemand ook na een kwartier kijken nog het gevoel heeft dat er ook maar een spoortje mannelijkheid in zit" <grijns>. De definitie die ik zelf hanteer zit er een beetje tussenin: als je door de Kalverstraat in Amsterdam loopt en niemand kijkt je na of laat op welke-andere-manier-ook blijken dat je niet in een vrouwenlichaam geboren bent - dan ben je passabel.Patricia1979 schreef:Hou hier maar eens een poll onder transen (geen tv's dus) over het aangesproken worden met mevrouw. Dan zegt het overgrote merendeel altijd en overal met mevrouw aangesproken te worden. Enkele uitzonderingen daargelaten.
Dus dat zou betekenen dat die overgrote meerderheid allemaal passabel zijn. Want altijd en overal aangesproken worden met mevrouw betekent toch passabel zijn?Of betekent passabel zijn meer dan dat?
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
<doet me denken aan een oude Indiase wijsheid: Iedereen wil de bloem van de Lotus zien maar niemand kent haar wortels
dat is toch zo n mooi land>
<In India rijden 'kliniekjes' rond met een echo apparaat, voor diegenen die een echo kunnen betalen, en het zelfde verhaal als blijkt dat vrouwlief in verwachting is van een meisje.
En als een zwangere vrouw in India geen echo kan betalen en alsnog een dochtertje baart, dan komt het in India regelmatig voor dat dat baby dochtertje na de geboorte bij het grofvuil beland, so to speak. Al was het maar om te voorkomen dat ze later als getrouwde vrouw door haar ontevreden man of schoonfamilie levend in brand gestoken word.
Onbegrijpelijk trouwens, dat uitgerekend uit een land als India, met oa zijn mysogyne inslag en zijn barbaarse kastensysteem zoveel (op het westen= geld= kassa georienteerde!!) goeroe's, zwevers en meer van dat vage volk komt.
Mila.>
dat is toch zo n mooi land>
<In India rijden 'kliniekjes' rond met een echo apparaat, voor diegenen die een echo kunnen betalen, en het zelfde verhaal als blijkt dat vrouwlief in verwachting is van een meisje.
En als een zwangere vrouw in India geen echo kan betalen en alsnog een dochtertje baart, dan komt het in India regelmatig voor dat dat baby dochtertje na de geboorte bij het grofvuil beland, so to speak. Al was het maar om te voorkomen dat ze later als getrouwde vrouw door haar ontevreden man of schoonfamilie levend in brand gestoken word.
Onbegrijpelijk trouwens, dat uitgerekend uit een land als India, met oa zijn mysogyne inslag en zijn barbaarse kastensysteem zoveel (op het westen= geld= kassa georienteerde!!) goeroe's, zwevers en meer van dat vage volk komt.
Mila.>
Heb je helemaal gelijk in hoor! Maar als iedereen die je tegenkom je aanstaart met een blik 'WTF". Dat bedoelde ik dus.Patricia1979 schreef:Dat nastaren daar kan ik inderdaad nog inkomen, maar aankijken, jij kijkt toch wel eens mensen aan als je bij de kassa staat of in de winkel loopt? Ik tenminste wel. En ook als ik op straat loop kijk ik weleens mensen aan. Das ook normaal dacht ik zo. Doet iedereen wel.Kimyy schreef:Ja dat is waar. Maar je kunt vaak aan de mensen zien of ze iets menen, iets zien, iets verzwijgen ect. Zoiets heet interactie hebben.Patricia1979 schreef: Datzelfde heb ik ook. Ik wordt ook overal gewoon met mevrouw aangesproken. Maar afgaande op die 2 dingen die jij noemt wil dat nog steeds niet zeggen of mensen wel of niet iets doorhebben. Daarom kunnen ze heus wel iets doorhebben.
Als mensen je na staren, je aankijken als je bij de kassa staat ect. weet je dat er iets niet goed zit..
Ik heb zoiets nog nooit gehad.
Nee, niet iedere TS die met mevrouw wordt aangesproken is passabel.Patricia1979 schreef:Hou hier maar eens een poll onder transen (geen tv's dus
Dus dat zou betekenen dat die overgrote meerderheid allemaal passabel zijn. Want altijd en overal aangesproken worden met mevrouw betekent toch passabel zijn?
Ik ken er een aantal waaraan je kunt zien dat ze vroeger een man waren geweest. En vind het echt jammer, ik ken in iedergeval geen TS van 30+ waaraan je niet kan zien dat hij/zij een transsexueel is.
<als je door de Kalverstraat in Amsterdam loopt en niemand kijkt je na of laat op welke-andere-manier-ook blijken dat je niet in een vrouwenlichaam geboren bent - dan ben je passabel.>
Nou, dan ben ik dus passabel, afgezien van af en toe sjans kijkt niemand mij na.
Maar dat wil dus niet zeggen dat mensen niets in de gaten hebben of krijgen bij nader persoonlijk contact; in de 2e/3e/4e instantie valt het muntje vanzelf wel, neem ik gemakshalve maar aan.
Daarbij is volkomen passabel zijn een ongrijpbaar iets; bij heel veel (zeer) vrouwelijke, (zeer) aantrekkelijke passabele transen blijft ondanks alles, hoe dan ook toch een soort 'trans aura' rond hun hangen.
Voorts........hoe (sexueel) aantrekkelijker je als tsvrouw gevonden word, hoe groter de kans dat je 'door de mand valt'. Je trekt meer aandacht van mannen, die anders naar vrouwen kijken dan mannen, die mannen gaan je nader bekijken, en zien een iets te groot hoofd op iets te brede schouders, een iets te brede nek, een iets te brede romp met daarop (siliconen)borsten die te wijd uit elkaar staan, iets te grote handen en voeten enz.
Bij de gemiddelde TS zijn de lichamelijke proporties nou eenmaal anders dan bij geboren vrouwen.
Helemaal passabel: dat zijn in de regel niet direct aantrekkelijke, onopvallende 'grijze muis' transen, niet al te lang, die verder niet opvallen, ook niet omdat ze aantrekkelijk zijn (=nadere aandacht en nader bekeken worden).
Wat of een trans wil? Aantrekkelijk en mooi, en juist daardoor niet helemaal passabel, of een grijze muis en wel passabel?
Mila.
Nou, dan ben ik dus passabel, afgezien van af en toe sjans kijkt niemand mij na.
Maar dat wil dus niet zeggen dat mensen niets in de gaten hebben of krijgen bij nader persoonlijk contact; in de 2e/3e/4e instantie valt het muntje vanzelf wel, neem ik gemakshalve maar aan.
Daarbij is volkomen passabel zijn een ongrijpbaar iets; bij heel veel (zeer) vrouwelijke, (zeer) aantrekkelijke passabele transen blijft ondanks alles, hoe dan ook toch een soort 'trans aura' rond hun hangen.
Voorts........hoe (sexueel) aantrekkelijker je als tsvrouw gevonden word, hoe groter de kans dat je 'door de mand valt'. Je trekt meer aandacht van mannen, die anders naar vrouwen kijken dan mannen, die mannen gaan je nader bekijken, en zien een iets te groot hoofd op iets te brede schouders, een iets te brede nek, een iets te brede romp met daarop (siliconen)borsten die te wijd uit elkaar staan, iets te grote handen en voeten enz.
Bij de gemiddelde TS zijn de lichamelijke proporties nou eenmaal anders dan bij geboren vrouwen.
Helemaal passabel: dat zijn in de regel niet direct aantrekkelijke, onopvallende 'grijze muis' transen, niet al te lang, die verder niet opvallen, ook niet omdat ze aantrekkelijk zijn (=nadere aandacht en nader bekeken worden).
Wat of een trans wil? Aantrekkelijk en mooi, en juist daardoor niet helemaal passabel, of een grijze muis en wel passabel?
Mila.