Begraven/cremeren als vrouw of man
Moderator: Moderators
Begraven/cremeren als vrouw of man
Tja daar loop ik toch even mee.
Zou je als TV of TG je laten begraven als vrouw gekleed?
Afhankelijk of je naaste omgeving "het" weet maar dan nog.........
Lijkt me heel erg moeilijk. Ik zit wel eens te denken om dit op te nemen in een laatste wil om als vrouw begraven te worden. Dan misschien de kist dicht laten, geen pottekijkers meer alleen misschien hele goed vrienden.
Voor de TS dames lijkt het me wel duidelijk.
Moeilijk hoor.
Zou je als TV of TG je laten begraven als vrouw gekleed?
Afhankelijk of je naaste omgeving "het" weet maar dan nog.........
Lijkt me heel erg moeilijk. Ik zit wel eens te denken om dit op te nemen in een laatste wil om als vrouw begraven te worden. Dan misschien de kist dicht laten, geen pottekijkers meer alleen misschien hele goed vrienden.
Voor de TS dames lijkt het me wel duidelijk.
Moeilijk hoor.
Omdat ik wel een vrouw wil zijn, maar het niet wil worden. (©martiene)
liefs.
liefs.
- Mara
- ForumDiva 2000
- Berichten: 2835
- Lid geworden op: za jun 26, 2004 22:17
- Locatie: Europa
- Contacteer:
Re: Begraven/cremeren als vrouw of man
JauMartiene schreef:Voor de TS dames lijkt het me wel duidelijk.
Geen Seks Met Nazis --> hier niet op klikken <--
- Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Elsa,
Mijn vrouw heeft ongeveer hetzelfde als jou hierover. Ze gunt het mij wel, maar ook gunt ze onze kinderen de kans om een laatste afscheid van hun vader te nemen, zoals ze mij het liefst zou willen herinneren. Hoewel mijn kinderen weten van mijn travestie en mij allemaal af en toe zien als Lisa, neemt ze aan, dat ze mij het liefst als man zouden willen herinneren.
Voor mij persoonlijk maakt het niet zoveel uit; ik merk er toch niets van, het is voor mijn omgeving wat telt.
Lisa
Mijn vrouw heeft ongeveer hetzelfde als jou hierover. Ze gunt het mij wel, maar ook gunt ze onze kinderen de kans om een laatste afscheid van hun vader te nemen, zoals ze mij het liefst zou willen herinneren. Hoewel mijn kinderen weten van mijn travestie en mij allemaal af en toe zien als Lisa, neemt ze aan, dat ze mij het liefst als man zouden willen herinneren.
Voor mij persoonlijk maakt het niet zoveel uit; ik merk er toch niets van, het is voor mijn omgeving wat telt.
Lisa
Laatst gewijzigd door Lisa met een S op za okt 30, 2004 18:39, 1 keer totaal gewijzigd.
If all else fails, buy new shoes
- Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Ik weet het niet. Vandaar heel mss als vrouw.
Hoewel. . .Ik heb een oude wens: ik wens naast mijn overleden vriendin te worden begraven. En haar wil ik niet aandoen om enfemme te liggen. Slechts enhomme. Die wens verdwijnt pas wanneer er iemand anders mijn pad kruist die zodanig is dat zij mijn wederhelft kan zijn.
Liefde en overlijden liggen heel dicht bij elkaar
Hoewel. . .Ik heb een oude wens: ik wens naast mijn overleden vriendin te worden begraven. En haar wil ik niet aandoen om enfemme te liggen. Slechts enhomme. Die wens verdwijnt pas wanneer er iemand anders mijn pad kruist die zodanig is dat zij mijn wederhelft kan zijn.
Liefde en overlijden liggen heel dicht bij elkaar
liefs, Josette
In een andere draad ging het laatst over ouder worden als TV of TG. Toen opperde ik dat ik daar vaak aan denk en me dan afvraag of het niet tijd wordt mijn twijfels opzij te zetten en toch maar "het traject in te gaan". Esther antwoordde toen: "Vaak ligt in de vraag naar morgen het antwoord van vandaag besloten", of iets in die strekking.
Ik vertelde dat voorval van de week aan mijn therapeute en die zei doodleuk: "Ja, en in het verlengde van die vraag ligt de vraag hoe je de kist in wilt; wat er op je grafsteen of je rouwkaart komt te staan." Ik heb de halve wereld bij elkaar gevloekt, want ikvoelde me als een mug platgeslagen tegen mijn eigen angsten en onzekerheden over een transitie en alle gevolgen daarvan. Want ja, als ik mezelf daarmee confronteer, met die vraag hoe ik zal sterven, dan weet ik heel goed wat ik wil. Dan kan ik daar niet meer omheen.
Ik wil dolgraag mijn kinderen zien opgroeien, maar als ik die hele tijd moet leven met het besef dat ik ondanks allerlei aanpassingen in mijn levensstijl voor de wereld een man zal blijven, dan trek ik dat niet. Laat ik dan het onzekere maar voor het zekere nemen.
Vandaar dat ik het eerste antwoord kies.
Groetjes, Janiek
Ik vertelde dat voorval van de week aan mijn therapeute en die zei doodleuk: "Ja, en in het verlengde van die vraag ligt de vraag hoe je de kist in wilt; wat er op je grafsteen of je rouwkaart komt te staan." Ik heb de halve wereld bij elkaar gevloekt, want ikvoelde me als een mug platgeslagen tegen mijn eigen angsten en onzekerheden over een transitie en alle gevolgen daarvan. Want ja, als ik mezelf daarmee confronteer, met die vraag hoe ik zal sterven, dan weet ik heel goed wat ik wil. Dan kan ik daar niet meer omheen.
Ik wil dolgraag mijn kinderen zien opgroeien, maar als ik die hele tijd moet leven met het besef dat ik ondanks allerlei aanpassingen in mijn levensstijl voor de wereld een man zal blijven, dan trek ik dat niet. Laat ik dan het onzekere maar voor het zekere nemen.
Vandaar dat ik het eerste antwoord kies.
Groetjes, Janiek
"Wil je niet anders worden?"
"Ik-ik... 't hoeft niet," zei Anders. "Ik wil wel Anders blijven." - Paul Biegel
"Ik-ik... 't hoeft niet," zei Anders. "Ik wil wel Anders blijven." - Paul Biegel
Maar dat kostelijke gevoel voor humor van jou zal je nog lang overleven .Joanne schreef:Ik ga als vrouw de kist in maar bij opgraving na een jaar of tien zal men het alleen nog aan de twee siliconen prothesen kunnen zien dat ik ooit vrouw was:o)
<<groetjes
"Wil je niet anders worden?"
"Ik-ik... 't hoeft niet," zei Anders. "Ik wil wel Anders blijven." - Paul Biegel
"Ik-ik... 't hoeft niet," zei Anders. "Ik wil wel Anders blijven." - Paul Biegel
- Chantal C.
- Forumdiva
- Berichten: 1759
- Lid geworden op: vr okt 03, 2003 12:27
- Locatie: Hellevoetsluis