Heeft er dan niemand...

[Chantale Nouveau]

...dat je je geremd voelt door de gedachte/het gevoel dat als je je tot vrouw transformeert dat je dan iemand anders wordt?

Ik wordt door deze gedachte/dit gevoel geremd.

Hoe voelen jullie je als jullie je tot vrouw transformeren?

Worden jullie dan iemand anders - of worden jullie dan juist jezelf?

[Florence]

beste chantale

Als ik me omkleedt dan voel ik me mij zelf,er komt dan een innerlijke rust ,en eigenlijk van zo hoort het.

groetjes florence

[dhiamara]

Namasté Chantalle

Sinds kort heb ik eigenlijk mijn tv volledig geaccepteerd. Ben ook meer en meer erop gaan letten wat het innerlijk teweeg brengt bij mij. Persoonlijk ga ik meer en meer "mijzelf zijn" Ik wordt geestelijk rustiger, lichamelijk niet zo gespannen. Hoe raar het misschien ook klinkt, heb het gevoel dat ik mij niet meer hoef te "bewijzen" speelt sterk door mij hoofd. Ik had altijd het gevoel dat ik mijn "man" zijn moest bewijzen en nu hoeft dat in mijn kringetje niet meer.

[Frederique_]

Hoi Chantale,

Ik voel hetzelfde als Florence, ook ik voel me rustiger (en meer mijzelf) na het omkleden. Op een gegeven moment merkte ik wel dat ik ook in mannenkleren veel rustiger werd doordat ik in mijn vrije tijd vrouwenkleren ging dragen - de beide "kanten" hebben bij mij dus invloed op elkaar. Ik streef er naar om uiteindelijk 24 uur per dag in dezelfde outfit te lopen - en op die manier weer "een persoon" te zijn.

Ik herken wel wat je schrijft: mijn coach heeft me ooit eens verteld dat ik in het begin dat ik bij haar liep ook heel sterk of in mijn man-kant of in mijn vrouw-kant zat. Na verloop van tijd liepen die meer in elkaar over, dat beviel zowel haar als mij veel beter .

Groetjes,

Frederique

[mireille]

Even heel kort door de bocht & quick to the point....

Same person, different looks. so what ?


Zo voel ik het dan, misschien wat assertiever dan normaal

[Monica Dreamgirl]

Hoi Chantale,

Ik word niet iemand anders, maar ook niet mezelf. Ik ben mezelf al en ik hoef niemand anders te worden. Ik vind mezelf een toffe gozer, een mooie vrouw en een uitgebalanceerde transgender, en daar ben ik behoorlijk tevreden mee. (als ik effe mag egotrippen). Mijn 'ik' heeft twee verschillende uitingsvormen, maar die liggen dicht bij elkaar en ze komen ook steeds dichter bij elkaar. M'n vrouwelijke 'ik' is misschien wat zelfverzekerder en rustiger op sommige punten, maar verder zit het verschil hem per dag vooral in de kleding. Vrouwelijke kleding voelt daarbij beter, natuurlijk, anders kon ik net zo goed alleen maar mezelf als man uiten.

In elk geval voel ik me totaal niet geremd. Vroeger wel, maar dat was meer door de schaamte voor m'n T-zijn. Sinds ik die schaamte heb overwonnen word ik zelden meer ergens door geremd.

Jouw vraag klinkt me alsof je bang bent om iemand anders te worden, maar ik denk dat je juist bezig bent jezelf te worden. Dat is ook beangstigend, misschien zelfs wel meer, maar je zult er wel aan toe moeten geven, want hoe meer je jezelf wordt hoe beter het voor je zal zijn.

groetjes,

Monica

[Florence]

Beste Monica

Ik onderschrijf dat voledig dat je bezig bent jezelf te worden,sinds ik zelf nu 7 maanden alleen op mijn flatje zit,heeft mijn ware ik alle kans om zich te uiten ,en dat heeft zeer positieve uitwerking op mijn leven.

groetjes florence.

[Bea-Smit.]

Lieve Chantale Nouveau,

bij mij is het juist de bedoeling om een andere ik neer te zetten. Ik heb geen enkele remming om als vrouw gekleed te gaan. Wel is het zo dat ik het nog niet in mijn eigen dorp doe omdat ik een aantal mensen, die het wel weten, niet in de problemen wil brengen. In een dorp wordt er veel gekletst maar niet tegen de persoon die het aangaat.
Als ik als vrouw gekleed ben , ben ik ook een andere persoon. Ik wordt er milder en gezelliger door blijkbaar. Een vriendin zei weleens dat ik mij maar eerst om moest gaan kleden voordat we het gezellig maakten.

Toen ik nog moest werken en er op het werk veel spanning en stress was, dan kon ik dat ontladen (na het werk) door als vrouw gekleed te gaan en soms even lekker te gaan winkelen. (ik kreeg er geen "gat in de hand" van)
Nu ik vrij ben kan ik er echt van genieten om als vrouw te zijn en ook anderen er mee helpen. Ook ga ik als vrouw wat vaker winkelen en bij anderen op bezoek indien dat mogelijk is.

Het is voor mij niet zo dat ik nu 100% als vrouw door het leven ga terwijl dit wel mogelijk is. Ik vindt het ook wel lekker om als een echte heer in een pak met stropdas uit te gaan.

Conclusie voor mij: Ik raak er spanning door kwijt en heb er veel plezier in. Ik ben dan een andere "persoon"en geniet daar ten volle van. Maar ook van het manzijn kan ik genieten. Mijn onder titel is geheel van toepassing.

Conclusie voor jou. Wees gewoon jezelf en je hoeft niet bang te zijn om en andere ik te worden. In sommige gevallen wordt je er juist gezelliger door.

[Chantale Nouveau]

Hoi meiden,

Zeer bedankt voor jullie dito zinnige reacties - pak van hart, druk van schouders, enzovoort.

Wat ik inderdaad erg met een aantal van jullie eens ben: het hoort bij mijn veranderingsproces - ik voel ook dat ik bezig mijn t-kant (nog) meer te accepteren en te incorporeren in het, kuch, man-zijn.

Juist!

[Dorothy]

Ik blijf dezelfde persoon.
Maar in beide verschijningen benadruk je een verschillende kant van je persoonlijkheid. Als je begrijpt, wat ik bedoel.
En sommige dingen vind ik leuker om en femme te doen: b.v. winkelen, wandelen, eten koken (en opeten).
Maar dat is misschien ook een praktisch gevolg. In mijn dagelijkse mannelijke gedaante heb ik het vaak te druk met andere werkzaamheden. En femme kan ik dan dingen doen, waar ik anders niet aan toe kom.

Dorothy.

[Chantale Nouveau]

@Dorothy: je schreef: 'Maar in beide verschijningen benadruk je een verschillende kant van je persoonlijkheid.'

Ja! Dat is het! De spijkerrrrr op z'n kop! Hier kan ik mee verder!

[Erotic Esther]

toevasllig vroeg een meisje me vorige week of ik niet bvang was om dit zo leuk te gaan vinden dat ik de man in mezelf zou verliezen maar voor mij is er niet zo veel verscxhil duis nee. ook als man hou ik er wel van om op te vallen, esther is daar dan ook het resultaatr van want als man val je denk ik het meest op als je er als sexy vrouw uitziet wel sta ik als esther meer opebn voor mannelijke aandacht.

[kim dietrich]

Als ik me verkleed heb en het is goed gelukt, ben ik echt nog steeds dezelfde lelijke man als daarvoor. Maar het grappige is dat de mensen om me heen dat niet begrijpen en op basis van de verpakking totaal anders op me reageren.

Groetjes,

Kim D.

[Robinhood]

Ik vind het moeilijk om een zinnig antwoord te geven,omdat ik er aan de ene kant er van overtuigd ben dat mannelijk/vrouwelijk niet bestaat,terwijl ik om mij heen wat anders ziet.Het is hier al dat er een tweestrijd otstaat in mijzelf.Ik ben tevreden met mijn man zijn,en travestie is een vorm om mijn vrouwelijke kanten te uiten,waar ik mij ook zeer goed bij voel.Dus kan ik mij afvragen waarom?
Maar ik kan ook zeggen,DAAROM,en beide kanten accepteren en zo het evenwicht te vinden,dan voel ik mij zelf geen van beideof ik nou als man ben of als vrouw gekleed ben .Het zit bij mij dus duidelijk in de geest,dit overtuigt mij er van om zelf geen voledige transformatie te doen,daar komt wel bij dat ik mij echt gelukkig voel.
Maar voor diegene die de zware weg van transformatie hebben gekozen,deel ik mijn diepe respect en liefde,ik wou dat ik jullie allemaal kon steunen,want ik heb jullie zoektocht naar je ware zlf en vrijheid herkend.GA ZO DOOR.

[Robinhood]

Het is een verwarrende dag vandaag,sinds vadaag weet ik weer dat ik een man bent,omdat iemand dat zei.Nou,heb ik een onder deel dat bepaald dat ik een man ben.Trwijl er meer zijn die dat hebben,en beweren geen man te zijn.
Help mij nou eens met de defenitie van het man vrouw zijn,want ik ben zelf homo,dus een man, maar volgens de maatschappij ben ik geen echte vent.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik niets en alles ben,of is er iemand die zegt dat ik een travie ben.Dan stap ik zo een ander hokje in,en weet
iedereen weer hoe het zit!
Al is het maar om verwarring te voorkomen.