Hallo.. een nieuwe vraag: is het jullie weleens overkomen dat je, op een T&T-avond bijvoorbeeld, je als vrouw voorstelde met je mannen naam? . Soms ga ik mee met Denise naar een T&T-avond en zodoende heb ik het 'meegemaakt'.
groetjes elsa
Klopt, gebeurde gisteravond nog toen er iemand bij de deur was. Even niet nadenken en ik stelde me voor met mijn mannennaam. Ach... Mijn mannennaam (Frederik) en mijn vrouwennaam (Frederique) lijken redelijk op elkaar, 'k vond het dan ook niet zo erg.
Ik moest laatst mijn geboorteakte aanvragen in duitsland......ik heb geloof ik voor het laatst mijn oude naam in mijn adres geschreven en de brief ondertekend met juist deze......maargoed, boeie! Die piemel daar in het Standesamt van mijn geboorteplaats moest ja ook de geborteakte met mijn oude naam versturen, welke ook netjes bij mij aankwam, wat maakt het uit.....
......maar ik kan me inderdaad voorstellen, dat ut grappig is, dat je eruitziet als een vrouw en met diepe stem zegt, hallo ik ben Klaus
Vooral tijdens mijn dubbelleven raakte ik nog wel eens in de war. Voordat ik de telefoon opnam, keek ik op het display wie er belde. Maar als de maatschappelijk werkster van het genderteam belde, kon ik dat niet nagaan. Ik nam dan de telefoon op met: "Hallo" waarop zei antwoordde: "Toe maar. Zeg maar hoe jij heet". Op m'n werk is het in het verleden al een paar keer mis gegaan. Gelukkig heb ik daar nooit een reactie op gekregen. Nadat ik full-time als vrouw ben gaan leven, is het tot nu toe altijd goed gegaan. Tot een tijdje geleden. Ik was vermoeid door het warme weer en zat half te dromen op m'n werk. Door de sleur zei ik per ongeluk bijna mijn oude naam. Ik was meteen weer alert en probeerde mezelf te corrigeren.
Ik heb zelf nog nooit meegemaakt dat ik mijn verkeerd voorstelde, maar iets soortgelijks heb ik wel meegemaakt.
Ik moest naar het ziekenhuis, bezoekje bij m'n endo. Ik was toen voor het eerst als vrouw. Prompt werd ik opgeroepen: "Mevrouw Snel?" Ik kijk om me heen en had veel te laat door dat men daarmee mij bedoelde. Iedereen noemt me Kitty, nooit mevrouw... Nu ben ik daaraan gewend...
Ik denk dat ik me nog altijd veel te bewust ben van mijn vrouwelijke verschijning om me te kunnen vergissen, hoewel, ik heb ook nog nooit op de zaak de telefoon aangenomen met Irene, ook niet als ik volledig omgekleed was.
Blijkbaar altijd alert, moet een keer misgaan natuurlijk
Nadat ik in Moordrecht was geweest lag mijn emotionele huishouding compleet overhoop voor een maand.
Eenmaal heb ik een zelf geschreven memo ondertekend met Bianca.
Gelukkig voor mij zag ik het toen ik de opdracht wilde uitgeven en beriep me op het feit dat ik er een orderfout inzag en hem eerst zou corrigeren.
Pffieuw dat was close (niemand hier kent Bianca).
Ik heb zelfs de snippers apart door het toilet gespoeld om zeker te zijn dat ze niet gingen zwerven.
vorige week was ik als vrouw gekleed bij mijn broer en schoonzus en toen werd ik met mijn mannennaam aangesproken en dat klonk mij wel vreemd in de oren.
Maar verkeerd voorgesteld gelukkig nog nooit.
Lieve groetjes Bea.
beide sexen te kennen en daar vol van te genieten en te leven
vorige week was ik als vrouw gekleed bij mijn broer en schoonzus en toen werd ik met mijn mannennaam aangesproken en dat klonk mij wel vreemd in de oren.
Maar verkeerd voorgesteld gelukkig nog nooit.
Lieve groetjes Bea.
Tjonge Bea, dat lijkt mij een vervelende situatie. Je broer weet wel jouw vrouwen naam?
groet elsa