Tja, als ik met een meisjeslichaam geboren was, dan was ik hier nooit gekomen, had ik waarschijnlijk kinderen, en misschien al kleinkinderen, en leidde een gelukkig, maar gewoon leventje.
Nu heb ik een heftig, zeker niet altijd leuk, maar wel een intens leven waarin ik mezelf dankbaar ben geweest dat ik al op jonge leeftijd de stap heb genomen om lichaam en geest een te laten maken,en geniet ik sinds die tijd elke dag van het vrouw zijn! De meeste mensen die me kennen weten niet beter, en ik zelf heb mijn srs altijd als een noodzakelijk kwaad gezien, omdat iemand die een grote bult op zijn rug zou hebben deze ook weg zou laten halen als hij of zij er last van zou hebben!
Kortom, ik heb altijd gebrobeerd om van iets negatiefs iets positiefs te maken, en vind het altijd een tekortkoming van mezelf als ik niet het beste ervan probeer te maken, en niet bij de pakken neerzitten uit zelfmedelijden en mezelf zielig vinden, maar mijn leven te leven zoals ik dat graag wil, en uit angst voor de maatschappij te doen zoals anderen het graag willen zien!
Jammer dan dat wij al die moeite moeten doen om lekkerder in ons vel te zitten, maar dan heb je ook wat !
veel liefs,
Betteke
