Hallo allemaal,
Vanavond, maandag 14 mei om 22.50 uur op Ned 2:
De documentaire ‘Gewoon liefde’
41 Jaar nadat de geliefden Marcel en Marijke uit elkaar zijn gegaan valt er, via de 'zoekdienst' van de gemeente Utrecht, een brief uit Oostenrijk op een deurmat in de Irisstraat. Marijke, die Marcel verliet voor een Oostenrijker, heeft hem nooit kunnen vergeten en zoekt contact.
Een documentaire over een opmerkelijk gewone liefdesrelatie, over vriendschap en loyaliteit.
Meer hierover is te lezen op de site van de Humanistische Omroep.
http://www.humanistischeomroep.nl/human ... sode=61634
Veel kijkplezier allemaal!
Groetjes, Renate
TV-tip: Vanavond, maandag 14 mei om 22.50 uur op Ned 2
Moderator: Moderators
-
Renate den Heijer
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 101
- Lid geworden op: zo jun 23, 2002 15:29
- Locatie: Den Haag
TV-tip: Vanavond, maandag 14 mei om 22.50 uur op Ned 2
"Als je je altijd aan regels houdt, mis je alle lol..."
-
Evelieneke
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 198
- Lid geworden op: za mei 01, 2004 12:40
- Locatie: Enschede
De link werkt tijdelijk niet (stroomstoring mediapark)
Op TVgids.nl staat:
over een opmerkelijk gewone liefdesrelatie, over vriendschap en loyaliteit. 41 Jaar nadat de geliefden Marcel en Marijke uit elkaar zijn gegaan valt er, via de zoekdienst van de gemeente Utrecht, een brief uit Oostenrijk op een deurmat in de Irisstraat. Marijke, die Marcel verliet voor een Oostenrijker, heeft hem nooit kunnen vergeten en zoekt contact. Een documentaire over een opmerkelijk gewone liefdesrelatie, over vriendschap en loyaliteit. In de periode 1990-1993 maakte Eveline van Dijck de film Anders Bekeken over een gezin waarvan de vader een transseksuele operatie heeft ondergaan. Marcel gaat verder door het leven als Marcella. Voor echtgenote Ada een emotionele aardbeving, maar ondanks alles blijft het gezin bij elkaar. Gedurende een aantal jaren wordt het wel en wee van het gezin gevolgd. Hoe kijken de zonen Manfred en Erwin en moeder Ada en Marcella terug op de verandering? Wat vinden ze van de situatie nu en hoe denken ze over de toekomst? Het is twaalf jaar later. Intussen hebben de jongens zelf een gezin en goede banen. Moeder Ada is, nadat de kinderen de deur uit waren, op zichzelf gaan wonen. Marcella en Ada houden intensief contact. Wanneer Ada ziek wordt en minder mobiel is, gaat Marcella voor haar zorgen. Dan ontvangt Marcella eind mei 2005 een brief van jeugdliefde Marijke.
Op TVgids.nl staat:
over een opmerkelijk gewone liefdesrelatie, over vriendschap en loyaliteit. 41 Jaar nadat de geliefden Marcel en Marijke uit elkaar zijn gegaan valt er, via de zoekdienst van de gemeente Utrecht, een brief uit Oostenrijk op een deurmat in de Irisstraat. Marijke, die Marcel verliet voor een Oostenrijker, heeft hem nooit kunnen vergeten en zoekt contact. Een documentaire over een opmerkelijk gewone liefdesrelatie, over vriendschap en loyaliteit. In de periode 1990-1993 maakte Eveline van Dijck de film Anders Bekeken over een gezin waarvan de vader een transseksuele operatie heeft ondergaan. Marcel gaat verder door het leven als Marcella. Voor echtgenote Ada een emotionele aardbeving, maar ondanks alles blijft het gezin bij elkaar. Gedurende een aantal jaren wordt het wel en wee van het gezin gevolgd. Hoe kijken de zonen Manfred en Erwin en moeder Ada en Marcella terug op de verandering? Wat vinden ze van de situatie nu en hoe denken ze over de toekomst? Het is twaalf jaar later. Intussen hebben de jongens zelf een gezin en goede banen. Moeder Ada is, nadat de kinderen de deur uit waren, op zichzelf gaan wonen. Marcella en Ada houden intensief contact. Wanneer Ada ziek wordt en minder mobiel is, gaat Marcella voor haar zorgen. Dan ontvangt Marcella eind mei 2005 een brief van jeugdliefde Marijke.
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Je kunt hem binnenkort ook nog zien op het Transgender Filmfestival in Amsterdam...
Groetjes,
Frederique
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
En jij houdt de jouwe hiermee op peilmila schreef:Arme, arme Ada.
En Marijke kwam weliswaar 41 jaar later wederom ten tonele; haar is de transitie + eenrichtingsverkeerrelatie van/met Marcella bespaard gebleven.
Ada's geestelijke gezondheid is met Marcella's transitie door het toilet getrokken.
Arme, arme Ada.
Mila.
.Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes
Zeg nou zelf? Ada krijgt door haar strot geduwd dat haar man een trans blijkt te zijn, en lesbienne die 'haar sexuele geaardheid' post srs graag door Ada bevestigd ziet in een 'vernieuwde, lesbische knuffel relatie', wat Ada duidelijk niet wil.
Komt bovenop het 1e overbekende loyaliteitsconflict cq chantage; 'beter een trans als partner dan een dode man (door zelfmoord).
Voorts een volslagen eenrichtingsverkeerrelatie met een TS in transitie, en daar gaat de geestelijke gezondheid van de echtgenote in kwestie.
Geen aandacht voor Ada meer; ze gaat jaren post transitie apart wonen, en dat zal ongetwijfeld zijn redenen hebben gehad.
Marcella eindigt gelukkig met haar hernieuwde liefde, en Ada eindigt ongelukkig.
Tjah, s(h)ame old story?
Het is en blijft ongelooflijk pijnlijk om te zien.
Mila.
Komt bovenop het 1e overbekende loyaliteitsconflict cq chantage; 'beter een trans als partner dan een dode man (door zelfmoord).
Voorts een volslagen eenrichtingsverkeerrelatie met een TS in transitie, en daar gaat de geestelijke gezondheid van de echtgenote in kwestie.
Geen aandacht voor Ada meer; ze gaat jaren post transitie apart wonen, en dat zal ongetwijfeld zijn redenen hebben gehad.
Marcella eindigt gelukkig met haar hernieuwde liefde, en Ada eindigt ongelukkig.
Tjah, s(h)ame old story?
Het is en blijft ongelooflijk pijnlijk om te zien.
Mila.
Toch vond ik het een bijzonder programma, ook al zit er wel wat in wat Mila zegt. Het ging namelijk over veel meer dan alleen de verandering van Marcella. Het ging over hun hele geschiedenis, over Nederland en Oostenrijk en de tijd die ze er hadden en de relaties die ze nu met elkaar hebben en meer dingen...
Ik vind het bijzonder hoe Marijke er mee om gaat... ik weet niet of ik dat zo zou kunnen als ik in haar schoenen stond. De manier waarop ze Marcella toch gewoon accepteert en hoe ze met haar omgaat, heel bijzonder.
Ik vind het bijzonder hoe Marijke er mee om gaat... ik weet niet of ik dat zo zou kunnen als ik in haar schoenen stond. De manier waarop ze Marcella toch gewoon accepteert en hoe ze met haar omgaat, heel bijzonder.
<Ik vind het bijzonder hoe Marijke er mee om gaat... ik weet niet of ik dat zo zou kunnen als ik in haar schoenen stond. De manier waarop ze Marcella toch gewoon accepteert en hoe ze met haar omgaat, heel bijzonder.>
Er is een groot verschil hier; Marijke kreeg Marcella 'kant en klaar' als post op TS.
Ada heeft de transitie, de eenrichtingsverkeerrelatie en de wens tot een 'lesbische knuffelrelatie' door moeten maken.
Marijke had, gezien de niet bestaande relatie, het hernieuwde contact, gemakkelijk 'nee, dankje' kunnen zeggen, Ada kon dat niet, die was al jaren getrouwd met een (pre ts ongelukkige) Marcella, die zat met een enorm loyaliteitsconflict.
Mila.
Er is een groot verschil hier; Marijke kreeg Marcella 'kant en klaar' als post op TS.
Ada heeft de transitie, de eenrichtingsverkeerrelatie en de wens tot een 'lesbische knuffelrelatie' door moeten maken.
Marijke had, gezien de niet bestaande relatie, het hernieuwde contact, gemakkelijk 'nee, dankje' kunnen zeggen, Ada kon dat niet, die was al jaren getrouwd met een (pre ts ongelukkige) Marcella, die zat met een enorm loyaliteitsconflict.
Mila.
Je zou ook niet kunnen kijkenmila schreef:Het is en blijft ongelooflijk pijnlijk om te zien.
?Trouwens wel heel apart om zelfmoord als "chantage" te gaan betitelen. Ik heb het van heel dichtbij meegemaakt, dus ik kan je vertellen: zelfmoord roept bij de directe omgeving vaak heel pijnlijke schuldgevoelens op, maar dat betekent niet dat degene die deze uitweg kiest ook daarop uit is.
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes
<
--------------------------------------------------------------------------------
je hebt je stokpaardje weer gevonden zie ik Mila
>
Het is maar net hoe je het bekijkt.......dit soort documentaires heeft altijd dezelfde ingredienten en de verhaallijn is standaard hetzelfde.
Nou ben ik geen ex hetero, dus vanuit die optiek ook geen feminisme-fetisjiste, maar uit emancipatoir/feministische optiek zijn bepaalde zaken in dit soort documentaires wel heel erg opvallend, teweten:
Echtpaar in een ongelukkig huwelijk, want man is diep ongelukkig, vrouw zet alle zeilen bij en steunt hem door dik en dun (en krijgt er niets voor terug).
Man blijkt ts te zijn en gaat door roeien en ruiten tijdens de transitie; vrouw blijft bij ts en steunt hem door dik en dun (en krijgt er niets voor terug).
Huwelijk/relatie veranderd in eenrichtingsverkeer, alles draait om de TS in kwestie, vrouw raakt emotioneel ondergesneeuwd, en krijgt niets terug.
TS is post op overgelukkig, de vrouw nou niet bepaald, maar blijft wel bij TS echtgenoot.
Dit soort zaken is schering en inslag bij dit soort documentaires, en je kunt je afvragen........vrouw offert zich op en cijfert zich weg. Het komt me voor dat zo'n soort vrouw wel een soort masochistische inslag moet hebben, wil ze dit allemaal tolereren en nog bij haar TS echtgenoot blijven ook.
Ik bedoel maar.........vanuit feministisch perspectief leeft een dergelijke vrouw in de middeleeuwen; 'where ever he goes, I will follow'. Ook al raakt het huwelijk volkomen uitgehold en betekenisloos.
Ik vraag me echt af of er éx hetero TS'en bestaan die pre transitie het boetekleed aantrekken, zich verontschuldigen voor het eigenlijk jarenlang emotioneel belazeren, en bij hun vrouw weggaan om haar een kans te geven *een echte man te zoeken om alsnog gelukkig mee te worden* ipv tijdens het huwelijk een transitie aan te gaan en 'te nemen, nemen, nemen, nemen, zei ik het duidelijk? nemen' (Quote: Morbide).
Mila.
--------------------------------------------------------------------------------
je hebt je stokpaardje weer gevonden zie ik Mila
>
Het is maar net hoe je het bekijkt.......dit soort documentaires heeft altijd dezelfde ingredienten en de verhaallijn is standaard hetzelfde.
Nou ben ik geen ex hetero, dus vanuit die optiek ook geen feminisme-fetisjiste, maar uit emancipatoir/feministische optiek zijn bepaalde zaken in dit soort documentaires wel heel erg opvallend, teweten:
Echtpaar in een ongelukkig huwelijk, want man is diep ongelukkig, vrouw zet alle zeilen bij en steunt hem door dik en dun (en krijgt er niets voor terug).
Man blijkt ts te zijn en gaat door roeien en ruiten tijdens de transitie; vrouw blijft bij ts en steunt hem door dik en dun (en krijgt er niets voor terug).
Huwelijk/relatie veranderd in eenrichtingsverkeer, alles draait om de TS in kwestie, vrouw raakt emotioneel ondergesneeuwd, en krijgt niets terug.
TS is post op overgelukkig, de vrouw nou niet bepaald, maar blijft wel bij TS echtgenoot.
Dit soort zaken is schering en inslag bij dit soort documentaires, en je kunt je afvragen........vrouw offert zich op en cijfert zich weg. Het komt me voor dat zo'n soort vrouw wel een soort masochistische inslag moet hebben, wil ze dit allemaal tolereren en nog bij haar TS echtgenoot blijven ook.
Ik bedoel maar.........vanuit feministisch perspectief leeft een dergelijke vrouw in de middeleeuwen; 'where ever he goes, I will follow'. Ook al raakt het huwelijk volkomen uitgehold en betekenisloos.
Ik vraag me echt af of er éx hetero TS'en bestaan die pre transitie het boetekleed aantrekken, zich verontschuldigen voor het eigenlijk jarenlang emotioneel belazeren, en bij hun vrouw weggaan om haar een kans te geven *een echte man te zoeken om alsnog gelukkig mee te worden* ipv tijdens het huwelijk een transitie aan te gaan en 'te nemen, nemen, nemen, nemen, zei ik het duidelijk? nemen' (Quote: Morbide).
Mila.
hoe onwaarschijnlijk ook, hier ben ik het met Mila eens, het leven van de echtgenote worden ondergesneeuwd door de ' plotselinge' identiteitscrisis van haar partner en alles wat daar bijhoort. Soms denk ik weleens zou het dan niet beter zijn voor de kinderen en partner om dan de schijn tot de dood op te houden? hoe lang leef je nou eigenlijk en hoeveel vrouwen hebben zich al niet opgeofferd voor het gezin? In die zin is het juist heel mooi je ts zijn te verbergen voor het grotere goed van het geluk van ANDEREN.
Hoi hoi,
En in jouw leven ben jij de eindverantwoordelijke: als jij een dergelijke keuze wilt maken, hetgeen ik betwijfel, dan is dat jouw verantwoordelijkheid mèt de consequenties die daaraan verbonden zijn, en die zijn niet gering. Laat anderen in hun waarde en laat anderen die keuzes maken die hen goeddunkt.
Groetjes en liefs,
Babette.
die ANDEREN leven jouw leven niet, en kunnen in die zin dan ook het "verbergen voor het grotere goed en geluk" noch zien noch waarderen. Een dramatisch uitgangspunt als je het mij vraagt. Ook vind ik het nogal een aanname dat "vrouwen zich hebben opgeofferd voor het gezin"! Alsof er niet genoeg vrouwen zijn die hele heldere keuzes maken in samenspraak met hun partners, en het vooral samen doen.Dorine schreef:Soms denk ik weleens zou het dan niet beter zijn voor de kinderen en partner om dan de schijn tot de dood op te houden? hoe lang leef je nou eigenlijk en hoeveel vrouwen hebben zich al niet opgeofferd voor het gezin? In die zin is het juist heel mooi je ts zijn te verbergen voor het grotere goed van het geluk van ANDEREN.
En in jouw leven ben jij de eindverantwoordelijke: als jij een dergelijke keuze wilt maken, hetgeen ik betwijfel, dan is dat jouw verantwoordelijkheid mèt de consequenties die daaraan verbonden zijn, en die zijn niet gering. Laat anderen in hun waarde en laat anderen die keuzes maken die hen goeddunkt.
Groetjes en liefs,
Babette.
"We have to fight ignorance!" Madiba Nelson Mandela
Het punt is Dorine, dat TS zich uiteindelijk niet laat verbergen .. tenzij er sprake is van zelfmoord voor een coming-out.Dorine schreef: In die zin is het juist heel mooi je ts zijn te verbergen voor het grotere goed van het geluk van ANDEREN.
En de drama die zich met een coming-out op het gezin en partner uitstort wil ik absoluut NIET bagetaliseren! Er storten werelden en toekomstbeelden door in elkaar, maar uiteindelijk zijn er in een relatiie 2 verantwoordelijken.... en omstanders kunnen wel advies geven, maar mogen geen waardeoordeel geven over welke keuzes door welke partner gemaakt worden! Hier ga ik onmiddelijk mee in wat Babette schreef over eigen verantwoordelijkheid.
groetjes, Fenna