Wat is de rol van de partner

[simcha]

Wat is de rol van jullie partner in de travestie? Koopt zij kleding en/of schoenen voor je? Vraagt zij je om te kleden? Informeer je haar als voordat ze thuiskomt dat je anders gekleed bent? Kopen jullie samen kleding? Ik kon zelf nog niet precies aangeven wat ik van mijn vrouw verwacht dus ik ben benieuwd naar de 'rolverdeling' bij anderen......

[Babette]

Ik vind dat je helemaal geen verwachtingspatronen op je partner los mag laten. Ook zijn er bij ons geen vastaande rollen. Wij doen alles samen, overleggen samen en groeien samen, iedere dag weer in volstrekte gelijkwaardigheid. Is veel leuker!

Groetjes en liefs,

Babette.

[Elsa]

Hallo simcha..
Jouw vraag : December 08, de gevoelens zijn weer terug, deze keer zonder de behoefte aan andere middelen. Ook maar meteen weer de situatie met mijn vrouw besproken. Ze staat er nog steeds achter maar weet niet wat haar rol in het geheel is. Probleem is dat ik dat ook niet aan kon geven. Ik wil dus graag weten hoe andere stellen hier invulling aan geven. Moet de echte vrouw vragen om je om te kleden? Waarschuw je je vrouw voordat ze thuiskomt dat je en femme bent? Neemt zij kleding voor je mee? Het is in elk geval weer een stapje verder in het samen beleven........

Je vraagt naar de rol van de partner in het T* gebeuren. Daar zijn zoveel verschillen in, wanneer een partner er niets van wil weten is er geen enkel overleg. Ik ken veel stellen waarvan de vrouw niets van zijn dubbel leven wist, er onverwachts achter kwam. Meestal geeft dat in eerste instantie problemen. Pas later, wanneer er steving is gesproken ontwikkel je een weg hierin. Ik kwam na 14 jaar huwelijk pas er achter dat mijn partner een T* is. De eerste jaren heb ik er heel bewust niets van willen weten, ik begreep het niet. Nu koop ik soms een rok of wat anders waarvan ik weet dat het in de smaak zal vallen. Ook kopen we samen wel eens wat, gewoon als man en vrouw. Het onkleden gaat meestal spontaan, zonder afspaken. Denk veel koppels hier een eigen manier hebben, ben wel benieuwd naar meer antwoorden.
groetjes Elsa

[simcha]

Even voor de duidelijkheid, met verwachtingspatroon bedoelde ik niet iets bindends of zo. Meer een wens/idee van een T* t.o.v. de partner.

[Irene]

Bij ons speelt mijn partner slecht een heel beperkte rol met betrekking tot mijn vrouwelijke kant. Ze weet het, ze keurt het niet af, maar wil er bij voorkeur zo weinig mogelijk mee geconfronteerd worden en daar pas ik me zoveel mogelijk aan aan.

Irene

[Martine2009]

Ik heb zelf geen verwachtingen naar mijn partner, anders dan dat wat wij wederzijds hebben afgesproken. Eén van die afspraken is dat zij bepaalt wat voor haar acceptabel is, wat ze wel en wat ze niet wil weten of zien. Dit geeft haar de rust en ruimte om alles een plaats in haar leven te geven. Ik merk dat dit een goede basis is voor een langzaam proces waarin steeds meer delen van mijn vrouw zijn ook door mijn partner worden geaccepteerd en zij ook zelf stapjes naar mij toe zet.

[Elsa]

Dat vind ik een heel goede houding Martine. Juist door deze ruimte te geven kunnen jullie beide wennen in deze situatie.

groetjes Elsa.

[ikke]

Grappig, ik wilde juist als partner een veel grotere rol.
Ik wilde graag mee kleren kopen, optutten etc. terwijl mijn partner dat meer afhield.
Open en eerlijke communicatie en elkaars wensen respecteren zijn op elk vlak in de relatie belangrijk, hier des te meer omdat het een gevoelig onderwerp kan zijn. Geen dwang, geen patronen, praat er met elkaar over en doe wat goed voelt!

En voor jezelf: doe je ogen dicht en stel je voor hoe je het zou vinden als...
ze kleren voor je koopt, naast je op de bank zit, sex met je heeft etc. Dan kom je snel genoeg tot antwoorden over wat jij wilt, los van wat zij bereid is te geven.

[April02]

de rol van mijn partner is heel beperkt ze wil er niet mee geconfronteerd worden, maar het gaat wel beter dan 2 jaar geleden.

ik probeer haar gevoelens zoveel mogelijk te sparen we hebben een geweldig huwelijk en lieve kinderen, die prijs is me veel te hoog voor mijn T girl gevoelens.
ze maakt er geen misbruik van dus laat ik haar zo, maar heb haar wel gezegd alles is bespreekbaar maar niet dat ik er mee (kan/moet) stoppen.

ze snapt dat wel dat ik er niet om gevraagd heb, en het negeren me van binnen uit verteerd dat verlangen om even vrouw te kunnen zijn.
dus als ik alleen ben doe ik het , ze sms altijd wanneer ze naar huis komt zodat ik rustig me kan omkleden en alles opruimen.
meestal kan ik gemiddeld 1 x in de week een paar uur enfeme zijn, zou wel wat meer tijd willen en ook wel meer eigen spullen.

ze ziet als ik te lang niet enfeme ben geweest omdat de kinderen vakantie hadden, en andere omstandigheden het me enorm oplucht dat ik bepaalde spanningen kwijt ben.

het leuke is wel dat ik alle panty's koop die in dit huis gedragen worden, omdat ik er meer van weet welke goed zitten, niet te duur zijn, dat vind ze prima.

[Elsa]

Ik vind het mooi te lezen dat wat jij schrijft April. Grappig wat je schrijft over de panty's die ke koopt vanwege jouw kennis hierin. Mijn partner heeft dat met Bh's ...doe ik mijn voordeel mee. Om elkaar ruimte te geven kansoms moeilijk zijn. Wij hadden in de eerste tijd kleine kinderen thuis, dan wordt het wat moeilijker dit verlangen in te passen. Ik herken wat je schrijft over een zekere onrust en de ontspanniong na het omkleden. In dat opzicht werkt het beter een afspraak te maken en ruimte voor elkaar te maken.

[April02]

Wat ik merk is dat de buitenwacht zo'n verwrongen beeld heeft van TV/TG/CD.
in de media komen alleen van die extreme types voor.

wat ik zo frapant vind, als je de emancipatie van homo/lesbo's ziet iedereen snap inmiddels wel dat je twee soorten heb,, die verwijfde/extreme types en de gene die op de hoek wonen en verder gewoon hele normale mensen zijn waar je prima mee kan om gaan.

Denk dat wij rolmodellen nodig hebben van BN'ers en sport en film/artiesten die een normaal beeld neerzetten, liefst ook via soaps zodat de acceptatie eindelijk eens ergens op gaat lijken.

veel vrouwen zijn erg gevoelig wat anderen ervan vinden met name wat zussen/vriendinnen/colleaga's ervan vinden en aangezien bijna iedereen in eerste instantie afwijzend is en het maar raar vinden, stort hun wereldtje helemaal in. je hoort vaak als mijn vent dat doet kan ie oprotten terwijl ze later toch wel iets genuanceerder over gaan denken.

[Do_os]

Ik wil als partner vooral betrokken worden bij de belevingswereld van 'mijn' CD. Maar ook dat hij zich inleeft in mijn belevingswereld en dat we erover kunnen praten. Meer dan dat verwacht ik eigenlijk niet.

[Elsa]

Dat is duidelijk, stel dat je meer aandacht geeft aan het CD gebeuren dan komt op een gegeven moment scheefgroei.
Daarom is praten belangrijk en zeker ook humor kan heel positief werken in het accepteren van elkaar.

[LindaLay]

Bij ons speelt mijn partner slecht een heel beperkte rol met betrekking tot mijn vrouwelijke kant. Ze weet het, ze keurt het niet af, maar wil er bij voorkeur zo weinig mogelijk mee geconfronteerd worden en daar pas ik me zoveel mogelijk aan aan.

Irene

Hier ook zo,al hou ik het voorlopig gewoon op een Bh,denk niet dat ze meer gaat accepteren.

Linda

[Elsa]

je zou er afspraken over kunnen maken, en dan vanuit wat jouw partner aan kan.
Accepteren is best voor jullie beide een nieuw iets. Respecteer elkaar ,geef ruimte.
Sterkte en succes.